เฟิ่งจิ่วเหยียนมั่นใจว่าที่ทำการหลักของกลุ่มค้ามนุษย์โอสถอยู่ในเมืองหลวง ซึ่งไม่ใช่เพียงแค่คำพูดลอย ๆ
นางหยิบแผนที่แคว้นหนานฉีขึ้นมา อธิบายให้เซียวอวี้ฟัง
“ต้องถูกบีบจนมุม ถึงจะเห็นความผิดปกติเพคะ”
“หลายเมืองที่เกิดเหตุ พิจารณาจากตำแหน่ง ระยะทาง สามารถคำนวณได้ว่า คำสั่งนั้นมาจากที่ใดเพคะ”
บนแผนที่ ได้มีการทำเครื่องหมายจุดที่พบแหล่งค้ามนุษย์โอสถหลายแห่ง
อาศัยเส้นทาง เวลา รวมทั้งเส้นทางที่เปลี่ยนระหว่างทางที่ใช้ในการขนส่งมนุษย์โอสถ สามารถหาที่ตั้งของที่ทำการหลักได้
นี่คือทักษะที่จำเป็นสำหรับแม่ทัพในสนามรบ
ความเข้าใจในเวลาและระยะทางจะทำให้สามารถระบุตำแหน่งที่ตั้งกระโจมหลักของกองทัพศัตรูได้ชัดเจน
จากนั้นจึงสามารถโจมตีกระโจมหลักได้
เซียวอวี้ได้ยินที่นางพูดแล้วก็ขมวดคิ้ว
“ที่แท้ก็อยู่ในเมืองหลวงหรือ”
นั่นช่างเป็นการซ่อนภัยใกล้ตัว
……
ระหว่างเดินทางกลับเมืองหลวง ผ่านหมู่บ้านจู๋ซาน
ฮ่องเต้ฮองเฮาแวะไปเยี่ยมเซียวจั๋ว
ดวงตาทั้งคู่ของเซียวจั๋วได้รับบาดเจ็บ หลังจากหมอให้การรักษา อาการบาดเจ็บก็ไม่ดีขึ้น อาจถึงขั้นสูญเสียการมองเห็นได้
เซียวอวี้ตัดสินใจ พาเขากลับเมืองหลวง ให้หมอหลวงรั
