Home / วัยรุ่น / กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ / กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.5

Share

กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.5

Author: SOEUR
last update Last Updated: 2025-05-06 17:35:30

"นี่มันเด็กเสิร์ฟนะคะคลีน"

"แล้วไง?"

"ไหนคุณบอกว่าคืนนี้จะไปกับแซนดี้ยังไงล่ะคะ"

"ไปกับฉันต่างหากยะ คลีนคะคืนนี้เจนเตรียมชุดไว้แล้วนะคะ"

เคทได้แต่มองพวกผู้หญิงของผู้ชายที่ชื่อคลีนยืนเถียงกันอย่างเบื่อหน่าย ก่อนที่เธอจะเหลือบมองผู้ชายที่ยังคงโอบเธอเหมือนหาตัวช่วยด้วยความหงุดหงิด

"นี่นาย! ปล่อยฉันได้แล้วนะ! ฉันจะไปทำงาน!"

"ช่วยหน่อยน่า"

พรึ่บ!

"......!"

"พวกเธอกลับไปได้แล้ว คืนนี้คนที่ฉันจะพาไปต่อก็คือยัยนี่"

"แต่ว่า..."

"กลับไป!"

พอผู้ชายข้างๆเธอพูดเสียงดังขึ้นมาทำให้ร่างบางถึงกับสะดุ้งทันที เธอมองหน้าผู้ชายข้างๆ ด้วยใบหน้าที่นิ่ง แต่ในใจอยากออกไปจากตรงนี้เต็มทนแล้วและเมื่อผู้หญิงสองคนนั้นออกไปด้วยสีหน้าที่รู้ได้เลยว่าถ้าพวกเธอสองคนเจอเคทข้างนอก คงไม่จบง่ายๆ แน่

พรึ่บ!

เคทสะบัดตัวออกจากร่างสูงได้สำเร็จ

"หึ :-) "

"เจ้าเล่ห์จริงๆ" ฉันพึมพำเบาๆ

"ได้ยิน"

"ขอตัว" เคทพูดนิ่งๆ แต่เพราะท่าทางของเธอทำให้คลีนรู้สึกสนใจขึ้นมา

"เดี๋ยว!"

"......"

"คืนนี้กลับยังไง"

".....?"

"ให้ฉันไป..."

"หน้าไม่อายจริงๆ นะคุณน่ะ" เคทพูดจบก็เดินออกไปทันที ปล่อยให้ร่างสูงที่ได้ยินคำพูดของเธอนั้นถึงกับชะงักไปเมื่อเจอประโยคตอกกลับของร่างบาง

ยัยหน้านิ่งเอ๊ย! หน้าจะนิ่งไปไหนวะ!

.............................

ตึก...ตึก...ตึก

"เสร็จแล้วใช่มั้ยเคท"

"อืม"

"งั้นเรากลับกันเถอะ ว่าแต่เธออยู่คอนโดแถวนี้ใช่มั้ยอ่ะ?"

"อืม"

"งั้นฉันไปส่งเธอก่อนแล้วกัน เพราะฉันเอารถมา ^_^"

หลังจากที่เลิกงานทั้งเคทและหลินก็ออกไปลาพวกพี่ๆเขาแล้วออกไปในทันที แต่ทว่า...เมื่อเดินออกไปด้านนอกนั้นกลับได้ยินเสียงคนทะเลาะ ทำให้ทั้งสองหันมามองหน้ากันอัตโนมัติ

เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!

"โอ๊ย! ปล่อยฉันนะ"

"นี่แกตามแฟนฉันมาอีกแล้วงั้นเหรอ ยัยบ้าเอ๊ย!"

ตุบ!

"นั่นมันพลอยใสนี่เคท!"

"ยัยนั่นมาทำอะไรที่นี่" ฉันมองภาพตรงหน้า

"นี่เธอทำอะไรเพื่อนฉัน!"

"เคท หลิน"

พรึ่บ!

"ฝากไว้ก่อนเถอะ!"

"เดี๋ยว!"

"......"

"ขอโทษยัยนั่น"

"ว่าไงนะ! ทำไมฉันต้องขอโทษด้วยยะ! ยัยนี่จะมาแย่งฟะ..."

