Novels by Waraarphon

น้ำหวานเข้ามาในห้องเรียนเกือบไม่ทันเวลาดีที่อาจารย์มาพอดีทำให้คนตัวเล็กรู้สึกโล่งใจไม่น้อยเลย เธอนั่งลงก่อนจะเอาหนังสือเรียนขึ้นมา หญิงสาวจับข้อเท้าแต่ก็ยังทนไหวอยู่รู้สึกหน้าอายมากๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้นไม่รู้ว่ามีใครเห็นมากน้อยแค่ไหน คิดแล้วหญิงสาวก็ถอนหายใจออกมา ผ่านไปพักใหญ่"วันนี้พอแค่นี้นะคะนักศึกษา อย่าลืมอาทิตย์หน้ามีงานต้องส่ง ถ้าใครไม่ส่งไม่ได้คะแนนสะสมอย่ามาโทษอาจารย์นะ""ค่ะ/ครับ"พออาจารย์ออกไปหญิงสาวก็รีบเก็บของใส่กระเป๋าวันนี้เธอมีเรียนอีกวิชาเลยจะไปกินข้าวที่โรงอาหาร พอเห็นเพื่อนอย่างแก้มใสที่มาที่โรงอาหารแล้วเพราะคนตัวเล็กก็มีเรียนในวิชานี้เหมือนกันน้ำหวานก็รีบเดินไปหาทันที "ทำไมเดินแบบนั้นล่ะ""ล้มนิดหน่อยนะเลยเจ็บข้อเท้า""เป็นอะไรมากรึเปล่าไหวไหม ไม่ไหวอย่าทนนะเดี๋ยวเจ็บมากกว่าเดิม"สีหน้าตกใจของแก้มใสทำให้น้ำหวานอมยิ้มออกมาเล็กน้อย เห็นท่าทีของเพื่อนที่ดูเป็นห่วงเธอแบบนี้ก็รู้สึกขอบคุณไม่น้อยเลย "ขอบใจนะแต่น่าจะไหวอยู่""เคๆ กินไรดีวันนี้""ก๋วยเตี๋ยวไหม""ได้ เราไปซื้อให้นะเธอไม่ต้องเดินมากหรอก เฝ้าโต๊ะไป""ขอบใจนะน่ารักจัง""อิอิรู้ตัวดีจ้า"แก้มใสยิ้ม

หลายวันผ่านไป น้ำหวานนั่งทำบัญชีรายรับรายจ่ายที่เธอมักจะชอบทำเป็นประจำเพื่อที่จะรู้ว่าแต่ล่ะเดือนเธอต้องใช้จ่ายอะไรบ้าง หญิงสาวได้ทุนก็จริงแต่ค่าใช้จ่ายเธอก็ต้องหาเอง พ่อแม่เธอให้เงินเดือนเธอห้าพันอันที่จริงท่านถามว่าพอไหมไม่พอจะให้เพิ่มแต่คนตัวเล็กรู้ดีว่ารายได้พ่อแม่ของเธอเป็นยังไง แถมท่านก็มีอายุมากแล้วในเมื่อเธออยากมาเรียนที่นี่ก็ต้องรับผิดชอบตัวเองได้ หญิงสาวจึงไม่ได้เรียกร้องอะไรมากมาย เธอตัดสินใจว่าอยากหางานทำเพิ่มเติม คนตัวเล็กเห็น่าแถมมหาวิทยาลัยมีร้านรับพนักงานพาร์ทไทม์ไม่น้อยเลยแต่ส่วนใหญ่เป็นงานกลางวัน ตารางเรียนของเธอมันไม่ตรงกันอีก หญิงสาวจึงได้แต่คิดว่าจะทำงานอะไรดี "ทำอะไรอยู่น่ะ"แก้มใสถามอย่างใส่ใจเมื่อเห็นเพื่อนนั่งเงียบมานานแล้ว "อ้อ ทำรายรับรายจ่ายน่ะ""หึ สมกับเป็นนักศึกษาบัญชีจริงๆ"เพื่อนของเธอทำอะไรเป็นระเบียบและจริงจังมาก ขนาดค่าใช้จ่ายยังต้องมาจดทำบัญชีทุกวัน"ไม่เกี่ยวเลยว่าต้องเรียนบัญชี คนไม่เรียนบัญชีก็ควรทำแบบนี้เราจะได้เก็บเงินได้""โห้ น่าสนใจแบบนี้เราจะทำบ้าง""ว่าแต่แก้มใสบ้านอยู่ที่นี่ไหม ไกลรึเปล่า""บ้านเราอยู่เชียงใหม่น่ะแต่เราพูดเหนือไม่เป็นนะ

