Novels by SerenityLane

“Ah…,” may pag-aatubiling angal ni Lola Wena. Bahagyang napakunot din ang noo ni Hector, “Talaga bang kaya mong pagalingin ito?” Napansin ni Farrah na hindi sila lubos na naniniwala sa kanya. Siyempre, nauunawaan niya ito. Noon pa man, tuwing may nagpapatingin sa kanya, palaging ganoon ang reaksyon nila kapag nakita kung gaano siya kabata. “Sinasabi ko lang naman. Hindi ba may appointment kayo sa doktor? Sige, pumunta na kayo.” Nagparaya si Farrah, at parehong napabuntong-hininga sina Hector at Lola Wena—kung hindi, hindi nila alam kung paano tatanggihan. “Mauna na ako,” paalam ni Hector kay Farrah, bagamat may pag-aatubili. “Sige, pumunta ka na.” Malamig na sabi ni Farrah. Pagkatapos ay isinama ni Hector si Lola Wena papunta sa espesyalistang kausap niya. Pagkalipas ng kalahating oras, umiling ang espesyalista. “Matagal nang may sakit ang matanda. Kung nakarating siya sa akin dalawang taon na ang nakalipas, baka may pag-asa pa.” Komento ng doctor. “Wala na ba

“Pero…” Agad na nawala ang masayang ekspresyon ni Hector at muling tumigas ang kanyang mukha. “Hindi pa rin ako masaya na nasaktan ka dahil kay Christian Hans.” Hinawakan ni Farrah ang kanyang noo. “Eh ‘di sa susunod, para sa’yo naman ako masasaktan? Ayos na ba pakiramdam mo ngayon?” “Hindi.” Napalalim ang kunot sa noo ni Hector, at matapos ang ilang sandali ay nagsalita, “Hindi ko hahayaang masaktan ka para sa akin!” Parang kinurot ang puso ni Farrah sa narinig.Halos tumigil ang tibok ng kanyang puso, pero agad ding bumalik sa normal ang kanyang ekspresyon. Biglang ngumiti si Hector at tumingin kay Farrah na may pagmamalaki sa mga mata. “Talagang karapat-dapat kang maging fiancée ko. Ang dami mong alam. Curious lang ako, may iba ka pa bang ‘vests’? Gusto ko talagang tuklasin lahat at silipin.” Nginitian lang siya ni Farrah, walang imik. “Sa totoo lang, si Stephen ay tagahanga mo. Kung malalaman niyang ikaw pala ang kanyang ‘driving god’, baka mabaliw siya sa tuwa.” bulong ni

Habang naglalakad sila, biglang nagsalita si Rowena. “Ha? Parang pamilyar ‘yung babaeng ‘yon.” Narinig ito ni Hector pero hindi niya masyadong pinansin. Hanggang sa sumunod na linya… “Bakit parang kamukha ng fiancée mo?” Agad na sinundan ni Hector ang tingin ni ng Lola Wena niya at nakita nga si Farrah. Pero bakit siya naka ospital gown? Napansin ni Farrah na parang may nakatitig sa kanya nang matindi. Napalingon siya, litong-lito, pero agad ding iniwas ang tingin at tumalikod. “Scholar T, Miss Farrah, anong nangyari sa inyo? Hindi ba gusto ninyong maglakad-lakad? Bakit gusto ninyong bumalik agad pagkakalabas pa lang? Nahihilo ba kayo ulit dahil sa sugat sa ulo?” habol ng nurse, puno ng pag-aalala. Tumingin si Hector kay Yen na nasa tabi niya at sinabing, “Tulungan mo muna si Lola.” “Opo, boss.” Mabilis na sagot ni Yen. Mabilis na humakbang si Hector at hinabol papalayong si Farrah hanggang sa maabutan niya ito. Napakunot ang noo ni Farrah, walang masabi. “Ang saklap ng pa

Paniguradong magsisisi ang pamilyang ito balang araw. Pero—bago iyon, may kailangan siyang gawin agad-agad. Maya-maya, dumating siya sa Ward 308 at kumatok sa pinto nang may kaba sa dibdib. “Pasok ka,” mahinang sabi ni Farrah Nakaramdam ng matinding pagkakonsensya ang nurse at matagal siyang nag-atubili, hindi makapagsalita. “Dahil ba kay Quina kaya ka narito?” tanong ni Farrah habang nakataas ang kilay. Nanlaki ang mga mata ng nars. “Paano mo nalaman?” Itinuro ni Farrah ang kanyang ulo. “Hula ko lang.” Nakakamangha! Napatingin ang nars kay Farrah na kumikislap ang mga mata. Talagang parang hindi pangkaraniwan ang kanyang utak! “Pasensya na po!” Yumuko ang nurse nang, halos gusto nang ibaon ang ulo sa kanyang mga binti. “Hindi ko dapat tinulungan si Quina Torres, at hindi ko rin dapat sinabi sa kanya ang tungkol sa inyo. Pero may isang bagay akong maipapangako: Tinulungan ko lang si Quina dahil magkasama kami sa isang club noong high school, at narinig kong gusto n

