“ขับไล่ผู้คนทางฝั่งนั้นออกไป ห้ามเข้าใกล้บริเวณที่ตั้งค่ายในระยะร้อยเมตร”
หลังจากเป่ยเฉินหยวนจัดการเรื่องที่เหลือกับผู้ช่วยของการเดินทางครั้งนี้เรียบร้อยแล้ว เดิมทีวางแผนที่จะกลับค่ายเพื่อร่วมเดินทางกับเวินซื่อต่อไป
ในเวลานี้เองก็ได้ยินเสียงดังเอะอะมาจากทางเข้าของบริเวณที่ตั้งค่าย
เป่ยเฉินหยวนมองแวบหนึ่ง แล้วขมวดคิ้วออกคำสั่งอย่างไม่พอใจ
ผู้ช่วยเหลือบมองแวบหนึ่ง ก่อนจะพยักหน้า “พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”
แม้จะไม่รู้ว่าหญิงที่ส่งเสียงดังเอะอะคนนั้นเป็นใคร แต่ก็ชัดเจนว่าได้ยั่วยุให้ท่านอ๋องของพวกเขาไม่พอใจแล้ว
ดังนั้นไม่ว่าหน้าตาจะสะสวยหรือไม่ ไล่ได้ก็ต้องไล่ออกไป
ผู้ช่วยหันหลังมุ่งหน้าไปยังทางเข้าของที่ตั้งค่าย
เป่ยเฉินหยวนขี้เกียจแม้แต่จะมองไปทางด้านนั้นได้หมุนตัวตรงกลับไปที่กระโจมทันที
ใครจะรู้ว่าเมื่อฟ่านซิ่วซิ่วที่อยู่ตรงทางเข้าเห็นฉากนี้เข้า ก็พูดเสียงดังขึ้นมาทันใด “ท่านอ๋องโปรดยั้งเท้าก่อน หม่อมฉันคือฟ่านซิ่วซิ่วบุตรีของเจ้าเมืองชางโจว ได้รับคำสั่งจากท่านพ่อให้มาหาท่านอ๋องเพคะ”
ทำไมตอนนี้จะกลับไปที่กระโจมเสียแล้วล่ะ?
หรือว่าเมื่อครู่ไม่เห็นนางหรือ?
ให้ตายส