"ฉันไม่ได้อยากฟังเธออธิบายหรอกนะ ทำคนอื่นเจ็บแบบนี้คิดจะไปง่ายๆ"

"นี่แก!"

หมับ!

"พอเถอะเคท ฉันไม่ได้เจ็บมากขนาดนั้นซะหน่อย" พลอยใสรีบเดินเข้ามาทันที

"หึ! คิดว่าฉันจะขอโทษเพื่อนแกงั้นเหรอ ไม่มีทาง! พวกแกสามคนคงเหมือนกันหมดสินะ ระ..."

เพี๊ยะ!

"โอ๊ย! นะ...นี่แก!"

"เคท/เคท"

ก่อนที่ผู้หญิงตรงหน้าจะพูดจบ เคทก็ตบเข้าที่ใบหน้าของเธออย่างแรงจนผู้หญิงตรงหน้าชะงักไปแล้วกรีดร้องออกมาเสียงดังลั่น

"ขอโทษทีนะมือมันไปเอง หึ :-) "

"กรี๊ดดดด! นี่แก!"

"ทำอะไร!"

เสียงเข้มของใครบางคนดังขึ้นมาจากด้านหลัง ทำให้ทุกคนหันไปมองกันรวมถึงเคทด้วย เธอตกใจมากที่เจอกับผู้ชายคนนั้น

"ระ...รุ่นพี่"

รุ่นพี่งั้นเหรอ....

"มีอะไรกันหรือเปล่า?"

"ปละ...เปล่าค่ะ" พอผู้หญิงที่พวกเคทมีเรื่องด้วยพูดจบก็รีบเดินออกไปทันที ปล่อยให้คนที่เหลือยืนมองอย่างแปลกใจ

"กลับกันเถอะ" ฉันหันไปบอกพลอยใสกับหลิน โดยไม่ได้หันกลับไปมองผู้ชายด้านหลังอีกเลย....

ชายหนุ่มมองตามผู้หญิงสามคนที่เดินออกไปพร้อมกับรอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา แต่มันไม่ใช่รอยยิ้มที่แสดงความเป็นมิตรเลยสักนิด

ชักอยากลองแล้วสิ :-)

...........................

บรื้นนนน.....

ระหว่างที่นั่งอยู่บนรถของหลิน เธอก็พูดไม่หยุดตั้งแต่ที่ออกมาจากผับ

"เมื่อกี้เธอบ้าบิ่นกว่าที่ฉันคิดไว้อีกนะเคท"

"นั่นน่ะสิ เธอไม่เห็นต้องทำแบบนั้นเลยเกิดพี่คนนั้นมาทำอะไรเธอด้วยอีกคนล่ะเคท"

"......"

"ว่าแต่พลอยใสทำไมเธอถึงไปมีเรื่องกับยัยพี่คนนั้นได้ล่ะ?"

"เรื่องเข้าใจผิดน่ะ"

"สองครั้ง"

"หมายความว่าไงอ่ะเคท" หลินถามเคทด้วยความงงงวย

"ฉันเจอยัยนี่โดนทำร้ายสองครั้ง"

"สองครั้งเลยเหรอพลอยใส! อย่าบอกนะว่าผู้หญิงคนสั้นก็คือคนที่เธอมีเรื่องวันนั้น"

"อืม แต่ว่าครั้งหน้าพี่เขาคงไม่มายุ่งกับฉันแล้วล่ะ"

"......"

"ก็เพราะเมื่อกี้เจอเพื่อนคนนี้ช่วยไว้ยังไงล่ะ แรงอยู่นะเคท ^_^"

"อย่าทำตัวอ่อนแอแบบนี้ เพราะมันจะทำให้คนอื่นรังแกได้ง่ายๆ"

"ขอบใจที่ช่วยฉันนะ ครั้งที่สองแล้ว ^_^"

เอี๊ยดดดด....

"นี่คอนโดเธอสินะ"

"อืม ขอบคุณที่มาส่ง"

"ไม่เป็นไรหรอกน่าเรื่องแค่นี้เอง"

"พวกเธอจะขึ้นไปก่อนมั้ย"

"ได้เหรอ?" พลอยใสถาม

"อืม"

"แต่ว่าฉันต้องรีบกลับแล้วอ่ะ ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว"

"ไว้วันหลังก็ได้"

"อื้ม!"

