LOGINShare
เจ้าสาวไม่เดียงสา 12
Last Updated:
2025-04-29 07:00:39“เอ่อ...น้ำยอมแล้วค่ะ คุณภูชิตลุกขึ้นก่อนนะคะ” เสียงหวานอ้อมแอ้มบอกอย่างยอมจำนน คนที่ได้สัมผัสความนุ่มนิ่มถอนหายใจยาว เขายังไม่อยากลุก กลิ่นกายสาวหอมอ่อนๆทำให้ใจเต้นแรง และรู้สึกดีอย่างประหลาด
“ลุกสิคะ” คิ้วเข้มเลิกสูง ไม่เข้าใจว่าเธอจะทำอะไร น่านน้ำเหมือน
จะเดาใจออกว่าชายหนุ่มสงสัย
“ก็เดี๋ยวน้ำจะถอดชุดออกให้คุณภูชิตตรวจดูไง คุณภูชิตไม่ต้องลำบากมาถอดให้น้ำหรอกน่า” พูดอย่างใจกล้าแต่หัวใจแทบจะวายอยู่แล้ว ภูชิตยิ้มราวกับว่าไม่เชื่อในสิ่งที่หญิงสาวพูด แต่ก็ยอมลุกขึ้นนั่งคุกเข่าอยู่ข้างร่างบาง รอดูว่าคนใจกล้าจะถอดเสื้อผ้าให้เขาตรวจสอบจริงๆไหม
น่านน้ำยันกายลุกขึ้นนั่งคุกเข่า แววตาไม่มั่นใจฉายชัด หญิงสาวสูดหายใจเข้าปอดลึกแล้วผ่อนออกช้าๆ อย่างยากลำบาก มือเล็กค่อยๆแกะกระดุมเสื้อเม็ดแรก ภูชิตมองตามใจเต้นรัว เขาเคยเห็นมาแล้ว และรู้ดีว่าภายใต้เสื้อผ้าที่บดบังร่างกายนี้อยู่
Related chapters
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 13
น่านน้ำมองตามแผ่นหลังกว้างหายเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมกับประตูห้องน้ำที่ปิดตามมา ประโยคที่เธอได้ยินก่อนที่ประตูห้องน้ำจะปิดสนิท ทำให้หญิงสาวรีบกระโจนลงจากเตียงกว้างทันที“ถ้าจะอาบน้ำพร้อมผมก็ตามเข้ามาได้เลยนะ ประตูไม่ได้ล็อก”ขาเรียวเล็กรีบพาเจ้าของร่างออกจากห้องกว้างทันที ภูชิตยื่นหน้าออกมาจากห้องน้ำ ทันเห็นหลังไวๆออกจากห้องไป เขาส่ายศีรษะพร้อมกับยิ้มกับตัวเอง“คนอะไรเนื้อนุ่มเนียนน่าฟัดไปทั้งตัว หึๆ”เมื่อคืนกว่าน่านน้ำจะข่มตานอนได้ก็ย่างเข้าสู่วันใหม่แล้ว เธอนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง คิดทบทวนเรื่องราวตอนหัวค่ำ ทั้งๆที่แอบปลื้มเจ้านายหนุ่ม แต่ทำไมเมื่อเขารุกประชิดร่าง เธอกลับรู้สึกหวาดกลัว อย่างนี้อาจจะทำให้สิ่งที่เธอหวังไม่สำเร็จ เอาล่ะ...ต่อนี้ไปเธอต้อง
Last Updated : 2025-04-29นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 14
จริงจัง?“ผมหมายความว่ามันดูสมเหตุสมผลที่จะเอาคุณไปอ้าง” น่านน้ำถอนหายใจแรง ใจเต้นกับคำว่าจริงจังนี่สินะพรหมลิขิต เราต่างก็จริงจังต่อกัน“ก็ได้ค่ะคุณภูชิต น้ำถือว่ายังอยู่ในเนื้องาน” จะให้ตอบตกลงใบหน้ายิ้มแป้นก็กระไรอยู่ เป็นผู้หญิงมันต้องมีชั้นเชิง น้ำเสียงที่ใช้จึงค่อนข้างราบเรียบ“ไหน...เรียกใหม่ซิ”“ค่ะ...คุณภูขา” คนถูกเรียกกลั้นยิ้มไว้ภายใต้หน้าตานิ่งเฉย คนที่เอ่ยเรียกใจเต้นโครมคราม เมื่อคิดว่าสิ่งที่หวังใกล้ความจริงไปทุกขณะ“ไม่น่าเชื่อเลยนะครับว่าคุณภูชิตจะมีคู่หมั้นแล้ว” กำนันช้างผู้
Last Updated : 2025-04-30นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 15
