Share

บทที่ 1104

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
พ่อค้าไก่เหล่านั้นถูกทรมานจนหน้าตาเปลี่ยนรูปไปหมด

พวกเขาจึงสารภาพตามความจริง

“ไว้ชีวิต...ไว้ชีวิตด้วย! พวกเราไม่รู้จริง ๆ ว่า การซื้อขายไก่เหล่านั้น มีจุดประสงค์ใด

“มีคนเสนอราคาสูง ๆ ให้พวกเราทำเช่นนี้ พวกเราก็เลยทำ”

เลี่ยอู๋ซินหาใช่ผู้ที่สังหารคนโดยไร้เหตุผล ในเมื่อพวกเขาบอกความจริงแล้ว เขาก็หยุดมือทันที

เขาจึงผลักประตูออกมา ก็เผชิญกับสายตาของเซียวจั๋ว

คนหลังยังคงรออยู่ด้านนอก และได้ยินคำพูดของพ่อค้าไก่เหล่านั้นที่อยู่ด้านใน

องครักษ์ลับที่ฮ่องเต้ส่งมาให้เขาเหล่านั้น ถึงแม้จะมีวิธีการบางอย่าง แต่ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้พ่อค้าไก่นั้นหวาดกลัว

เลี่ยอู๋ซินกลับแตกต่าง เขาแค่ไปยืนตรงนั้น ก็ราวกับปีศาจคลานออกมาจากคุกอันโหดเหี้ยม

เห็นชัดอยู่ว่าเป็นวันที่แสงแดดเจิดจ้า แต่ทำให้คนเหมือนย้อนกลับไปยังฤดูหนาวอันเยือกเย็น

เซียวจั๋วยิ้มอย่างนุ่มนวลพลางเอ่ย

“ชัดเจนแล้วว่า พวกเขาก็เป็นแค่เครื่องมือ”

เลี่ยอู๋ซินก็เห็นด้วยกับการสันนิษฐานเช่นนี้

เขาเช็ดคราบเลือดออกจากมือทั้งสองข้าง แล้วโยนผ้าเช็ดหน้านั้นทิ้งไปโดยไม่สนใจ “ที่จริงพวกเขาก็เป็นแค่กุ้งฝอย ถามไปก็ไม่ได้เบาะแสที่เป็นประโยชน์”

ไม่รู้ว
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
T
เป็นตาอ๋องเฒ่าคนนั้นรึเปล่า
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1434

    ท่านผู้เฒ่าหยวนพาเสียวอู่ขึ้นไปยังหอสูงหอแห่งนั้นเคยเป็นห้องนอนของหยวนซี บุตรสาวคนโตของเขามาก่อนข้างในเต็มไปด้วยของใช้เก่า ๆ ของนางเมื่อเสียวอู่มาถึงที่นี่ ความรู้สึกใกล้ชิดก็ผุดขึ้นในใจตัวเขาเองก็ยังไม่แน่ใจว่าหยวนเฟยเป็นแม่แท้ ๆ ของเขาหรือไม่แต่ลึก ๆ ในใจ เขาก็หวังว่ามันจะเป็นความจริงท่านผู้เฒ่าหยวนหันหลังให้เขาแล้วพูดว่า“ของที่นี่เป็นของแม่เจ้าทั้งนั้น เลือกได้ตามใจชอบ”เสียวอู่มองเขาอย่างประหลาดใจ แล้วถามทีเล่นทีจริงว่า“ถ้าข้าจะเอาไปทั้งหมดเลย จะได้หรือไม่ขอรับ?”ท่านผู้เฒ่ายังคงนิ่งเงียบหลังจากนั้น เสียวอู่ก็เลือกหวีหนึ่งอันและปิ่นปักผมหนึ่งอันเขาคิดไว้แล้วว่าหวีใช้ประโยชน์ได้ ส่วนปิ่นก็เอาไว้มอบให้ภรรยาในอนาคตของเขา เพื่อสืบทอดกันไปรุ่นสู่รุ่นท่านผู้เฒ่าหยวนเอ่ยขึ้นมาอย่างไม่คาดคิด“แค่สองอย่างนี้พอแล้วรึ?”“เอาไปอีกสิ พรุ่งนี้พวกเราจะไปที่จวงจื่อกันแล้ว ต่อไปจะไม่ได้กลับมาอีก”เสียวอู่ตอบกลับตามสัญชาตญาณ “ข้าไม่ไปจวงจื่อนั่นหรอก!”ท่านผู้เฒ่าหยวนถลึงตาใส่“เจ้าไม่ไป ก็รอให้พวกเขาฆ่าตายอยู่ที่นี่เถอะ!”เสียวอู่ซ่อนของไว้ในอกเสื้อ พลางบ่นพึมพำ“ข้าบอ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1433

