LOGINShare
บทที่ 327
Related chapters
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 327
ฉือหว่านรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกย่างอยู่บนกองไฟ ฮั่วซือหานกำลังทำอะไรเนี่ย? เขาอยากให้เธอเรียกเขาว่า “รุ่นพี่ฮั่ว” มากเลยหรือไง?เขาต้องกำลังแกล้งเธอแน่ๆฉือหว่านจ้องเขาเขม็งอย่างแรงฮั่วซือหานที่โดนจ้องกลับยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย สีหน้าเหมือนอารมณ์ดีมากในตอนนั้นเอง เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เป็นสายเรียกเข้าของฉือหว่านโทรศัพท์สายนี้เหมือนเป็นผู้ช่วยชีวิต เธอลุกขึ้นทันที “ทุกคนทานกันก่อนนะคะ ฉันขอออกไปรับสายแป๊บนึง”…………ฉือหว่านเดินไปที่โถงบันไดเพื่อรับสาย โทรศัพท์มาจากรุ่นพี่สาม เซียวอี้“หวานหว่าน ฉันมาถึงไห่เฉิงแล้วนะ เธอไปไหนเนี่ย?”“รุ่นพี่ ฉันอยู่ที่เวยไห่ค่ะ อีกไม่กี่วันก็กลับแล้ว”“โอเค ฉันจะรอ”ฉือหว่านวางสายแล้วหมุนตัว แต่จังหวะที่หันกลับมาก็ชนเข้ากับอกอุ่นๆ แข็งแรงของใครบางคนเข้าเต็มแรง“อ๊ะ!”โทรศัพท์ในมือหล่นลงพื้นทันทีมือถือ!ฉือหว่านรีบก้มลงไปจะหยิบแต่มีมือใหญ่เรียวยาวมือหนึ่งเอื้อมมาจากด้านข้าง คว้ามันไว้กลางอากาศได้ก่อนฉือหว่านเงยหน้าขึ้น แล้วใบหน้าหล่อเหลาสง่างามของฮั่วซือหานก็ขยายใหญ่ขึ้นตรงหน้าเธอฮั่วซือหานมาแล้ว!เขามาได้ยังไง?ฉือหว่านพ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 328
ในจังหวะนั้นเอง ปลายคางเล็กๆ ก็เจ็บขึ้นมา ฮั่วซือหานออกแรงบีบแน่นขึ้นฉือหว่านขมวดคิ้วเรียว “คุณทำฉันเจ็บนะ”ฮั่วซือหานมองเธอ มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย เป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน “ไม่นึกว่าเธอจะมีเสน่ห์มากขนาดนี้”เขาเห็นชายหลายคนชอบเธอมาแล้ว โจวจิ่นเองก็ถือว่าเป็นนักศึกษาที่โดดเด่นที่สุดในรุ่นหลังๆ ก็ยังตกหลุมรักเธอ ถึงขั้นไม่สนว่าเธอเคยแต่งงานมาแล้วด้วยซ้ำฉือหว่านฉวยจังหวะนั้นแย่งมือถือกลับมาได้ “ต่อให้ฉันมีเสน่ห์แค่ไหน…ก็ไม่มีวันชนะใจประธานฮั่วได้อยู่ดี ไม่ใช่เหรอ?”เธอพูดจบก็หันหลังจะเดินหนีแต่ยังไม่ทันก้าวขาออกไป เอวคอดที่พอดีมือก็ถูกแขนแกร่งรัดเข้ามา ฮั่วซือหานดึงเธอเข้ามาแนบอกทันทีความนุ่มนวลและความแข็งแกร่งแนบแน่นกันเพียงชั้นผ้าบางๆฉือหว่านรีบดิ้น “ประธานฮั่ว คุณจะทำอะไร! ถ้ายังไม่ปล่อย ฉันจะร้องขอความช่วยเหลือแล้วนะ!”“ฉือหว่าน…เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า?”ฉือหว่านชะงักฮั่วซือหานหยิบรูปภาพใบนั้นออกมา...รูปที่เธอยืนอยู่ข้างตู้โชว์ พร้อมกับรูปเขาอยู่ข้างในนัยน์ตากลมโตของฉือหว่านหดลงทันที รูปนี้มาอยู่ในมือเขาได้ยังไง?ฮั่วซือหานจ้องใบหน้าเล็กของเธอแน่นอีกครั้ง ถามซ้ำ “ฉือ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 329
