เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 789
บทล่าสุด
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 794
“หุบปาก!”ฟ่านซิ่วซิ่วที่ถูกจี้จุดใจดำสีหน้าโมโหขึ้นมาทันที ถลึงตาอย่างเอาเรื่องใส่ฟ่านจุ้ยแวบหนึ่ง “ที่ข้าต้องเข้ามาอยู่ที่นี่ นั่นเพราะเหตุสุดวิสัยเล็กน้อยเท่านั้น มีเวลาห่วงใยคนอื่นอยู่ที่นี่ สู้กลับไปเป็นห่วงตัวเองเถอะ”ขณะที่ฟ่านซิ่วซิ่วพูดเหลือบมองเหรินจื้อหลังฟ่านจุ้ยแวบหนึ่ง แล้วแค่นหัวเราะ “เพราะอย่างไรบิดาของข้าไม่เหมือนพ่อที่ไร้ประโยชน์ของเจ้าหรอก”นางเชื่อว่าอีกไม่นาน บิดาต้องมารับนางอย่างแน่นอนสายตาเยือกเย็นของฟ่านจุ้ยจ้องมองนาง “หากเจ้ากล้าพูดสิ่งใดที่เชื่อมโยงข้ากับเดรัจฉานนี่แม้แต่คำเดียว เชื่อหรือไม่ ไม่ต้องรอให้บิดาเจ้ามา ข้าจะส่งเจ้าไปลงนรกที่นี่เลย”“เจ้ากล้าหรือ!”สายตาของฟ่านซิ่วซิ่วไม่กลัวเขาแม้แต่น้อย“หากคุณหนูอย่างข้าเป็นอะไรไปแม้แต่นิดเดียว ท่านย่ากับท่านพ่อของข้าไม่ปล่อยเจ้าแน่ อีกอย่างต่อให้ข้าต้องตายก็ลากเจ้าไปลงนรกด้วย ไม่เชื่อเจ้าก็ลองดูได้เลย”ฟ่านจุ้ยโหดเหี้ยม แต่คนสกุลฟ่านใครบ้างไม่โหดเหี้ยม?หากนางกลัวฟ่านจุ้ยจริง เช่นนั้นนางคงไม่ได้เป็นคุณหนูรองสกุลฟ่านเพราะอย่างไรในสกุลฟ่าน พวกที่ขี้ขลาดตาขาวหลายคนนั้นได้ตายไปนานแล้วฟ่านจุ้ยที่ถูกขังอ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 793
แต่หญิงสาวที่งดงามคนหนึ่ง เหตุใดบนตัวจึงมีกลิ่นศพเน่า?หรือนางเคยไปสถานที่ใดแล้วติดมาหรือ?หรือว่า...นางทำสิ่งใด?เวินซื่อรู้สึกว่าอย่างหลังมีความเป็นไปได้มากกว่าดังนั้นจึงทำให้ความคิดที่น่ากลัวอย่างหนึ่งค่อยๆ ลุกลามในใจนางเวินซื่อมองเป่ยเฉินหยวน “ท่านจับตัวฟ่านซิ่วซิ่วไว้เช่นนี้ ฟ่านจงนั่น หากไม่ใช่คืนนี้ หรือวันพรุ่งนี้ ต้องมีความเคลื่อนไหวแน่นอน”“ถ้าอย่างนั้นทางที่ดีเขาต้องรีบหน่อย หากเขาไม่มา ท่านดูสิพรุ่งนี้ข้าจะแขวนลูกสาวสุดที่รักของเขาไว้บนกำแพงเมืองจงซินหรือไม่”เป่ยเฉินหยวนยิ้มจาง บนใบหน้าเย็นชายิ่งนักในขณะที่เวินซื่อกับเป่ยเฉินหยวนเตรียมรับมือ ยามนี้ด้านหลังค่าย ฟ่านซิ่วซิ่วที่ถูกจับตัวเข้ามาจริงๆ กำลังถูกทหารกองทัพธงดำขังไว้ในกรงภายใต้กระโจมหลังใหญ่ฟ่านซิ่วซิ่วที่ไม่เคยถูกปฏิบัติเช่นนี้มาก่อน ขณะนี้สีหน้าบึ้งตึง สายตาเหี้ยมเกรียมจนน่าตกใจแต่นางก็ยังรักษาท่าทีของคุณหนูตระกูลใหญ่ ต่อให้จะถูกจับตัวเข้ามาที่นี่ แต่ก็ไม่ได้เอะอะโวยวายเสียงดังเพราะอย่างไรนางคือบุตรสาวท่านเจ้าเมือง อีกทั้งที่นี่คือพื้นที่ของบิดานางต่อให้เป็นท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนแล้วอย่างไร
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 792
