ถ้าเธอรู้ว่าการที่เธอไปหาเรื่องไอ้ผู้ชายคนนั้นของพี่ณุแล้วจะทำให้ครอบครัวของเธอมีปัญหาถึงเพียงนี้…
“แกไปทำอะไรให้ภาณุเขาโกรธแกช่วยบอกฉันมาได้ไหมยัยสา..”
“คุณพ่อ… แล้วคุณพ่อจะถามอะไรหนักหนาคะ? เรื่องมันก็ผ่านมาแล้ว..” ใช่เรื่องมันผ่านมาแล้วแต่.. ธุรกิจของทางบ้านเธอมันยังคงมีปัญหาอยู่นี่สิ.. เธอจำได้หลังจากวันที่เธอไปหาเรื่องผู้ชายคนนั้น.. ผู้ชายของพี่ณุ.. หลังจากนั้นไม่นานพ่อของเธอก็โทรตามเธอกลับบ้านเมื่อเธอมาถึงบ้านเธอก็โดนพ่อตบเข้าให้ที่ใบหน้าของเธอ.. แม่ของเธอไม่ได้ช่วยหรือพูดอะไรเลยสักนิด.. เมื่อคุณพ่อเริ่มพูดเธอก็ถึงรู้ว่าพี่ณุได้ยกเลิกสินค้าทุกสิ่งทุกอย่างของครอบครัวเธอไป ยกเลิกสัญญาทุกอย่างที่บริษัทของเธอและของพี่ณุทำร่วมกัน.. ไม่เพียงเท่านั้นกิจการเล็กๆของเธอก็ถูกดิสเครดิตไปด้วย..มันทำให้เธอถึงกับไปต่อไม่เป็น เธอต้องฝ่าฝันมรสุมครั้งนี้อยู่นานเลยทีเดียวแต่มันก็ไม่ได้ดีขึ้นมาเลยสักนิด…
“ถ้าแกไปขอโทษเขา… ไม่แน่ทุกอย่างอาจจะดีขึ้นกว่านี้…”
นั่นคือสิ่งที่พ่อเธอพูดกรอกหูมาตลอด.. เธอไม่อยากไปขอโทษเพราะเมื่อใดที่เธอไปขอโทษนั่นก็หมายความว่าเธอเป็นคนผิด.. เธอไม่ผิด เธอไม่ชอบผู้ชายคนนั้น.
