Novels by Mellia Sy

THIRD PERSON POINT OF VIEWHindi pa rin humihinto ang pag buhos ng ulan. Mas lalo naging maputik ang daan at tumataas na rin ang baha. Ang kotse ni Fredrick ay nasa gitna ng daan. Hindi na sila nakaabot sa highway. Nasa loob sila ng sasakyan ni Arianne habang hinihintay ang kaibigan ni Arianne na dumating. Walang imikan ang dalawa dahil hindi rin inaasahan ni Frederick na siya'y mag seselos sa kaibigan ni Arianne. “I'll just turn off the car,” saad ni Frederick sabay lingon sa gawi ni Arianne. Napabuntong hininga siya dahil hindi siya pinapansin ng dalaga. Nang kanya na in-off ang sasakyan ay binuksan niya ang mag kabilang bintana para may hangin naman pumasok sa sasakyan. Noong binuksan na niya ay agad pumasok ang hangin na napakalamig. Hindi man halata sa galaw ni Arianne ay nanginginig na siya sa lamig na bumalot sa sasakyan. Imbes na makapag pahinga ng maayos ang dalawa ay hindi sila mapakali sa kanilang kinauupuan. Nagsimula na sila yakapin ang sarili nila at pag rub ng kanila

ARIANNE’S POINT OF VIEW Ayoko ng maputik. Ayoko sa masikip–hindi naman masikip. Ayoko lang talaga sa maputik. Bumagsak na ang ulan kanina at nakalimutan na naman ako balikan ni Frederick. Ang sarap din kutusin ng lalaking yon! Iniwan ba naman niya ako sa ilalim ng puno. Sarap talaga niyang sapakin pa salamat siya matangkad siya at hindi ko maabot ulo niya. Mumurahin ko na ulit siya sa isipan ko na makita kong may kinuha siya sa kotse. Ang payong niyang kulay… pink? What the heck? Kulay pink pa talaga ang payong niya ha. Ngayon lang ako nakakita ng isang lalaki na may hawak na payong tapos kilay pink pa. He looks manly while holding that umbrella. Nakita niya akong bumungisngis habang hinihintay siya. Nangunot ang noo niya sabay irap sa’kin. Aba, umiirap din pala ang tarantadong ‘to. “What are you giggling about?” kunot noo niyang tanong sabay abot sa’kin ng payong. “Nothing,” nag pigil na akong tumawa ulit. Kinuha ko ang payong sabay bukas nito. May isa pang problema, ang maput

Third Person Point of View"Alam mo hindi mo naman kailangan mag luto," basag ni Arianne sa katahimikan."You can hire someone. Nasugatan ka pa tuloy," dagdag ni Arianne sabay pag baba sng kanyang tingin sa kamay ni Frederick.Bigla na lang naging conscious si Frederick sa kanyang kamay. Hindi niya rin inaasahan na gagawin niya ang pag luluto para sa kanilang first date.Itinago niya ang kanyang kamay sa ilalim ng mesa sabay iwas ng kanyang. Namumuo ang pawis sa kanyang noo, nahalata ni Arianne ang biglang pag te-tense ni Frederick."Bakit ka pinapawisan? Nahihiya ka ba?" tonong pang-aasar ni Arianne kay Frederick."Hindi. Bakit naman ako mahihiya?" defensive na tonong sambit ni Frederick sabay umayos ng upo.Sinulyapan naman ni Arianne si Frederick, napansin niya ang tattoo sa leeg nito pati ang tattoo sa mga braso ni Frederick. Kahit may bandage ang mga daliri ni Frederick ay nakakaagaw pa sin parin ang mga tattoo nito pati ang isang singsing sa daliri ni Frederick. Napakunot ang no

Arriane's Point of View A date? Really? Hindi ko alam ano trip nito sa buhay. He knows I can't walk properly and he asks me out on a date. May bipolar nga siya. Matapos pag-uusap namin kahapon ay iniwan niya lang ako sa salas. His parents doesn't even know na umalis siya. Ako naman ay walang pagpipilian na damit sa wardrobe ko dito sa bahay ng parents ko. Halos lahat ng damit ko naroon sa condo ko. I only have three dresses here in my room. Hindi rin naman niya sinabi saan kami mag da-date. Kaya pinili ko ang white above the knee dress na off shoulder. Hinayaan ko ilugay ang buhok ko. Kahit pa ika-ika ako nag lalakad ay may mga kasambahay naman na tinutulungan ako sa pag baba ko ng hagdan. “Ma'am Arriane, nandoon na po sa labas ang sundo mo,” kinikilig pa sabi ng kasambahay sabay hampas ng kasamahan niya. Natawa ako sa inaasta nila. Ano ba ang itsura niya? Kinikilig itong dalawang kasambahay namin. Nang nakalabas na ako sa bahay ay hindi ko rin nakayanan ang aking nakikita. He

Arriane's Point of ViewNaririndi ako sa tawa ng kapatid ko. Kausap niya ang isang binatang kasama ng pamilyang Walton’s. Nakuha pa talaga niya makipag landian. Pero ang paningin ko naging slow motion noong ipinakilala sa’kin si Frederick. Ang mga mata ko bumaba sa kanyang dibdib, sobrang lapad ng kanyang dibdib saka bakat na bakat ang matitipunong katawan niya lalo na ang muscles niya sa fitted na damit na suot niya. Napalunok ako sa mga naiisip ko sa kanya. Shit. This is not me. Umayos ako ng tayo at humarap ng maayos sa kanila. Hindi ko nga lang maitatago ang ika-ika kong pag lalakad. Napansin iyon ni Mr. and Mrs. Walton’s, bakas na bakas sa mukha nila ang kuryosidad bakit ako pa ika-ika pag lalakad. Napansin ko rin ang ngiti sa mukha ni Frederick habang pinapanood ako. Aba, ang walang hiya na ‘to. Nakakatawa ba ako? Palihim akong napairap. Nang nakaupo na ako ay umupo na rin sa tabi ko si Dad pati si Mom. “Hija.. What happened to you?” tanong ni Mrs. Walton sa’kin. “Natapil

Arriane's Point of ViewNaramdaman ko tumama ang sinag ng araw sa mukha ko. Damn… Sumasakit ang katawan ko sa nangyari kagabi. What happened nga ba? All I remember is I kissed someone.. then I couldn't remember the rest. Well except the fact na naalala ko nasa loob ako ng kotse at nakaluhod… Wait? Napabalikwas ako ng bangon ng naalala ko ang mga nangyari kagabi. What the fuck? Bakit ako nakaluhod? At bakit may nararamdaman akong hapdi at kirot sa ibabang parte ng katawan ko?! Hindi ko maigalaw ang mga binti ko kasi masakit siya. Konting galaw ko lang at hindi ko na kaya mai-angat o maigalaw dahil nararamdaman ko ang namumuo ng sakit sa binti lalo na sa pribadong parte ko. Did I just have one night stand? Pero.. Paano ako nakauwi? I am in my room.. but in my parents house. Napaigtad ako sa sakit ng pribadong parte ng katawan ko. “Manang Fe!” pag hihingi ko ng tulong sa kasambahay. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko parang kumikirot na sobrang hapdi. Kapag ginalaw ko ulit