Share

บาซูก้ายักษ์!

last update Last Updated: 2024-10-19 13:20:05

ติ๊ง!

เสียงสัญญาณลิฟท์ดังขึ้น แต่ไม่ได้ขัดจังหวะในการนัวเนียของสองหนุ่มสาวที่ตอนนี้กำลังดุเดือดเข้มข้น จากจูบเดียวเริ่มลุกลาม นพรดาโอบรอบต้นคอแกร่งไว้มั่น เมื่อเขาผละจากริมฝีปากมาซุกไซ้ที่ต้นคอเธออย่างวาบหวาม จนอารมณ์สาวโสดเตลิดไปไกล

มือหนาบีบเนื้อหนั่นแน่นที่บั้นท้ายของเธออย่างแรง ก่อนจะสอดเข้าไปภายในชุดเดรสเซ็กซี่เพื่อสำรวจเป้าหมายต่อไป

“หืม?”

คิ้วเข้มเลิกขึ้นนิดๆ เมื่อพบว่าภายใต้ชุดแนบเนื้อนั่นคือ...

“จีสตริง!”

มุมปากหยักกระตุกขึ้น ก่อนที่จะขบเม้มต้นคอและจูบข้างแก้มนวลหอมกรุ่นของแม่เลขาสาวที่ซ่อนความเร่าร้อนไว้ภายใน

“บอสคะ!”

นพรดาไหวตัว เมื่อรับรู้ถึงมือที่ป้วนเปี้ยนสำรวจร่างกายใต้ร่มผ้าของเธอโดยไม่ได้รับอนุญาต พอมองเห็นภาพอันเร่าร้อนที่สะท้อนจากกระจกในลิฟท์ตัวนั้น ใบหน้าสวยก็แดงวาบ

ท่านี้ไม่ดีต่อใจเสียเลย เธอถูกเขาอุ้มกระเตงเหมือนลิงกำลังอุ้มแตง น่าหวาดเสียวเหลือเกิน หากใครมาเห็นเข้าล่ะก็ งามหน้าทั้งนายทั้งเลขาก็คราวนี้

“ปะ ปล่อยก่อน ลิฟท์ถึงชั้นที่คุณอยู่แล้วค่ะ”

“อืม...”

อืมอะไรวะ อืมแล้วไม่ปล่อยคืออะไร ยังไม่ทันได้คำตอบ หญิงสาวก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียง

เปรี๊ยะ!

คนมือบอนดึงสายจีสตริงของเธอจากด้านหลังแล้วปล่อยให้มันดีดกลับเข้ามาที่ร่องแคบฟิตจนเธอสะดุ้งเฮือกปนเสียววาบท้องน้อย ดวงตาเขียวปั๊ดตวัดมองเจ้าของมืออย่างลืมตัว

“อื้อ...ทำอะไรของคุณเนี่ย”

“หึ...” เขากระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะแกล้งทำแบบเดิมซ้ำอีกทีแต่คราวนี้แรงกว่าเดิมจนเลขาสาวเผลอครางอู้

“เคยลอง...ในลิฟท์ไหม” เสียงพร่ากระซิบข้างหู จนทำหญิงสาวขนลุกซู่

“ลองอะไร ในลิฟท์มีกล้องนะ คุณไม่กลัวเป็นข่าวเหรอ” สติอันน้อยนิดคิดเหตุผลมาดึงสติอีกฝ่าย

“ไม่มีหรอก ลิฟท์นี่ไม่มีกล้อง และนอกจากผมก็ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ใช้มันด้วย”

นั่นคือเรื่องจริงที่เธอก็รู้ เพราะต้องมาเอาของ หรือทำธุระให้เขาที่นี่บ่อยครั้ง ลิฟท์ส่วนตัวนี้สั่งทำเฉพาะจะเปิดแค่ห้องที่อยู่ชั้นบนสุดมีไว้สำหรับเขาคนเดียวเท่านั้น

จะรวยไปไหนวะเนี่ย

“บอสอย่าพูดเป็นเล่นสิคะ” หญิงสาวปากคอสั่น แต่ในใจกลับตื่นเตลิดไปไกล

“ผมไม่เคยพูดเล่น”

