บทสนทนาของพวกโจรสลัดอวกาศไม่ได้ยืดเยื้อนานพวกเขาเองก็รู้ว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมามัวพูดเล่นต้องปล้นเรือลำนี้ให้ได้ก่อน ถึงจะค่อยๆ ลิ้มรสชาติแห่งชัยชนะได้ส่วนผู้หญิงในยานขนสินค้านี้จะมีเท่าไหร่ แค่ปล้นได้ก็รู้เอง?ในสายตาของพวกโจรสลัดอวกาศเหล่านี้ยานขนสินค้าขนาดเล็กแบบนี้ไม่มีแม้แต่สัญลักษณ์ของกลุ่มไหนดูแวบเดียวก็รู้ว่าเป็นของตระกูลเล็กๆมาลองเสี่ยงโชคถ้าสามารถเดินทางไปถึงแผ่นดินลอยฟ้าเสินโจวได้อย่างปลอดภัยของบนเรือก็จะมีมูลค่าเพิ่มขึ้นสิบเท่า ร้อยเท่าขายได้ราคาดีกว่าขายให้พ่อค้าใหญ่ๆ มากมายแต่มันก็ต้องรับความเสี่ยงเช่นกันความผิดพลาดเพียงครั้งเดียว ไม่เพียงแต่ทำให้สินค้าสูญหายเท่านั้น แต่ยังอาจเป็นอันตรายต่อชีวิตได้อีกด้วยกองกำลังขนาดเล็กและขนาดกลางเหล่านี้มีจำนวนนับไม่ถ้วนในทั่วทุกมุมของอาณาจักรดวงดาว รู้ดีว่ามีโจรสลัดอวกาศแอบซ่อนอยู่ที่ทางเข้าของรูหนอนในแผ่นดินลอยฟ้าเสินโจวแต่ก็ยังยอมเสี่ยงเพราะผลตอบแทนมันหอมหวานเกินห้ามใจแค่สำเร็จครั้งเดียว ก็ได้เงินมหาศาลเมื่อผลประโยชน์มันมากพอก็ย่อมมีคนกล้าเอาชีวิตมาเดิมพันยิ่งไปกว่านั้น ยังมีทีมลาดตระเวนที่ส่งมา
ก็ไม่มีใครรอดแม้แต่คนเดียวเงินทองของมีค่าถูกปล้นจนหมด ผู้ชายถูกฆ่า ผู้หญิงถูกจับไปเป็นเครื่องสนองตัณหา ทรมานจนตายจบสิ้นแล้ว!เมื่อเผชิญหน้ากับโจรสลัดอวกาศเหล่านี้ยังจะมีโอกาสรอดกลับไปได้อีกหรือ?ด้วยหน้าตาของตัวเองที่ดึงดูดผู้ชายขนาดนั้นจูหมานหลินก็นึกภาพจุดจบอันน่าสลดหากถูกจับได้ออกทันทีไม่มีทาง!!!เธอจะไม่มีวันยอมตกอยู่ในมือพวกมันเด็ดขาดถึงจะต้องตาย ก็จะต้องตายอย่างสง่างาม ไม่ใช่ตายแบบน่าอดสูแต่แล้วจูจูล่ะ?เธอยังเด็กขนาดนั้นยังมีชีวิตที่สดใสยังรออยู่ข้างหน้าเธอไม่ควรต้องมาตายแบบนี้แล้วยังมีหลินตงอีกจริงสิ! ยังมีหลินตงบางทีเขาอาจจะมีวิธีในขณะนี้จูหมานหลินนึกถึงชายหนุ่มลึกลับอย่างหลินตงขึ้นมาหากจะบอกว่ายังมีสิ่งใดที่ไม่แน่นอนในยานลำนี้ก็มีเพียงแค่หลินตงเท่านั้นถ้าหากแม้แต่เขาก็ไม่มีวิธีก็คงหมดหวังโดยสิ้นเชิงถ้าเป็นแบบนั้นอาจต้องยอมเอาตัวเองแลกกับชีวิตของหลินตงและจูจูถ้าโจรสลัดอวกาศพวกนี้กล้าปฏิเสธเธอจะฆ่าตัวตายให้เห็นตรงนั้นเลยจูหมานหลินมั่นใจว่าเสน่ห์ของเธอที่มีต่อผู้ชายพวกคนลามกไร้ยางอายเหล่านี้ ไม่มีทางยอมปล่อยให้เธอตายแน่แต่หาก