“อู๋โยว แมลงสุดที่รักของท่าน”ตอนกลับไปในกระโจม เป่ยเฉินหยวนมองเห็นเวินซื่อที่ผสมยาเสร็จแล้วทันทีนางต้มยาหม้อแรกเสร็จแล้ว คิดว่าอีกเดี๋ยวจะลองดูสรรพคุณด้วยตัวเองตอนเป่ยเฉินหยวนกลับมา นางกำมือป้องริมฝีปากกระแอมเสียงค่อย ไม่กล้าบอกว่าเมื่อครู่ตัวเองแอบฟังหลังจากรับแมลงน้อยจากมือเป่ยเฉินหยวน นางอดไม่ได้จึงเอ่ยถาม “ท่านจับตัวหญิงสกุลฟ่านทั้งอย่างนี้เลยหรือ?”“นางมาถึงประตูบ้านด้วยตัวเอง ไม่จับก็เสียเปล่า”เป่ยเฉินหยวนพูดอย่างไม่เคอะเขินเวินซื่อได้ยินดังนั้นหันมองเขาแวบหนึ่งเมื่อสังเกตเห็นการกระทำของนางเป่ยเฉินหยวนนิ่งไปครู่หนึ่ง “ทำไมข้าเช่นนี้? หรือท่านรู้จักหญิงสกุลฟ่าน อยากขอร้องแทนนางหรือ?”เวินซื่อรีบส่ายหน้า “ไม่รู้จัก และยิ่งไม่ขอร้องแทน”“ถ้าอย่างนั้นท่าน...?”“แค่ก เพียงแต่คิดไม่ถึง ต่อหน้าสาวงาม ท่านอ๋องของพวกเรา ไม่ไหวติงเลยแม้แต่น้อย”เวินซื่อยิ้มตาหยี แล้วหยอกล้อเขากลับนึกไม่ถึงว่าเป่ยเฉินหยวนที่ได้ยินคำพูดนี้กลับทำหน้าแปลกใจ เขาเอ่ยถาม “สาวงามที่เจ้าว่าคือหญิงสกุลฟ่านหรือ?”“ย่อมเป็นนางแน่นอน นอกจากนางยังมีคนอื่นอีกหรือ?”เวินซื่อย้อนถามเช่นนี้นางไม่ได้
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 791
ใครจะไปรู้ฟ่านซิ่วซิ่วไม่สนใจคำพูดของเขาสักนิด เอาแต่มองเป่ยเฉินหยวนที่อยู่ห่างออกไป เผยความอัดอั้นออกมาเล็กน้อย “ท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทน ท่านจะไล่หม่อมฉันไปหรือเพคะ? แต่หม่อมฉันมีธุระจริงๆ ถึงได้มาหาท่าน ให้หม่อมฉันเข้าไปพูดคุยกับท่านสักสองสามคำไม่ได้หรือเพคะ?”คำพูดเช่นนี้ น้ำเสียงเช่นนี้ อีกทั้งสายตาเยี่ยงนี้ รูปโฉมนี้ ฝีมือดูสูงส่งกว่าเวินเยวี่ยในตอนนั้นที่คิดจะให้ท่าเป่ยเฉินหยวนไม่รู้ตั้งเท่าใดเพราะยามนั้นมองเห็นอย่างชัดเจนถึงการเล่นละครที่อ่อนหัดและจงใจของเวินเยวี่ยทว่าในเรื่องเดียวกัน เมื่อฟ่านซิ่วซิ่วเป็นผู้ทำกลับดูเป็นธรรมชาติกว่ามากเพราะอย่างไรนางมั่นใจในรูปโฉมของตัวเองเป็นอย่างมากนางไม่เชื่อว่าท่านอ๋องได้เห็นรูปโฉมของนางด้วยตัวเองแล้ว ยังปฏิเสธนางได้อีกเป็นไปตามคาด วินาทีต่อมาฟ่านซิ่วซิ่วเห็นเป่ยเฉินหยวนออกจากกระโจมนั้น แล้วก้าวเท้าเดินไปหานางการกระทำเช่นนี้ พลันทำให้ใบหน้าครึ่งล่างของฟ่านซิ่วซิ่วที่ถูกพัดกลมปดปิดเอาไว้เผยรอยยิ้มได้ใจถูกต้อง อย่างนั้นละใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามาอีกมาเถอะ จงมามองดูข้าดีๆเมื่อดูเสร็จก็จงลุ่มหลงข้าเถอะเพราะอย่างไรบนโลกนี้เจ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 790
