หลังจากที่ชายหนุ่มพูดกับเธอเสร็จ เขาก็ใช้มือรั้งเอวบางเอาไว้ไม่ให้ไปไหน เธอนิ่วหน้าออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะเขานั้นไม่ได้เปิดโอกาสให้เธอได้ตั้งตัวเลยแม้แต่น้อย เธอจึงระบายความโกรธด้วยการข่วนจิกเขา ยิ่งเธอทำกับเขาแรงมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งทำรุนแรงกับเธอเท่านั้น
“ฮึก เรียวตะ ฉันเจ็บ ฮืออ”
“เจ็บก็อย่าดื้ออีกเข้าใจไหม??”
เธอพยักหน้าบอกเขาทั้งน้ำตา ว่าเธอจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว
“กอดคอฉันเอาไว้” หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่ายเพราะตอนนี้ร่างกายเธอเจ็บปวดไปหมดแล้ว
เมื่อหญิงสาวใช้แขนคล้องคอชายหนุ่มเขาก็อุ้มเธอเหนือขึ้นโต๊ะทานอาหารและประกบจูบเธออย่างนุ่มนวลขึ้นและอุ้มเธอไปยังเตียงในห้องนอน พร้อมกับวางตัวเธอลงบนฟูกเบาๆ
หญิงสาวหลับตาพริ้มและปล่อยให้ชายหนุ่มค่อยๆ ขยับแก่นกายเข้าออกอย่างช้า และเขาก็เริ่มจูบเธอเพื่อปลอบประโลมจากริมฝีปากลงมายังลำคอ และกระชากเสื้อเชิ้ตของหญิงสาวออก และใช้ริมฝีปากงับที่ยอดอกของหญิงสาว จนเธอรับรู้ได้ถึงความเสียวที่เขามอบให้ พร้อมกับเอนหน้าอกยกขึ้นให้เขาได้เชยชมมัน
“อ่าส์ ระ เรียวตะ!!”
“ยังเจ็บ อยู่เหรอ??”
“มะ ไม่ ฉันไม่เจ็บแล้ว”
“เรากลับห้องกันนะครับ”
“อึก มะ ไม่กลับ”
“ถ้าไม่กลับ