พอขาดคำ นพรดาก็ต้องผวากอดต้นคอของเขาแน่น เมื่อถูกอีกฝ่ายจู่โจมด้วยริมฝีปากและลิ้นร้อนร้ายจนซัดสติเธอกระจุยกระจาย

ร่างบางถูกปล่อยลง และจับพลิกหันกลับหลังไปยันที่ผนังลิฟท์ไว้ พร้อมกับที่ชายหนุ่มโอบกอดเธอมาจากด้านหลังอย่างน่าหวาดเสียว มือของเขาเคลื่อนไหวคล่องแคล่วว่องไวเหลือเกิน

เพียงไม่นานชุดสวยของเธอก็ถูกปลดลงมาจนเห็นบราปีกนกแบบมีตะขอติดด้านหน้าที่ปกปิดสองเต้าเต่งตึงเบียดชิดกัน

“มองกระจก” เขาสั่งเสียงเข้ม ทำให้เลขาสาวต้องทำตามด้วยความระทึกใจระคนตื่นเต้น เมื่อเห็นเขาปลดบราออกเพื่อสัมผัสเนื้อตัวส่วนที่แสนหวงแหนของเธอและฟอนเฟ้นมันอย่างเมามัน

“บอส...อื้อ...” เสียงหวานเผลอครวญคราง ใจหนึ่งอยากจะปัดป้อง อีกใจกลับตื่นเต้นกับสัมผัสอันเร่าร้อนของเขา

คนที่ปกติแสนโหดแสนเย็นชา ใครจะรู้ว่ามีมุมเร้าใจแบบนี้กับเขาด้วย นพรดากัดฟันแน่นยามที่รับรู้ถึงความร้อนผ่าวของฝ่ามือที่ไล้ไปตามแผ่นหลังขาวเปลือยเคลื่อนลงต่ำไปป้วนเปี้ยนแถวสะโพกหนั่นแน่นของตน เธอไม่คิดไม่ฝันเลยว่าจะเป็นเขาที่ได้เชยชมตัวเธอแบบนี้

“อ๊ะ!” หญิงสาวไหวตัวเยือก เมื่อถูกเกี่ยวสายจีสตริงดึงขึ้นๆ ลงๆ ให้มันเสียดสีกับช่องทางอันลี้ลับในส่วนที่ผู้หญิงทุกคนหวงแหน ยังไม่ทันหายตกใจก็พลันรู้สึกถึงบางสิ่งที่ดุนดันแทรกเข้าไป

“บอส ไม่ได้ ทำแบบนี้ไม่ได้ อา...”

ขัดไปก็เท่านั้น เมื่ออีกฝ่ายไม่มีสติจะฟังเสียแล้ว เพราะกำลังเพลิดเพลินกับเรือนร่างงดงามของวัยสาวสะพรั่งที่อวดท้าทายสายตา

“แน่น แถมยังร้อนเร็วเสียด้วย แบบนี้สนุกแน่” ปากชมไม่ขาด แต่มือก็ไม่หยุดสำรวจภายในกุหลาบดอกตูมที่ตอนนี้เริ่มชุ่มฉ่ำด้วยหยาดน้ำหวานเพราะถูกเขากระตุ้นยั่วให้เกิดอารมณ์หวามรัญจวน

“แน่นมาก ทำไมแน่นขนาดนี้”

เลขาสาวทำหน้าเหยเก กัดริมฝีปากแน่น จะให้ตอบอย่างไร ในเมื่อเธอไม่เคยมีประสบการณ์บนเตียงมาก่อนสักครั้งมันก็ต้องแน่นแบบนี้ไง ใครจะไปโชกโชนแบบเขาล่ะ โวะ!!

“ผมทนไม่ไหวแล้ว อยากลองเข้าไปในตัวคุณตอนนี้เลย”

“ว่าไงนะ”

เลขาสาวเบิกตาค้าง ถามอย่างตกใจ หูแว่วได้ยินเสียงรูดซิปพรืดจากทางด้านหลัง ทั้งๆ ที่ตอนนี้เขายังไม่ยอมถอนปลายนิ้วออกจากตัวเธอด้วยซ้ำ อย่าบอกนะว่า...

