Novel-novel oleh CHONTHICHA YIMSARA

PAUL PARTสามปีผ่านไปนับตั้งแต่การต่อสู้ครั้งสุดท้ายบน เกาะโซลาริส (Solaris Island) และการแต่งงานของเรา โลกทั้งใบของผมเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง ผมไม่ได้เป็นแค่ อพอลโล่ หรือ พอล พีธรธนัส มหาเศรษฐีผู้ทรงอิทธิพลอีกต่อไป แต่ผมได้เป็น สามี และที่สำคัญที่สุด... พ่อ ของลูกชายที่สมบูรณ์แบบของเราศูนย์วิจัยพลังงานแสงอาทิตย์ไฮยาซินธ์ ได้เสร็จสมบูรณ์แล้ว อาคารทรงพิณขนาดมหึมาที่ถูกสร้างขึ้นจากกระจกและเหล็กกล้าสีทองตั้งตระหง่านอยู่กลางเกาะ มันไม่ใช่แค่สถาปัตยกรรมที่สวยงามที่สุดในโลกเท่านั้น แต่ยังเป็น สัญลักษณ์แห่งชัยชนะของความรัก ที่ดึงดูดผู้คนจากทั่วโลกให้มาศึกษาเรื่องพลังงานทางเลือกและสถาปัตยกรรมแห่งอนาคต เกาะทั้งเกาะถูกปกคลุมไปด้วยพลังงานที่สะอาดและอบอุ่น และดอกไฮยาซินธ์ที่โยปลูกไว้ก็เติบโตอย่างงดงามผมยืนอยู่ที่หน้าต่างในห้องนอนของผมที่คฤหาสน์ Ifandis ในยามบ่ายที่อบอุ่นของฤดูใบไม้ผลิ มองดูสวนที่เต็มไปด้วยดอกไฮยาซินธ์ที่กำลังเบ่งบานอย่างสวยงาม ผมไม่ได้สวมชุดสูท แต่สวมเสื้อผ้าลำลองที่ยังคงดูเนี้ยบตามสไตล์ของผม มือของผมกำลังอุ้ม ลูกชาย ของเราไว้ในอ้อมแขน"ดูสิครับ ไฮยาซินธ์น้อย" ผมกระซิบกับลูกช

YOH PARTหกเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็วหลังจากการวิวาห์ของเรา ช่วงเวลานี้ไม่ใช่แค่การปรับตัวเข้าสู่ชีวิตคู่เท่านั้น แต่เป็นการสร้าง รากฐานใหม่ ที่มั่นคงสำหรับชีวิตนิรันดร์ของเรา คุณพอลไม่ได้เป็นแค่สามี แต่เขาเป็นเหมือน แกนกลาง ที่ให้ความมั่นคงและความมุ่งมั่นในทุกสิ่งที่ผมทำโครงการ ศูนย์วิจัยพลังงานแสงอาทิตย์ไฮยาซินธ์ บนเกาะที่ถูกเปลี่ยนชื่อไปแล้ว กำลังคืบหน้าไปอย่างน่าทึ่ง ชื่อใหม่ของเกาะคือ เกาะแสงอาทิตย์ (Solaris Island) ซึ่งเป็นการตัดสินใจร่วมกันของเราเพื่อเน้นย้ำถึงพันธสัญญาแห่งแสงสว่างของเราผมในฐานะ สถาปนิกแห่งแสง (Architect of Light) เดินทางไปที่เกาะสัปดาห์ละสามครั้ง โดยมีคุณพอลไปกับผมเสมอ การได้ทำงานเคียงข้างเขาในฐานะ หุ้นส่วนชีวิต และ หุ้นส่วนธุรกิจ ทำให้ผมรู้สึกเติมเต็มอย่างที่สุด ผมค้นพบว่าความสามารถในการออกแบบเสื้อผ้าของผมนั้นสามารถนำมาประยุกต์ใช้กับการออกแบบสถาปัตยกรรมขนาดใหญ่ได้อย่างสมบูรณ์แบบ โดยเน้นที่การใช้งานของวัสดุ การสะท้อนแสง และความงามของรูปทรงในวันนี้... เราเดินทางมายังเกาะพร้อมกับทีมงานวิศวกรและผู้เชี่ยวชาญด้านพลังงานระดับสูง เรากำลังจะติดตั้ง ผลึกควอตซ์ ขนาดใหญ่

