“ก่อนกลับเมืองไทยครับ ... ผมบังเอิญเห็นกล่องของคุณแม่” เจ้าวันพูดขึ้น
“จากนั้นล่ะ?” เธอถามต่อ
“ผมอยากรู้ว่าทำไมเขาถึงได้ทิ้งคุณแม่และพวกผมไป และไม่เคยที่จะมาดูแลเราเลย ผมจึงติดต่อเขาเพื่อถามเรื่องนี้ครับ” เจ้าปีบอกเหตุผล
เมย์ที่ได้ฟังเหตุผลของลูกๆ ก็เข้าใจ ถึงแม้พวกเขาสองคนจะมีภาวะที่เป็นผู้ใหญ่เกินกว่าเด็กในวัยเดียวกัน แต่พวกเขาก็ยังเป็นเด็กที่ต้องการครอบครัวที่อบอุ่น มีพ่อแม่ลูก และเธอเองที่ไม่เคยบอกอะไรพวกเขาเลย บอกเพียงว่าพ่อไม่อยู่แล้ว
แต่เมื่อเด็กๆ รู้ว่าพ่อของพวกเขาเป็นใคร พวกเขาย่อมอยากรู้เหตุผลว่าเพราะอะไรแม่กับพ่อถึงไม่ได้อยู่ด้วยกัน หรือเพราะอะไรพ่อถึงจากพวกเขาไป
“เขาให้ลูกพบแต่โดยดี?” เมย์ตั้งประโยคเสียงสูงที่เป็นเชิงคำถาม
“ก็ไม่เชิงครับ พวกผมแค่ก่อกวนเขานิดหน่อย เพื่อให้เขามาพบพวกผม พวกเราแค่ถามเขาว่า ทำไมเขาถึงทิ้งพวกเราไปก็เท่านั้นเองครับ” เจ้าวันทำหน้าละห้อยเล่าความจริงออกมาเป็นบางส่วน
“พวกลูกก่อกวนอะไรเขา?” เมย์ที่รู้สึกว่า แค่คำว่าก่อกวนของลูกชายเธอนี้น่าจะไม่ธรรมดา!!!
“ผมแค่แฮ็กระบบบริษัทเขานิดหน่อยเองครับ ... แต