"น้ำหวานตื่นได้แล้วเดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอก"เสียงปลุกของแก้มใสเพื่อร่วมคณะแถมยังเป็นรูมเมทเธออีกด้วย ทำให้คนตัวเล็กที่กำลังหลับฝันดีสะดุ้งขึ้นมา อันที่จริงเธอตั้งนาฬิกาปลุกเอาไว้แล้วแต่ดูเหมือนว่าแก้มใสจะกลัวเธอตื่นสายจริงๆ "น้ำหวาน~~~!""โอ๊ยยยยตื่นแล้วๆ ไม่ต้องปลุกแล้ว"คนถูกปลุกอ้าปากหาวหวอดๆ ก่อนจะบิดกายไปมา เธอมองเพื่อนร่วมห้องที่เจอกันตั้งแต่วันย้ายเข้าหอแถมยังเรียนห้องเดียวกันอีกด้วย แก้มใสเป็นคนนิสัยดีเลยพูดคุยรู้เรื่องการที่เธอได้รู้จักเพื่อนคนนี้นับว่าเป็นโชคดีเหมือนกัน "รีบไปไหนเนี่ย""รีบดีกว่าสายนะ เร็วไปอาบน้ำเถอะฉันแต่งหน้าต่อก่อน""เคๆ"น้ำหวานพยักหน้าตอบก่อนจะลุกขึ้นเดินไปอาบน้ำ น้ำหวานเป็นนักศึกษาปี1ในมหาลัยชื่อดังแห่งนี้ เธอเป็นเด็กทุนของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ครอบครัวของเธออยู่ต่างจังหวัดพื้นฐานทางบ้านไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมายแต่ก็ไม่ได้ยากจน ถือว่าอยู่ในระดับปานกลางเพราะบิดาของเธอรับราชการส่วนแม่เป็นแม่ค้าขายขนม น้ำหวานเป็นลูกคนเดียวของบ้านการที่มาเรียนที่นี่คนตัวเล็กต้องอ้อนพวกท่านอยู่นานกว่าเธอจะได้มา หญิงสาวเป็นคนนิสัยนิ่งๆ ถ้าไม่สนิทคือไม่พูดคุยอะไรเลย ใครๆ มักมองเธอว

ตอนที่38 ครอบครัวของเรา“กูจะอ้วก”เป็นไม้ที่พูดขึ้นพร้อมกับส่ายหน้าไปมา ช่อฟ้าเห็นอย่างนั้นจึงอมยิ้มให้กับคนทั้งสองคน พออีกฝ่ายออดอ้อนเธอแบบนี้เธอเองก็ยังไม่คุ้นชินเท่าไหร่หรอกแต่ก็รู้สึกชอบขึ้นมา ปกติแล้วเธอเองก็เป็นคนชอบผู้ชายขี้อ้อนเอาใจเก่ง มังกรทำแบบนี้จะไม่ให้เธอหวั่นไหวได้ไงหลังจากที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายมากันที่บ้านของช่อฟ้าทุกคนก็พากันรู้สึกยินดีกับการที่คนทั้งสองปรับความเข้าใจกันแล้ว โดยเฉพาะคุณนายบัวศรีที่ยิ้มหน้าบานเมื่อเห็นว่าลูกชายตื้อลูกสะใภ้ของเธอได้เสียที“ผมคิดไว้ว่าจะพาช่อไปจดทะเบียนสมรสพรุ่งนี้ครับ ส่วนเรื่องงานแต่งผมก็อยากจะจัดให้เร็วที่สุด”เพราะอยากป่าวประกาศให้ทุกคนได้รับรู้ว่าหญิงสาวไม่ได้เป็นเพียงคู่หมั้นของเขาแต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเขา คนละแวกนี้จะได้ไม่ต้องเอาไปพูดเสียๆหายๆ“ทางเราก็ไม่ได้ติดขัดอะไรเอาที่ทางนั้นเห็นสมควรเลย”“ถ้างั้นเดี๋ยวดิฉันเป็นคนจัดการเรื่องการแต่งงานเอง หนูช่ออยากได้แบบไหนบอกแม่เลยนะแม่จะให้ออแกไนซ์จัดการให้”“ช่อแล้วแต่คุณแม่เลย แบบไหนก็ได้”เธอเองก็ไม่ใช่คนเรื่องมากอะไรแบบไหนเธอก็ชอบหมดนั่นแหละ คุณนายบัวศรีพยักหน้ารับรู้ก่อนจะพูด

