ตอนที่50 ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ

เห็นคนบอกว่าจะรับผิดชอบเงียบไปเฉยๆ แล้ว อู๋หมิ่นเยี่ยนก็ได้แต่จ้องหน้าอีกฝ่ายงงๆ ว่า เกิดอะไรขึ้นกันแน่ นางไปพูดอะไรผิดหูคนฟังเข้าหรือเปล่านะ

“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ”

“เปล่า ไม่มีอะไร”

“ต้องมีสิ ทุกทีข้าเห็นท่านพูดมาก เอ่อ... ร่าเริงออกจะตายไป อย่าบอกนะว่า ท่านโกรธที่ข้าไม่ให้ท่านรับผิดชอบน่ะ”

“ข้าถือสิทธิ์อะไรไปโกรธเจ้ากัน”

ยิ่งพูด ก็ยิ่งฟ้องว่า เขาคงโกรธนางจริงๆ เสียด้วย

แต่จะไม่ง้อ ก็เกรงว่าคนแก่ขี้ใจน้อยจะน้อยใจไปกันใหญ่สิน่า

“ใช่ๆ ท่านไม่มีสิทธิ์อะไรให้ถือหรอก ที่จริง ที่ข้าไม่อยากให้ท่านรับผิดชอบอะไร ไม่ใช่เพราะเรื่องอายุของท่านหรอกนะ เพียงแต่ข้าไม่อยากผูกมัดท่านเอาไว้เท่านั้น ท่านเป็นถึงเซียนกระบี่เชียวนะ ส่วนข้าเป็นแค่เด็กกำพร้าคนหนึ่ง หากไม่ได้ประมุขอู๋รับอุปการะ ไม่มีเสี่ยวชวน ข้าก็ไม่มีญาติที่ไหนอีกแล้ว”

“เช่นนั้น หากเจ้ามองข้ามเรื่องอายุของข้าไปแล้ว หากเจ้าไม่รังเกียจ ข้าก็พร้อมจะดูแลเจ้า เป็นครอบครัวของเจ้า ให้ข้าได้รับผิดชอบเจ้าเถอะนะ” ไม