"เคท คืนนี้ขอนอนด้วยคนได้มั้ยอ่ะ?"

"......?" เคทมองพลอยใสอย่างแปลกใจ

"เอ่อ...คือว่า ตอนนี้ฉันกำลังหาคอนโดอยู่น่ะแล้วถ้ากลับบ้านตอนนี้มันก็ไกลมากก็เลยว่าจะขอ...."

"อืม เข้าใจแล้ว"

หลังจากที่หลินขับรถออกไป ทั้งสองคนก็เข้าไปในคอนโด.....

แกร๊ก!

"ห้องเล็กไปหน่อย อยู่ได้นะ" ฉันถามพลอยใส

"ได้สิ ^_^"

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันพาคนเข้ามาในห้องของตัวเอง แต่ก่อนหน้านั้นก็เคยมีเหมือนกันและมีเพียงไม่กี่คนที่ฉันจะให้เข้ามาได้ เพราะฉันชอบความเป็นส่วนตัว

"ไปนั่งฉันจะทำแผลให้"

"นิดหน่อยเองไม่เป็นไรหรอก แล้วนี่อยู่คนเดียวงั้นเหรอ"

"อืม"

"ฉันอยากมาอยู่คอนโดนี้จัง พรุ่งนี้ลองถามดีกว่าว่ามีห้องว่างมั้ยจะได้มีเพื่อนไปไหนด้วยกัน"

"ฉันจะไปเอาชุดมาให้ อาบน้ำแล้วก็นอนได้แล้ว"

"เหมือนแม่จริงๆ"

"......" เคทไม่ได้พูดอะไรต่อ เธอเดินเข้าไปในห้องเพื่อไปเอาเสื้อผ้ามาให้พลอยใส

พรึ่บ!

"พรุ่งนี้เรามีเรียนเช้า เธอก็ใส่ชุดนี้ไปก่อนได้เลย"

"ขอบใจมากนะเคท ^_^"

ระหว่างที่รอพลอยใสอาบน้ำ เคทก็จัดการทำอาหารง่ายๆ เพราะตั้งแต่ออกมาจากผับเธอก็ยังไม่ได้กินอะไรเลยถึงแม้ว่ามันจะดึกมากแล้วก็ตาม แต่ถ้าเธอไม่ได้กินข้าวก็จะนอนไม่หลับ

กุกกัก!

"หืม ทำอะไรอ่ะ?"

"อาหาร มากินด้วยกันสิ"

"อื้ม ^_^"

พรึ่บ!

"ว้าว! น่าทานจัง ปกติทำอาหารทานกินเองเหรอ?"

"อืม"

"น่ารักจริงๆ วันนี้เธอทำฉันประทับใจหลายเรื่องเลยนะ อย่าทำให้ฉันหวั่นไหวมากกว่านี้ได้มั้ยเนี่ย"

"ฉันไม่ได้ชอบผู้หญิง"

"เอ่อ....ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นนะเคท"

"ฉันอิ่มแล้ว ขอตัวก่อน ห้องของเธออยู่ห้องตรงข้ามนั้น" ฉันพูดจบก็เดินกลับไปที่ห้องทันที....

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์   กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.50 [THE END]