ดวงตาคู่งามเบิกกว้างมองภาพน่าหวาดเสียวจากกระจกด้านหน้า ก็ได้เห็นว่าอีกฝ่ายกำลังปลดเปลื้องอาวุธประจำกายที่มีขนาดไม่ธรรมดาออกมาจากกางเกงสแล็กสุดเนี้ยบของเขา พลางมองสบตาเธอผ่านกระจกบานเดียวกัน เมื่อเห็นรูปพรรณสัญฐานของอีกฝ่ายชัดๆ ทั้งขาวแถมตรงปลายมนสวยมีสีชมพูเรื่อ แต่ความใหญ่โตนี่สิทำเอานพรดาถึงกับกลืนน้ำลายฝืดคอ

ตายห่า บาซูก้ายักษ์!

ยังไม่หายตกใจ เจ้าของปืนใหญ่ก็จัดการกระชับเอวบางเข้ามาใกล้ฐานที่มั่นของตน เตรียมพร้อมที่จะผนึกรวมร่างกับเธอ

“บ...บอส เดี๋ยวก่อน...”

สวบ! อึก!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • อุ้มรักเจ้านายใจร้าย + อุ้มรักซุปตาร์ตัวพ่อ    คุณเลขายอดรักของผม (ตอนจบ)

    “แล้วทำไมเพิ่งมาพูดเอาตอนนี้”“เพราะผมเป็นคนโง่ที่ไม่รู้จักหัวใจตัวเองไง แต่พอเกิดจะรู้สึกตัวขึ้นมาอีกที หัวใจผมก็หายไปแล้ว... ตอนนี้ผมไม่ใช่เจ้านาย และคุณเองก็ไม่ใช่เลขาของผมอีกต่อไป ฉะนั้นผมเลยไม่มีอำนาจอะไรจะไปบังคับคุณได้ ตอนนี้ผมมันก็เป็นได้แค่เพียงผู้ชายธรรมดาๆ คนนึงที่รักคุณอย่างหมดหัวใจ...ผมมาที่นี่เพราะผมรู้แล้วว่า คุณเป็นคนสำคัญที่สุดในชีวิต และผมไม่ต้องการสูญเสียคุณไปอีกแล้ว แต่งงานกับผมนะครับขวัญฟ้า”นานทีเดียวกว่าหล่อนจะเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด หญิงสาวแกล้งอมยิ้มถามตาเจ้าเล่ห์“ไปเอามาจากไหนคะ” “ครับ?”“ก็คำพูดน้ำเน่าๆ เมื่อกี้น่ะสิ ท่องมากี่วัน”“แล้วคุณซึ้งบ้างไหมล่ะ”“ก็พอใช้ได้นะคะ” ระพีวิชญ์ยิ้มแก้มปริ ก่อนหุบฉับ “แต่คงต้องฝึกอีกเยอะ”“แปลว่าตกลง” หล่อนไม่ตอบแต่กลับย้อนถาม“แล้วคุณไม่กลัวพ่อฉันตีหัวแตกอีกหรือไง พ่อฉันน่ะไม่ใช่แค่มือหนักนะ ยิงปืนก็แม่นด้วย”คำถามนั้นทำเอาระพีวิชญ์อดหัวเราะไม่ได้ ทำไมเขาจะไม่รู้ฤทธิ์เดชว่าที่พ่อตาจอมดุ เขาเองก็เกือบตายเพราะถูกพ่อเลี้ยงดามพ์แพ่นกบาลแยกมาแล้ว “กลัวสิ” เขาแกล้งทำหน้าขรึม “ แต่...ทำไงได้ล่ะ ผมรักลูกสาวท่านนี่ ก็คงต

