Chapter 5

Arriane's Point of View

A date? Really? Hindi ko alam ano trip nito sa buhay. He knows I can't walk properly and he asks me out on a date. May bipolar nga siya. Matapos pag-uusap namin kahapon ay iniwan niya lang ako sa salas. His parents doesn't even know na umalis siya.

Ako naman ay walang pagpipilian na damit sa wardrobe ko dito sa bahay ng parents ko. Halos lahat ng damit ko naroon sa condo ko. I only have three dresses here in my room.

Hindi rin naman niya sinabi saan kami mag da-date. Kaya pinili ko ang white above the knee dress na off shoulder. Hinayaan ko ilugay ang buhok ko. Kahit pa ika-ika ako nag lalakad ay may mga kasambahay naman na tinutulungan ako sa pag baba ko ng hagdan.

“Ma'am Arriane, nandoon na po sa labas ang sundo mo,” kinikilig pa sabi ng kasambahay sabay hampas ng kasamahan niya. Natawa ako sa inaasta nila.

Ano ba ang itsura niya? Kinikilig itong dalawang kasambahay namin. Nang nakalabas na ako sa bahay ay hindi ko rin nakayanan ang aking nakikita.

He looks clean in his white polo shirt. Nagpagupit rin ito ng buhok mas nagiging malinis ang kanyang itsura pa dahil sa kanyang bagong gupit. Did he.. cut his hair for our date? I feel special tuloy.

Nakasimangot akong bumaba dahil hindi man lang niya ako tinulungan sumakay sa kotse niya. Hinayaan lang talaga niya ako. Ang sarap sapakin.

“You didn't ask for help,” turo niya sa pag sakay ko sa sasakyan niya.

“Minsan, you need to be a gentleman,” sabi ko sabay irap. Nakikita na nga niya hirap na hirap ako sa pag sakay. Bwesit.

THIRD PERSON POINT OF VIEW

Sa buong biyahe ay tahimik ang dalawa at walang kibo sa isa't isa. Sinusulyapan ni Frederick si Arianne nang ito’y nakatulog. Ang kanyang tingin ay bumaba sa dibdib ni Arianne.

Ibinaling niya ang kanyang atensyon muli sa daan. Lumiko siya sa daan papunta sa kagubatan. May dalawang lalaki na nag hintay sa harap ng malaking gate.

Nang nasilayan ng dalawang lalaki ang sasakyan na paparating ay agad nila binuksan ang malaking gate. Patuloy na nag maneho si Frederick ng nakabukas ang malaking gate.

Umabot sa limang minuto sa pag maneho si Frederick at narating na niya ang kanyang destinasyon para sa kanilang date. Nag park siya sa sasakyan sa tapat ng maliit na bahay.

Muli niya tinignan si Arianne, ang kanyang kamay ay unti-unting inaabot ang mukhang natutulog. Hindi pa niya nahahawakan ay nagising na ang dalagang mahimbing na natutulog.

“Nasaan na tayo?” tanong ni Arianne ng siya'y nagising.

“We're here,” sambit ni Frederick sabay alis ng kanyang seat belt. Ang dahilan niya kanina bakit hindi niya natulungan si Arianne sa pag sakay ng sasakyan ay natataranta siya sa kagandahan hatid ni Arianne. Ngayon ay kailangan niya bumawi para sa kanya.

Nauna siyang bumaba sa sasakyan at umikot para pag buksan ng pinto si Arianne, nag tataka naman ang dalaga sa kanyang ina-asta. Napataas ang kanyang kilay sabay irap kay Frederick. Natatawa si Frederick sa paraan na pag-irap ni Arianne.

“Anong gagawin?” tanong ni Arianne. Hindi niya alam na inaasar ba siya o ano ni Frederick dahil sa galaw nito. Bigla na lang siya binuhat ni Frederick. Napahiyaw si Arianne sabay sapak sa ulo ni Frederick.

“Hey! What's that for?!” imbes na mainis ay natawa siya sa ginawa ni Arianne.

“Ikaw kasi! Bakit mo ako biglang binuhat?” naging mahinahon ang boses ni Arianne dahil na konsensya siya sa lakas ng kanyang pag sapak kay Frederick.

Napakapit siya sa leeg ni Frederick ng nag simula na ito mag lakad patungo sa malakawak na field. May mga malalaking puno at makukulay na bulaklakin sa kapaligiran. May bench din na nakahanda na at de kahoy na lamesa sa ilalim ng malaking puno.

“Ang ganda naman dito..” komento ni Arianne at inilibot ang kanyang paningin sa kapaligiran.

“Alam mo ba? This is one of my ideal dates,” pag babahagi ni Arianne kay Frederick. Hindi mawala sa kanyang ekspresyon sa pag hanga niya sa lugar. Wala rin masyadong tao, tahimik ang kapaligiran tamang-tama sa kanilang date. Nang siya'y binaba ni Frederick sa bench ay nakita niya ang pagkain na handa.

“This is tinolang manok ‘di ba? Oh my. Perfect for this weather!” hindi na maipigilan bulalas ni Arianne.

Napangiti si Frederick sa reaksyon ni Arianne, umupo siya sa tabi nito saka sabi,

“Maganda ‘di ba? I asked my mom how to cook this,” tukoy ni Frederick sa tinolang manok.

Nanlaki naman ang mata ni Arianne ng kanyang nilingon si Frederick,

“Nagluto ka..?” gulat nitong sabi may iba rin mga putahe maliban sa tinolang manok. Bumaba ang kanyang mata sa kamay ni Frederick at may nakita siyang mga band aids sa daliri nito.

“You don't need to naman..” napakagat labi niyang sambit habang pinagmamasdan kamay ni Frederick. Napansin ni Frederick ang pag-aalalang tingin ni Arianne sa kanyang kamay.

“It's just a small cut,” mahinang sambit ni Frederick. “Let's eat? I know you're hungry,” pag-iibang usapan ni Frederick.

“Ako na..” sabi ni Arianne at kinuha ang bowl at nilagyan ng sabaw at isang kapiraso ng manok. Parang mag nobyo at nobya ang dalawa sa kanilang pag sasalo sa pagkain.

"Thank you," sabi ni Frederick nang nag sandok ng pagkain si Arianne sa plato. Ipinagmasdan niya ito kahit ay may dinaramdam si Arianne ay nagawa pa rin siyang silbihan sa hapag kainan. Tahimik ang dalawa kumain.

Walang ilangan nabubuo sa kanilang pagitan. Wala rin asaran at pikunan. Parang wala lang, ine-enjoy nila ang katahimikan sa kanilang kapaligiran pati sa pag kain na kanilang sinasaluhan.