Novels by Kamen Shoujo

“I’ll take you in.”Lumunok ako na parang may bikig sa aking lalamunan.Was he serious?My eyebrows furrowed as I noticed he didn’t move a bit. His blank face stared at me. “Uhhh…” pailang kong sabi. I wagged my arms. “Earth to Mr. Fenrir Jensens.”Ang mukha niya ay parang binuhusan ng malamig na tubig. Ginaya din ang itsura ko na salubong din ang kilay. “Hindi ka na gumalaw diyan,” reklamo ko na pilit ginagalaw ang braso ko. Lumingon ako sa banda ng lamp mula sa bedside table. “K-Kung ayaw mo ng ilaw, pwede mong patayin ‘to.” I formed my lips like I was kissing someone. “M-Mukhang ayaw mo ng ilaw…”Lumuwag ang pagkahawak niya sa pulso ko saka biglang nagdilim ang paligid.“That’s better,” ani ko. Deep inside – I was shaking.Takot ako sa madilim na bagay. Contrast him. Ngayon, alam niyo na ang sagot sa tanong ni Tito Boy na lights on or lights off.Naramdaman ko ulit ang paghigpit sa aking pulso, ngunit napalitan ito ng banayad na haplos sa aking pisngi.I moaned when I felt a thin

TRIGGER WARNING : Read at your own risk.Asul ang langit. Ang ulap ay maputi na parang cotton candy.Bagay ito sa kulay green na damo sa tapat ng isang puting mansyon. May puting malaking umbrella na nakatusok sa lupa. Sa ilalim ay may kulay pink at blue na sapin - may characters ng Little Twin Stars na paulit-ulit sa print. Isang batang babae na suot ang isang pink na dress ang nakaupo sa ilalim. Masaya ito sa dalawang puting rabbits na nakaupo sa lap. May dalawang ribbon na kulay pink na nakatali, tila komportable sa kada haplos sa malambot nitong balahibo. The clouds covered the sun – just like the umbrella she was staying underneath. A grassy footsteps broke her focus as she looked from her right. A slender, waist-haired female approached the cute kid. She just wore a white shirt with a print of Little Twin Stars and pink shorts that complement her frail look. She looked frail as her skin was like the snow. Her eyes were half lidded - looked sleepy, but became expressive wh

“Odin.”Niluhod ni Fenrir ang kanang tuhod habang tinatayo ang kaliwang binti. Nagbitak ang gilid ng maskara niya kaya bumungad sa ‘kin ang namumula niyang pisngi na may kasamang sugat na nagdudugo.I glanced at Odin. His teeth gnarled with anger. Bakas din ang pamumula ng kaliwang kamao na may galos ang knuckles sa pagkasusuntok sa kapatid.Nagpahatak ako nang hinablot ni Odin ang aking kaliwang braso saka nilagay ako sa likuran niya. Dumilim din ang paningin nang napansin niya ang pamumula sa bandang pulso.“Tangina!” Tumakbo si Odin papalapit kay Fenrir na katatayo lang. All his punches were flying in the air.“How dare you too! You hurt Rox, huh!” he scowled as he threw punches to his brother.Mabilis ilagan ni Fenrir lahat ng ‘yun. As if, basang-basa niya ang kilos ng kapatid. He swiftly moved his body in grace - parang nagsasayaw. “Are you barking at the wrong tree, my little brother?” tanong ni Fenrir nang yumuko ito mula sa jab ni Odin.Albeit a known womanizer and a fuckbo

Fenrir had a soft spot. Hindi ko inaasahan na ililigtas niya ko mula sa mga goons na nangharang sa ‘kin ilang metro sa mansyon. Kinatok niya ang bintana ng driver’s seat. Sa pagbaba ng bintana ay bumungad sa ‘kin ang isang matandang lalaki: puti ang napapanot na buhok at lukot na ang itsura. “Sir Fenrir,” sa matanda nitong boses.“Kuya Cardo, pasensya na,” ani Fenrir. He bowed his head. “Mauna na po kayong bumalik sa mansyon.” I felt his arms wrapped on my back encircled to the side of my waist. “Maglalakad po kami ng…asawa ko.” He almost gawked at his own saliva when he said those words. Tumango lang si Kuya Cardo saka sinara ulit ang bintana. The next thing, the SUV just reversed then left us. My eyes glued on the vehicle as it slowly became slower in the road. A loud hack disturbed my silence. His grasp was firmly tightened on the side of my waist, giving me an uneven sensation. “F-Fenrir -”“Your waist is too firm,” he chuckled. My face went red as I tried to go far from him,

I gave it a kick. The door was rusty enough to open. I even bit my lip when I heard it crash on the grassy land. Lumunon ako nang matindi. Masyadong mataas ngunit agad napawi ‘yun nang may nakita akong ladder. Dahil kamag-anak ko si Spider-man, agad kong nakatalon kahit hanggang 2nd floor ang dulo nito. Mabilis kong tinakbo ang madamong paligid. Wala man lang guards na nakabantay sa lugar, kahit nakadungaw sa main veranda na nasa harapan ng mansyon. Were they very trustworthy? I’m thinking na sinadya ito para sa kalokohan ni Odin. Wala silang kaalam-alam na ang bagong miyembro ng pamilyang Jensens ay tumatakbo papalabas ng mansyon. “Miss Geraldine, anong ginagawa niyo po sa bakod?” tanong ng isang security guard na may name plate na Vergara. Tumatakbo ito papalapit sa ‘kin.Napa-shh ako sa guard na medyo may kantandaan na. Base sa itsura niya, matagal na siyang naninilbihan dito. “Ma’am, m-matatanggal po ako sa trabaho kapag umalis kayo -”“ - mababaliw naman ako kung mananatil

“We’re here,” malamig niyang wika habang binababa ako paharap sa loob ng bahay niya. Minimalist ang itsura ng kwarto… o sabihin nating bahay sa loob mismo ng bahay. Kasing lawak ng hallway na almost 1 hectare ang lawak. May sofa set na modern na kulay itim at center table na walang nakapatong na kung ano. Halos pwede ka ng manalamin. Nilibot ko ang aking mata sa kabuuan nito. May kusina at ref, may cupboards na puno ng grocery items at may tatlong kwarto din at isang malaking bath area. Lumingon ako sa likuran nang narinig ko siyang tumikhim. Nagmistula siyang butler na kasunod kong naglalakad habang iniikot ang mini bahay na ito. Mini nga ba? “How’s my house?” tanong niya na nakataas pa ang ulo. Proud na proud. Luminga-linga ako para sa final look. “Sakto lang…” Naningkit ang kanyang mata. “...I mean, kwarto mo ‘to pero inistilo mo na parang bahay.”Tumiim ang kanyang labi habang humahakbang papalapit sa ‘kin. Ang mga mata nito’y nagdilim kasabay ng kanyang muscles sa braso na