  • อุ้มรักเจ้านายใจร้าย + อุ้มรักซุปตาร์ตัวพ่อ    ขอแค่โอกาสเริ่มต้นใหม่

    หล่อนหัวเราะเสียงใส เมื่อได้ยินคำบ่นของอีกฝ่ายกลับมา ระยะหลังๆมานี่ความสัมพันธ์ระหว่างหล่อนกับแม่เลี้ยงสาวดูเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นกว่าเดิมมาก แม้สรรพนามที่ใช้เรียกขานก็เปลี่ยนจาก “คุณอร” เป็น “น้าอร” ไปด้วย ทว่าให้สนิทสนมกันมากขึ้นเท่าใด หล่อนก็ยังไม่กล้าพอที่จะเรียกอีกฝ่ายว่า “ แม่” และดูเหมือนคุณอรไพลินเองก็พอใจกับฐานะของตัวเอง และไม่เคยเรียกร้องอะไรเช่นกัน“ป๋ามีอะไรคะ ...จะให้ขวัญไปต้อนรับแขกพิเศษ? ได้ซิคะ ว่าแต่แขกพิเศษที่ว่านี่ใครเหรอคะชื่ออะไร และจะมาเมื่อไหร่ล่ะคะ หา...ว่าไงนะ?!! …มาถึงที่โรงแรมแล้วเหรอ ป๋าทำงี้ได้ไง...”ขวัญฟ้าแทบกรี๊ดสลบ ทว่าอีกฝ่ายรู้ทันชิงวางสายไปก่อน ทำให้หล่อนหมดโอกาสปฏิเสธไปโดยปริยาย“แขกพิเศษ ใครกันนะ?” หญิงสาวทำหน้ายุ่ง ชักเริ่มสังหรณ์ใจแปลกๆ‘ห้องรับแขกพิเศษ’ ที่ใช้รับรองเฉพาะแขกวีไอพีสำคัญๆของโรงแรมที่ส่วนมากจะเป็นผู้มีชื่อเสียงระดับประเทศ หรือไม่ก็อาจเป็นแขกของท่านเจ้าของโรงแรมเอง ภายในตกแต่งตามสไตล์ล้านนางดงาม เพดานสูงสลักเสลาด้วยไม้แกะสลักสวยแปลกตาเข้ากับบรรยากาศรอบๆ และเมื่อมองผ่านมีหน้าต่างกระจกบานใหญ่ที่มีกรอบโค้งยาวจรดพื้นจะเห็นบริเ

  • อุ้มรักเจ้านายใจร้าย + อุ้มรักซุปตาร์ตัวพ่อ    ข่าวใหญ่

    “ตัวก็สูงนะคะ หุ่นคล้ายๆนางแบบ แต่ดูสวยสง่ากว่าเยอะเลยค่ะ อ้อ...แล้วเวลายิ้มมีรอยลักยิ้มน่ารักๆด้วยล่ะค่ะ”“คุณขวัญฟ้า!” อธิปัตย์งึมงำ ทำให้ทุกคนหันไปมองอย่างสนใจ ฝ่ายระพีวิชญ์ถึงกับนิ่งอึ้งไป จนกระทั่งพยาบาลคนนั้นออกไปจากห้อง คนเป็นเพื่อนจึงอดถามด้วยความเป็นห่วงไม่ได้“เอาไงดีล่ะไอ้พี” คนถูกถามนิ่งคิดไปพักเดียวก็ยิ้มออกมา ในขณะที่คนอื่นๆล้วนรอฟังคำตอบ“ก็แกบอกฉันเองไม่ใช่เหรอว่า ฉันกำลังจะกลายเป็นผู้บริหารที่เนื้อหอมที่สุดในประเทศ แล้วฉันจะทำงานเยอะๆ ได้ไงล่ะ ถ้าไม่มี...ผู้ช่วย...จริงไหม...”ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยสีหน้ามุ่งมั่น ดวงตาเป็นประกาย คำตอบนั้นแม้ไม่ให้ความกระจ่างอะไรซักนิดหากคำว่า ‘ผู้ช่วย’ ของเขานั้น ทำให้รัชนีพัชราถึงกับหน้าม่อยลงอย่างผิดหวังอย่างแรง หลังจากการแถลงข่าวเรื่องโครงการก่อสร้างรีสอร์ตสุดหรูในเครือ ทวิชา โฮเต็ลแอนด์รีสอร์ตเสร็จสิ้นลงไปไม่นานนัก ข่าวต่างๆก็เริ่มตามมาเป็นระลอก โดยเฉพาะกระแสข่าวเล็กๆน้อยๆของนักบริหารหนุ่มรูปหล่อคนใหม่ของเมืองไทยเท่านั้นที่ยัง เป็นข่าวรายวันอยู่ทุกคนล้วนจับตามองว่า สาวคนไหนกันแน่ ที่จะสามารถคว้าหัวใจ ชายหนุ่มที่แสนเพอร์เฟกค

