COLLATERAL DAMAGE: My Father's Unpaid Sins
Isabela "Isha" Vergara has it all - beauty, brains, and a future everyone envies. To the world, she's the daughter of a wealthy, respectable family living comfortably in one of Manila's richest cities. But behind the elegant façade is a home built on lies and fear.
Her father, a desperate businessman drowning in debt, hides his failures behind charm and manipulation. A narcissist and a gaslighter, he gambles away what's left of their fortune while her mother, too afraid to lose the luxury she clings to, chooses silence over truth.
One night, Isha overhears a phone call that shatters her world: a deal made in the shadows to settle her father's massive debt. The price? Her.
Without her knowing, she's been sold... and the man who bought her is Kervin - her father's powerful business partner whose intentions go far beyond business.
Now, trapped in a web of deceit and desire, Isha must face the darkest truths behind the perfect family portrait and decide how far she's willing to go to reclaim her freedom.
Read
Chapter: CHAPTER 4Habang naglalakad ako papunta sa direksyon ng terminal kung saan nag-aabang ang mga tricycle ng pasahero, napatingin ako sa kalangitan. Maliwanag at ramdam ko ‘yung pakiramdam ng pagiging malaya sa unang pagkakataon, kahit may lungkot pa rin na naiwan sa kaloob-looban ng puso ko na pilit ko lang binabalewala.Sa unang pagkakataon, buong-buo kong nararamdaman ang pagiging malaya. Bumuntong-hininga ako dahil hindi ko alam kung anong naghihintay sa akin sa bagong lugar na ito. Pero sa puso ko, isa lang ang sigurado… handa na akong magsimulang muli. Lumingon ako sa huling pagkakataon at doon nakita ko si Nathan na nakatingin pa pala sa akin kahit malayo na ako.Kinapa ko sa blusa ko ang panyo ni Nathan. Mahigpit ko itong hinawakan… isa itong paalala na minsan sa buhay ko, may isang taong handang sumagip at iligtas ako kahit di ako lubos na kilala.Maingay at buhay na buhay ang siyudad ng Dumaguete… yan ang unang impresyon ko sa lugar na ito. Sa bawat kanto may nakangiting naglalako ng tin
Last Updated: 2025-11-09
Chapter: CHAPTER 3Hindi pumapalya sa pagdalaw si Nathan para siguraduhin ang kalagayan ko at sa bawat pagdalaw nya, sinisiguro nya palagi na may dala syang tubig at pagkain. Kapag dumarating sya na may dalang pagkain, yun lang yung parte ng araw na nakakaramdam ako na hindi ako nag-iisa. Hindi na sya nagtatanong sa akin ng sobra pero halata sa mga mata nya na may gusto pa syang itanong ngunit mas pinili na lang nyang manahimik.Kanina lang pumasok sya na may dalang supot ng pandesal at isang cup ng mainit na kape.“Breakfast,” sabi nya sabay abot.“Salamat,” mahina kong sagot.Napansin kong basa ang buhok nya, parang kakagaling lang sa labas. “Maulan ba?” tanong ko sa kanya.Tumango sya at sinabing, “Oo. Malakas ang alon pero stable pa naman ang barko kaya don’t worry.”Umupo sya sa tapat ko, sa lumang kahon na ginawa na nyang upuan nya tuwing pumupunta sya dito. Tahimik lang kami habang kumakain pero sa pagitan ng bawat higop ng kape, pakiramdam ko parang may bigat na hindi ko maipaliwanag. Parang nar
Last Updated: 2025-11-08
Chapter: CHAPTER 2Hawak ko ang maliit kong backpack habang punong-puno ng kaba ang dibdib ko. Ang suot ko lang ay faded na hoodie at maong na pantalon. Walang makeup, walang alahas kaya pakiramdam ko parang ibang tao na ako.Tiningnan ko ang cellphone. Walang mensahe galing kay Mama na para bang wala siyang pakialam kung saan ako pumunta o kung okay lang ba ako. Pero ayos lang, sabi ko sa sarili. Wala na akong babalikan at hindi magiging mabigat sa damdamin ang pag-alis ko kasi walang nag-aalala.Tahimik lang akong nagmasid malapit sa ticket counter. Narinig kong sagot ng staff doon na papuntang Dumaguete City ang susunod na barko na aalis. Huminga ako ng malalim. “Kaya ko ‘to.” Kailangan kong makapasok sa barko ng palihim.Sa gilid ng port, may nakita akong daanan papunta sa cargo area. Doon dinadaan ang mga supplies papasok ng barko. Naglalakad ako at nagkukunwaring nagte-text. Sa bawat hakbang ko papalapit sa cargo area, naririnig ko na palakas ng palakas ang tibok ng puso ko. Hindi ko mawari ang ka
Last Updated: 2025-11-08
Chapter: CHAPTER 1Tahimik ang buong mansyon. Pagpasok pa mo pa lang sa bahay, nakakabingi na ang katahimikan. Akala ng lahat masaya ang pamilyang may marangyang buhay kasi nagagawa lahat ng gusto. Oo, tama sila. Nagagawa namin lahat ng gusto maliban sa maging masaya.Lumaki akong may “silver spoon in my mouth” kung tawagin. Amoy mamahaling pabango palagi ang bahay namin at gawa sa imported na kahoy mula pa sa Italy. Mamahalin ang kisame at may chandelier ang bawat kwarto. Bawat mesa naman ay may centerpiece na hindi pwedeng galawin. Kung titingnan mula sa labas ng bahay, mukha itong perpekto ngunit sa loob nito ay tila isang kulungan na ang pader at rehas ay gawa sag into.“Nasa kwarto si Dad mo, Isha,” sabi ni Mama habang inaayos ang mga bulaklak sa flower vase. Hindi man lang sya tumitingin sa akin habang nagsasalita na tila ba parang ayaw nya akong makita. Ganyan sya palagi, abala sa gawaing bahay kahit may mga katulong naman kami na nakaassign sa ganyang gawain. Guston lang Talaga siguro ni mama na
Last Updated: 2025-11-08
LOGIN