    ณ โถงด้านหน้าเรือนหลักหยวนสุยผู้มีสีหน้าเคร่งขรึมและจริงจังเขามองไปยังบิดาที่นั่งอยู่บนที่ประธาน เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า“ท่านพ่อ หากท่านยังดึงดันจะเก็บเด็กคนนั้นไว้ ก็อย่าหาว่าข้าผู้เป็นลูกอกตัญญู จำต้องส่งทั้งท่านและเด็กนั่นออกไป“ท่านเองก็น่าจะทราบดีว่าเรื่องนี้ร้ายแรงเพียงใด“เด็กนั่นไม่เพียงแต่เป็นลูกของพี่ใหญ่ แต่ยังเป็นสายเลือดของราชวงศ์หลานฉี”“หากฝ่าบาททรงทราบเรื่องนี้ จะทรงคิดกับตระกูลหยวนของเราเช่นไร?”ฮูหยินนั่วเอ่ยเสริมขึ้นมาทันที“นั่นสิท่านพ่อ น้องสามพูดมีเหตุผล“ท่านก็ต้องคิดถึงพวกเราลูก ๆ หลาน ๆ บ้างสิเจ้าคะ?“ไม่ต้องพูดถึงตั๋วเอ๋อร์ของข้า อาจั้นเป็นถึงแม่ทัพใหญ่ เป็นที่โปรดปรานของฝ่าบาท หากเรื่องนี้ทำให้เขาต้องโดนปลดจากตำแหน่ง เขาจะต้องเกลียดท่านจนวันตายเป็นแน่”ท่านผู้เฒ่าหยวนนิ่งเงียบไปนานใบหน้าของเขาเคร่งขรึม ขณะมองดูลูกชายและลูกสะใภ้ด้วยแววตาเย็นชาหยวนสุยลุกขึ้นยืน“ท่านพ่อ สิ่งที่ควรพูด ข้าก็ได้พูดไปหมดแล้ว“ขอให้ท่านรีบตัดสินใจ“และขอให้ท่านเห็นแก่ตระกูลเป็นสำคัญ“เด็กคนนั้น ไม่ควรมาที่แคว้นตงซาน และยิ่งไม่ควรกลับมาที่ตระกูลหยวนของเรา!”