    1 ปีผ่านมา....ตอนนี้ทั้งสี่หนุ่มต่างนั่งพูดคุยกันที่ผับของคิม ซึ่งเป็นสถานที่ที่พวกเขานัดเจอกันบ่อยๆ แต่ระยะหลังๆ ที่ทั้งสี่คนจบมหาวิทยาลัย พวกเขาต่างก็ทำธุรกิจของตัวเอง จึงไม่ค่อยได้มาเจอกันบ่อยเหมือนที่ผ่านๆ มาพรึ่บ!"ช่วงนี้เป็นยังไงบ้างวะไอ้คลีน" ลูซคลีนหลังจากเห็นสีหน้าเพื่อนดูเหนื่อยๆ"ก็ดี""แน่ใจ?" เซอร์เวย์เอ่ยขึ้น"เออดิวะ""หึ!""แล้วพวกมึงล่ะ เป็นไงบ้างวะ""มีความสุขดี" ลูซตอบแล้วยิ้มให้คลีนอย่างกวนๆ"มึงแต่งงานแล้วนี่หว่าไอ้ลูซ มึงอีกไอ้เวย์แล้วก็มึงด้วยไอ้พี่ชาย" คลีนพูดอย่างหงุดหงิด"อิจฉาเหรอวะ ฮ่าฮ่าฮ่า""มึงไม่ต้องมาหัวเราะกูไอ้ลูซ ไอ้สัส!""ไม่ได้เหลือแค่มึงคนเดียวสักหน่อยไอ้คลีน" เซอร์เวย์พูดขึ้น"ไอ้นทีมันยังไม่ยอมมีใครอีกเหรอวะ""ไม่รู้ดิ อาจจะมีแล้ว แต่เก็บเงียบ""หึ!""แต่มึงชอบไม่ใช่เหรอวะ เมื่อก่อนมึงเคยพูดว่าไม่อยากแต่ง แต่พอเจอเมียเข้ากลับอยากแต่งซะงั้น""พูดมากนะมึง!"ติ๊ง!เสียงข้อความดังขึ้น ทำให้คลีนเปิดดูก็พบว่าเป็นเคทที่ส่งมา"กูกลับก่อนว่ะ""เมียตามเหรอวะ""เออ!"หลังจากนั้นคลีนก็เดินออกไปจากผับทันที เพราะมีนัดทานข้าวกับเค

  • กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์   กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.49 NC++

    พั่บ! พั่บ! พั่บ!พั่บ! พั่บ!หมับ!ร่างสูงกระแทกแก่นกายเข้าออกในร่องสาวอย่างอ่อนโยน มือหนาบีบเคล้นคลึงเต้าทั้งสองข้างสลับไปมาเพื่อให้เธอผ่อนคลาย"เคท อ๊าาา""อ๊าาา อ๊าาา พี่คลีน""อ๊าาา เคท อืมมม"จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!จ๊วบ! จ๊วบ!ร่างสูงก้มลงไปจูบร่างบางเมื่อรับรู้ถึงความต้องการของเธอ"อืมมม อืมมม""อืมมม""อืมมม อ๊าาา ซี๊ดดด!""อ๊ะ! อ๊าาา อ๊าาา"ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!"อึก! อ๊ะ! อ๊าาา ระ...แรงไปแล้วนะ!""โอ้ววว แม่ง! ซี๊ดดด!""อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊าาา พี่คลีน!""เคทไมไหวแล้ว อ๊าาา""หึ!" เขาไม่ยอมให้เธอแตกง่ายๆ หรอกนะพรึ่บ!หมับ!"ว้าย!" เคทร้องเสียงหลงเมื่อถูกร่างสูงอุ้มขึ้นลุกจากที่นอนปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!คลีนยกตัวเธอแล้วพาเดินออกไปด้านนอก แต่เขาไม่ได้ถอดแก่นกายออกและมันทำให้เธอร้องครางออกมาด้วยความเสียว"อึก! อ๊าาา ทะ...ทำอะไรของพี่!""เปลี่ยนบรรยากาศ"พรึ่บ!"พี่คลีน..."แสงไฟสาดส่องเข้ามาผ่านกระจกใสที่ถูกเปิดออกโดยฝีมือของร่างสูง ทำให้ทั้งสองคนเห็นบรรยากาศภายนอกได้อย่างชัดเจน จนร่างบางรู้สึกทำตัวไม่ถูกหมับ!สวบบบ!"อ๊าาา พี่คลีน เปิดทำไม อ๊าาา""อยากทำแบบนี้ตั้งนานแล้วครับ" เสียงกระซิบจากทางด้า

  • กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์   กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.48