“ฮั่วซือหาน ปล่อยฉัน!”ฉือหว่านผลักเขาออกสุดแรงหางตาเรียวยาวของฮั่วซือหานมีแววปรารถนาเรื่อยซึม เขายังโน้มตัวจะจูบฉือหว่านอีกครั้ง“ฮั่วซือหาน เราหย่ากันแล้วนะ คุณควรนึกถึงฉือเจียวบ้าง!”ชื่อของ “ฉือเจียว” ราวกับน้ำเย็นถังใหญ่ราดลงมากลางหัวฮั่วซือหาน เขาชะงักทันทีฉือหว่านใช้แรงผลักเขาออก แล้วหันหลังวิ่งหนีไปทันทีฮั่วซือหานยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นเพียงลำพัง เขาเองก็ไม่แน่ใจนักว่าตัวเองเมื่อครู่ทำอะไรลงไปบ้าง ฉือเจียวคือผู้หญิงของเขา เขารู้ว่าตัวเองต้องรับผิดชอบต่อเธอแต่เขากลับถูกฉือหว่านดึงดูดตลอดเวลา ควบคุมตัวเองไม่ได้ เหมือนต้องมนต์สะกดบางอย่าง……หลังจากกินหม้อไฟเสร็จ ทุกคนกลับมายังโรงแรมริมทะเลฮั่วซือหานเดินอยู่กับรุ่นพี่ชายอีกสองคน ข้างหน้า ฉือหว่านกับโจวจิ่นเดินคู่กันอยู่ฮั่วซือหานมองไป โจวจิ่นไม่รู้พูดอะไรออกมา ฉือหว่านหัวเราะอย่างสดใส“รุ่นพี่ฮั่ว คุณพักห้อง 621 แบบนี้โอเคไหม?”ฮั่วซือหานไม่แสดงสีหน้า “แล้วรุ่นน้องโจวพักห้องไหน?”“รุ่นน้องโจวพัก 609 ค่ะ อยู่ตรงข้ามห้องน้องฉือเลย”“รุ่นพี่ฮั่ว ฉันว่าโจวจิ่นกับน้องฉือเหมาะกันดีนะคะ เราควรช่วยเขาสองคน ให้โอกาสอยู่กันต
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 330
เขามองเพดานเหนือศีรษะ ที่แท้เขากำลังฝันอยู่เขาฝันถึงฉือหว่านเมื่อคืน ฉือหว่านเข้ามาในความฝันของเขาลำคอของเขาตึงแน่น กล้ามเนื้อทั่วร่างเกร็งไปทีละนิ้ว ความเป็นชายที่เลือดลมพลุ่งพล่านนั้น ในช่วงเช้าย่อมไวต่อความรู้สึกเป็นพิเศษฮั่วซือหานค่อยๆ เอื้อมมือเข้าไปใต้ผ้าห่ม หลับตาลงอย่างอ่อนแรงและปล่อยตัว……หิมะข้างนอกตกทั้งคืน วันนี้ทุกคนได้นัดกันไปเล่นสกีทุกคนมารวมตัวกันครบแล้ว เหลือเพียงฮั่วซือหานที่ยังไม่ออกมา“รุ่นพี่ฮั่วยังไม่มาอีกเหรอ?”“เดี๋ยวฉันไปเรียกรุ่นพี่ฮั่ว”ทุกคนเตรียมจะไปตามฮั่วซือหาน แต่ในตอนนั้นเอง ฮั่วซือหานก็เดินออกมาจากห้อง“อรุณสวัสดิ์ รุ่นพี่ฮั่ว”บนใบหน้าหล่อเหลาไร้อารมณ์ใดๆ ของฮั่วซือหาน แต่รัศมีรอบตัวกลับเย็นเฉียบเหมือนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ เขาแค่พยักหน้าเล็กน้อย “อรุณสวัสดิ์”“รุ่นพี่ฮั่วมาแล้ว งั้นพวกเราออกเดินทางไปลานสกีกันเถอะ!”ฮั่วซือหานเห็นฉือหว่าน เธอยืนอยู่ข้างโจวจิ่นโจวจิ่นกำลังคุยกับเธอ “น้องฉือ ฉันเพิ่งส่งวีแชทให้เธอเมื่อกี้ เธอเห็นไหม?”ฉือหว่านพยักหน้า “เห็นแล้วค่ะ รุ่นพี่โจว”ฮั่วซือหานหัวเราะเย็น “รุ่นน้องโจว เธอมีวีแชทของฉือหว่าน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 331
