Arianne’s Point of View,It's thursday morning, makulimlim ang langit pero hindi pa bumabagsak ang ulan. It's been a week since my first date with Frederick happened. It's been a peaceful week without having a glimpse of his face. There's something with him na hindi ko ma-explain sa sarili ko. Pamilyar siya sa utak ko pero hindi ko alam saan ko siya nakilala noon. Bumalik ako sa realidad ng narinig ko ang pag vi-vibrate ng cellphone ko. Nandito ako sa loob ng office ko sa kompanya ni Dad. Tulala akong pinagmasdan ang ibang malalaking building sa labas.Katatapos ko lang mag attend sa mga meetings at mag check sa isang venue kung saan magaganap ang foundation day anniversary ng kompanya. May kumatok sa labas ng opisina ko at pumasok ang sekretarya ko para may ipapirmang dokumento. Hindi ko pa lang tinignan ang orasan at napansin ko na lang malapit na mag dilim sa labas.Tumayo na ako sa kinauupuan ko, nakakabagot pala ng walang ginagawa at puro upo na lang. Tinignan ko muli ang cellp
𝐓𝐇𝐈𝐑𝐃 𝐏𝐄𝐑𝐒𝐎𝐍 𝐏𝐎𝐈𝐍𝐓 𝐎𝐅 𝐕𝐈𝐄𝐖 ALAS OTSO na ng gabi naihatid ni Frederick si Arianne sa kanilang bahay. "Thanks for the date.." saad ni Arianne na nakayuko ang ulo. Nakataas ang kilay ni Frederick tinignan si Arianne at sa mga galaw nito. Kanina pa ito walang imik noong nag byahe sila. "How about next time?" tanong ni Frederick. Natulala si Arianne sa sinabi ni Frederick. May susunod pa pala sa kanilang date? Parang hindi na makayanan ni Arianne ang kanyang sarili sa mga susunod nilang date. "Ikaw bahala," sagot ni Arianne sabay iniba lingon sa labas ng bintana. Nakita niya ang sasakyan ng kanyang magulang sa loob, inaasahan siguro ang balita sa kanilang date. "Okay, then." tinanggal ni Frederick ang kanyang seat belt bago bumaba ng sasakyan. Tinulungan niya makababa si Arianne sa sasakyan. Napangiti si Frederick na napasandal si Arianne sa kanya nang bumaba ito sa sasakyan. "You always smell like sweet rose.. It's been your favorite perfume since then,"
THIRD PERSON POINT OF VIEWHindi pa rin humihinto ang pag buhos ng ulan. Mas lalo naging maputik ang daan at tumataas na rin ang baha. Ang kotse ni Fredrick ay nasa gitna ng daan. Hindi na sila nakaabot sa highway. Nasa loob sila ng sasakyan ni Arianne habang hinihintay ang kaibigan ni Arianne na dumating. Walang imikan ang dalawa dahil hindi rin inaasahan ni Frederick na siya'y mag seselos sa kaibigan ni Arianne. “I'll just turn off the car,” saad ni Frederick sabay lingon sa gawi ni Arianne. Napabuntong hininga siya dahil hindi siya pinapansin ng dalaga. Nang kanya na in-off ang sasakyan ay binuksan niya ang mag kabilang bintana para may hangin naman pumasok sa sasakyan. Noong binuksan na niya ay agad pumasok ang hangin na napakalamig. Hindi man halata sa galaw ni Arianne ay nanginginig na siya sa lamig na bumalot sa sasakyan. Imbes na makapag pahinga ng maayos ang dalawa ay hindi sila mapakali sa kanilang kinauupuan. Nagsimula na sila yakapin ang sarili nila at pag rub ng kanila
ARIANNE’S POINT OF VIEW Ayoko ng maputik. Ayoko sa masikip–hindi naman masikip. Ayoko lang talaga sa maputik. Bumagsak na ang ulan kanina at nakalimutan na naman ako balikan ni Frederick. Ang sarap din kutusin ng lalaking yon! Iniwan ba naman niya ako sa ilalim ng puno. Sarap talaga niyang sapakin pa salamat siya matangkad siya at hindi ko maabot ulo niya. Mumurahin ko na ulit siya sa isipan ko na makita kong may kinuha siya sa kotse. Ang payong niyang kulay… pink? What the heck? Kulay pink pa talaga ang payong niya ha. Ngayon lang ako nakakita ng isang lalaki na may hawak na payong tapos kilay pink pa. He looks manly while holding that umbrella. Nakita niya akong bumungisngis habang hinihintay siya. Nangunot ang noo niya sabay irap sa’kin. Aba, umiirap din pala ang tarantadong ‘to. “What are you giggling about?” kunot noo niyang tanong sabay abot sa’kin ng payong. “Nothing,” nag pigil na akong tumawa ulit. Kinuha ko ang payong sabay bukas nito. May isa pang proble
Third Person Point of View"Alam mo hindi mo naman kailangan mag luto," basag ni Arianne sa katahimikan."You can hire someone. Nasugatan ka pa tuloy," dagdag ni Arianne sabay pag baba sng kanyang tingin sa kamay ni Frederick.Bigla na lang naging conscious si Frederick sa kanyang kamay. Hindi niya rin inaasahan na gagawin niya ang pag luluto para sa kanilang first date.Itinago niya ang kanyang kamay sa ilalim ng mesa sabay iwas ng kanyang. Namumuo ang pawis sa kanyang noo, nahalata ni Arianne ang biglang pag te-tense ni Frederick."Bakit ka pinapawisan? Nahihiya ka ba?" tonong pang-aasar ni Arianne kay Frederick."Hindi. Bakit naman ako mahihiya?" defensive na tonong sambit ni Frederick sabay umayos ng upo.Sinulyapan naman ni Arianne si Frederick, napansin niya ang tattoo sa leeg nito pati ang tattoo sa mga braso ni Frederick. Kahit may bandage ang mga daliri ni Frederick ay nakakaagaw pa sin parin ang mga tattoo nito pati ang isang singsing sa daliri ni Frederick. Napakunot ang no
Arriane's Point of View A date? Really? Hindi ko alam ano trip nito sa buhay. He knows I can't walk properly and he asks me out on a date. May bipolar nga siya. Matapos pag-uusap namin kahapon ay iniwan niya lang ako sa salas. His parents doesn't even know na umalis siya. Ako naman ay walang pagpipilian na damit sa wardrobe ko dito sa bahay ng parents ko. Halos lahat ng damit ko naroon sa condo ko. I only have three dresses here in my room. Hindi rin naman niya sinabi saan kami mag da-date. Kaya pinili ko ang white above the knee dress na off shoulder. Hinayaan ko ilugay ang buhok ko. Kahit pa ika-ika ako nag lalakad ay may mga kasambahay naman na tinutulungan ako sa pag baba ko ng hagdan. “Ma'am Arriane, nandoon na po sa labas ang sundo mo,” kinikilig pa sabi ng kasambahay sabay hampas ng kasamahan niya. Natawa ako sa inaasta nila. Ano ba ang itsura niya? Kinikilig itong dalawang kasambahay namin. Nang nakalabas na ako sa bahay ay hindi ko rin nakayanan ang aking nakikita. He