My Billionaire Ex And our secret twins

Kabanata 2: Bago ang Pag-alis, Ang Pagsibol ng Pag-ibig, at ang Walang Awa na Desisyon

2.1 Ang Pagtatago sa Tingin ng Kambal

Sa maliit na bahay ng kanyang Ina, matapos ang masakit na engkwentro kay Carl, tahimik na

nakatingin si Elly sa kanyang kambal. Si Liam at si Lia, na halos limang taong gulang na. Ang kanilang

edad ay ang tanging pruweba ng kanyang pag-ibig at pagsasakripisyo.

"Wala kang asawa, Elly. Ano ba talagang nangyari?" ang nag-aalalang tanong ng kanyang Ina.

"Wala na, Ma. Namatay na po," ang lie na ngayon ay naging default answer na niya.

Tiningnan ni Elly ang kambal. Si Lia ay naglalaro ng manika, ang kanyang mukha ay puno ng

kagalakan. Samantala, si Liam ay seryosong nakatingin sa labas ng bintana, tila nagmumuni-muni.

Ang half-British features ni Liam ay mas lumalabas sa edad niyang ito ang pagkakahawig niya kay Carl

ay walang dudang hahatak ng atensyon.

Limang taon. Kailangan niyang kalimutan ang sakit para panindigan ang dahilan kung bakit siya

umalis. Ang alaala ay muling nagbalik sa kanyang isipan, ang mga panahong hindi pa siya single mom,

kundi isang babaeng umiibig.

2.2 High School Sweethearts: Ang Pagsibol at ang Panliligaw

Ang lahat ay nagsimula sa library. Si Carl, ang seryoso at half-British na binata, ay laging nakatuon sa

pag-aaral. Si Elly, ang masigla at natural na magandang anak ng magsasaka, ay nagdadala ng buhay

sa bawat sulok. Ang kanyang mala-tsokolate na buhok at ang kanyang matatalim na mata na laging

nakangiti ay ang liwanag na unang nakita ni Carl.

Dahil sa curiosity ni Elly at sa pagka-akit ni Carl, sinimulan ni Carl ang tahimik na panliligaw. Ang

seryosong binata ay naging sweet secret admirer.

Araw-araw, may makikita si Elly na imported na tsokolate sa kanyang locker mga tsokolate na galing

pa sa London, na alam niyang galing sa half-British na binata.Sa tuwing may school event, si Carl, ang

pinaka ayaw na pumunta sa mga social gathering, ay laging nandoon sa isang sulok, nakatingin lang

kay Elly.Nagkasakit si Elly, at nagulat siya nang makita si Carl sa pintuan nila, na nagdala ng bouquet

ng sunflowers at isang box ng sopas."Sabi mo, gusto mo ng sunflowers. Huwag ka nang magkasakit,"

ang pormal na sabi ni Carl, na nagdulot ng kilig kay Elly.

Ang panliligaw na iyon ay hindi maingay, ngunit puno ng sincerity at romantic gestures.

Nang tanungin ni Elly kung bakit siya pa ang napili, sinabi ni Carl:

"Elly, ang mundo ko ay laging itim at puti. Ang mundo ko ay laging seryoso at negosyo. Pero ikaw?

Ikaw ang nagbigay ng kulay sa buhay ko. Hindi ko kailangan ang yaman , Elly. Ikaw lang ang kailangan

ko."

Naging matatag sila mula high school hanggang college. Sila ang naging simbolo ng pagmamahal na

walang pinipiling estado sa buhay.

Kabanata 2: Bago ang Pag-alis, Ang Pagsibol ng Pag-ibig, at ang Walang Awa na Desisyon

2.3 Ang Pagtutol at ang Pagsiklab: Ang Pagdurusa ng Isang Minamahal

Ngunit ang matamis nilang pag-ibig ay biglang kinain ng pait nang papalapit na sila sa graduation.

Isang araw, tinawag si Elly sa napakalaking mansion ng mga Montesantos, isang lugar na nagpapakita

ng pader na naghihiwalay sa kanila. Ang pormal na sitting room ay nagdagdag sa bigat ng sitwasyon.

Ang Ina ni Carl, si Mrs. Penelope Montesantos, ay nakatitig sa kanya, mula ulo hanggang paa, na may

disdain sa kanyang British accent.

"Umupo ka, Elly. At makinig ka nang mabuti,".

Ang malamig na utos ni Mrs. Montesantos.

"Ang anak ko, si Carl, ay nakatakdang maging CEO. Kailangan niya ng asawa na kapantay niya. Hindi

kailangan ni Carl ang isang... distraction."

"Distraction po?" .

Tanong ni Elly, habang pilit niyang pinipigilan ang nanginginig na boses.

