LOGINShare
บทที่ 32 ทลายกำแพง
Last Updated:
2025-05-07 23:00:10บทที่ 32
ทลายกำแพง
เมื่อภารกิจเสร็จสิ้นลงในที่สุดหยางป๋อรู้สึกโล่งใจอย่างมาก เขารีบลากลับบ้านด้วยความตื่นเต้นที่จะได้พบเว่ยเถียนเถียนหลังจากต้องใช้เวลานานร่วมครึ่งปีในการปฏิบัติภารกิจ โดยเฉพาะการที่เขาไม่สามารถติดต่อเธอได้เลยในระยะเวลานั้น ขณะที่เดินไปถึงหน้าร้านของเว่ยเถียนเถียนเขารู้สึกเหมือนกำลังรอคอยการกลับมาของความความสนุกสนานและเสียงหัวเราะที่คุ้นเคย
เมื่อถึงที่นั่นหยางป๋อพบกับหลินเสี่ยวเป้ยที่ยืนอยู่หน้าร้าน เธอยิ้มให้เขาก่อนจะกล่าวว่า “สวัสดีค่ะผู้กอง พี่เถียนเถียนกับเสวียอี้ไม่อยู่ค่ะ พวกเขาไปธุระนิดหน่อยแต่ไม่ได้บอกว่าไปไหน”
ได้ยินเช่นนั้นหยางป๋อก็ผิดหวังเล็กน้อย แต่ก็เข้าใจว่าทุกคนต่างมีธุระของตัวเอง เขาจึงพยักหน้าให้หลินเสี่ยวเป้ยก่อนจะบอกว่า “อ๋อ เข้าใจแล้ว ผมกลับบ้านไปก่อนดีกว่า ไว้ค่อยมาที่นี่อีกทีตอนเย็น”
“ค่ะ ผู้กอง” หลินเสี่ยวเป้ยตอบรับก่อนที่หยางป๋อจะเดินจากไป
เมื่อเขาเปิดประต
Latest chapter
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายขายน้ำเต้าหู้ ตอนพิเศษ 1 คืนเข้าหอดั่งทองพันชั่ง
ตอนพิเศษ 1คืนเข้าหอดั่งทองพันชั่ง ในห้องหอที่ตกแต่งอย่างสวยงามในวันแต่งงาน แสงจากโคมไฟหรูหราส่องสว่างทั่วทั้งห้องสะท้อนกับผนังสีครีมที่ประดับด้วยดอกไม้และผ้าซาตินสีขาวดูอ่อนหวาน สร้างบรรยากาศแห่งความรักที่อบอวลอยู่ในอากาศหยางป๋อนั่งอยู่บนเตียงที่เรียงรายด้วยหมอนและผ้าห่มนุ่ม เขายังรู้สึกได้ถึงอาการมึนเมาจากการดื่มเหล้าตลอดงาน เขาหันไปมองเว่ยเถียนเถียนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอสวมชุดเจ้าสาวที่สวยงามพร้อมกับรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุขทำให้ใจของเขาพองโต สายตาที่ทั้งสองมองกันนั้นเต็มไปด้วยความรักและความเข้าใจ“วันนี้เป็นวันพิเศษจริง ๆ เลยนะ” เว่ยเถียนเถียนกล่าวเสียงเบาแต่เต็มไปด้วยความรู้สึก“ใช่แล้ว” หยางป๋อยิ้มตอบ เขายื่นมือไปจับมือเธอไว้แนบชิดกันและรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นของมือเธอ “ผมยังไม่อยากให้คืนนี้จบลงเลย”เว่ยเถียนเถียนมองเขาด้วยความรักก่อนที่จะโ
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายขายน้ำเต้าหู้ บทที่ 34 งานแต่งชื่นมื่น
บทที่ 34งานแต่งชื่นมื่นวันแต่งงานของหยางป๋อและเว่ยเถียนเถียนเป็นวันที่สดใส โดยจัดขึ้นที่บ้านหยางอย่างเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นและผู้คนมากมายที่สนับสนุน พื้นที่รอบๆ บ้านถูกตกแต่งด้วยดอกไม้สดสีสันสวยงามที่ปลูกอย่างพิถีพิถัน บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้มของแขกที่มาร่วมงานเมื่อท่านนายพลกับคุณนายของเขาเดินเข้ามาในงานก็รู้สึกถึงความคุ้นเคยทันที และเมื่อพวกเขาเห็นเว่ยเถียนเถียนในชุดเจ้าสาวสีแดงภาพของเธอทำให้พวกเขานึกถึงพ่อแม่ของเว่ยเถียนเถียนเพื่อนเก่าที่จากไปบรรยากาศของงานเต็มไปด้วยความสดใส ทั้งหยางป๋อและเว่ยเถียนเถียนยืนอยู่ตรงกลางโดยมีดอกไม้ที่ประดับอยู่บนโต๊ะและแสงไฟนุ่มนวลที่ส่องสว่าง ทำให้รู้สึกถึงความสุขที่ลอยอยู่ในอากาศ แขกในงานเริ่มสนทนากันอย่างกระตือรือร้น มีเสียงหัวเราะและเสียงคุยกันดังไปทั่วบริเวณการเลี้ยงฉลองเริ่มขึ้นด้วยอาหารที่จัดเตรียมอย่างดี ทั้งข้าวผัดและขนมหวานที่หลากหลาย รวมถึงของว่างแบบพื้นบ้านที่ทุกค