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1432

    เสียวอู่ประหลาดใจมากดึกป่านนี้แล้ว ท่านผู้เฒ่าหยวนยังไม่นอน!เขาหันกลับมาด้วยรอยยิ้มเจื่อน ๆ“ข้าไปส้วม...”ท่านผู้เฒ่ามองเขาด้วยสายตาเฉียบคม “ข้าเพิ่งกลับมาจากส้วม แล้วเจ้าไปส้วมตั้งแต่เมื่อใด?”แย่แล้ว!เสียวอู่เสียใจที่คิดโกหกโดยไม่ได้เตรียมตัวมาก่อนเขากัดฟันแน่น“ก็ได้ ข้าขี้เกียจไปส้วม จึงหาแอบหลังพุ่มไม้แถวนี้แทน”ท่านผู้เฒ่าหยวนจับจ้องเขาไม่วางตา จ้องเสียจนเขารู้สึกขนลุกเสียวอู่จำต้องกัดฟันสู้ มองกลับอย่างไม่ยอมหลบสายตาแม้แต่น้อย“มองพอหรือยัง! ข้าจะไปส้วมก็ต้องรายงานท่านด้วยหรือ?”พูดจบก็เดินเข้าห้อง ปิดประตู!ท่านผู้เฒ่าหยวนยืนอยู่ข้างนอกห้อง ไม่นานก็หันเดินจากไปภายในห้อง เสียวอู่ถอนหายใจยาวทว่าเขาก็ไม่แน่ใจว่า ท่านผู้เฒ่าเริ่มสงสัยเขาหรือไม่อย่างไร ดึกดื่นขนาดนี้ไม่หลับไม่นอน เดินเพ่นพ่านไปทั่ว ดูน่าสงสัยอยู่หรอกแต่ก็ช่างเถอะ!ยังไงเสียแผนที่ก็ส่งออกไปเรียบร้อยแล้วศิษย์พี่สะใภ้จะต้องมีวิธีจับตัวหยวนตั๋วได้แน่ สำหรับเขา ถือว่าภารกิจสำเร็จแล้วในห้องหลักบ่าวรับใช้ปรนนิบัติท่านผู้เฒ่าถอดรองเท้า ขึ้นเตียงพักผ่อน“ท่านผู้เฒ่า คุณชายเสียวอู่ดูไม่มีพิษ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1431

    จวนหยวนในเรือนหลัก ปกติท่านผู้เฒ่าหยวนมักจะกินข้าวคนเดียว วันนี้กลับแปลกออกไป มีคนมานั่งกินเป็นเพื่อนด้วยเสียวอู่กวาดตามองอาหารบนโต๊ะ “นี่มันจืดชืดมากเลย แย่ยิ่งกว่าภูเขาหวูหยาของพวกเราเสียอีก!“ท่านเป็นเจ้าบ้านไม่ใช่หรือ?”ท่านผู้เฒ่าเหลือบมองเขาแวบหนึ่งบ่าวรับใช้ที่อยู่ข้าง ๆ อธิบาย “คุณชายเสียวอู่ ท่านอาจไม่ทราบ ท่านผู้เฒ่าชอบทานอาหารจืด ๆ ขอรับ”เสียวอู่เบ้ปาก “ข้าไม่ชินกับอาหารพวกนี้”“ได้ยินมาว่าอาหารของเรือนตะวันตกไม่เลว ไม่งั้นข้า...”เพี๊ยะ! ท่านผู้เฒ่ากระแทกตะเกียบลงบนโต๊ะ “วันนี้เจ้าไปที่เรือนตะวันตกมาแล้วหรือ?”เสียวอู่ตอบ “อืม” เสียงหนึ่ง ไม่คิดว่าตัวเองทำอะไรผิด ตอนกลางวัน ท่านผู้เฒ่าเป็นคนพูดเอง ให้เขาเดินดูภายในจวน ทำความคุ้นเคยกับสถานที่เรือนตะวันตกก็เป็นส่วนหนึ่งของจวนหยวนไม่ใช่หรือ?สีหน้าท่านผู้เฒ่ามืดลงทันที “ต่อไปห้ามไปเรือนตะวันตกอีก”เสียวอู่ถามกลับอย่างไม่คิดอะไรมาก “ข้าอาจจะไม่ใช่หลานแท้ ๆ ของท่านก็ได้ ท่านจะมาจำกัดข้าแบบนี้? งั้นข้าขอไม่เป็นหลานของท่านดีกว่า”คำพูดนี้ทำเอาท่านผู้เฒ่าโกรธจนตัวสั่น “กล้าไปอีก ข้าจะตีขาเจ้าให้ห