YOH PART​ชีวิตหลังจากสงครามนั้นไม่ใช่แค่ความสงบสุข แต่มันคือ นิรันดร์ ผมไม่จำเป็นต้องกังวลว่าแสงอาทิตย์จะร้อนแรงเกินไป หรือสายลมจะพัดพาความสุขไปจากผมอีกแล้ว เซฟิรัส ได้ถูกส่งกลับไปยังมิติที่ว่างเปล่า และโลกทั้งใบของผมก็ถูกโอบอุ้มไว้ด้วยความรักที่ไม่เปลี่ยนแปลงของ พอล พีธรธนัส​ช่วงเวลาที่รอคอยงานวิวาห์เป็นเหมือนช่วงฤดูใบไม้ผลิที่ยาวนานและเต็มไปด้วยความปิติยินดี เราไม่ได้รีบร้อน แต่ใช้เวลาทุกนาทีในการทำความเข้าใจซึ่งกันและกันอย่างลึกซึ้งในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง และในฐานะเทพเจ้าที่ค้นพบความรักที่แท้จริง​ผมยังคงทำงานเป็นดีไซเนอร์และสถาปนิกอย่างเต็มตัว ควบคุมการออกแบบ ศูนย์วิจัยพลังงานแสงอาทิตย์ไฮยาซินธ์ อย่างใกล้ชิด ซึ่งคุณพอลก็ให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่ การทำงานเคียงข้างเขาทุกวันทำให้ผมรู้สึกถึงความมั่นคงที่ไม่มีอะไรมาสั่นคลอนได้​งานวิวาห์ของเราไม่ได้ยิ่งใหญ่โอ่อ่าตามแบบฉบับมหาเศรษฐี แต่ถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายและเป็นส่วนตัวในคฤหาสน์ Ifandis ที่ถูกประดับประดาด้วยดอกไฮยาซินธ์สีม่วงจำนวนมหาศาล ซึ่งคราวนี้เป็นดอกไม้ที่ถูกปลูกในสวนของคฤหาสน์เอง ภายใต้การดูแลอย่างเข้มงวดของทีมงานพิเศษ เพื่อให้

ณ ดินแดนแห่งตำนานที่ประดับประดาด้วยโอลิมปัสอันตตระหง่านและทะเลอีเจียนสีครามเข้มในส่วนต่างๆ ของเทพเจ้าและมนุษย์ถูกถักทอด้วยใยแห่งโชคชะตาและการนำเสนอเรื่องราวหนึ่งที่ยังคงดำเนินต่อไปหัวใจของผู้คนตลอดหลายยุคสมัยคือตำนานความรักแต่โคโลราโดนาฏกรรมระหว่างอพอลโล (Apollo) สุริยเทพผู้เจิดจรัสและไฮยาซินทัส (Hyacinthus) เจ้าผู้ปกครองแห่งสปาร์ตา ผู้นำรูปงามเหนือมวลมนุษย์บทที่ 1: การจุติของการทำเช่นนั้นเพื่อเป็นที่รัก1.1 อโล่พอล: เทพแห่งความสมบูรณ์แบบพอลต่อหน้าพระเจ้าและเป็นผู้นำที่เคารพที่สุดแห่งโอลิมปัสพื้นฐานโอรสของเทพซุสและเทพีลีโตเป็นพี่ชายของเทพีอาร์เทมิสในตำแหน่งของเขานั้นศูนย์กลางแห่งการเชื่อมต่อในดนตรี กวี หลังคาเหล็ก การแพทย์ และคำทำนายที่วิหารเดลฟีดูแลของเขาในอินดัจเทพบุตรในเครื่องแบบของเกรย์ผู้นำสายการบินสีทองสว่างไสวราวกับรัศมีแห่งดวงตะวัน ตัวตนของเขาคือความโดดเด่นที่เป็นผู้นำได้เป็นแหล่งที่มาของแรงบันดาลใจและศิลปะทุกแขนงแต่ภายใต้ความสมบูรณ์แบบอันไร้ที่ติ อพอลโล่ก็มีความอ่อนไหวและความรักใคร่เยี่ยงเทพและมนุษย์ทั่วไป1.2 ไฮยาซินทัส: ร้านพิซซ่าแห่งสปาร์ตาณ ดินแดนสปาร์ตา ดินแดนแห่งนักร

