Novels by SerenityLane

Mula pagkabata hanggang pagtanda, hindi pa kailanman naranasan ni Farrah ang ganoong pagkatalo, kaya’t nagpasya siyang maghiganti. Pagpasok sa silid, napilitan si Hector na ibaba si Farrah. Sa totoo lang, gusto niyang buhatin si Farrah papunta sa kama, pero natakot siyang magalit ang dalaga kung sumobra siya. “Dapat kang magpahinga nang maayos. Kung may kailangan ka, sabihin mo sa mga tao sa bahay,” pag-aatubili ni Hector. “Lalaki ang mayordomo, kaya baka mailang ka. Sasabihan ko nalang ang mga kasambahay na alagaan ka nang mabuti.” “Huwag kang magmadaling umalis.” Ang magagandang mata ni Farrah ay naningkit habang siya’y nakangiti. Lumapit siya kay Hector na tila lumulutang sa bawat hakbang, iniunat ang kanyang daliri, at gumuhit ng mga bilog sa matipunong dibdib ng lalaki. “Hindi pa ako nakakapagpasalamat nang maayos sa’yo. Ang sa ginawa mong pagbuhat sa akin paakyat. Tinitigan ni Hector ang mga daliring patuloy na naglalaro sa kanyang dibdib. Biglang uminit ang pakiramdam n

Nagbigay ng paanyaya si Hector kay Farrah. Napamulagat si Farrah ng ilang segundo. “Hindi… ako puwedeng pumunta…” “Bakit? Hindi mo ba gusto ang racing?” “Ah… kasi… hindi maganda ang pakiramdam ko…” Matagal bago siya nakaisip ng dahilan. Nangunot ang noo ni Hector, tila nag-aalala, at iniabot ang kamay para hawakan ang noo ni Farrah. “Ano’ng nangyayari sa’yo? Wala ka namang lagnat.” Habang nagtatanong, sinipat ni Hector si Farrah mula ulo hanggang paa, dahilan para makaramdam ng matinding pagkailang si Farrah. Hindi ko sana ginamit ang dahilan na ‘yon. “Hindi maginhawa pag-usapan ang mga bagay ng kababaihan. Maliit na bagay lang ‘to, huwag mo nang alalahanin,” sabi ni Farrah habang hawak ang sentido. Tumingin si Hector sa ibabang bahagi ng tiyan ni Farrah. “Hindi ‘yan maliit na bagay. Diyan ipapanganak ang magiging anak ko—kailangan kong bantayan ‘yan.”

Pagkatapos mag-reply ni Farrah sa text message, sinabi niya kay Yuna, “Andito na ang kaibigan ko para sunduin ako. Mauna na ako.” “Oh, sige.” Napatingin si Yuna sa gate ng kumpanya. Nang makita ang itim na Maybach, halos lumabas ang kanyang mga mata sa gulat. “Dad! Dad! Tingnan mo ‘yung sasakyan, ano’ng nangyayari?” Hindi makapaniwala si Yuna sa nakikita. Napamulagat din si Donny. “Nagkamali ba tayong lahat? Hindi pala si President Hans ang may-ari ng Maybach na sumundo kay Farrah?” Nagkatinginan ang mag-ama, parehong litong-lito…~~~ Pagkalipas ng ilang araw, nakatanggap ng tawag si Farrah mula kay Christian. “Miss Farrah, ngayong gabi na ang kompetisyon para sa Lorenzo Villa. Kailangan mong sabihan si Nitro at imbitahan siyang pumunta!” “Huwag kang mag-alala, nangako siyang pupunta,” sagot ni Farrah na may ngiti. “Ok

Pagkasabi ni Christian, hindi na niya binigyan ng oras si Caius para mag-isip at agad nagsimulang magbilang. “Isa, dalawa, tatlo.” Bilang ni Christian. “May guard ba riyan? siya palabas. Assistant Weng, paki-post sa social media accounts natin. Simula ngayon, ang TF Designs ay hindi kailanman makikipag-partner sa pamilya Javier. At hindi lang ‘yon—ang TF ay hindi rin makikipag-partner sa kahit anong kumpanyang konektado sa pamilya Javier.” Ang pahayag na ito ay katumbas ng tuluyang pagputol ng lahat ng koneksyon ng pamilya Javier sa bansa. Sino ba naman ang gustong makabangga ang TF Designs para lang sa pamilya Javier? Namutla ang mukha ni Caius at agad na nakiusap, “Mister Hans, hindi ko naman sinabing ayaw kong humingi ng tawad! Masyado ka lang mabilis magbilang kanina, hindi ako nakareact agad.” Nag-aalala rin si Quina. Pinili niyang makasama si Caius dahil sa kanyang background. Paano na siya kung bumagsak ang pamilya Javier? “Sinisisi mo ba ako?” tanong ni Christian