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1430

    เสียวอู่มองหยวนจั้นตรงหน้า ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความสงสัย“ฮองเฮาฉี? คือใคร?”สายตาหยวนจั้นเฉียบคม“เจ้าหลอกคนอื่นได้ แต่หลอกข้าไม่ได้“เมื่อคืนฮองเฮาฉีซุ่มโจมตีไม่สำเร็จ วันนี้เลยเปลี่ยนกลอุบายใหม่“บอกมา เจ้าคิดจะทำอะไร!”เสียวอู่กัดฟันกรอด“เจ้านี่ระแวงไปหมด ท่านปู่ของเจ้าก็บอกแล้วว่า ข้าเป็นลูกชายของท่านป้าใหญ่ของเจ้า เจ้าไม่เชื่อแม้แต่คำพูดของท่านปู่ตัวเองหรือ?”เอาท่านปู่ออกมาอ้าง ยังไงก็ไม่ผิดแน่และก็จริงอย่างคาด หยวนจั้นลังเลขึ้นมาคนที่เขาเคารพที่สุด ก็คือท่านปู่เสียวอู่ดันเขาออก หยักคิ้วเอ่ยถาม“ยังจะเดินต่อไหม? ถ้าเจ้าไม่พาข้าไป ข้าจะไปหาคนอื่นแทนก็ได้ อย่างเช่นญาติผู้น้องอีกคนของข้า…”“หยวนตั๋วอายุมากกว่าเจ้า ควรเรียกเขาว่าพี่ชาย”เสียวอู่โบกมืออย่างไม่ใส่ใจ“ไม่ต่างกัน อย่างไรข้าก็ไม่คิดที่จะอยู่ในจวนหยวนนี้นาน รอท่านปู่คืนสิ่งของท่านแม่ให้ข้าเมื่อไหร่ ข้าก็จะไป กลับไปยังภูเขาอู๋หยาของข้า”นี่เป็นครั้งแรกที่หยวนจั้นได้ยินชื่อภูเขาอู๋หยาทว่า เขาไม่มีเวลามาสนใจญาติผู้พี่คนนี้“จวนหยวนกว้างแค่นี้เอง เจ้าจะเดินดู เรียกใช้พวกบ่าวก็ได้”เสียวอู่รีบขวางทางเขา

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1429

    หว่างคิ้วชายหนุ่มปรากฏความประหลาดเขารีบปิดประตูหน้าต่าง ก่อนหันมากำชับภรรยาด้วยเสียงเข้ม“ฮูหยิน พูดมากไปมักจะพลาด”ฮูหยินนั่วสะสมความคับแค้นใจมานานเกินไป คิดเพียงอยากระบายออกมานางหัวเราะเยือกเย็น“ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ก็เพราะเรื่องนี้ ท่านพ่อทำเย็นชากับเราสองสามีภรรยา อย่ามองว่าเขาไม่พูด แต่เขาโทษท่านที่ทำให้พี่หญิงใหญ่ต้องตาย! ไม่อย่างนั้น ทำไมเขาไม่ช่วยให้ท่านได้ก้าวหน้า ไม่ช่วยให้ท่านได้เข้าสู่งานราชการ?“ตอนนี้ก็มีเสียวอู่โผล่มาอีกคน“ไม่ว่าเขาจะเป็นลูกชายของพี่หญิงใหญ่จริงหรือไม่ เขาก็ไม่ควรมาปรากฏตัว!”ชายหนุ่มอธิบายอย่างไม่มีความต้องการใด ๆ“ท่านพ่อไม่ช่วยข้า เพราะข้ามีความรู้ความสามารถตื้นเขิน ไม่เกี่ยวกับเรื่องของพี่หญิงใหญ่ ท่านมิใช่คนใจแคบเช่นนั้น“ตอนนั้นที่ส่งพี่หญิงใหญ่ไปยังแคว้นหนานฉี ท่านพ่อก็เห็นด้วย”ฮูหยินนั่วขมวดคิ้ว“ท่านลืมไปแล้วหรือ ตอนนั้นที่ท่านพ่อตกลง แต่มีข้อแม้คือ พวกท่านต้องรับประกันความปลอดภัยของพี่หญิงใหญ่ ไม่ว่าจะลอบฆ่าฮ่องเต้ฉีได้สำเร็จหรือไม่ ก็ต้องพานางกลับมาอย่างปลอดภัย!”ฝ่ายชายถึงกับพูดไม่ออกเขามองตาของภรรยา ฉายแววสำนึกผิด“ล้วนเป

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status