ตอนที่37 เธอคือลมหายใจคำพูดที่แฝงไปด้วยความน้อยใจมันทำให้มังกรยิ่งรู้สึกผิดขึ้นมา เขารู้สึกกับเธอเปลี่ยนไปสักพักแล้ว ไม่ได้อยากจะใจร้ายเลย แต่เพราะไม่หันหน้าพูดคุยกันต่างคนต่างเงียบก็ยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่ลง มาล่าสุดก็เรื่องที่ช่อฟ้าเข้าใจผิดเรื่องของเขากับแก้มใสและพอมารู้ว่าคนตัวเล็กท้อง มันก็ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแต่เขาไม่ได้เปลี่ยนไปเพราะเพียงแค่ว่าเธอท้องอย่างที่เธอเข้าใจ“ไม่ใช่นะ พี่รักช่อต่อให้วันนี้ช่อไม่ได้ท้องพี่ก็ยังอยากจะขอโทษและเริ่มต้นใหม่กับช่อ”“…..”ช่อฟ้าเงียบไปเธอข่มหัวใจตัวเองเอาไว้ ในยามที่ชายหนุ่มกำลังจ้องมองมาที่ดวงตาของเธอ“พี่ขอโทษที่ไม่ได้เปิดใจคุยกับช่อ ขอโทษที่เอาแต่อารมณ์ตัวเองเป็นใหญ่ ขอโทษที่ทำให้ช่อเสียใจมาโดยตลอด แต่หลังจากที่เราอยู่กินกันใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมันก็ทำให้รู้ว่าพี่รู้สึกกับช่อเปลี่ยนไปแล้ว พี่รักช่อ รักจริงๆ”“…..”“ส่วนเรื่องลูก พี่ดีใจมากๆ ที่เขากำลังจะเกิดมา อาจจะเร็วไปสำหรับช่อ แต่กับพี่ พี่ไม่เคยคิดแบบนั้นเลย แต่เหมือนว่าลูกเข้ามาเติมเต็มให้กับเราสองคน พี่อยากสร้างครอบครัวกับช่อจริงๆ นะ”“……”“ช่อครับ ต่อให้พี่ต้องพูดขอโทษช่ออีกกี่ร้อยกี