ทุกอย่างเกิดขึ้นกะทันหันเกินไป ฉือหว่านเงยหน้าขึ้น เห็นใบหน้าหล่อเหลาสง่างามของฮั่วซือหานเมื่อครู่นี้ ในเสี้ยววินาทีที่วิกฤตที่สุด ฮั่วซือหานเป้นคนที่พุ่งเข้ามาทำไมถึงเป็นเขา?“ประธานฮั่ว?”ร่างของทั้งสองคนกลิ้งตกลงไปด้านล่างอย่างรวดเร็ว ข้างล่างนั้นมีหินก้อนใหญ่ ทั้งสองคนกำลังจะชนหินนั่นแล้วฮั่วซือหานใช้แขนแข็งแรงโอบรัดฉือหว่านไว้แน่น พูดเสียงเบา “กอดฉันให้แน่น”ฉือหว่านรีบกอดฮั่วซือหานโดยไม่รู้ตัว“ปัง” เสียงหนึ่งดังขึ้น ทั้งสองคนชนเข้ากับก้อนหินและหยุดลงตอนนี้ฝ่ายชายอยู่ด้านล่าง ฝ่ายหญิงอยู่ด้านบน ฉือหว่านถูกฮั่วซือหานโอบกอดอยู่ เธอนอนทับอยู่บนตัวเขา รีบยันตัวขึ้น “ประธานฮั่ว คุณชนหินรึเปล่า?”เมื่อครู่ก่อนจะชนเข้ากับหิน ฮั่วซือหานอุ้มเธอแล้วบิดตัวแรงๆ ศีรษะของเขาชนเข้ากับหินเสียงดัง “ปัง”เธอไม่รู้สึกเจ็บเลย เพราะถูกเขากอดไว้แน่นจนไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อยตอนนี้ฮั่วซือหานหลับตาอยู่ ไม่มีปฏิกิริยาใดๆฉือหว่านตกใจมาก “ประธานฮั่ว? ประธานฮั่ว! ลืมตาสิ อย่าทำให้ฉันกลัวนะ!”ฮั่วซือหานก็ยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆฉือหว่านพยายามจะลุกขึ้นไปตามคนแต่แขนเรียวของเธอกลับถูกมือใหญ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 332
ฮั่วซือหานค่อยๆ หันใบหน้าหล่อเหลาของเขาไปทางด้านข้างฉือหว่านกำลังตั้งใจนวดก้อนบวมให้เขาอยู่ จนไม่ได้สังเกตเลยว่าตอนนี้ทั้งสองคนอยู่ในท่าทีที่คลุมเครือแค่ไหน จู่ๆ ฮั่วซือหานก็หันหน้ามา เธอรู้สึกว่าริมฝีปากเหมือนถูกบางอย่งนุ่มๆ สัมผัสเข้าริมฝีปากบางเย็นชาของฮั่วซือหานเฉียดกับริมฝีปากแดงนุ่มของเธอ ทั้งสองจูบกันโดยไม่ได้ตั้งใจดวงตาใสกระจ่างของฉือหว่านเบิกกว้างทันที ร่างชะงักแน่นิ่งฮั่วซือหานมองเธอ “ฉือหว่าน เธอจูบฉัน!”เขาพูดว่า ฉือหว่าน เธอจูบฉัน!ฉือหว่านอยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่พอดีโจวจิ่นกับพวกรุ่นพี่ก็ตามหากันมาถึงแล้ว “รุ่นน้องฉือ? รุ่นน้องฉือ!”“เมื่อกี้ยังเห็นรุ่นน้องฉือเล่นสกีอยู่ตรงนั้นเอง ทำไมจู่ๆ หายไปซะแล้ว?”ฉือหว่านหายตัวไป โจวจิ่นเลยพาทุกคนออกตามหาฉือหว่านกำลังจะส่งเสียง “ฉัน…”แต่คำพูดยังไม่ทันหลุดจากปาก เธอก็ถูกมือใหญ่ข้างหนึ่งจับท้ายทอยไว้ ฮั่วซือหานโน้มหน้าเข้ามาจูบเธอทันทีเขาคิดจะทำอะไรน่ะ!?ฉือหว่านรีบขัดขืน แต่แรงของผู้ชายแข็งแรงกว่ามาก เขากดท้ายทอยเธอไว้แน่นไม่ให้เธอหนีไปไหน แถมยังแทรกลิ้นเข้ามาเกี่ยวกระหวัดจูบอย่างหนักหน่วงตอนนั้นเอง โจวจิ่นก็เด
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 333