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายขายน้ำเต้าหู้ บทที่ 33 แต่งงานกับพี่นะ
บทที่ 33แต่งงานกับพี่นะหลังจากที่คุยกันเรื่องสำคัญเสร็จหยางป๋อรู้สึกว่าความกดดันในใจลดลงมาก เขาหันไปมองเว่ยเถียนเถียนด้วยรอยยิ้ม“พวกเราไปเดินเล่นกันที่สะพานข้ามแม่น้ำไหม” เขาชวน โดยที่ใจยังเต้นแรงด้วยความหวังว่าเธอจะตอบรับ“ได้ค่ะ” เว่ยเถียนเถียนตอบด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความยินดี ทั้งสองจึงเดินออกจากร้านไปด้วยกันโดยไม่ลืมที่จะพูดคุยกันอย่างออกรสชาติไปตลอดทางอากาศยามค่ำคืนสดชื่นและเย็นสบาย ยามที่พวกเขาเดินไปตามสะพานเสียงน้ำไหลของแม่น้ำข้างล่างช่วยสร้างบรรยากาศให้โรแมนติกยิ่งขึ้น ขณะที่ดวงดาวพร่างพราวอยู่เต็มท้องฟ้า ท่ามกลางความเงียบสงบและสวยงามนี้หยางป๋อและเว่ยเถียนเถียนได้พูดคุยกันถึงชีวิตในอดีตและความฝันในอนาคตเมื่อถึงสุดสะพานหยางป๋อก็หยุดฝีเท้าลง หัวใจของเขาเต้นรัว สายตาจับจ้องไปที่หญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านข้าง แสงจากดวงดาวที่ส่องลงมาทำให้เขารู้สึกถึงความงดงามของเธอ ท่ามกลางบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความโรแมน
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายขายน้ำเต้าหู้ บทที่ 32 ทลายกำแพง
บทที่ 32ทลายกำแพงเมื่อภารกิจเสร็จสิ้นลงในที่สุดหยางป๋อรู้สึกโล่งใจอย่างมาก เขารีบลากลับบ้านด้วยความตื่นเต้นที่จะได้พบเว่ยเถียนเถียนหลังจากต้องใช้เวลานานร่วมครึ่งปีในการปฏิบัติภารกิจ โดยเฉพาะการที่เขาไม่สามารถติดต่อเธอได้เลยในระยะเวลานั้น ขณะที่เดินไปถึงหน้าร้านของเว่ยเถียนเถียนเขารู้สึกเหมือนกำลังรอคอยการกลับมาของความความสนุกสนานและเสียงหัวเราะที่คุ้นเคยเมื่อถึงที่นั่นหยางป๋อพบกับหลินเสี่ยวเป้ยที่ยืนอยู่หน้าร้าน เธอยิ้มให้เขาก่อนจะกล่าวว่า “สวัสดีค่ะผู้กอง พี่เถียนเถียนกับเสวียอี้ไม่อยู่ค่ะ พวกเขาไปธุระนิดหน่อยแต่ไม่ได้บอกว่าไปไหน”ได้ยินเช่นนั้นหยางป๋อก็ผิดหวังเล็กน้อย แต่ก็เข้าใจว่าทุกคนต่างมีธุระของตัวเอง เขาจึงพยักหน้าให้หลินเสี่ยวเป้ยก่อนจะบอกว่า “อ๋อ เข้าใจแล้ว ผมกลับบ้านไปก่อนดีกว่า ไว้ค่อยมาที่นี่อีกทีตอนเย็น”“ค่ะ ผู้กอง” หลินเสี่ยวเป้ยตอบรับก่อนที่หยางป๋อจะเดินจากไปเมื่อเขาเปิดประต
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายขายน้ำเต้าหู้ บทที่ 31 บ้านหยางเกิดวิกฤติ