ในบริเวณหนึ่งของห้วงอวกาศในอาณาจักรดวงดาวยานขนสินค้ากำลังเดินเข้าใกล้ยานรบลำหนึ่งที่บังคับโดยโจรสลัดอวกาศกำลังเคลื่อนที่ไปในทิศทางตรงกันข้ามกันเมื่อระยะห่างระหว่างสองฝ่ายใกล้เข้ามาเรื่อยๆยานรบก็โจมตีอย่างกะทันหัน"บรึ้ม!!!"ลำแสงอันสว่างจ้าพุ่งทะลุความว่างเปล่าด้วยระยะใกล้ขนาดนั้น ยานขนสินค้าไม่มีเวลาที่จะโต้ตอบ แรงระเบิดได้โจมตียานเข้าอย่างจังยานทั้งลำสะเทือนอย่างรุนแรงจากแรงกระแทกโชคดีที่การป้องกันได้รับการยกระดับให้ถึงขีดสุดแล้วการโจมตีนี้จึงยังไม่สามารถสร้างความเสียหายที่ชัดเจนให้กับตัวยานได้แต่ถ้าโจมตีแบบนี้อีกสักสองครั้ง ระบบป้องกันของยานต้องพังแน่นอน และยานก็จะถูกทำลายสิ้นยานขนสินค้าก็ชะลอความเร็วลงทันทีหลังถูกโจมตีเพราะเป้าหมายของยานรบ ไม่ใช่ทำลาย แต่คือบีบให้ยานขนสินค้าหยุดเพื่อที่พวกมันจะได้จัดการสิ่งที่ตั้งใจจะทำต่อไปได้สะดวกบนยานขนสินค้าจูหมานหลินหน้าซีดเผือดอีกฝ่ายยังไม่ทันเผยตัวก็เปิดฉากโจมตีเลยอีกฝ่ายต้องเป็นโจรสลัดอวกาศแน่นอนเจ้าหน้าที่คนอื่นก็พากันตกใจกลัวเจอโจรสลัดอวกาศเข้าให้แล้วจริงๆพวกเขาจะรอดกลับออกไปได้หรือไม่?หลินตงกำลังเล
“ลุงเฟิงถัง ส่งคำสั่งไปทั่วทั้งยาน ให้ทุกคนเตรียมพร้อมรับมือศัตรูจากภายนอก” จูหมานหลินพูดพลางจ้องไปที่จุดแสงบนจอที่กำลังเข้าใกล้มากขึ้นทุกที“ครับ คุณหนู!” จูเฟิงถังตอบ จากนั้นก็ออกจากห้องควบคุมทันทีเพื่อถ่ายทอดคำสั่งของจูหมานหลินในตอนนี้ สิ่งเดียวที่พวกเขาทำได้คือทำตามที่เธอชี้นำ“เอ่อ… คุณหนู เราต้องเปลี่ยนเส้นทางไหม” ลูกเรือคนหนึ่งถามอย่างระมัดระวัง“มันไร้ประโยชน์ แม้ว่าฉันจะหันยานกลับทันทีที่เราตรวจพบพวกมัน มันก็ไม่ทำให้เกิดความแตกต่าง เมื่อถูกโจรสลัดอวกาศค้นพบ ยานขนสินค้าอย่างของเราไม่มีโอกาสหลบหนีได้เลย” จูหมานหลินกล่าวพร้อมส่ายหัว“แล้ว… เราควรทำยังไงดี?”"เดินหน้าต่อไป! ไม่ว่าจะดีหรือร้าย เราก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ เนื่องจากเรามาถึงจุดนี้แล้ว เรามาไกลขนาดนี้แล้ว การวิ่งหนีคงช่วยอะไรไม่ได้แล้ว หวังว่าความต้องการของพวกเขาจะไม่ไร้เหตุผลเกินไป"ได้รับคำสั่งจากจูหมานหลินยานขนสินค้าทั้งลำเริ่มเปลี่ยนแปลงกระบอกปืนใหญ่พลังงานปรากฏขึ้นทีละกระบอก รอบยานขนสินค้า โจมตีมันเหมือนเม่นในเวลาเดียวกัน ระบบป้องกันของยานขนสินค้าก็เพิ่มขึ้นจนแข็งแกร่งที่สุดเช่นกันถ้าจุดนั้นแสดงถึงโจรสลั