“ฮั่วซือหาน เราเคยเจอกันมาก่อน!”เคยเจอกันมาก่อนงั้นเหรอ?แต่เขากลับไม่จำได้เลยสักนิด เขาเคยเจอเธอตอนไหนกัน?ทว่า ความรู้สึกที่เธอให้กับเขานั้นมันคุ้นเคยเหลือเกิน ราวกับมีแรงดึงดูดบางอย่าง ทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่ได้ที่จะเข้าใกล้เธอ“ฮั่วซือหาน เรา…”ฉือหว่านยกมือแตะที่ลำคอของตัวเอง ตั้งใจจะหยิบหยกจี้ที่เขาเคยให้เธอออกมาแต่กลับคลำไม่เจอ แล้วเธอก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าหยกจี้นั้นเธอวางไว้ในห้อง“ฮั่วซือหาน รอฉันตรงนี้นะ ฉันจะกลับไปเอาของชิ้นหนึ่ง แล้วจะรีบกลับมา” พูดจบฉือหว่านก็รีบลุกขึ้นแล้ววิ่งจากไปฮั่วซือหานมองเงาร่างบอบบางของเธอที่ค่อยๆ ห่างออกไป ก็ตกอยู่ในภวังค์ เธอจะไปเอาอะไร?…ฉือหว่านกลับมาที่โรงแรม รีบตรงไปยังห้องของตัวเอง แล้วหยิบหยกจี้ชิ้นนั้นออกมาเธอจับจี้หยกไว้ในฝ่ามือ หวังว่าตอนที่ฮั่วซือหานเห็น มันจะช่วยให้เขารำลึกถึงอดีตที่เคยมีร่วมกันได้ฮั่วซือหานจะจำเธอได้ไหมนะ?เธออยากลองดูสักครั้งฉือหว่านถือหยกจี้แล้วรีบวิ่งกลับไปยังลานสกี จากที่ไกลๆ เธอก็มองเห็นฮั่วซือหานที่ยังยืนรออยู่ที่เดิมฉือหว่านอยากวิ่งเข้าไปหา “ฮั่ว…”แต่เพียงเสี้ยววินาทีต่อมา เธอกลับหยุดชะงั
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 334
เขาจะจับได้ไหมว่าเธอกำลังปลอมตัวเป็นฉือหว่านอยู่?ฮั่วซือหานมองไปรอบๆ เขารออยู่นานมากแล้ว แต่ฉือหว่านก็ยังไม่กลับมาในที่สุด ฮั่วซือหานก็ก้าวเท้าเดินออกไปฉือเจียวตรงเข้าไปหากู้เป่ยเฉิน “เป่ยเฉิน ตอนนี้พี่รองของนายหลงฉือหว่านไปแล้ว นายต้องช่วยฉันนะ”กู้เป่ยเฉินไม่พูดอะไรหัวใจของฉือเจียวเริ่มร้อนรนอย่างรุนแรง เธอรู้ว่ากู้เป่ยเฉินเคยตั้งใจจะจีบสาวอัจฉริยะคนนี้มาตลอด และตอนนี้เขาก็เพิ่งรู้ว่าฉือหว่านคือเด็กสาวอัจฉริยะคนนั้น แล้วหัวใจของกู้เป่ยเฉินจะเริ่มเอนเอียงไปทางฉือหว่านหรือเปล่า?ไม่ได้เด็ดขาดเธอจะปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นไม่ได้ฉือเจียวรีบคว้าแขนเสื้อของกู้เป่ยเฉินไว้ แล้วเริ่มใส่ร้ายฉือหว่าน “เป่ยเฉิน นายอย่าไปหลงกลฉือหว่านเชียวนะ คนอย่างเธอรู้อยู่แล้วว่าตัวเองเป็นเด็กอัจฉริยะ แต่กลับไม่พูดออกมา แกล้งทำเป็นปิดบังไว้ แค่จะคอยเล่นกับใจนายกับซือหาน จากนั้นก็ไปแย่งซีนกลางงานสัมมนา หล่อนมันเจ้าเล่ห์มาก รู้ดีว่าจะมัดใจผู้ชายยังไง”กู้เป่ยเฉินเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะมองเธอกลับ “ซ้อเจียวเจียว ซ้ออยากให้ผมช่วยยังไง?”ในดวงตาของฉือเจียวฉายแววเย็นชาเจียนกัดกระดูก “เป่ยเฉิน ฉัน
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 402
ฮั่วซือหานมองตามทิศทางที่ฉือหว่านหายตัวไป เรื่องทั้งหมดมันง่ายขนาดนั้นจริงหรือ?อาจจะใช่ขณะที่เขายังครุ่นคิด เสียงริงโทนโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นมาอย่างกะทันหันฮั่วซือหานกดรับสาย ปลายสายเป็นเสียงหลี่หลันที่ตื่นตระหนก “ประธานฮั่ว ไม่ดีแล้วค่ะ เจียวเจียวเกิดอาการหัวใจผิดปกติ อยู่ๆ ก็เป็นลมหมดสติ ตอนนี้กำลังถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลด่วนค่ะ!”