​YOH PART​ผมถูกยัดเข้าไปในรถตู้สีดำอย่างรุนแรง ความรู้สึกสิ้นหวังถาโถมเข้าใส่เมื่อผมเห็นใบหน้าของ เจสัน หรือ เซฟิรัส ที่เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งและโทสะที่ระงับไม่อยู่ เขานั่งอยู่ข้าง ๆ ผมในรถตู้ที่แล่นออกไปอย่างรวดเร็วราวกับจะฉีกอากาศ​"ปล่อยผมไปนะเจสัน! คุณทำอย่างนี้ไม่ได้!" ผมตะโกนใส่เขา พยายามรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่เหลืออยู่​เจสันหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เสียงหัวเราะของเขาแหบแห้งและเต็มไปด้วยความวิปลาส "ไม่ได้เหรอ ไฮยาซินธ์? แกคิดว่าไอ้เทพดวงอาทิตย์ของแกจะทำลายฉันได้ง่าย ๆ อย่างนั้นเหรอ! เขาทำลายฐานของฉัน! แต่ฉันก็ทำลาย สัญลักษณ์ ที่เชื่อมแกไว้กับเขาแล้ว!" เขาชี้ไปที่คอของผมที่ว่างเปล่า​"คุณทำลายแค่จี้!" ผมสวนกลับด้วยความโกรธแค้น "คุณทำลายความรู้สึกของผมที่มีต่อเขาไม่ได้! ผมรักคุณพอล! ผมเลือกที่จะอยู่ภายใต้แสงอาทิตย์ของเขา!"​คำพูดนั้นทำให้ใบหน้าของเจสันบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดและความริษยาที่รุนแรงกว่าการโจมตีทางกายภาพใดๆ "โกหก! แกต้องรักฉัน! แกต้องอยู่กับ ลม! ฉันเป็นคนพาแกออกไปจากแสงอาทิตย์ที่น่าเบื่อของเขาเอง! เขาคือผู้ควบคุม! ส่วนฉันคืออิสรภาพ!"​"คุณไม่ได้พาผมออกไป! คุณพยายามจะฆ่

YOH PART​หลังจากเหตุการณ์วุ่นวายที่เซฟิรัสโจมตีคฤหาสน์ด้วยพลังงานลมที่มองไม่เห็น ทำให้ระบบไฟฟ้าและระบบเตือนภัยของบ้านเสียหายอย่างหนัก แม้ดอกไฮยาซินธ์สีม่วงจะถูกทำลายทั้งหมด แต่จิตใจของผมกลับแข็งแกร่งขึ้นอย่างประหลาด​ผมไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวอีกต่อไป ความโกรธแค้นของเซฟิรัสทำได้เพียงแค่ตอกย้ำความมุ่งมั่นของผมที่จะปกป้อง อพอลโล่ และ ความรัก ของเรา​"เขาทำลายดอกไม้ได้ แต่เขาจะทำลายความคิดของผมไม่ได้หรอกครับคุณพอล" ผมยืนยันกับคุณพอลในสตูดิโอตัดเย็บส่วนตัวของเรา​คุณพอลในชุดสูทสีเทาเข้มที่ผมตัดเย็บให้ ยืนกอดอกมองผมด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นและเสน่ห์ที่ยากจะต้านทาน​"ผมรู้ครับ โย" เขาตอบ "พลังของ เซฟิรัส คือการสร้างความวุ่นวายทางจิตใจ แต่คุณได้แสดงให้เขาเห็นแล้วว่าคุณคือ แสงสว่าง ที่ไม่สามารถดับได้"​"เราต้องสร้าง ศูนย์วิจัยพลังงานแสงอาทิตย์ บนเกาะเซฟิรัสให้เร็วที่สุดครับ" ผมพูดอย่างกระตือรือร้น "มันจะไม่ใช่แค่อาคาร แต่จะเป็น สัญลักษณ์ ที่จะประกาศให้เขารู้ว่า ยุคแห่งแสงอาทิตย์ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว"​ในช่วงสองสัปดาห์ถัดมา ผมทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้กับโครงการนี้ ผมได้กลายเป็น สถาปนิกแห่งแสง