“ไปสิ คุณก็ควรจะพักผ่อนเหมือนกันนะ” ขายาวก้าวนำก่อน ขาเล็กจึงลุกขึ้นยืนแล้วก้าวเดินตาม หัวใจเต้นโครมคราม สมองกำลังคิดไตร่ตรองว่าสิ่งที่ตัดสินใจถูกแล้วหรือนี่เรากำลังจะเต็มใจสูญเสียพรหมจรรย์ทิ้งไว้ที่นี่เหรอ เอาจริงใช่ไหม ถอยตอนนี้ทันไหม เอายังไงดีในขณะที่สมองทำงานอย่างหนัก น่านน้ำไม่ทันสังเกตด้วยซ้ำว่าประตูถูกปิดลงแล้ว และเธอก็ถูกจูงมานั่งบนเตียงกว้างกลางห้อง ภูชิตปล่อยมือบางแล้วเอนตัวลงนอนทันที ปล่อยหญิงสาวที่นั่งหลับตาปี๋รอคอยอย่างคาดหวัง เมื่อรอจนนานแล้วยังไม่รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติกับร่างกาย ตากลมโตจึงเปิดขึ้น แล้วหันไปมองคนที่นอนหลับตาพริ้ม น่านน้ำไม่รู้ว่าจะเสียใจหรือโล่งใจดี หญิงสาวหันรีหันขวาง ความเงียบรอบกายและอากาศเย็นจากเครื่องปรับอากาศ ทำให้คนที่นอนน้อยตัดสินใจเดินตรงไปที่โซฟาตัวใหญ่ ร่างบางนั่งลงบนโซฟาตัวนุ่มแล้วเอนตัวลงนอน ไม่ถึงห้านาทีน่านน้ำก็เข้าสู่ห้วงนิทรา หลับสนิททันที&nbs
Last Updated : 2025-04-30นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 16
หญิงสาวใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กรองน้ำจากก๊อกน้ำอุ่นที่อ่างล้างหน้า ขณะที่ขยำและพลิกผ้าไปมาเพื่อให้เปียกทั่วทั้งผืน สายตาก็เหลือบไปเห็นกล่องสีดำเล็กๆวางอยู่ในกระจาดเล็กรวมกับของใช้จำพวกแชมพูครีมอาบน้ำในขวดเล็กๆ น่านน้ำโผล่หน้าออกมาจากห้องน้ำ เห็นคนตัวโตยังนอนหลับอยู่ที่โซฟาจึงตัดสินใจวางผ้าผืนเล็กลงในอ่างล้างหน้า แล้วหยิบกล่องเล็กนั้นขึ้นพลิกไปพลิกมา ไม่ใช่ไม่รู้ว่ามันคือกล่องถุงยางอนามัย แต่ที่อยากรู้คือมันใช้ยังไง“อยากรู้ก็ต้องเปิดดูสิ” เมื่อบอกตัวเองดังนั้น น่านน้ำจึงจัดแจงแกะพลาสติกที่หุ้มกล่องอยู่ออก แล้วเอากล่องมาจ่อที่จมูก“ไม่มีกลิ่นแฮะ!” มือเล็กเปิดฝากล่องออกแล้วเทของที่อยู่ในกล่องออกมาเทบนเคาเตอร์“ตั้งสามอันแน่ะ เขาใส่กันทีเดียวสามอันเลยเหรอ” คนอยากรู้อยากเห็นจับของที่อยู่ในซองพลิกไปพลิกมาสำรวจทีละอัน ก่อนจะตัดสินใจฉีกซองแล้วจีบมือจับบางสิ่งบางอย่างออกจากซอง บางส
Last Updated : 2025-05-01นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 17
มือเล็กค่อนข้างสั่นเล็กน้อยขณะที่หยิบสิ่งของที่ต้องการออกจากกระเป๋า เธอเลือกใช้อันที่แกะออกจากซองแล้ว แต่พอหยิบอกมาดูก็เกิดอาการงง แล้วเขาใส่กันยังไง พลิกไปพลิกมาขยี้ขยำจนถุงยางอนามัยคลายตัวออกมา นั่นแหละใบหน้านวลถึงยิ้มออกมาได้เออ...อย่างนี้หน่อย ถึงพอจะคิดออกว่าใส่ยังไงน่านน้ำมองสิ่งของที่ถืออยู่ในมือสลับกับกลางกายของคนที่นอนนิ่งอยู่ หญิงสาวเลือกที่จะหลับตาก่อนจะยื่นมือออกไปเปิดผ้าขนหนู เพื่อเปิดเผยบางสิ่งที่เร้นลับเหลือเกินในความคิดของตัวเอง เกิดมาไม่เคยเจอไม่เคยเห็นมันจะเป็นยังไงหนอ ตาที่ปิดอยู่ค่อยๆหรี่ขึ้นมองช้าๆ“อุ๊ย!” น่านน้ำสะดุ้งสุดตัว เมื่อขณะที่กำลังจะชักมือกลับพร้อมกับลืมตาขึ้นทีละน้อยนั้น มือใหญ่ก็กำข้อมือเล็กของเธอไว้หมับ“ขอกอดหน่อย” อยู่ดีๆภูชิตก็ตวัดวงแขนเกี่ยวเอาร่า