ฮั่วซือหานวางสายทันที จากนั้นก็หมุนตัวเดินจากไปอย่างรวดเร็ว……ขณะเดียวกัน ภายในห้องทดลองขององค์กรถงเหรินถัง ฉือหว่านมัดผมยาวดำสนิทเป็นหางม้าเรียบร้อย แล้วสวมเสื้อกาวน์สีขาวสะอาด “ฉันจะเริ่มตรวจสอบอัฐิของพ่อเดี๋ยวนี้”เซียวอี้ “หวานหว่าน เธอสงสัยมาตลอดว่าการตายของพ่อเธอมีเงื่อนงำ เธอสงสัยว่าคนในตระกูลฉือเป็นคนลงมือ?”ฉือหว่านพยักหน้า “ใช่”“แต่ยังไงซะ พ่อเธอก็เป็นคนตระกูลฉือนะ แม้แต่เสือยังไม่กินลูกตัวเอง แล้วพวกเขาจะโหดเหี้ยมได้ยังไง?”ฉือหว่านคิดสักครู่แล้วเอ่ย “พี่จำได้ไหม ตอนที่เราสืบประวัติมาก่อนหน้านี้ มีข้อมูลว่าคุณนายใหญ่ฉือแต่งงานตั้งสามปีถึงจะมีลูก ทั้งกินยาสมุนไพร ทั้งทำทุกวิถีทาง... แล้วถึงจะมีพ่อของฉัน”เซียวอี้พยักหน้า “จำได้ แล้วไ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 401
เรื่องนี้ย้อนกลับไปที่ชาติกำเนิดของฉือหว่าน ... ตอนนี้ มีเพียงฉือไห่ผิงกับคุณนายใหญ่ฉือเท่านั้นที่รู้ความจริง เมื่อก่อนยังมีฉือเจี้ยนกั๋วอีกคน แต่เขาต้องสังเวยชีวิตเพราะเรื่องนี้ฉือไห่ผิงรีบเอ่ยเตือน “แม่ หยุดพูดเถอะ”คุณนายใหญ่ฉือก็รู้ว่านี่เป็นเรื่องใหญ่โตนัก เธอจึงรีบปิดปากทันทีเดิมทีหลี่หลันยังตั้งใจเงี่ยหูฟัง หวังว่าจะได้ล้วงความลับอะไรสักอย่าง แต่เมื่อเห็นพวกเขาเงียบไป หลี่หลันก็อดผิดหวังไม่ได้ขณะเดียวกัน ฉือเจียวกับฉือถังก็ยังรุมล้อมเทพ C ตัวปลอมต่อ “ไอ้สิบแปดมงกุฎ เอาเงินเราคืนมาเดี๋ยวนี้!”“กล้ามาหลอกเอาเงินตระกูลฉือเหรอ หาเรื่องตายชัดๆ!”พวกเธอระบายความโกรธใส่เทพ C ตัวปลอมอย่างเต็มที่ตลอดสองวันที่ผ่านมา ตระกูลฉือตกอยู่ในสภาพเหมือนผ่านนรกมาอย่างแท้จริง ทั้งหมดก็เพราะคนตรงหน้า!คุณนายใหญ่ฉือพูดขึ้นเสียงแข็ง “ตอนนี้เทพ C ตัวปลอมก็จับได้แล้ว รีบเอาเงินเราคืนมาซะทีเถอะ!”ฉือไห่ผิงกับฉือเหว่ยเย่พยักหน้า “ครับ!”อีกด้านหนึ่ง รถโรลส์รอยซ์ยังจอดอยู่อย่างเงียบๆ ข้างถนนเลขาจ้าวเหลือบมองฉากที่เกิดขึ้น แล้วเอ่ยด้วยความตกใจ “ท่านประธาน คุณฉือหว่านดันหาเทพ C ตัวปลอมเจอก่อนเร
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 400
หลี่หลันรีบเอ่ยขึ้นทันที “ฉือหว่าน เธอไปหาตัวเทพ C ตัวปลอมได้ยังไง?”ฉือหว่านยกยิ้มบางๆ ดวงตาใสระยิบระยับ “เรื่องนั้นขอไม่เปิดเผยนะ ตอนนี้ฉันจะเอาอัฐิพ่อฉันคืนแล้ว”คุณนายใหญ่ฉือรีบขวางหน้าฉือหว่านไว้ “ฉือหว่าน เธอทำอย่างนี้ไม่ได้…”ฉือหว่านหันไปมองคุณนายใหญ่ฉืออย่างเย็นชา “คุณนายใหญ่ฉือ อยากเล่นตุกติกเหรอ? ถ้าเธอผิดสัญญา ฉันก็ไม่ส่งตัวเทพ C ตัวปลอมให้ เงินของพวกเธอ อย่าหวังว่าจะได้คืนแม้แต่สตางค์เดียว!”คุณนายใหญ่ฉือรู้สึกหวั่นใจเล็กน้อย รีบพูดแก้ตัว “ฉือหว่าน ฉันสัญญาแล้วก็ไม่มีทางผิดคำพูดหรอก แค่…วันนี้มันไม่ใช่วันดีเท่านั้นเอง เราค่อยเลือกวันดีแล้วค่อยเอากระดูกไปได้ไหม?”