  • อุ้มรักเจ้านายใจร้าย + อุ้มรักซุปตาร์ตัวพ่อ    กุหลาบที่ถูกทิ้ง

    กุหลาบแรกแย้มสีขาวสวย ตัวแทนของความรักบริสุทธิ์ที่ครั้งหนึ่งหล่อนเคยได้รับจากใครคนหนึ่ง หากมายามนี้มันกลับเปื้อนทั้งหยดเลือดและหยาดน้ำตา ขวัญฟ้าเงยหน้ามองเพดาน หลับตานิ่ง เพื่อสะกดกลั้นไม่ให้น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลออกมา ดอกกุหลาบงามหลุดมือร่วงลงสู่พื้นช้าๆ พร้อมกับหัวใจรักอันชอกช้ำ... จบสิ้นกันเสียที“ขอให้คุณสมหวังกับคนที่คุณรักอย่างแท้จริงนะคะ ลาก่อน... ”“ไง เพื่อนยาก” อธิปัตย์โผล่หน้าเข้ามายิ้มทะเล้น“ไปไหนมาคะพี่ปัตย์ เพื่อนเจ็บทั้งทีจะดูแลบ้างก็ไม่มี” คนเป็นน้องแกล้งตวาดแวด ทว่าคนถูกตวาดใส่กลับลอยหน้าลอยตาทำไม่รู้ไม่ชี้“เรื่องอะไรพี่ต้องดูด้วย ถึงไม่มีพี่ ไอ้พีมันก็มีคนที่อยากดูแลอยู่แล้วนี่ จริงไหมครับ...”คนถูกกระแนะกระแหนหันไปพยักเพยิดกับคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง ระพีวิชญ์ขมวดคิ้ว แต่พอประตูเปิดกว้าง รอยสงสัยจึงกลับกลายเป็นความดีใจแทน “พี่วินทร์!” คนเจ็บทำท่าจะลุก ทำให้หญิงสาวที่อยู่ใกล้ๆต้องรีบเข้ามาประคองไว้ อธิปัตย์เปิดทางให้ไรวินทร์เดินนำเข้ามาก่อน แต่พอตัวเขาจะก้าวตามเข้ามาก็บังเอิญเหลือบไปเห็นดอกกุหลาบตกที่พื้นเสียก่อนชายหนุ่มเอียงคอมองอย่างสงสัย ก่อนก้มเก็บ