ตอนที่36 ไม่ยอมแพ้มังกรยอมกลับมาถึงแม้จะรู้สึกหนักอึ้งในหัวใจแต่เขาก็ไม่คิดยอมแพ้หรอก ไม่ว่ายังไงเขาก็จะเดินหน้าต่ออดทนจนกว่าคนตัวเล็กจะเชื่อใจในตัวของเขา ชายหนุ่มคิดอย่างนั้นก่อนจะบอกตัวเองว่าต่อให้เขาต้องแลกกับอะไรเขาก็ยอม เพียงแค่มีช่อฟ้ากับลูกในชีวิตของเขาหลังจากที่ชายหนุ่มกลับไป คนตัวเล็กก็จมอยู่กับความคิดมากมายที่กำลังแล่นอยู่ในหัวของตัวเองในตอนนี้ เธอยกมือขึ้นมาลูบหน้าท้องแบบราบที่กำลังมีชีวิตน้อยๆ ก่อเกิดขึ้นมา เริ่มไม่รู้แล้วว่าสิ่งที่เธอทำอยู่ในตอนนี้มันดีแล้วหรือยัง“หนูโกรธแม่รึเปล่าที่แม่ทำแบบนี้”มันเหมือนกับว่าเธอกำลังใจร้ายต่อพ่อของลูกพอสมควร แต่ทุกครั้งที่มานึกถึงสิ่งที่ผ่านมา มันก็ร้องบอกว่าเธอไม่ผิดที่จะทำแบบนี้ ใครว่าการที่เธอผลักไสเขาเธอจะไม่รู้สึกอะไรเลย เธอรู้สึก รู้สึกมากด้วยเพราะหัวใจของเธอก็รักผู้ชายคนนั้นแต่ก็ยังมีความกลัวอยู่เหมือนกันหนึ่งสัปดาห์ผ่านไปทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม อาการแพ้ท้องของช่อฟ้าก็ดูเหมือนจะหนักเป็นช่วงๆ ส่วนมังกรก็มาหาเธอแทบจะทุกวัน พ่อแม่ของชายหนุ่มก็มาเยี่ยมเธอบ่อยอยู่เหมือนกัน โดยเฉพาะคุณนายบัวศรีที่ชอบเอาของบำรุงมาให้ลูกสะใภ้ การที่

ตอนที่35 รักเธอจริงๆคำพูดที่แสนรำคาญดังออกมาจากริมฝีปากจิ้มลิ้มของช่อฟ้าทำเอามังกรชะงักไปทันที แต่จะให้เขาไม่มาเจอหน้าก็ทำไม่ได้จึงต้องทำหน้ามึนต่อไปไม่รู้สึกรู้สาเวลาที่คนตัวเล็กไล่แบบนี้ มังกรไม่คิดยอมแพ้เขาขยับกายเข้าไปหาก่อนจะจับเรียวแขนของหญิงสาวเอาไว้“อย่าเพิ่งโมโหสิช่อ หิวไหมพี่ซื้อขนมมาฝากเต็มเลยนะ”“ไม่หิว ช่อจะขึ้นห้องแล้ว”พูดจบหญิงสาวก็เดินดุ่มๆ ขึ้นห้องไป ทำเอาชายหนุ่มชะงักค้างอยู่กับที่ นางวาสนาเห็นอย่างนั้นก็ถอนหายใจออกมา เธอเองก็ไม่รู้จะออกความเห็นยังไงเหมือนกัน ได้แต่ยิ้มเจื่อนไปให้ชายหนุ่มอีกคนที่ยืนอยู่“ผมฝากเก็บด้วยนะครับคุณน้า เอาไว้ผมจะมาหาใหม่”“จ๊ะ เฮ้อ เข้าใจน้องหน่อยนะมังกร”“ครับ ผมเข้าใจดีเพราะผมผิดเองที่ทำให้ช่อเสียใจเพราะผมมาโดยตลอด”เขาไม่นึกน้อยใจหรอก เพราะเขาเองที่เป็นคนทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ เขาเองที่ทำร้ายเธอสมควรที่หญิงสาวจะเอาคืนเขาบ้างมังกรกลับออกไปหญิงสาวที่แอบมองอยู่ที่หน้าต่างห้องนอนก็ถอนหายใจออกมา แค่นี้ยังน้อยไปสำหรับสิ่งที่เธอเคยผ่านมา คิดว่าเธอจะใจอ่อนยอมเชื่อง่ายๆ เลยว่าผู้ชายคนนี้จะเปลี่ยนไปแล้ว เขาใจร้ายจะตายไปเธอจำได้เป็นอย่างดีว่าเข