ฉือหว่านมองตรงไปที่เธอ “สำหรับฉัน วันไหนก็เป็นวันดี เพราะวันนี้ ฉันมารับพ่อกลับบ้าน”พูดจบ ฉือหว่านเบี่ยงตัวหลบคุณนายใหญ่ฉือ แล้วก้าวยาวตรงไปยังคฤหาสน์ตระกูลฉือแม้คฤหาสน์จะถูกปิดผนึกด้วยป้ายอายัดสีขาว แต่ฉือหว่านยื่นมือไปลอกป้ายออกอย่างไม่ลังเล ก่อนจะผลักประตูเอี๊ยด ประตูเก่าแก่ค่อยๆ เปิดออก ฉือหว่านเดินเข้าไปทันทีฉือหว่านมุ่งหน้าไปยังศาลเจ้าประจำตระกูลฉือ ที่นั่นมีป้ายวิญญาณตั้งเรียงรายเต็มไปหมด ล้วนเป
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 399
ฮั่วซือหานก็ไม่แน่ใจว่าฉือหว่านจะมาไหมพวกคนตระกูลฉือเองก็ไม่แน่ใจว่าฉือหว่านจะมาไหมทุกคนต่างเฝ้ารอฉือหว่านอย่างกระวนกระวายขณะนั้น รถโรลส์รอยซ์รุ่นสตาร์ไลท์สุดหรูคันหนึ่งแล่นเข้ามา ประตูฝั่งคนขับเปิดออก ร่างเพรียวบางงดงามก้าวลงมา ฉือหว่านมาถึงแล้วเลขาจ้าวตาเป็นประกายทันที “ท่านประธาน! คุณฉือหว่านมาแล้ว! เธอมาแล้วจริงๆ!”ฮั่วซือหานเงยหน้าขึ้น มองไปยังฉือหว่านคุณนายใหญ่ฉือรีบก้าวออกไปต้อนรับ “ฉือหว่าน เธอมาเสียที เธอเกือบจะมาสายแล้วนะ”ฉือหว่านยกมุมปากยิ้มบาง “ฉันไม่สายหรอก เวลานัดยังเหลืออีกหนึ่งนาที พวกคุณไม่มีความอดทนเลย รออีกนิดไม่ได้เลยเหรอ?”คุณนายใหญ่ฉือพูดไม่ออกฉือเจียวรีบสวน “ฉือหว่าน เลิกพูดเรื่องไร้สาระเถอะ แล้วเทพ C ตัวปลอมล่ะ?”ฉือเจียวเหลือบมองไปรอบๆ พบว่าฉือหว่านมาคนเดียว ไม่เห็นมีเทพ C ตัวปลอมที่ไหนเลยฉือเจียวหัวเราะเยาะ “ฉือหว่าน เธอไม่ได้พาเทพ C ตัวปลอมมาด้วยใช่ไหม? ฮะ ฉันรู้อยู่แล้วว่าเธอไม่มีความสามารถเอาตัวเขามาได้ เธอมันก็แค่หลอกลวงเท่านั้นแหละ”พูดจบ ฉือเจียวก็ลากแขนคุณนายใหญ่ฉือ “คุณย่า เห็นไหมคะ ฉันพูดถูก เธอไม่มีปัญญาพาเทพ C ตัวปลอมมาได้หรอก เป
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 398
เลขาจ้าวเข้าใจทันที ที่แท้ท่านประธานกำลังเล่นบท ตั๊กแตนจับจักจั่น นกขมิ้นอยู่ข้างหลัง มาตลอด เขากำลังรอจังหวะอยู่ที่ผ่านมา ไม่มีใครหลุดรอดสายตาของฮั่วซือหานได้ แต่เทพ C คนนี้กลับสามารถหลบเลี่ยงได้หลายครั้ง นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนทำได้ดูเหมือนว่าคราวนี้ ท่านประธานตั้งใจแน่วแน่ว่าจะลากตัวเทพ C ลึกลับนี้ออกมาให้ได้แม้ว่าวันนี้ฮั่วซือหานจะไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษ แต่ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นข้างนอก เขารู้หมดเลขาจ้าวยังคงสงสัยอยู่บ้าง “ท่านประธาน วันนี้พวกตระกูลฉือไปหาทั้งท่านหลินและเซียวอี้ แต่ทั้งสองคนกลับแนะนำให้พวกเขาไปขอร้องคุณฉือหว่าน บอกว่ามีแค่คุณฉือหว่านที่แก้ปัญหานี้ได้ ท่านคิดว่ามันหมายความว่าไงครับ?”ใบหน้าหล่อคมของฮั่วซือหานอยู่ในแสงไฟสลัว ดูพร่าเลือนและลึกลับ เขาถามกลับเบาๆ “แล้วนายคิดว่าไง?”