“ขับไล่ผู้คนทางฝั่งนั้นออกไป ห้ามเข้าใกล้บริเวณที่ตั้งค่ายในระยะร้อยเมตร”หลังจากเป่ยเฉินหยวนจัดการเรื่องที่เหลือกับผู้ช่วยของการเดินทางครั้งนี้เรียบร้อยแล้ว เดิมทีวางแผนที่จะกลับค่ายเพื่อร่วมเดินทางกับเวินซื่อต่อไปในเวลานี้เองก็ได้ยินเสียงดังเอะอะมาจากทางเข้าของบริเวณที่ตั้งค่ายเป่ยเฉินหยวนมองแวบหนึ่ง แล้วขมวดคิ้วออกคำสั่งอย่างไม่พอใจผู้ช่วยเหลือบมองแวบหนึ่ง ก่อนจะพยักหน้า “พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”แม้จะไม่รู้ว่าหญิงที่ส่งเสียงดังเอะอะคนนั้นเป็นใคร แต่ก็ชัดเจนว่าได้ยั่วยุให้ท่านอ๋องของพวกเขาไม่พอใจแล้วดังนั้นไม่ว่าหน้าตาจะสะสวยหรือไม่ ไล่ได้ก็ต้องไล่ออกไปผู้ช่วยหันหลังมุ่งหน้าไปยังทางเข้าของที่ตั้งค่ายเป่ยเฉินหยวนขี้เกียจแม้แต่จะมองไปทางด้านนั้นได้หมุนตัวตรงกลับไปที่กระโจมทันทีใครจะรู้ว่าเมื่อฟ่านซิ่วซิ่วที่อยู่ตรงทางเข้าเห็นฉากนี้เข้า ก็พูดเสียงดังขึ้นมาทันใด “ท่านอ๋องโปรดยั้งเท้าก่อน หม่อมฉันคือฟ่านซิ่วซิ่วบุตรีของเจ้าเมืองชางโจว ได้รับคำสั่งจากท่านพ่อให้มาหาท่านอ๋องเพคะ”ทำไมตอนนี้จะกลับไปที่กระโจมเสียแล้วล่ะ?หรือว่าเมื่อครู่ไม่เห็นนางหรือ?ให้ตายส
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 789
และในขณะนี้ แมลงพิษหลายตัวที่อยู่ห่างออกไปหลายลี้ได้ส่งข้อความกลับมาเวินซื่อนิ่งไปชั่วครู่ หันไปมองเป่ยเฉินหยวนแล้วพูดว่า “มีรถม้าคันหนึ่งที่มาพร้อมรถม้าหลายคันกำลังเข้าใกล้เมืองจงซิน เมื่อดูจากป้ายบนรถม้าแล้ว ดูเหมือนว่าจะเป็นคนของสกุลฟ่าน”ในขณะนี้ห่างออกไปหลายลี้...รถม้าที่ฟ่านซิ่วซิ่วนั่งกำลังโยกเยกเข้าใกล้เมืองจงซินขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว ยังเหลือระยะทางอีกสามหรือสี่ลี้ คนขับรถม้าก็มองเห็นกองทัพใหญ่ที่อยู่หน้าประตูเมืองได้จากระยะไกล“หยุด!”รถม้าหยุดลงทันทีฟ่านซิ่วซิ่วที่กำลังหลับตาพักผ่อนอยู่ในรถลืมตาขึ้นด้วยความหงุดหงิด “ทำไมถึงจอดอีกแล้วล่ะ? ใกล้ถึงเมืองจงซินแล้วมิใช่หรือ?”คนขับรถม้าเอ่ยว่า “คุณหนู พวกเรามีทัพใหญ่มาเพิ่มอยู่ด้านนอกเมืองจงซิน“ทัพใหญ่หรือ?”ทันใดนั้นฟ่านซิ่วซิ่วก็ลุกขึ้นนั่งตัวตรง “หรือว่าจะเป็นกองทัพธงดำ?”“เห็นธงก็น่าจะใช่”ฟ่านซิ่วซิ่วแย้มมุมปากขึ้นทันที “ท่านอ๋องมาถึงเมืองจงซินของพวกเราตามคาด รีบเข้าไปสอบถามกันเถอะ ท่านอ๋องเข้าเมืองแล้วหรือ?”“ขอรับ”รถม้าเข้าใกล้กองทัพธงดำอย่างรวดเร็ว แน่นอนว่า จอดอยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตรขณะที่องครักษ์กำลังจะก้
บางทีคุณอาจจะชอบ
หวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.02
ชาไทยเย็น12.7K viewsสตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง
หูเทียนเสี่ยว294.6K viewsบันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์
เซี่ยวชิงขวาง73.9K viewsพระชายาตำหนักร้างรัก
เทียนเหอ3.8K viewsนางร้ายเร่ารัก
วอลจู103 viewsเฟิงมี่ย้อนเวลาเปลี่ยนชะตาชีวิต ยุค80
วริษา1.3K viewsทะลุมิติเวลามาเป็นคุณหนูไร้ค่าที่ถูกทอดทิ้ง
เทียนสื่อ8.8K views