ตอนที่34 พิสูจน์ตัวเองมังกรดีใจไม่น้อยที่ได้ยินคำพูดที่ให้โอกาสเขาได้พิสูจน์ตัวเองอีกครั้ง เขาจะไม่ปล่อยให้โอกาสนี้เสียเปล่าแน่นอน จะทำให้ช่อฟ้าให้อภัยเขาให้ได้ไม่ว่าเขาจะต้องพิสูจน์ตัวเองมากมายแต่ไหนเขาก็จะทำ“ขอบคุณนะคะคุณอา”มังกรพูดพร้อมกับยกมือไหว้ชายคนตรงหน้าอย่างดีใจที่ท่านให้โอกาสเขา“ยังไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ทุกอย่างมันอยู่ที่ตัวนายเองว่าจะทำได้อย่างที่ปากพูดรึเปล่า”“ถึงยังงั้นก็เถอะผมก็ต้องขอบคุณคุณอาคุณน้าอยู่ดี ที่ยังให้ผมได้มีโอกาสพิสูจน์ตัวเองอีกครั้ง”หลังจากที่พูดคุยกันไปอีกสักพัก ครอบครัวของมังกรก็เดินทางกลับมาที่บ้าน ทำให้ไม้และพ่อแม่ต่างนั่งพูดคุยกันต่อ“ทำไมถึงออกปากช่วยผู้ชายคนนั้นล่ะไม้ทั้งๆที่เขาทำร้ายจิตใจน้องเรานะ”“ผมกับไอ้มังกรก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กบอกตามตรงผมก็รู้นิสัยมันอยู่ ดูเหมือนว่ามันจะรักช่อฟ้าจริงๆ เมื่อก่อนมันอาจไม่รู้ใจตัวเอง อาจจะแสดงอะไรออกมาที่ไม่ควรทำ อีกอย่างนึงนะครับแม่คนของเราก็มีลูกกับมันแล้วบอกตามตรงผมสงสารหลาน ผมก็ไม่ได้อยากให้หลานเกิดมาพ่อไปทางแม่ไปทางเหมือนกัน แต่ก็ไม่รู้หรอกว่าโอกาสในครั้งนี้ผลจะจบยังไง แต่ถ้าช่อฟ้ายังยืนยันคำเดิ

ตอนที่33 อย่าไปจากฉันได้ไหมครอบครัวของผู้ใหญ่เข้มเดินทางมาที่บ้านของช่อฟ้าโดยสีหน้าของพ่อแม่หญิงสาวเผยความเรียบนิ่งออกมา วันนี้เป็นวันหยุดไม้จึงอยู่บ้าน ไม่คิดเหมือนกันว่าวันนี้เพื่อนจะบุกมาหาถึงบ้านตั้งแต่เช้าแบบนี้มังกรพยายามมองหาอีกคนแต่ก็ไม่เห็นหน้าเห็นตา เขาได้แต่ทำหน้าเศร้าออกมา ดูเหมือนว่าคนตัวเล็กคงไม่อยากเจอหน้าเขาแล้วสินะ ท่าทางของลูกชายทำให้คุณนายบัวศรีอดจะใจอ่อนไม่ได้ เธอจึงเอ่ยปากถามหาลูกสะใภ้จึงได้คำตอบว่าช่อฟ้าอยู่บนห้อง ถึงแม้จะไม่อยากให้ลูกสาวลงมาแต่นางวาสนาก็หันไปบอกให้ไม้ไปตามช่อฟ้ามาข้างล่างจะได้พูดคุยตอบตกลงกันเสียอีก ค้างคาแบบนี้มีแต่แย่กับแย่ก็เท่านั้นไม่นานนักหญิงสาวก็เดินจากหลังพี่ชายลงมา เธอเองก็นอนคิดมาทั้งคืนเหมือนกันเกี่ยวกับทางออกของเรื่องนี้ และก็อย่างที่ไม้บอก เรื่องบางเรื่องก็ใช่ว่าจะปิดบังได้ไปตลอด ไม่นานท้องของเธอก็ต้องโต เธอจึงอยากตอบตกลงกับชายหนุ่มให้รู้เรื่อง เธอไม่ห้ามถ้าเขาจะแสดงสิทธิ์ของความเป็นพ่อ แต่เรื่องของเธอกับเขา เธออยากให้ต่างคนต่างอยู่“ช่อ พี่ขอโทษ”ทันทีที่เห็นหน้าคนตัวเล็ก มังกรก็เอ่ยออกไปทันที เขาจะขยับไปหาแต่หญิงสาวก็ถอยหนี นั้น