Tiningnan ni Quina ang nurse nang may pagtataka, hindi niya maintindihan kung bakit bigla naging ganoon ang reaksyon nito. Lumipas ang isang minuto at nananatili pa rin sa pagkabigla ang nurse, nanginginig na ang mga kamay habang hawak ang patient registration form. Lubos nang nawala ang pasensya ni Quina, at nag-iba na ang tono ng kanyang boses. “Hoy, ano bang problema mo? Ano naman kung Farrah Torres ang pangalan niya? Hindi ’yan ang punto. Ang tanong, bakit mo ako niloko? Si Farrah ang nasa Room 308, malinaw ’yon, kaya bakit mo sinabi na si Scholar ang nandoon? Sabihin mo na agad, saang silid ba talaga naka-confine si Scholar T?” Naguguluhan ang isip ng nurse. Dahan-dahan niyang iniangat ang kanyang leeg na parang robot at tinitigan si Quina nang matalim. Marami siyang gustong sabihin, pero hindi niya alam kung paano sisimulan. “Alam ko na!” nanlaki ang mga mata ni Quina at tumingin sa nurse nang may galit. “Binayaran ka ni Farrah, hindi ba? Pinagbawalan ka niyang sabihin sa

“Scholar T? Scholar T? Tulog ka ba? Kung tulog ka, makakapaghintay po ako.” maingat na tanong ni Quina. “Pumasok ka na.” sagot ni Farrah nang may bahagyang inis. Tuwa-tuwa si Quina, habang binubuksan ang pinto at pumasok sa loob ng pribadong silid. Ngunit iglap na nawala iyon noong ang makita niya sa hospital bed ay si Farrah. “Farrah? Bakit ka nandito? Nasaan si Scholar T? Hindi ba't ito ang silid ni Scholar T?” Nagulat din si Farrah sa pagdating ni Quina. Akala niya ay isa itong bisita mula sa research institute . Paano nalaman ni Quina na ito ang kanyang silid? At base sa tono ni Quina, mukhang hindi siya nito iniuugnay kay Scholar T. Kung iisipin, palaging minamaliit siya ni Quina Kahit noong maging top scorer siya sa college entrance exam sa buong Mega City, tiningnan pa rin siya ni Quina bilang isang hamak na probinsyana. “Ano’ng pakialam mo kung bakit ako nandito? Ikaw, bakit ka narito?” Balik tanong ni Farrah noong makabawi. Tumingin-tingin si Quina sa paligid

Dumating na ang araw kung kailan muli magkikita si Georgina at si Gregory, ngayon ang araw na ipapakala siya sa kompanya bilang asawa nito at ang pag-take over nito sa CEO position ng kumpanya. Pagkatapos nito ay tapos na rin siguro ang kontrata nila.Kagabi lang ay minessage siya ni Gregory na may pupunta sa bahay nila para siya ay ayusan.Bandang alas kwatro nga ay may dumating na glam team. Halos hindi niya makilala ang sarili noong matapos siyang ayusan ng mga ito. Napakaganda ng pagkakaayos sa kanya. Nakalugay ang mahababa niyang buhok na kinulutan sa dulo.Mapusyaw lang ang make up na ginamit sa kanya, pero dahil sa mga ginamit nito sa kanyang mga mata ay naging matapang ang itsura niya at lumutang ang magandang hubog ng kanyang mata. Makinang na pula naman ang kanyang labi. Kaya sopostikada ang dating.Isang itim na makinang na gown ang suot niya. Body fitting ito at kuhang kuha ang korte ng kanyang mahubog na katawan. Itong damit na ito ang pinadala sa kanya ni Gregory noong i

Bayolente ang tahip ng dibdib ni Georgina habang kausap ang pinsan, ni hindi niya na naisip ang kahubaran. “Hello, Mary?” Nag-aalalang bungad ni Georgina sa kausap. “Ano may nangyari ba kay Mama?” Tuloy-tuloy nang tanong ni Georgina sa pinsan. Imposible naman kasing tumawag ito ng dis-oras ng gabi na hindi emergency. Mabuti nga at gising pa siya.“Ah, Ate. Miss ka na daw kasi ni Tita. Kailan ka raw uuwi?” Nakahinga ng maluwag si Georgina sa sinabi ni Mary.“Hmm, sige bukas. Uuwi ako after ng duty ko.” Napapikit si Georgina dahil sa ginawang pagsisinungaling.“Sige po, Ate. Sabihan ko po si Tita, paggising niya po.” Magalang na sagot ng dalagang pinsan ni Georgina. “Pasensya na po sa abala.”“Salamat, Mary.” “Pasenya na po, Ate. Naabala ko kayo sa trabaho niyo.” Noong marinig iyon ay biglang naalala ni Georgina si Gregory. Nayakap niya rin tuloy ang kanyang dibdib na kanina pang nakalabas. Nakaramdam siya bigla ng ginaw roon.Nang mapatingin sa pang ibaba ay tanging ang itim na bikin