Talagang kamangha-mangha! Posible kayang mali ang naging paghusga niya? Talaga bang ganoon kagaling si Farrah sa negosyo? Pagkatapos ng ilang presentasyon, nagsiuwian na ang lahat. Nakita ni Caius na paalis na si Farrah kaya agad niya itong tinawag. “Farrah, inaamin ko, mali ang tingin ko sa’yo noon. Mas mahusay ka at lamang kaysa sa alam ng karamihan.” Narinig ito ni Quina at lihim na nakaramdam ng kaba. “Farrah, ngayong pinalayas ka na sa pamilya Torres, wala ka nang tirahan, wala kang kita, at magsisimula na ang klase sa Mega City College sa mahigit isang buwan. Malaki ang gastos sa matrikula. Kaya, bakit hindi ka na lang magtrabaho sa kumpanya ko bilang sekretarya? Bibigyan kita ng 25 thousand kada buwan.” Tiningnan ni Farrah si Caius na parang isa siyang tanga. “Sa tingin mo ba, kulang ‘yon? Tang Fan, hindi ka pa nakapasok sa tunay na lipunan. Hindi madaling kumara ng pera. Kahit ang mga graduate ng Mega City College, hirap makahanap ng magandang trabaho. Wala ka pang kara

"Sabihin na nating ang plano ng baguhan businessman na ito ay hindi naman ganoon ka-sablay sa simula, pero naging parang basura nang idagdag ni Farrah dahil sa sobrang kumpyansa niya sa sarili." Komento ni Caius. Sa ganitong paraan, maaari siyang gumawa ng alitan sa pagitan ni Fareah at ng pamilya Sevilla. “Hmm, hindi masama, hindi masama. Maganda ang planong ito,” sabi ni Christian habang tinitingnan ang plano na may kasiyahan sa mukha. Ano? Napamulagat si Caius, pati na rin si Quina. Hindi lang sila—pati si Yuna at ang iba pa ay napatingin kay Christian na may gulat sa mukha. Nagpatuloy si Christian, “Lalo na ‘yung mga dagdag sa dulo—iyon ang nagpaganda ng proposal na ito, isang obra maestra. Sobrang hanga ako sa’yo!” Kumibot ang labi ni Farrah, hindi makapagsalita. Medyo sobra naman ang papuri. Napanganga si Yuna at parang robot na lumingon kay Fareah. Pati si Donny ay napatingin sa kanya. “Paanong nangyari ‘yon?” Hindi makapaniwala si Caius. Paulit-ulit na sinasa

Bayolente ang tahip ng dibdib ni Georgina habang kausap ang pinsan, ni hindi niya na naisip ang kahubaran. “Hello, Mary?” Nag-aalalang bungad ni Georgina sa kausap. “Ano may nangyari ba kay Mama?” Tuloy-tuloy nang tanong ni Georgina sa pinsan. Imposible naman kasing tumawag ito ng dis-oras ng gabi na hindi emergency. Mabuti nga at gising pa siya.“Ah, Ate. Miss ka na daw kasi ni Tita. Kailan ka raw uuwi?” Nakahinga ng maluwag si Georgina sa sinabi ni Mary.“Hmm, sige bukas. Uuwi ako after ng duty ko.” Napapikit si Georgina dahil sa ginawang pagsisinungaling.“Sige po, Ate. Sabihan ko po si Tita, paggising niya po.” Magalang na sagot ng dalagang pinsan ni Georgina. “Pasensya na po sa abala.”“Salamat, Mary.” “Pasenya na po, Ate. Naabala ko kayo sa trabaho niyo.” Noong marinig iyon ay biglang naalala ni Georgina si Gregory. Nayakap niya rin tuloy ang kanyang dibdib na kanina pang nakalabas. Nakaramdam siya bigla ng ginaw roon.Nang mapatingin sa pang ibaba ay tanging ang itim na bikin

Hindi alam ni Georgina na bra na lang ang suot niyang pang-itaas. Ni hindi niya namalayan na nahubad na pala ito ng kanyang asawa ang suot na t-shirt. Habang patuloy si Gregory sa pagbigay sa kanya ng malilit na halik sa kanyang pisngi, leeg papunta sa kanyang dibdib.Isang ungol ang kumawala sa kanya dahil sa sensasyong dulot noon.Gregory continued kissing his wife hungrily. At lalo lang siyang ginaganahan sa bawat impit na ungol na kumakawala sa asawa. He unclasped her brassiere and met her two perfectly aroused breasts.Kinalimutan niya na ang kasunduan nila ng asawa niya. He is very much engrossed with what they are doing, but they will talk about their plans after this. Basta ayaw na muna niya isipin. He will savour their first night together.He stopped from what he was doing and looked at her hot wife in front of him. Sa malamlam na ilaw mula sa kusina sa ‘di kalayuan ay kitang kita niya ang pamumula ng maamong mukha ng asawa. She opened her eyes and met his gaze.Puno iyon ng