บทที่ 31บ้านหยางเกิดวิกฤติ ภายในโรงงานที่มีการผลิตเต็มกำลัง เว่ยเถียนเถียนเดินไปมาด้วยความกระตือรือร้น เธอไม่เพียงแต่สร้างโรงงานให้เสร็จในเวลารวดเร็ว แต่ยังนำเสนอผลิตภัณฑ์ใหม่ ๆ ที่ตอบสนองความต้องการของตลาดได้อย่างดีเยี่ยม บรรยากาศในโรงงานเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและการพูดคุยของคนงานที่ทำงานกันอย่างขยันขันแข็ง เว่ยเถียนเถียนมองไปยังโต๊ะที่ตั้งอยู่กลางโรงงานซึ่งมีผู้ช่วยสองคนกำลังทดลองฟองเต้าหู้สูตรใหม่ โดยเฉพาะหลินรุ่ยที่กำลังทดลองชิมถั่วเหลืองต้มสุกที่มาจากต่างพื้นที่กัน“พี่หลินรุ่ย” เว่ยเถียนเถียนเรียกเสียงดัง ดึงดูดความสนใจจากทุกคนที่อยู่ในห้อง “วันนี้เราจะทดลองสูตรฟองเต้าหู้แบบใหม่ที่เราคิดกันไว้ ฉันอยากให้ทุกคนมีส่วนร่วมในการพัฒนาสินค้านี้ ฉันเชื่อว่าสูตรใหม่นี้จะช่วยเสริมความหลากหลายให้กับสินค้าของเราได้มากยิ่งขึ้น”“ได้ครับ เถ้าแก่เนี้ย” หลินรุ่ยตอบรับด้วยความกระตือรือร้น พร้อมเริ่มเก
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายขายน้ำเต้าหู้ บทที่ 30 ช่วงแห่งการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 30ช่วงแห่งการเปลี่ยนแปลงเมื่อประเทศจีนเข้าสู่ช่วงการเปลี่ยนแปลง ทั้งในด้านเศรษฐกิจและการเมืองที่ยังไม่แน่นอน ไม่มีใครสามารถคาดเดาได้ว่าฝ่ายใดจะขึ้นมามีอำนาจและแนวทางการพัฒนาประเทศจะเป็นไปในทิศทางใด หยางป๋อซึ่งเป็นทหารรู้สถานการณ์ภายในดีและก็เป็นห่วงเรื่องนี้อยู่ไม่น้อยในค่ำวันหนึ่งในขณะที่หยางป๋อกินข้าวกับเว่ยเถียนเถียนและจางเสวียอี้อยู่นั้นเขาก็พูดเรื่องนี้ขึ้นมา"เถียนเถียน พี่มีเรื่องอยากเตือนเกี่ยวกับการค้าในช่วงเวลานี้หน่อย" หยางป๋อเริ่มเปิดประเด็นเว่ยเถียนเถียนพยักหน้าและฟังอย่างตั้งใจ "มีอะไรเหรอคะ"หยางป๋อสูดหายใจลึกก่อนที่จะพูดต่อ "ในช่วงเวลานี้สถานการณ์ในประเทศยังไม่แน่นอน พี่กังวลว่าอาจจะเกิดการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองที่อาจจะส่งผลกระทบต่อการค้า พี่อยากให้เถียนเถียนอย่าเพิ่งขยายกิจการในตอนนี้หรือเป็นไปได้ก็อยากให้ค้าขายอย่างเงียบที่สุด รอให้ช่วงเวลานี้ผ่านพ้นไปก่อนค่อยว่ากันใหม่""ฉันเข้าใจค่ะ ฉันจะค้าขาย
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายขายน้ำเต้าหู้ บทที่ 29 ทุกคนครับ ผมจะแต่งงาน
บทที่ 29ทุกคนครับ ผมจะแต่งงานเมื่อหยางป๋อกลับถึงบ้านเขาพบว่าครอบครัวของเขากำลังนั่งรวมตัวกันอยู่ในห้องนั่งเล่น นี่เป็นโอกาสเหมาะพอดีที่ทุกคนอยู่กันครบเขาจึงตัดสินใจที่จะเล่าเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเว่ยเถียนเถียนให้ครอบครัวฟัง“พ่อ แม่ ผมมีเรื่องสำคัญจะบอก” เขาเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงจริงจังพ่อของเขาหยางเจิ้นเงยหน้าขึ้นจากหนังสือ “เรื่องอะไรล่ะ”เขานั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับพ่อแล้วพูดต่อ “ผมอยากแต่งงานกับเว่ยเถียนเถียนครับ”คำพูดนี้ทำให้ทั้งห้องเงียบลงทันทีนางหลิวหู่แม่ของหยางป๋อทำหน้าตกใจและพูดว่า “เว่ยเถียนเถียนน่ะเหรอ แม่หม้ายลูกติดอดีตภรรยาของจางกวนหย่งนั่นน่ะเหรอ”“ใช่ครับแม่ ผมรักเธอและเธอก็เป็นคนที่ดีจริง ๆ” เขาตอบอย่างมุ่งมั่น“ลูกชายของพ่อเป็นถึงทหารยศผู้กองมีหญิงสาวที่ดีมากมายมาชอบ ทำไมถึงเลือกแม่หม้ายลูกติดมาเป็นเมีย”