Hindi alam ni Georgina na bra na lang ang suot niyang pang-itaas. Ni hindi niya namalayan na nahubad na pala ito ng kanyang asawa ang suot na t-shirt. Habang patuloy si Gregory sa pagbigay sa kanya ng malilit na halik sa kanyang pisngi, leeg papunta sa kanyang dibdib.Isang ungol ang kumawala sa kanya dahil sa sensasyong dulot noon.Gregory continued kissing his wife hungrily. At lalo lang siyang ginaganahan sa bawat impit na ungol na kumakawala sa asawa. He unclasped her brassiere and met her two perfectly aroused breasts.Kinalimutan niya na ang kasunduan nila ng asawa niya. He is very much engrossed with what they are doing, but they will talk about their plans after this. Basta ayaw na muna niya isipin. He will savour their first night together.He stopped from what he was doing and looked at her hot wife in front of him. Sa malamlam na ilaw mula sa kusina sa ‘di kalayuan ay kitang kita niya ang pamumula ng maamong mukha ng asawa. She opened her eyes and met his gaze.Puno iyon ng

Natigilan si Georgina noong huminto na ang awiting sinasabayan, nahiya siya bigla sa katabi dahil feel na feel niya pa ang bawat lyrics, ni hindi niya nga namalayan na kanina pa sila nakahinto sa tapat ng gate ng bahay nila. “Nice! Puri ni Gregory sa kanya, pakiramdam ni Georgina ay nag-init ang kanyang pisngi dahil sa sinabi nito. “You sing well.” Nakangiting sabi ni Gregory. “I’m not joking so don’t be shy. Marunong ka kumanta.” Patuloy na papuri ng lalaki. “Thank you.” Tipid na sagot ni Georgina. “Buksan ko na muna ang gate.” Paalam niya na lumabas na ng sasakyan. Napasandal pa siya saglit sa gilid ng pinto noong makalabas siya. Ramdam niya kasi ang bilis ng tibok ng puso niya habang mainit pa rin ang kanyang pisngi. Pero napapangiti siya. Nakangiti siya hanggang sa mabuksan niya ang gate, makapasok ang sasakyan at maisara niya ang gate. Para siyang lumulutang habang binubuksan ng susi ang main door.

Tahimik sila buong byahe, hindi malaman Georgina kung dapat ba siyang magbukas ng usapan o ano? Nahihiya rin siya sa lalaki. Bukod sa pagpapanggap na mag-asawa wala na silang ibang koneksyon sa isa’t isa. Maliban sa nakakaramdam siya ng kakaiba at bago sa kanya sa tuwing malapit ito sa kanya.Samantala, nanatili sa kalsada ang atensyon ni Gregory. He doesn't know what else to talk about with his hired wife. Kaya nagulat na lang siya noong may lumabas na tanong sa mga labi niya.“What are your plans after our business?” Bahagya siyang sumulyap sa asawa na bagamat walang kahit anong kolerete sa mukha ay mababanaag ang likas na ganda.“Ahm, mag-uumpisa ng bago kasama ang mama ko.”“Like, new job or career?” Curious na tanong ni Gregory pero parang natuwa siya sa ideya na bagong trabaho.“Oo, malaking tulong ang bayad mo sa akin para makapag-umpisa kami. Ang laking tulong nito dahil natustusan ko ang pagpapagamot ni Mama.” Mahinang kuwento niya.“Mine is your first project in Paper Vows,

Wala ng nagawa si Georgina kundi sumunod sa asawa. Pero sinabi niya dito na ireref ang pagkain. Pinagbuksan siya nito ng pinto sa sasakyan. Tapos umikot ito sa driver’s seat. “Saan tayo pupunta?” Tanong ni Georgina sa asawa. “Late night, dinner, somewhere.” Tipid na sagot nito. Hindi na kumibo si Georgina pero nakita niya na papuntang expressway si Gregory. Alas diyes na kaya hindi siya sigurado kung meron pa ba silang aabutang bukas na kainan. Bibihira lang makapasyal si Georgina, pero sigurado siyang papuntang Tagaytay ito, galing kasi sila sa Alabang kung nasaan ang subdivision ng bahay ni Gregory. Samantalang galing pa ng Manila si Greg kung saan ang building ng opisina nito. Samantalang sa Sucat naman ang sa amin. Hindi naman kalayuan pero sigurado naman akong walang makakakilala sa akin kapag lumalabas ako rito sa Alabang. In less than an hour, alam kong nasa Tagaytay na kami. Dinala ako ni Gregory sa isang ntwenty-four hour restaurant and cafe. Si Gregory ang u