Natigilan si Georgina noong huminto na ang awiting sinasabayan, nahiya siya bigla sa katabi dahil feel na feel niya pa ang bawat lyrics, ni hindi niya nga namalayan na kanina pa sila nakahinto sa tapat ng gate ng bahay nila. “Nice! Puri ni Gregory sa kanya, pakiramdam ni Georgina ay nag-init ang kanyang pisngi dahil sa sinabi nito. “You sing well.” Nakangiting sabi ni Gregory. “I’m not joking so don’t be shy. Marunong ka kumanta.” Patuloy na papuri ng lalaki. “Thank you.” Tipid na sagot ni Georgina. “Buksan ko na muna ang gate.” Paalam niya na lumabas na ng sasakyan. Napasandal pa siya saglit sa gilid ng pinto noong makalabas siya. Ramdam niya kasi ang bilis ng tibok ng puso niya habang mainit pa rin ang kanyang pisngi. Pero napapangiti siya. Nakangiti siya hanggang sa mabuksan niya ang gate, makapasok ang sasakyan at maisara niya ang gate. Para siyang lumulutang habang binubuksan ng susi ang main door.

Tahimik sila buong byahe, hindi malaman Georgina kung dapat ba siyang magbukas ng usapan o ano? Nahihiya rin siya sa lalaki. Bukod sa pagpapanggap na mag-asawa wala na silang ibang koneksyon sa isa’t isa. Maliban sa nakakaramdam siya ng kakaiba at bago sa kanya sa tuwing malapit ito sa kanya.Samantala, nanatili sa kalsada ang atensyon ni Gregory. He doesn't know what else to talk about with his hired wife. Kaya nagulat na lang siya noong may lumabas na tanong sa mga labi niya.“What are your plans after our business?” Bahagya siyang sumulyap sa asawa na bagamat walang kahit anong kolerete sa mukha ay mababanaag ang likas na ganda.“Ahm, mag-uumpisa ng bago kasama ang mama ko.”“Like, new job or career?” Curious na tanong ni Gregory pero parang natuwa siya sa ideya na bagong trabaho.“Oo, malaking tulong ang bayad mo sa akin para makapag-umpisa kami. Ang laking tulong nito dahil natustusan ko ang pagpapagamot ni Mama.” Mahinang kuwento niya.“Mine is your first project in Paper Vows,

Wala ng nagawa si Georgina kundi sumunod sa asawa. Pero sinabi niya dito na ireref ang pagkain. Pinagbuksan siya nito ng pinto sa sasakyan. Tapos umikot ito sa driver’s seat. “Saan tayo pupunta?” Tanong ni Georgina sa asawa. “Late night, dinner, somewhere.” Tipid na sagot nito. Hindi na kumibo si Georgina pero nakita niya na papuntang expressway si Gregory. Alas diyes na kaya hindi siya sigurado kung meron pa ba silang aabutang bukas na kainan. Bibihira lang makapasyal si Georgina, pero sigurado siyang papuntang Tagaytay ito, galing kasi sila sa Alabang kung nasaan ang subdivision ng bahay ni Gregory. Samantalang galing pa ng Manila si Greg kung saan ang building ng opisina nito. Samantalang sa Sucat naman ang sa amin. Hindi naman kalayuan pero sigurado naman akong walang makakakilala sa akin kapag lumalabas ako rito sa Alabang. In less than an hour, alam kong nasa Tagaytay na kami. Dinala ako ni Gregory sa isang ntwenty-four hour restaurant and cafe. Si Gregory ang u

Araw, linggo at buwan ang lumipas. Madalang ang pagpasyal o pag-uwi ni Gregory sa bahay niya. Nababagot si Georgina pero sa tuwing nararamdaman niya iyon ay umuuwi siya sa kanila. Sa nakalipas na na halos tatlong buwan mula ng mastroke ang mama niya ay malaki na ang naimprove nito. Gregory ‘I’ll be home tonight.’ Hindi alam ni Georgina kung bakit bigla siyang nakaramdam ng kasiyahan at kaba. Sa minsanang pag-uwi ng lalaki ay hindi naman ito nagsasabi, bago iyon para sa kanya. Namalayan na lang niya na nasa loob na siya ng banyo at nagbababad sa mabangong scent sa kanyang bathtub. Hindi na rin niya namalayan na inabot siya roon ng tatlumpung minuto. Nang makitang ala-sinco na ay nagmamadali siyang bumaba para magluto ng hapunan. May nakuha siyang pasta kaya gumawa na lang siya ng carbonara. Paborito niya iyon ngunit minsan lang silang magluto noon ng mama niya. Nagtoast pa siya ng garlic bread. Hindi alam ng dalaga kung bakit excited siya na darating ang peke niyang asawa. H