"Oo, distraction! Tingnan mo ang sarili mo! Sino ka? Elly Panganiban. Anak ng magsasaka. Saan ka

nagmula? Sa putik. At saan mo dadalhin ang anak ko? Sa kahirapan ng probinsyanang buhay mo!"

tumayo si Mrs. Montesantos, at lumapit, na parang isang judge sa harapan ng isang kriminal.

"Hindi ko po siya dinadala sa kahirapan, Ma'am. Ang pagmamahalan po namin ang" pilit na iginiit ni

Elly.

"Ang pagmamahalan ninyo? Iyan ba ang trump card mo? Ang pag-ibig ay para lang sa mga pelikula,

hindi sa negosyo! Ang pagmamahalan ninyo... walang halaga! Wala kang status! Wala kang pangalan!

Anong maihahatid mo sa pamilyang Montesantos? Ang amoy lupa mo bang kamay? Ang mababang

pinagmulan mo? Ang kahihiyan na ikaw ang magiging asawa ng isang Montesantos?!" Ang bawat

sigaw ay parang pagsampal kay Elly.

"Kahit po ganoon, mahal po ako ni Carl, at mahal ko rin po siya! Sisiguraduhin ko pong hindi ako

magiging kahihiyan!".Ang luha ay nagsisimula nang bumagsak kay Elly.

Ngumiti si Mrs. Montesantos, isang ngiti na mas masakit pa sa bulyaw.

"Huwag kang magsayang ng laway, Elly. Huli na. Matagal ko nang inayos ang kinabukasan ni Carl.

Nakatakda siyang pakasalan si Sharon Montemayor, ang anak ng Mayor. Power and wealth, dear.

That's what Carl needs."

Lalong lumapit si Mrs. Montesantos, at ang huling salita nito ay ang pinakamatindi.

"Kahit na anong gawin mo, hindi ka magiging sapat para sa anak ko. Dahil lang sa status mo, ikaw ay

laging basura sa paningin ng mundo ni Carl. Kaya ngayon, umalis ka. Kung ipaglalaban mo pa ang

walang halaga mong pag-ibig, sisirain ko ang pangalan ni Carl sa buong business world! Ipapamukha

ko sa lahat na nag-iisa kang gold digger na pinilit sirain ang buhay ng anak ko! Pumili ka, Elly. Ang

kaligayahan mo, o ang Kinabukasan ng lalaking mahal mo."

Sa mga sandaling iyon, naramdaman ni Elly ang bigat ng buong mundo. Ang kanyang pagmamahal

kay Carl ay ang kanyang kahinaan. Hindi niya kayang makita si Carl na nasisira dahil sa kanya. Hindi

niya kayang maging ang kahihiyan ng lalaking minamahal niya.

Napayuko si Elly. Nanghihina. Ang kanyang pag-ibig ay totoo, ngunit hindi ito sapat para kalabanin ang

yaman at kapangyarihan. Wala siyang magawa. Ang huling fighting spirit niya ay tuluyang namatay.

"Masusunod po, Ma'am,".

Ang tanging lumabas sa bibig ni Elly, na halos hindi na marinig.

Tumayo si Elly. Nanginginig ang kanyang mga tuhod. Wala siyang tiningnan. Basta na lang siyang

lumabas sa mansiyon, nanglulumo at durog ang kanyang puso. Ang luha niya ay dumadaloy na parang

ilog, habang hawak niya ang kanyang tiyan, kung saan lumalaki ang lihim na bunga ng pag-ibig na

kailangan niyang talikuran.

Kabanata 2: Bago ang Pag-alis, Ang Pagsibol ng Pag-ibig, at ang Walang Awa na Desisyon.

(Mula sa Seksyon 2.3... Matapos umalis ni Elly sa mansiyon, nanghihina at nabigo...)

2.4 Ang Pagpili: Ang Pagsira sa Bawat Alaala

Nang lumabas si Elly sa mansiyon, durog ang kanyang puso. Lalo pa nang nakaramdam siya ng

morning sickness. Alam niyang buntis siya at ang kambal na lumalaki sa kanyang sinapupunan ay

magiging rason ng pagkasira ng buhay ni Carl, dahil sa pagtutol ng mga Montesantos. Ang huling

fighting spirit niya ay napalitan ng desperation. Kailangan niyang magsakripisyo. At ang

pagsasakripisyo na iyon ay mangangailangan ng isang walang-awa na kasinungalingan.

Pinuntahan niya si Carl noong gabing iyon, sa dorm room nito. Si Carl ay nag-aaral, ngunit agad nitong

napansin ang kaputlaan at panginginig ni Elly.

"Elly, anong nangyayari? Bakit ganyan ang mukha mo? Ano'ng sinabi sa'yo ni Mama?" nag aalalang

tanong ni Carl, agad siyang niyakap.

Ang init ng yakap ni Carl ay lalong nagpadurog sa puso ni Elly.

Ito na ang huli.Itinulak niya si Carl nang malakas, pilit na pinatigas ang kanyang puso.

