แสงแดดยามเช้าส่องผ่านช่องหน้าต่างโค้งมนเข้ามากระทบบนเสี้ยวใบหน้าของหญิงสาว ช่วยปลุกให้ร่างที่ยังนอนหลับใหลอยู่บนเตียงนอนขนาดเล็กค่อยๆ รู้สึกตัวขึ้น
รมิตาดันตัวเองขึ้นจากที่นอนหนานุ่มด้วยความยากลำบาก อาการความดันต่ำยามเช้าอันเป็นโรคประจำตัวทำให้หญิงสาวรู้สึกมึนงงจนแทบไม่อยากลุกขึ้นมา เปลือกตากะพริบถี่ๆ อยู่หลายครั้งกว่าที่สายตาจะเริ่มชินกับแสงสว่างภายในห้อง
ความไม่คุ้นเคยทำให้หญิงสาวเพิ่งตั้งใจสังเกตที่พักของตนอย่างจริงจังเป็นครั้งแรก ผนังห้องโค้งมนไร้เหลี่ยมมุมสีขาวสะอาด กับการตกแต่งอย่างเรียบง่ายด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้มะค่าสีดำสามสี่ชิ้น ช่วยยืนยันว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ไม่ใช่แค่ฝันร้าย
ต้องยอมรับว่า... หากนี่คือการมาเที่ยวพักผ่อนตามรีสอร์ต ไม่ใช่ถูกบังคับพาตัวมาอย่างไม่เต็มใจ รมิตาคงมีความสุขไม่น้อยที่ได้พักอยู่ในห้องสวยงามน่ารักขนาดนี้
เธอถอนหายใจยาวๆ แล้วค่อยลุกเดินโซเซไปหยิบผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ที่พาดเอาไว้บนพนักเก้าอี้ เดินเข้าไปในห้องน้ำขนาดกะทัดรัดเพื่อล้างหน้า แปรงฟัน และอาบน้ำ ทำตัวให้พร้อมสำหรับงานสาวใช้จำยอมในวันแรก
หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อย หญิงสาวก็ถือว