จูหมานหลินและจูเฟิงถังจ้องมองเซ็นเซอร์บนยานขนสินค้าอย่างใจจดใจจ่อเวลาผ่านไปอย่างช้าๆทุกวินาทีเป็นการทรมานสำหรับผู้คนบนยานขนสินค้าทันใดนั้น จูหมานหลินก็รู้สึกว่าวัตถุที่เคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ข้างหน้านั้นเคลื่อนไหวชั่วขณะและมันยังคงเคลื่อนที่มาในทิศทางของยานอวกาศเพียงชั่วขณะนั้นก็ทำให้ใจของจูหมานหลินเต้นแรงเธอหวาดกลัวว่า จะประหม่าเกินไปและเกิดภาพหลอนขยี้ตาด้วยมือทั้งสองข้างอย่างรวดเร็วจ้องอย่างตั้งใจอีกครั้งภาพที่เธอเห็นทำให้เธอเบิกตากว้างด้วยความกลัวทันทีบนเซ็นเซอร์ จุดแสงข้างหน้ากำลังเข้าใกล้ยานขนสินค้าอย่างรวดเร็วแม้ว่าในตอนแรกทั้งสองจะอยู่ใกล้กัน แต่ก็เหมือนเส้นขนานสองเส้นที่ไม่สามารถบรรจบกันได้อย่างไรก็ตาม ตอนนี้จุดแสงได้เปลี่ยนทิศทางแล้วและกำลังเลี้ยวเข้าหายานขนสินค้าด้วยอัตราความเร็วนี้ทั้งสองจะเผชิญหน้ากันในไม่ช้าอีกฝ่ายกำลังมุ่งหน้าสู่ยานขนสินค้าอย่างชัดเจนจะเจอกับโจรสลัดอวกาศจริงๆ หรือ?ทำไมถึงเป็นแบบนี้?ทำไมโชคชะตาถึงปฏิบัติกับเธอแบบนี้?ทำไมโชคชะตาถึงไม่ให้โอกาสเธอบ้าง?ความหวังอยู่แค่เอื้อมตรงหน้า และกำลังจะไปถึงแล้วแต่ตอนนี้กลับมีช่อ
แต่ถ้าเป็นโจรสลัดอวกาศธรรมดาๆ ทั่วไป พวกเขาคงไม่กลัวหรอกอย่างน้อยกล้าที่จะทำธุรกิจข้างนอกก็ไม่อ่อนแอเกินไปหลินตงอยู่แต่ในห้องของเขา พักผ่อนต่อไปกำลังคิดอยู่ในใจเมื่อเขาไปถึงแผ่นดินลอยฟ้าเสินโจว เขาจะตั้งหลักปักฐานได้อย่างไร"ก๊อกๆ!!"เสียงเคาะดังขึ้นทันใด“ใคร?” หลินตงถาม“พี่ชาย เปิดประตู ฉันเอง!” เสียงเล็กๆ ของจูจูก็ดังขึ้นจากด้านนอกจูจู?เหตุใดเด็กหญิงตัวน้อยจึงมาหาเขาเกิดความสงสัยขึ้นในใจหลินตงลุกขึ้นและเปิดประตูเขาเห็นเด็กหญิงตัวน้อยยืนอยู่หน้าประตูหลินตงย่อตัวลงแล้วถามว่า "จูจู ทำไมเธอถึงตามหาพี่ล่ะ?""พี่ชาย ตอนนี้แม่ยุ่งมากและไม่มีเวลาเล่นกับฉัน เธอขอให้ฉันมาเล่นกับคุณ” เด็กหญิงตัวน้อยพูดอย่างเขินอายเล็กน้อย"แม่ของเธอยุ่งอะไรอยู่เหรอ?""ฉันก็ไม่รู้!“ เด็กน้อยส่ายหัวหลินตงหัวเราะเด็กน้อยอายุเจ็ดหรือแปดขวบจะรู้ได้อย่างไร“เอาล่ะ! เพราะแม่ยุ่ง พี่ชายจะคอยอยู่เป็นเพื่อนเธอเอง”เขาอุ้มเด็กน้อยและพาเธอเข้าไปในห้อง ปิดประตูตามหลัง“ขอบคุณ พี่ชาย!”เด็กน้อยค่อนข้างรู้สถานการณ์หลังจากวางเธอลงบนเก้าอี้ หลินตงก็ถามว่า “แล้วจูจู เธออยากเล่นอะไร?”“ฉั