    Genius Universityพรึ่บ!"มึงให้ไอ้นทีไปทำงานอีกแล้วเหรอวะไอ้คลีน""เออดิวะ""มึงไม่คิดจะให้มันพักบ้างหรือไงไอ้สัส""มึงก็ให้มันทำงานให้ไม่ใช่หรือไงไอ้ลูซ" คลีนย้อนกลับทันที"ก็...""เหอะ! ทำมาว่ากู""คืนนี้พวกมึงคงว่างคุยงานกับกูแล้ว" คิมเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนทั้งสองคนของเขาทะเลาะกันเรื่องไร้สาระ"กูไม่ว่างโว้ย! ต้องไปเฝ้าเมีย!" คลีนพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเมื่อนึกถึงเคทที่เขาพยายามให้เธอลาออกจากผับไอ้เดรกนั่น แต่ยัยนั่นกลับไม่ยอมออก "เหอะ! น่ารำคาญ!""หึ! ทำเป็นมาว่าพวกกูนะมึง มึงน่ะยิ่งกว่ากูอีกไอ้สัส" ลูซแซวคลีนพร้อมกับหัวเราะเยาะ"นั่นดิวะ เสือถอดเล็บแล้วเหรอวะ" เซอร์เวย์พูดหยอกล้อคลีนอย่างนึกสนุก"นี่พวกมึงหยุดล้อกูได้มั้ยวะ กูรักเมียกูมากพอใจยังวะ แม่ง!""หึ!" ทั้งสามคนส่ายหัวให้กับเพื่อนของพวกเขา"มึงต้องไปไอ้คลีน แล้วพวกมึงทั้งหมดก็ต้องไปเหมือนกัน" คิมพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ก่อนที่เขาจะลุกออกไป "กูกลับก่อน อย่าลืมมาคืนนี้""เออ!""อืม" เซอร์เวย์ตอบกลับแล้วเขาก็ลุกขึ้นตามคอมออกไปเหมือนกัน ในห้องจึงเหลือเพียงลูซกับคลีน"อะไรวะ นึกอยากจะมาคุยงานอะไรตอนนี้วะเนี่ย""นั่นดิวะ""มึ

  • กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์   กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.47

    ครืดดด...ครืดดด...ครืดดดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้ร่างบางที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องต้องยกขึ้นมาดูและเธอก็รับสายทันที"ฮัลโหลหลิน"(เคทอยู่ไหนเหรอ)"คอนโด เธอมีอะไรหรือเปล่า"(อยู่กับพี่คลีนหรือเปล่า)"เปล่า วันนี้พี่คลีนมีเรียนน่ะ"(เย้! วันนี้วันหยุดใช่มั้ย)"อืม"(เราออกไปเที่ยวกันเถอะ)"ฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่ ขอบายแล้วกัน" ฉันบอกกับหลิน เพราะไม่อยากออกไปข้างนอก(ไปด้วยกันหน่อยไม่ได้เหรอ น๊าาา)"ทำไมไม่ไปกับแฟนเธอล่ะ ช่วงนี้หวานกันจริงๆ นะ"(ถึงจะหวานยังไงแต่ก็คงสู้ข้าวใหม่ปลามันไม่ได้หรอกน่า)"พูดอะไรของเธอเนี่ยหลิน"(เดี๋ยวฉันไปรับ ฉันมีที่ที่หนึ่งที่จะชวนเธอไปด้วยกัน)"ที่ไหน?" ฉันถามหลินอย่างแปลกใจ ดูเหมือนว่ายังไงฉันก็คงต้องไปกับหลินอยู่ดี เฮ้อออ(เดี๋ยวไปรับแล้วจะบอกนะ ฉันจะออกไปแล้วล่ะ)"โอเค แต่ทารับฉันที่คอนโดพี่คลีนนะ"(ย้ายมาอยู่ด้วยกันถาวรเลยก็ได้นะเคท ถ้าจะตัวติดกันขนาดนี้)"บ้า >.คิคิคิ แค่นี้นะ"ติ๊ด!หลังจากที่วางสายจากหลินแล้ว เคทก็จัดการเก็บหนังสือให้เรียบร้อยก่อนที่ตัวเองจะไปแต่งตัวเพื่อออกไปข้างนอก โดยที่ไม่ลืมจะโทรไปบอกแฟนหนุ่มของเธอด้วย................

  • กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์   กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.46 NC++

    แกร๊ก!"พี่คลีนทำไมมันมืดแบบนี้ล่ะค่ะ"ร่างบางค่อยๆ เดินเข้าไปในห้องของเขาอย่างระมัดระวัง เพราะตอนนี้ข้างในมันมืดสนิท เธอพยายามคลำหาสวิตช์ไฟตึก...ตึก...ตึก"พี่คลีนคะ" ฉันเรียกหาเขา เมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรผ่านหน้าฉันไป และฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะอยู่ด้านหลังฉันแล้ว"....." เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับ"พี่คลีนคะทำไมไม่เปิดไฟล่ะคะ"พรึ่บๆๆ"ในที่สุดก็....พี่คลีน!"ร่างบางยืนแข็งทื่อหลากหลายความรู้สึกในตอนนี้ เธอมองไปรอบๆ ห้องที่ถูกเปิดให้สว่างเรียบร้อยแล้วอย่างตื่นตะลึง ก่อนที่จะมองร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกับร้องเพลงให้กับเธอและเค้กที่อยู่บนมือของเขา"อธิษฐานก่อน เร็วเข้า""อื้ม!"ฟู่~~"สุขสันต์วันเกิดนะครับ :-)""พี่คลีน..." ฉันพูดไม่ออกเลยจริงๆ"เซอร์ไพรส์มั้ยครับ""เซอร์ไพรส์มากๆเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ" เคทยิ้มอย่างมีความสุขพลางจ้องมองเค้กวันเกิดอย่างตื้นตันใจ เธอนั่งเหม่อมองมันอยู่นาน จนคลีนต้องเอ่ยขึ้นมา"เป็นอะไรอีกเรา หืม""เป็นครั้งแรกเลยนะคะที่ได้เค้กวันเกิดจากคนอื่นแบบนี้...."".....""ทุกครั้งเมื่อถึงวันเกิดเคทมักจะซื้อมากินเองคนเดียวตลอดเลยค่ะ แต่มาปีนี้..."พรึ่บ!ร่างบางสวมกอดร่

  • กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์   กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.45

    Wales Universityเอี๊ยดดดด!รถหรูเข้ามาจอดหน้าคณะของมหาวิทยาลัยแฟนสาวที่นั่งเงียบตลอดทางเหมือนเช่นทุกครั้ง แต่ทว่า...วันนี้เธอกลับเงียบผิดปกติ"เป็นอะไร""เปล่าค่ะ"จุ๊บ!"เคทไปก่อนนะคะ""ครับ""พี่คลีนคะ""หืม""วันนี้วันอะไรคะ?""วันศุกร์ไง มีอะไรหรือเปล่า?""เฮ้อออ...เปล่าค่ะ! เคทไปแล้วนะคะ""ครับ เลิกเรียนเสร็จแล้วโทรหาพี่""ค่ะ"เคทบอกลาร่างสูงเสร็จก็ลงจากรถทันที ก่อนที่รถหรูจะขับออกไป เธอได้แต่ยืนมองนิ่งๆ แต่ภายในใจกลับรู้สึกเศร้าหมับ!"เคท!""มาเช้าจังเลยนะ""ก็วันนี้....""ฉันไปรับยัยนี่เอง ถ้าไม่ไปรับก็คงจะสายเหมือนทุกครั้ง""ภาค!""หรือไม่จริง?""ไอ้ผู้ชายปากเสีย!""ผู้ชายปากเสียก็คือแฟนของเธอไม่ใช่?"">.หลินและภาคคบกันมาได้สักพักแล้วตั้งแต่ที่ไปเดินเล่นที่ห้างด้วยกันคราวก่อน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เคทก็รู้สึกยินดีที่ทั้งสองรู้ใจตัวเอง แต่ดูเหมือนว่าความหวานในวันนี้ของทั้งสองคนจะทำให้เธอหงุดหงิดขึ้นมา"เฮ้อออ...ทำไมต้องมาหวานใส่กันตั้งแต่เข้าด้วยเนี่ย" เคทพูดจบก็เดินผละออกไปอย่างหงุดหงิด"เคท! เดี๋ยวสิ! รอฉันก่อน" หลินรีบตามไปหาเพื่อนทันทีโดยที่ตังเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเคท

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status