"อื้อ"
ลิ้นร้อนซุกซนตวัดลิ้นเล็กของเธอไว้ในโพรงปากตักตวงความหวานไม่มีท่าทีจะหยุดราวกับกำลังลงโทษตามที่เขาว่าไว้ ส่วนนิ้วเรียวยาวก็ลากไล่ผ่านเกาะอกกั้นจนถึงผิวเนียนลื่นไร้สิ่งปกคลุมพาตัวเล็กขนลุกซู่รู้สึกมวนท้องอย่างบอกไม่ถูก ก้อนอวบอิ่มบดเบียดเข้าหาร่างสูงจนแนบชิดเผลอลงเล็บตรงคอแกร่งไปตามอารมณ์ยิ่งทำให้ไฟในตัวคนโตลุกโชนบางอย่างขยายใหญ่คับแน่นจนปวดหนึบต้องระบายความรู้สึกผ่านมือร้อนที่กำลังบีบขยำก้นงอนบนหน้าตัก "พะ พอ นะ" เสียงหวานพยายามเอ่ยห้ามด้วยน้ำเสียงติดขัด ก้มหน้างุดซบตรงซอกคอคนพี่อย่างเขินอาย กลัวว่าใจจะเผลอปล่อยไปตามอารมณ์คนโตจนหยุดไม่ได้ ตรงนี้มันน่าอายเกินไป "อยากต่อ" เสียงแหบพร่าบอกอย่างเอาแต่ใจอยากจะขอลองทำตามความรู้สึกสักครั้ง อยากลงโทษต่ออีกสักหน่อย แค่นิดเดียว ฟอด "ได้มั้ย" "ฟะ โฟไม่รู้" สองแขนแกร่งกระชับร่างบางจนสัมผัสได้ถึงไอร้อนระอุของกันและกัน วางหน้าผากกว้างลงหน้าผากมนสบตาหวานที่ใบหน้าแดงระเรื่อคล้ายลูกมะเขือเทศ สื่อความต้องการที่กำลังพลุ่งพล่านออกมาหวังว่าคนน้องจะยอมปล่อยใจไปกับเขา "ลองมั้ย นิดเดียว" "ถ้าโฟไม่ชอบ พี่จะหยุด" "ที่ห้องได้มั้ย" จุ๊บ "ครับ" "ซี้ด" ริมฝีปากได้รูปกดจูบริมฝีปากอวบอิ่มอีกครั้ง ก่อนจะเหยียบคันเร่งไปยังคอนโดตัวเองที่อยู่ใกล้กว่า มีร่างบางนั่งกอดคออยู่บนตัก ก้มหน้างุดไม่กล้าสบตา ทั้งที่ใจเต้นระรัวแต่ยังอยากสู้แอบกัดซอกคอแกร่งจนรู้สึกเจ็บราวกับจะเอาคืนกัน ช่างไม่รู้เลยว่ามันยิ่งจุดไฟให้ร้อนระอุมากกว่าเดิม จนต้องกัดฟันแน่นข่มอารมณ์ตัวเองเอาไว้ จุ๊บ คนโตกว่าเลือกพาร่างเล็กเข้าลิฟต์ส่วนตัวที่ขึ้นไปถึงชั้นที่เขาอยู่ได้เลย ทันทีที่เสียงประตูปิดลง เธอเหมือนเป็นแม่เหล็กดึงดูดให้เขาพุ่งเข้าหา อุ้มเธอจนตัวลอยเดินเข้าห้องนอนทั้งที่ปากยังคงลิ้มเลียความหวานไม่ห่าง "อ๊ะ อื้ออ" "พะ พี่ติณ" "หืม" ร่างสูงตามไปทับทาบตัวเล็กบนที่นอน จัดการไล่ชิมคนน้องตั้งแต่ริมฝีปากเรื่อยลงมาที่คางมนขบเม้มหยอกล้อใบหูหอมอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะไล่ลิ้มเลียลงมาตามซอกคอขาว จนตัวเล็กขนลุกซู่ไปกับสัมผัสวาบวามที่คนพี่มอบให้ "น้องโฟ" "หะ หืม" "พี่อยากชิม" "ชะ ชิมอะไร" จุ๊บ จุ๊บ ผมกดปากจูบลงตรงก้อนกลมที่โผล่พ้นเหนือเกาะอกแทนคำตอบ ขบเม้มเบาเบาไปทั่วเท่าที่ปากของผมจะไปถึง มือหนาบีบลูบต้นขาเรียวไปมาอย่างมันเขี้ยว ค่อยๆ ขยับเข้าใกล้จุดอันตรายเข้ามาเรื่อยๆ จนสามารถกอบกุมส่วนบอบบางได้ลูบไล้ไปมาผ่านกางเกงยีนส์ตัวจิ๋ว "อ๊ะ พี่ติณ" "ชอบมั้ย" "..." รู้ตัวอีกที มือร้ายก็ซุกซนจนเข้าไปสัมผัสเนินนุ่มด้านในที่มีน้ำหวานชื้นแฉะออกมาชวนให้นิ้วเรียวยาวแหวกว่ายลงไปตามรอยแยกหยอกล้อเล่นกับปุ่มเกสรวนหาจุดอ่อนไหวจนร่างบางสั่นสะท้าน ตาคมมองตัวเล็กปรือตาเรียกชื่อไม่หยุด เพียงเท่านี้มุมปากก็ยกยิ้มได้อย่างง่ายดาย "อย่าซนครับน้องโฟ" ผมรีบคว้ามือเล็กที่กำลังจะซุกซนพยายามเอื้อมมาปลดเข็มขัดหนังของผมคงอยากจะแก้แค้นเอาคืนผมบ้าง แต่วันนี้ผมแค่อยากทำให้เห็นว่าชุดที่เธอใส่มันทำอะไรอะไรได้ง่ายดาย และนี่เป็นเพียงบทลงโทษเล็กๆ เท่านั้น "อาบน้ำมั้ย" "อื้ม" "พี่อาบให้?" "โฟอาบเอง" "ไหว?" ปึก! "นิสัยไม่ดีเลย" กำปั้นเล็กทุบลงหน้าอกแกร่งมาพร้อมกับสายตาลูกแมวดุ ทำผมรู้สึกขำไม่น้อยแต่ต้องแกล้งทำหน้าเศร้าเหมือนครุ่นคิดหาความผิดของตัวเอง ก่อนจะพูดออกไปตามความรู้สึกมองลูกแมวในอ้อมกอดอย่างหยอกล้อ "อืม...เมื่อกี้พี่ว่า...ดีนะ" "พี่ติณ!" "ครับผม ป่ะ พี่อุ้ม" ผมอุ้มเธอไปส่งในห้องน้ำและออกมาเตรียมชุดนอนตัวโปรดแขวนไว้ให้หน้าตู้เสื้อผ้า ก่อนจะออกไปจัดการตัวเองและปลดปล่อยระบายความอึดอัดในห้องน้ำด้านนอกอยู่พักใหญ่ แล้วกลับเข้ามาพร้อมชุดนอนคู่กันกับคนตัวเล็ก "เช็ดผมให้พี่หน่อยสิ" "ไดร์มั้ย ดึกแล้ว" "อืม" คนตัวโตเดินมาหย่อนกายลงปลายเตียงอย่างว่าง่าย ปล่อยให้คนตัวเล็กใช้ไดร์เป่าผมไปมาโดยมีแขนแกร่งกอดเอวบางเอาไว้หลวมหลวม กลิ่นหอมอ่อนๆ จากครีมอาบน้ำบนตัวเธอยิ่งทำให้เขาหลับตาเคลิ้มอย่างผ่อนคลาย ชอบทุกครั้งเวลาที่เธอทำอะไรให้ แค่นิดหน่อยก็พอ "พรุ่งนี้อยากไปไหน" "อยากกลับไปหาป๊ากับมามี๊" "จะไปฟ้องว่าโดนพี่แกล้ง?" "ใช่ พี่ติณโดนป๊าจัดการแน่" "หึ ฟ้องให้หมดทุกอย่างนะ" "จิ๊ แห้งแล้วค่ะ ไปนอนโซฟาเลย" สองแขนเล็กออกแรงดึงแขนล่ำให้ลุกยืนตามแรง จนผมต้องผ่อนแรงตามไม่ให้เธอเหนื่อย เดินตามแรงดันด้านหลังตรงไปที่โซฟาเบดริมหน้าต่าง แกล้งทำเป็นล้มตัวนอนลงอย่างไม่ขัดใจ ก่อนจะอาศัยจังหวะเธอเผลอหันหลังเดินกลับเตียงรวบเอวบางให้ล้มลงมานอนในอ้อมกอดมีแขนใหญ่หนุนแทนหมอน ทำเธอถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย สุดท้ายก็ยอมหลับตานอนไปพร้อมกัน แต่ยังไม่วายแอบใช้ฟันกัดส่วนหน้าอกกล้ามแน่นที่โผล่พ้นคอเสื้อราวกับเป็นวิธีเดียวที่เอาชนะผมได้เวลานี้ #ลงโทษพอกรุบกริบ ฮี่ฮี่ #อ่านเพลินๆ สบายๆ กันเหมือนเดิมนะคะ