เลขาจ้าวส่ายหัว “ผมคิดไม่ออก”ฮั่วซือหานยิ้มบางๆ อย่างมีนัย “ก็แค่สองอย่าง หนึ่ง ฉือหว่านรู้จักเทพ C สอง ฉือหว่านคือเทพ C”อะไรนะ?เลขาจ้าวเผลอสูดหายใจแรง “คุณฉือหว่านคือเทพ C? เป็นไปได้ยังไง?”ฮั่วซือหานหันหน้าไปยังหน้าต่างกระจกสูง มองออกไปเห็นแสงไฟระยิบระยับในยามค่ำคืน เขาหัวเราะเบาๆ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 397
ฉือหว่านไม่พูดอะไรมาก “พรุ่งนี้ที่หน้าคฤหาสน์ตระกูลฉือ ฉันจะพาตัวเทพ C ตัวปลอมมา พวกเธอก็นำอัฐิพ่อฉันมา แลกกันต่อหน้าทุกคน”พูดจบ ฉือหว่านก็หันหลังเข้าไปในห้อง “ปัง” ประตูอพาร์ตเมนต์ปิดลงเสียงดังทุกคน “……”หลี่หลันเต็มไปด้วยความสงสัย “เราก็แจ้งความไปแล้ว ใช้ทุกช่องทางตามหาเทพ C ตัวปลอม แต่เหมือนเขาจะหายตัวไปจากโลก ไม่มีแม้แต่เงา แล้วฉือหว่านกลับบอกว่าพรุ่งนี้จะเอาตัวมาได้ ฉันไม่เชื่อเลยสักนิด”ฉือถังหันไปมองฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว คุณคิดเห็นว่ายังไง?”ฮั่วซือหานจ้องมองประตูอพาร์ตเมนต์ที่ปิดสนิทอยู่ข้างหน้า ก่อนจะเม้มริมฝีปากบางเบา “สถานการณ์ตอนนี้ นอกจากเชื่อฉือหว่าน พวกคุณก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”ทุกคน “……”“งั้นก็คงต้องรอดูพรุ่งนี้ ว่าฉือหว่านจะเอาตัวเทพ C ตัวปลอมมาได้จริงไหม” คุณนายใหญ่ฉือทุบโต๊ะพูดขึ้นฉือเจียวรีบเกาะแขนฮั่วซือหาน ทำเสียงออดอ้อน “ซือหาน คืนนี้พวกเราไม่มีบ้านอยู่แล้วนะ~”ฮั่วซือหานขยับริมฝีปากอย่างเย็นชา “ฉันจะให้เลขาไปจัดการ จัดหาห้องพักสวีทที่โรงแรมให้พวกเธอพักสักคืน”ดวงตาคุณนายใหญ่ฉือเปล่งประกายทันที “ขอบคุณประธานฮั่ว~”หลี่หลันก็รีบฉวยโอกาส “เจียวเจี
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 396
"เงื่อนไขอะไร?""ฉันต้องการเอาอัฐิพ่อฉันกลับมา"อัฐิของฉือเจี้ยนกั๋วยังคงอยู่ในมือของคนตระกูลฉือ ก่อนหน้านี้ฉือหว่านเคยขอแล้ว แต่พวกเธอก็ไม่เคยยอมให้ทันทีที่พูดถึงฉือเจี้ยนกั๋ว ใบหน้าของคนพวกนี้ก็เปลี่ยนสีเล็กน้อย"ทำไมล่ะ? ฉันเป็นลูกสาวแท้ๆ ของพ่อฉันนะ ฉันไม่มีสิทธิ์เอาอัฐิพ่อฉันกลับมาหรือไง? พวกคุณไม่เคยเห็นพ่อฉันเป็นครอบครัวจริงๆ แล้วทำไมถึงยังเกาะอัฐิพ่อฉันไว้แน่นไม่ปล่อยอีก? ตอนนี้มีสองทางเลือก พวกคุณจะเลือกเก็บอัฐิพ่อฉัน หรือจะเลือกผลประโยชน์ของตระกูลฉือ พวกคุณเลือกเอาเอง"คุณนายใหญ่ฉือจ้องหน้าฉือหว่านด้วยดวงตาขุ่นมัวแต่แฝงความเจ้าเล่ห์ เธอค้นพบว่า หลานสาวคนนี้ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว"ได้ ฉันจะคืนอัฐิของเจี้ยนกั๋วให้เธอ" คุณนายใหญ่ฉือตอบตกลงหลี่หลันรีบคว้าแขนเสื้อคุณนายใหญ่ฉือ "แม่!"ฉือหว่านเห็นการเคลื่อนไหวและสีหน้าทุกอย่างของพวกเธอ เธอหัวเราะเย็นชา "ฉันก็แค่ขออัฐิพ่อฉันคืน พวกคุณถึงกับกระวนกระวายแบบนี้ หรือมีความลับอะไรที่ไม่อยากให้ใครรู้?""เธอพูดเหลวไหลอะไร!" หลี่หลันตะโกนดุทันที "อัฐิพ่อเธอถูกตั้งบูชาอย่างดีในศาลเจ้าตระกูลฉือ ฉันแค่ไม่อยากให้เธอมารบกวนความสงบของเขา"
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 395
ฉือหว่านกำลังเตือนพวกเธอ ว่าพวกเธอมาขอร้องคนคุณนายใหญ่ฉือ ฉือเจียว ฉือถังต่างตัวแข็งค้าง สีหน้าอับอายไม่สามารถเก็บซ่อนไว้ได้ ไฟความหยิ่งผยองเมื่อครู่มลายหายไปจนสิ้นฉือหว่านทำท่าจะปิดประตูอีกครั้งแต่คุณนายใหญ่ฉือรีบพูดขึ้น “หวานหว่าน อย่าปิดๆ เรามาขอร้องเธอ ขอร้องเธอช่วยเราด้วย ได้ไหม?”คุณนายใหญ่ฉือเป็นคนแรกที่ยอมก้มหัวฉือหว่านเลิกคิ้วเรียว มองไปยังคนอื่นๆฝั่งครอบครัวสาม ฉือเหว่ยเย่กับหนีหงก็รีบก้มหัวตามมา “หวานหว่าน ที่ผ่านมาเป็นเราที่ไม่ดี เห็นแก่เรายังเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน ขอร้องเธอช่วยเราหน่อยเถอะ”ฉือไห่ผิงรีบตามมาเสริม “หวานหว่าน คนในครอบครัวไม่ควรทำให้เรื่องมันน่าเกลียดไปกว่านี้ ช่วยเราด้วยนะ”ฉือหว่านหันไปมองหลี่หลันหลี่หลันในใจเต็มไปด้วยการต่อต้าน เธอไม่อยากก้มหัวเลยสักนิด เพราะเส้นทางเรื่องราวตอนนี้มันผิดไปจากที่เธอเคยคาดคิดมาตลอดเธอไม่เข้าใจเลยว่าฉือหว่านที่เธอเคยทอดทิ้งไปตั้งแต่เด็ก ทำไมถึงกลายเป็นอัจฉริยะสาว ทำไมถึงมีรถหรู บ้านหรู ส่วนพวกเธอกลับต้องถูกหลอกจนสิ้นเนื้อประดาตัว ต้องมาอาศัยหน้าบ้านคนอื่นแบบนี้ เกิดอะไรขึ้นกันแน่?หลี่หลันไม่อยากพูดอะไร แต่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 394
เธอเห็นภาพที่เซียวอี้ส่งมาเรียบร้อยแล้ว วันนี้คงเป็นวันที่คนตระกูลฉือตกต่ำที่สุดพวกเธอเคยเหยียบย่ำเลือดเนื้อของพ่อเธอแล้วปีนขึ้นสู่ที่สูงอย่างสง่างาม มาวันนี้กลับตกลงมาอย่างไม่เหลือศักดิ์ศรี“เห็นแล้ว”“หวานหว่าน ฉันบอกพวกเธอไปแล้วนะ ว่าตอนนี้มีแค่เธอเท่านั้นที่ช่วยพวกเธอได้ ฉันให้พวกเธอไปขอร้องเธอ เธอคิดว่าพวกเธอจะยอมไปไหม?”ฉือหว่านยิ้มบางๆ ที่ริมฝีปาก แล้วตอบอย่างมั่นใจ “ต้องไปแน่นอน”เธอรู้จักนิสัยคนตระกูลฉือดี เมื่อเจอเรื่องเกี่ยวกับผลประโยชน์ใหญ่โต พวกเธอจะยอมกลืนเลือดกลืนศักดิ์ศรีแน่นอน แม้มันจะทำให้พวกเธอเจ็บใจแทบตาย“หวานหว่าน ถ้าพวกเธอไปขอร้องเธอ เธอจะทำยังไง?”ฉือหว่านเสียบดอกกุหลาบสีแดงในมือเข้าลงแจกันอย่างใจเย็น “ฉันก็กำลังรอให้พวกเธอมาหาฉันเองนี่แหละ”…………หนึ่งชั่วโมงต่อมา คนตระกูลฉือก็มาถึง ดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์คุณนายใหญ่ฉือมองตึกสูงหรูหราตรงหน้าอย่างเหลือเชื่อ “ตอนนี้ฉือหว่านอยู่ที่นี่เหรอ?”ฉือเจียว ฉือถัง และหลี่หลันต่างไม่ได้บอกเรื่องที่ฉือหว่านมีรถหรูและคฤหาสน์ให้คุณนายใหญ่ฉือรู้ เพราะในใจพวกเธอเองก็ไม่อยากมายืนขอร้องฉือหว่านเลย แต่สถานการณ์จนต