"Kailangan nating maghiwalay, Carl! Ngayon na! AYOKO NA! Wala na akong nararamdaman para sa

iyo! Hindi na kita mahal!" ang sigaw ni Elly, habang ang luha ay pilit niyang pinipigilan.

"Kasinungalingan! Hinding-hindi ako papayag! Kakalabanin ko sila! Para sa'yo, Elly, iwanan ko man

ang lahat! Sapat na ang pagmamahal ko".

2.5 Ang Pagsigaw ng Kasinungalingan at ang Pagtanggi

Hindi pinatapos ni Elly si Carl. Lumapit siya, at ang kanyang mga mata ay punong-puno ng pekeng galit

at pagkapoot. Ang bawat salita ay tinusok niya nang may lason.

"Ang pagmamahal mo? Wala akong pakialam sa pagmamahal mo! Sa tingin mo ba, Carl, ang lahat ng

iyon ay totoo? Hindi! Ang lahat ng iyon ay isang kapritso lang! Isang experiment! Gusto ko lang

maramdaman kung ano ang maging kasintahan ng isang Montesantos! Gusto ko lang makita kung

gaano ako kaimportante sa buhay mo! Pero ngayon? Wala na! Ang lahat ng alaala natin... F-A-K-E!

FAKE!"

"Elly, tigilan mo na 'yan! Hindi ka ganyan! Bakit mo ginagawa ito?" Nabasag ang boses ni Carl.

"Dahil ang totoo, Carl, ginamit lang kita! Hindi mo ba nakikita? Ang yaman mo! Ang status mo! Sa tingin

mo ba, ang isang tulad ko ay magmamahal sa isang lalaking hanggang salita lang? Ang totoo, ikaw

ang sagabal sa totoong pangarap ko! Gusto ko ng lalaking handa nang maging bilyonaryo, hindi ang

magpapahirap sa akin sa pakikipaglaban sa pamilya mo! Ikaw? Wala kang kwenta sa buhay ko!"

Ang mga salita ni Elly ay tumama kay Carl na parang libong tsunami. Ang kanyang mukha ay namutla,

at ang sakit ay nagpakita sa kanyang asul na mata. Ang kanyang buong pagkatao ay gumuho.

2.6 Ang Masakit na Pagpapalaya at ang Sumpa

Tumayo si Carl. Ang pag-ibig sa kanyang mata ay tuluyang napalitan ng isang malalim at mapait na

poot. Hindi na ito ang college student na iniiyak si Elly. Ito na ang simula ng Billionaire Ex na puno ng

galit.

Tiningnan ni Carl si Elly, at ang kanyang boses ay mas malalim at mas authoritative kaysa dati.

"Sige, Elly. Umalis ka. Kung ako ay isang kapritso lang, sisiguraduhin kong hinding-hindi mo na ako

makikita pang muli."

Humakbang si Carl palapit kay Elly. "Alam mo, Elly, mas masakit pa kaysa sa pagsisinungaling mo na

ginamit mo lang ako... ay ang katotohanang kahit kailan, hindi ka magiging sapat para maging

Montesantos!"

Ang mga salitang "hindi ka magiging sapat" ay tumama kay Elly. Ito ang mismong salita na binitawan

ng Ina ni Carl. Ang sakit ng panghahamak ay lalong pinatindi dahil galing ito sa lalaking minamahal

niya.

"Kahit na ipinaglaban kita, ang totoo, mahihirap ka lang! Manatili ka sa mundo mo, Elly. At huwag na

huwag kang babalik! KAKAMUHIIN KITA HABANG BUHAY! Hinding-hindi ko na babalikan ang isang

basurang sinungaling na tulad mo!".Nabasag si Elly. Hindi siya makahinga. Ang salitang "basura" at "sinungaling" ay ang marka na

kailangan niya. Sa huling pagkakataon, tiningnan niya si Carl, na ngayon ay puno ng matinding galit, at

tumalikod.

2.7 Ang Pag-iyak sa Kadiliman

Tumakbo si Elly palabas ng dorm. Pagdating niya sa dulo ng kalye, doon siya bumagsak. Umupo siya

sa gilid, at umiyak siya nang malakas at puno ng sakit. Wala siyang pakialam kung may makakita sa

kanya.

Ang pagmamahal ko sa'yo... totoo. Ang bata sa sinapupunan ko... totoo.

Hinawakan niya ang tiyan. "Patawarin mo ako, anak ko. Kailangan kong gawin ito para sa kinabukasan

ng ama mo."

Ang kanyang pag iyak ay hindi lang dahil sa paghihiwalay, kundi dahil sa pagkawasak ng kanyang

pagkatao sa mata ni Carl. Ang kanyang pag-ibig ay naging isang sumpa, at ang kanyang

pagsasakripisyo ay nagbunga ng isang Billionaire Ex na handang maghiganti.