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายขายน้ำเต้าหู้ บทที่ 28 พระเอกขี่ม้าขาว
บทที่ 28พระเอกขี่ม้าขาวหยางป๋อในชุดทหารยศผู้กองเบียดฝ่าฝูงชนมายืนอยู่ตรงหน้านางหยางเจี่ย สายตาของเขาแน่วแน่และมุ่งมั่น เขายืนขวางระหว่างนางหยางเจี่ยกับเว่ยเถียนเถียนไว้พลางเริ่มอธิบายเรื่องราวทั้งหมดให้ผู้คนที่มายืนมุงดูอยู่ฟังอย่างละเอียด"ทุกท่านโปรดฟังผม" หยางป๋อเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงดังและชัดเจน "เว่ยเถียนเถียนต้องขอหย่าจากจางกวนหย่งเพราะถูกทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอไม่มีทางเลือกอื่น"ผู้คนเริ่มกระซิบกระซาบและมองมาที่คนบ้านจางด้วยความไม่พอใจ หยางป๋อหันไปมองนางหยางเจี่ยและกล่าวต่อ " เงินที่ใช้เปิดร้านน้ำเต้าหู้นี้เป็นเงินของเว่ยเถียนเถียนทั้งหมดบ้านจางไม่มีส่วนเกี่ยวข้องแม้แต่น้อย"นางหยางเจี่ยพยายามจะโต้แย้งแต่หยางป๋อยกมือขึ้นเป็นสัญญาณให้เธอหยุด "มิหนำซ้ำเมื่อหย่าแล้วอดีตสามีของเธอยังตามมาทำร้ายถึงที่ร้านอีก จนเขาถูกลงโทษให้ไปใช้แรงงานหนึ่งปีเพิ่งจะได้กลับมา และมาวันนี้พวกเขาก็ยังมาหาเรื่องอีก"ฝูงชนเริ่มแสดงความเห็นใจและสนับสน
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายขายน้ำเต้าหู้ บทที่ 27 ยังไม่หยุดรังควาน
บทที่ 27ยังไม่หยุดรังควานแต่แม่กับน้องสาวของจางกวนหย่งยังไม่ยอมแพ้ นางหยางเจี่ยรู้สึกโกรธและผิดหวังในท่าทีของลูกชาย เธอไม่เข้าใจว่าทำไมจางกวนหย่งถึงไม่เห็นความสำคัญของสิ่งที่กำลังจะทำในตอนนี้ ทั้งที่กิจการของเว่ยเถียนเถียนนั้นรุ่งเรืองขึ้นอย่างรวดเร็ว และคิดว่าพวกเขาในฐานะของบ้านจาง ในฐานะของพ่อและย่าของจางเสวียอี้ก็ควรจะได้มีส่วนในความสำเร็จนี้“กวนหย่ง แกต้องเข้าใจว่าเว่ยเถียนเถียนคือสะใภ้ของบ้านจาง” นางหยางเจี่ยพูดเสียงดังขัดจังหวะความเงียบ “กิจการนี้ต้องเป็นของสกุลจาง เพราะจางเสวี้ยอี้ก็เป็นลูกชายแท้ ๆ ของแก”จางกวนหย่งรู้สึกไม่สบอารมณ์เมื่อได้ยินแม่พูดแบบนี้ “แม่ เว่ยเถียนเถียนไม่ต้องการให้ใครมายุ่งเกี่ยวกับชีวิตของเธออีกแล้ว ตอนนี้เราหย่ากันแล้ว การที่แม่ยังคงพูดแบบนี้เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง”“ต่อไปเธอก็ต้องยกกิจการให้เสวี้ยอี้ ของลูกก็ไม่ต่างจากของพ่อ แกเป็นพ่อต้องมีส่วนได้ส่วยเสีย แกต้องไ
You may also like
รวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ14.3K viewsท่านอ๋องไร้หัวใจ
จันทร์ส่องแสง12.9K viewsเกิดใหม่อีกครั้งกับยัยขี้เหร่
เฉียวเหมย63.5K viewsเมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์34.9K viewsเมียลับที่ไม่ได้รัก
ทรายแมว106 viewsพ่ายเกมสวาท
พาวิจิตร7.6K viewsกลรักพันธนาการร้าย
ปลายฟ้า/ไรท์เกว1.5K viewsไม่คิดจะรัก
จินต์พิชา342 views