  • อุ้มรักเจ้านายใจร้าย + อุ้มรักซุปตาร์ตัวพ่อ    ผิดหวังอีกหน

    เสียงเด็กน้อยยังคงพร่ำเรียกร้องความสนใจอย่างไม่ย่อท้อนั้นทำให้หล่อนได้คิด หล่อนจึงตัดสินใจร้องบอกคนขับ“เอ่อ...คุณช่วยเปิดกระจกแป๊บนึงได้ไหมคะ ฉันอยากได้ดอกไม้”แม้ขัดใจหากคนฟังก็จำต้องเปิดกระจกให้อย่างเสียไม่ได้ ดอกกุหลาบหลากสีหลายดอกชูช่อสวยน่ารัก ทว่าหญิงสาวกลับเลือกหยิบเพียงดอกกุหลาบแรกแย้มสีขาวสะอาดขึ้นมาเพียงดอกเดียว ทำให้คนขายตัวน้อยถึงกับหน้าเสีย “ไม่รับเพิ่มอีกซักดอกหรือจ๊ะพี่สาว สวยๆทั้งนั้นเลย ซื้อหลายดอกหนูลดให้ก็ได้นะ”“ไม่ล่ะจ้ะ พี่ขอกุหลาบสีขาวนี่ดอกเดียวพอแล้ว เอ้า...นี่เงินค่ากุหลาบจ้ะ”หล่อนส่งเงินให้ แต่พอหนูน้อยเห็นก็อุทาน“แบ๊งค์พัน! โอ้ย!...พี่ไม่มีแบ๊งค์ย่อยเหรอจ้ะ เช้านี้หนูเพิ่งขายได้ไม่กี่ดอกไม่มีเงินทอนหรอกจ้ะ”“ไม่ต้องทอนหรอกค่ะ เก็บไว้ซื้อขนมกินเถอะ พี่ให้”“คุณครับ ไฟเขียวแล้ว” คนขับหันมาเตือน ทำให้หญิงสาวต้องรีบยัดเงินใส่มือเด็กน้อยที่สั่นเทาด้วยความตื่นเต้น พลางเงยหน้าส่งยิ้มแป้นให้ ดวงหน้าขะมุกขะมอมสว่างสดใสขึ้น ดุจแสงแรกของดวงตะวัน ก่อนยกมือไหว้ท่วมหัว“ขอบคุณค่าพี่สาวคนสวย หนูขอให้พี่โชคดี มีแฟนหล่อๆ รวยๆ นะจ้ะ” คนได้ฟังอดยิ้มเศร้าๆ กับตัวเ

  • อุ้มรักเจ้านายใจร้าย + อุ้มรักซุปตาร์ตัวพ่อ    คงเหลือแต่คำว่า...มิตรภาพ

    “คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ”คุณหมอเดินออกมาแจ้งกับผู้หญิงร่างบางที่ยืนรออยู่หน้าห้อง แล้วหันไปกล่าวกับชายร่างสูงที่สวมชุดปลอดเชื้อซึ่งเดินตามออกมาทีหลัง“โชคดีมากๆเลยนะครับที่ได้คุณหมอเก่งๆอย่างคุณไรวินทร์มาช่วยอีกแรง”“คุณหมอชมผมเกินไปแล้วครับ ที่จริงผมก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากมายเลย”“แต่ดิฉันเห็นด้วยกับคุณหมอนะคะ โชคดีมากๆ ที่คุณวินทร์ยอมกลับมา ไม่งั้นฉันก็คงทำอะไรไม่ถูกแน่ๆ ยิ่งตอนนี้คุณระพีวิชญ์ก็ไม่อยู่ด้วย มีหวังดิฉันแย่แน่ๆ เลยค่ะ” สราวดีส่งยิ้มบางๆ ให้“ติ๊ดๆ”เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น สราวดีรีบเปิดกระเป๋าหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมา หล่อนหันไปบอกชายหนุ่มข้างๆ ที่เตรียมเดินเลี่ยงไปอีกทางอย่างรู้มารยาท“เบอร์ที่บ้านน่ะค่ะ” ไรวินทร์พยักหน้าน้อยๆ เชิงรับรู้“ค่ะ คุณนิ่ม...ว่าไงนะคะ ใครเป็นอะไรนะคะ ตอนนี้อยู่ที่ไหน ค่ะๆ เข้าใจแล้ว เดี๋ยวฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลย... ”คนฟังไม่ทันเอ่ยถาม หญิงสาวก็รีบหันมาบอกเสียก่อน “คุณวินทร์คะ คุณนิ่มเพิ่งโทรมาบอกให้รีบไปที่โรงพยาบาลค่ะ เรื่องคุณระพีวิชญ์...”“จริงสิ! นายระพีวิชญ์ถูกยิง” ไรวินทร์เพิ่งนึกได้ “เขาเป็นไงบ้าง”“ตอนนี้ยังอยู่ในไอซียูค่ะ”“งั้นคุ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status