Chapter: CHAPTER 24Elara’s P.O.V."Don't look at me like that," nakangiwi kong sabi kay Mix. Para akong masusuka sa katotohanang siya ang ama? Letche naman, gano'n na ba talaga ako katigang at pati bakla kong best friend, papatulan ko?I mean, he’s kinda handsome and if he were a man, I probably—!Oh my gosh?! What the hell am I thinking? Bakla pa rin siya!“Ew-ew-w, no!” Mariin akong napailing."I know right?! Hindi pwedeng ako ang ama niyan! I can be the mother, though." Natawa siya sabay iling ulit. "But no, there must be a mistake." Saad niya saka tinapik ang lalaki. Napatawa na lang ako sa situation namin. Pag naiipit talaga, bigla na lang napapa-English."Ano?" tanong sa kanya ng bouncer. Inis na napairap si Mix."Ito ang dahilan kung bakit tayo nag-break! Ang slow mo kasi! I-rewind mo!" Napanganga ako nang bahagyang tumaas ang boses ni Mix—medyo maarte, medyo pabebe.Nagulat ako nang biglang padabog na tumayo 'yung bouncer. Matalim ang tingin niya kay Mix. Bawat hakbang niya, sumasabay ang muscle
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-01
Chapter: CHAPTER 23Elara’s P.O.V.“Bakla ka! Ano na na namang issue mo, teh?” sigaw ni Mix, nakapamewang at halos bumaon sa bungo ko ang matinis niyang boses. Napapikit na lang ako sa inis.“Sabi ko na, ‘wag kang gumawa ng gulo! Tapos may pa-elevator scene pa kayo ni Theo?” dagdag niya, sabay taas ng kilay. Huminga ako nang malalim bago sumagot.“Ehh, hindi naman namin sinadyang ma-stock sa elevator, diba?” Napairap ako habang pasimpleng lumingon-lingon.Breaktime na namin ngayon, pero sa halip na bumaba sa cafeteria, dito lang kami ni Mix nakatambay sa department. Sa dami ng nangyari kanina, wala na akong lakas pa para dumaan sa hallway at harapin sila. Sigurado ako, sa bawat bulungan at sulyap, ako na naman ang bida sa kwentuhan nila.“Teh, naman kasi!” ani Mix, sabay hampas sa braso ko ng clipboard na hawak niya. “Ano bang ginagawa niyo sa elevator, ha? Eh ang paalam mo lang sakin, mag-CCR ka?”Minsan talaga, mas matindi pa si Mix kesa kay Mama.“Gusto ko lang naman sanang mag-sorry sa kanya,” paliwa
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-28
Chapter: CHAPTER 22Theo’s P.O.V.“Paano kung ako nga ang ama ng dinadala mo?”I didn’t even know why I said that. It just slipped out. But ever since that Saturday night, I haven’t been able to think straight. I keep having these dreams. Same woman, same scent—always faceless. But the feeling? Sobrang pamilyar. Parang may alaala akong pilit bumabalik pero nababalutan ng usok.Mas lalo kong diniinan ang kapit ko sa pader. Hindi ko alam kung dahil sa kaba o takot.There’s a part of that night I can’t remember. I was drinking, yeah—drink after drink. I remember feeling dizzy, excusing myself to go to the restroom. On the way, I saw Elara being bothered by some guys. I stepped in. After that… blank.Since then, I’ve been off. Hindi ako mapakali. And now, here I am—cornering Elara in the elevator like I’ve completely lost it. I raised my hand toward her face. Nagulat siya. Her warmth—familiar. Parang déjà vu.She was close. Too close. And I hated that I liked it.Na amoy ko na naman siya. Same scent from my
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-25
Chapter: CHAPTER 21Elara’s P.O.V.Hindi ko alam kung anong mas nakakagulat—yung bigat ng mga matang sumusunod sa akin sa hallway, o 'yung mga pabulong na tawa na pilit tinatakpan ng paper folder.Inis kong naikuyom ang kamao ko. “Lagot sa’kin ‘yang Jerry na ‘yon. Kakalbuhin ko talaga siya—‘wag lang siyang magkamaling magpakita sa’kin.”“Teka lang, girl. Opis hours pa ‘to. ‘Wag ka munang rumampa ng war mode. Baka masisante tayo sa gagawin mo,” bulong ni Mix habang hinahawakan ang braso ko.Napahinga ako nang malalim, pilit pinapakalma ang umuusok kong sentido. “Yung tsismis na buntis ako? Fine. Totoo naman. Pero ‘yung si Theo raw ang ama?” Umiling ako, halos mapamura. “Tangina talaga. Gusto ko talagang upakan si Jerry.”“Excess me?”Parang may magic spell. Sabay kaming napalingon ni Mix. Nakatayo si Ms. Leah sa likod namin—crossed arms, raised brow, at ‘yung signature niyang deadpan expression. Hindi ko alam kung ilang segundo kaming napatitig sa kanya, pero pakiramdam ko isang buong quarter.Umangat ang
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-24
Chapter: CHAPTER 20Elara’s P.O.V.“Beh, sigurado ka? Kaya mong pumasok today?”Saglit kong nilapag ang cellphone sa ibabaw ng counter, pero kita pa rin ang mukha ko sa camera.“Oo nga, pang-ilang beses mo na 'yang tinanong.” Reklamo ko habang nagdadagdag ng asukal sa kape. “Paalis na nga ako, e. Ubusin ko lang ’tong kape.”Medyo napangiwi ako nang malasahan pa rin ang pait kahit halos makalahati ko na 'yung garapon ng asukal.“Oh, anong mukha ’yan?” Saglit akong natigilan.“Ang pait pa rin, eh.” Pilit kong nilunok ang pait na parang kumapit na sa lalamunan ko.“Malamang, kape ’yan. Saka ganyan talaga pag buntis, nagbabago 'yung panlasa.” Mahina akong napabuntong-hininga.“Thanks sa paalala,” umirap ako habang pinisil ang tulay ng ilong ko.“’Yung vitamins, uminom ka ba?”Inis akong napairap. “Oo. Ininom ko,” sabay lingon sa cam. Simula kahapon, parang naging nanay ko na talaga si Mix.“Ay nga pala! Bakit ka uminom ng kape? Bawal sa’yo ’yan!”See? Para namang ikamamatay ko kung iinom ako ng kape. Inis ko
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-19
Chapter: CHAPTER 19Elara’s P.O.V.Ramdam ko ang panginginig ng kamay ko habang hawak-hawak ang pregnancy test. Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Nanigas na yata ako dito sa kinauupuan ko sa inidoro, habang ang katahimikan ng maliit na banyo ay tila mas lumalalim sa bawat segundo.Kahit ang paghinga ko, parang biglang kinapos. May kung anong humigpit sa dibdib ko—isang kaba na hindi ko maipaliwanag. Hindi ito yung tipikal na nerbyos. Mas malalim. Mas mabigat.Natauhan lang ako ng maramdaman ang luhang kanina pa pala palang dahan-dahang pumapatak sa pisngi ko. Hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako. Pilit kong nilunok ang kung anong nakabara sa lalamunan ko—isang emosyon na hindi ko mabigyang pangalan. Takot ba ito? Gulat? Pagkalito? O lahat nang sabay-sabay?Nilunok ko muli, pero kahit yata ubusin ko ang tubig dito sa inidoro, hindi na mawawala ang barang iyon. Nakasuksok na sa kalamnan ko ang posibilidad. Ang katotohanan.Makailang ulit kong pinikit ang mga mata, kinusot ko pa ito ng nangingi
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-18
เข้าสู่ระบบ
