Novel-novel oleh ho_mnemsis

"What the hell are you doing here?!" bulyaw ko sa kaniya pagpasok namin ng office ko. Napahilot ako ng sintido ko habang siya pirming umupo sa visitor's chair malapit sa table ko. "Gumawa ka pa talaga ng eksena ha." "That's how you entertain an applicant? Sinusungitan mo?" Sarkastiko niyang tanong habang nakataas pa ang kaliwang kilay. Piningot ko siya sa tainga dahilan para impit siyang umaray. Kunot-noo akong umupo sa upuan ko, "Ano ngang ginagawa mo rito?" He sighed in defeat, "Well, your father didn't want me to be jobless so here I am." "Puta, araw-araw ko na ngang nakikita 'yang mukha mo sa bahay, hanggang dito ba naman sa agency?!" Inis kong sambit tsaka napasandal nang tuluyan sa swivel chair ko. He placed his elbows on my desk and put his chin over his intertwined fingers. His eyes were locked on mine, and it was like he was digging into my soul. Zake smiled gently. So gentle that it almost melted me. "Why? You don't want to see me too often?" "May alam ka ba

[You’ll be in my heart…]Nakapikit kong kinapa-kapa ang phone ko sa uluhan ko para patayin ang alarm. Minulat ko lang ng konti ang kaliwang mata ko para makita ang screen. Pipikit na sana ako nang mapansin ang side table.Bakit may lamp dito? Tsaka nasaan ang T.V. na dapat nasa harapan ko lang?Pupungay-pungay ko pang inilibot ang mata ko sa lugar. Nagising ako nang tuluyan nang makitang nasa kwarto ako. Nasa sala ako kagabi ah? Hindi kaya…Agad kong kinapa ang katawan ko. May damit at underwear pa naman ako. Wala namang masakit sa akin, actually ang gaan pa ng katawan ko. Agad akong tumayo at halos takbuhin ko na ang daan papuntang sala. Napahinto ako sa bukana ng hagdan nang makita ko siya na naka-upo na sa sofa at nagkakape habang may tinitipa sa laptop. Prenteng-prente na para bang ang tagal na niyang nakatira sa bahay na ‘to. Nangunot ang noo ko nang may nakita akong unan sa may armrest ng sofa.Ibigsabihin dito siya natulog? Pero paano ako nakarating sa kwarto ko–“Have you sle

“You’re nosy, too.”“Ay, mama mo blue!”Nabitawan ko ang cup noodles na hawak-hawak ko dahil sa gulat, buti na lang hindi ko pa ‘yon nalalagyan ng mainit na tubig. Sinamaan ko nang tingin si Zake na chill na chill na nakaupo sa sofa ng bahay ko.Nilapag ko ang mga gamit ko sa counter ng kusina, “Anong ginagawa mo dito?”He shrugged, “Your Dad told me that this is our house.”Napakunot na lang ako ng noo. Takte talaga ‘tong tatay ko. Maparaan talaga, eh.“We need to split the bills here. Siguro naman may trabaho ka,” sabi ko habang hinahanap ang snacks ko. Lalong kumunot ang noo ko nang mapansing wala na ang snacks na binili ko sa supermarket kahapon.Nasaan na naman ba ‘yon—Napalingon ako sa gilid ko nang may narinig akong nagbukas ng pakete. Halos madapa pa ako nang tumakbo ako papunta kay Zake. Ang punyeta, kinuha ang snacks ko!“Hoy! Akin ‘yan– Ay!”Ramdam ko ang pamumula ng mukha ko nang mapatid ako sa sarili kong paa dahilan para matumba ako sa kaniya at madaganan siya. Sobrang

“Inggrata ka! Ikakasal ka na pala hindi pa namin alam,” bulalas ni Kaysa nang makapasok sa kwarto ko. Huminga na lang ako nang malalim habang sinusubukang ikalma ang sarili. Galit na galit pa rin ako sa ginawa ni Zake kahapon. Pinahiya na nga ako kahapon dahil do’n sa nakita niya sa social media account ko, pianahmak pa ako kay Dad. Kung hindi rin talaga siya kupal, eh.“Can you stop murdering someone in your mind? Nagugulo ‘yung pagme-makeup ko sa ‘yo,” iritadong sabi ni Zarmin habang tinataktak ang brush sa gilid niya.“Nagugutom na ako,” nakasimangot na sabi ko. Kanina pa kasi talaga akong walang kain kasi tinatamad ako kumilos. Kung hindi pa ako sinugod ni Zarmin dito sa kwarto baka hindi talaga ako bumangon sa higaan ko.Napalingon kami nang bumukas ang pinto at lumabas doon si Elyn at Collene na may hawak na mga take-out galing sa fast food chain.“Yey–”“Maupo ka!”Pabagsak akong naupo sa upuan nang htakin akoni Zarmin pabalik. Nakakainis talaga ‘to!“Oh, kainin mo mamaya. Ika

Madaldal akong tao pero nagulat ako nang parang nilagyan ng super glue ang mga labi ko ngayon. Ang dami kong gustong sabihin, itanong, ikwento… pero bakit naman kasi sobrang intimidating ng dating niya?! Nakaupo lang siya sa harapan ko, nagbabasa ng menu, pero ‘yung aura niya sobrang lakas.Ano kaya itatanong ko—“I hate it when people staring through my soul,” sabi niya na nagpabalik sa akin sa reyalidad. Our eyes met when he gave the menu to the waiter that was waiting beside us. Sobrang saglit lang no’n pero feeling ko lalabas na ang puso ko sa rib cage ko sa kaba. “Two chocolate sliced cakes and a matcha smoothie…” Napa-ayos ako ng upo nang tumingin siya sa akin, “What drink you’re going to have?”“A-Ah…” I cleared my throat, “Same with his order na lang po.”Umalis na ang waiter sa tabi namin… nasa sana hindi niya na lang ginawa kasi naiwan ako ngayon na nate-tense sa presence ni Zake Frost. Para akong batang naiihi kasi hindi ako mapakali sa p’westo ko. Diyos ko naman, bakit kas

[Gerdiano Restaurant. 8 P.M. sharp.]“Anong meron at parang may nang-aaway na naman sa ‘yo diyan?” Napaangat ang tingin ko kay Collene na may bitbit na tray ng mami at kanin. Tinulungan ko siyang ilapag ang mga mangkok.“Nag-text sa akin tatay ko. Hindi ko nga alam kung ano pumasok sa kukote no’n para i-text ako,” paliwanag ko sa kaniya tsaka humigop ng sabaw ng mami. Nagkwentuhan lang kami hanggang sa maubos namin ang mami.“Do you know Frost Company?” tanong niya habang nag-aabang kami ng jeep. Ayos ‘no? May mga sariling kotse pero mas piniling makipagpatayan sa jeep. Ganiyan talaga kapag tamad mag-drive.I shrugged, “I don’t know, pero parang pamilyar sila sa akin. Bakit mo natanong?” Collene swiped through her phone and showed me an article stating that the Frost company is at verge of bankruptcy. “I know they are one of your dad's business partners, right?”“Ewan ko ‘te.” Tumawa lang ako, “Ni hindi ko nga kabisado kung kailan mga birthday nila, eh.”Tinanguan lang ako ni Colle