Last Updated : 2025-05-01นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 18
“เอ่อ...คุณภูคะไอ้นั่นที่เราจะใช้กันมันเอ่อ...มีไม่ครบนะคะ” ภูชิตขมวดคิ้วงง น่านน้ำจึงรีบพูดต่อเร็วปรื๋อ“ก็คุณภูทิ้งไปแล้วอันนึง มันก็ไม่ครบสามอัน เวลาจะทำอะไรกันเขาต้องใส่ให้ครบสามอันตามจำนวนที่มีอยู่ในกล่องไม่ใช่หรือคะ” พูดจบแล้วน่านน้ำก็สบตาเขาอย่างจริงจัง ภูชิตไม่รู้จะหัวเราะหรือทำหน้ายังไงดี เขากลัวคนไม่ประสาจะอายไปยิ่งกว่านี้ ชายหนุ่มจึงยิ้มอ่อนโยนแล้วก้มลงกระซิบที่ริมหูเล็ก“ผมทำเป็นหรอกน่า” น่านน้ำอ้าปากเหวอกับสิ่งที่ได้ยิน และเป็นอีกครั้งที่ภูชิตใช้โอกาสนั้นครอบครองริมฝีปากบาง แล้วมอบจูบรสหวานซ่านจนหญิงสาวแทบละลายมือร้อนลูบไล้ต้นแขนเนียนเบาๆราวกับจะปลอบประโลม ก็อาการสั่นสะท้านเป็นครั้งคราวขณะที่เขากำลังจูบเธออยู่นั้น ทำให้ภูชิตรู้ดีว่าลึกๆแล้วหญิงสาวคงจะขลาดกลัวอยู่ไม่น้อย แต่เขาคงถอยไม่ได้อีกแล้ว ชายหนุ่มถามตัวเองในใจว่า หากชีวิตหนุ่มโสดที่เคยหวงแหนมานานจะ
Last Updated : 2025-05-02นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 19
มือเล็กกำจิกผ้าปูที่นอนแน่น ใบหน้างามเหยเกบิดส่ายไปมาบนหมอนนุ่ม เหงื่อเม็ดใสผุดพรายตามไรผม สะโพกสวยแอ่นร่อนขยับเชื้อเชิญไม่ติดที่นอน ขณะที่คนรุกเร้าไม่ได้หยุดหย่อนการโจมตีแม้แต่น้อย ลานดอกไม้ชุ่มฉ่ำถูกสำรวจตรวจตราทุกตารางนิ้ว ไม่มีที่ใดเลยที่ลิ้นสากร้อนของเขาจะไม่ได้แวะเวียนทักทาย และเมื่อความกระสันซ่านแล่นพล่านไปทั้งร่าง น่านน้ำสูญสิ้นความเป็นตัวของตัวเอง สะโพกเต่งตึงแอ่นหยัดค้างรับการจ้วงแทงจากลิ้นสากซ้ำๆ จนระเบิดน้ำหวานซาบซ่านอาบไล้ทั่วแปลงดอกไม้ชุ่มฉ่ำ เสียงหวานหวีดร้องระงมกับความรู้สึกใหม่ที่เคยพบพานเป็นครั้งแรกของชีวิต“อื๊อ!...กรี๊ดดดดด” คนที่รอท่ารอยู่แล้วดูดกลืนกินอย่างภาคภูมิใจ แล้วยังจูบซับทั่วเนื้อนุ่มนิ่มสีสด ระเรื่อยมายังเนินอวบอูม ก่อนจะซุกซบใบหน้าลงนิ่งค้างราวกับจะสั่งลาเนินสวาทนั้นอยู่ชั่วครู่ภูชิตเคลื่อนตัวขึ้นมาจนใบหน้าเสมอกับหญิงสาว จมูกโด่งและริมฝีปากของเขาจูบซับเหงื่อเม็ดเล็กๆตามไรผมอย่างเอาใจ น่านน้ำลืมตาขึ้นสบสายตา
Last Updated : 2025-05-02นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 20
“พอเถอะนะ น้ำเจ็บ ฮึกๆๆ คุณภูเอามันออกไปเถอะ เราคงไม่ใช่เนื้อคู่กัน เราเข้ากันไม่ได้หรอกค่ะน้ำเจ็บจริงๆนะ” ภูชิตชะโงกศีรษะขึ้นคลี่ยิ้มหวานเจ้าเล่ห์อีกแล้ว เขาขยับโหย่งตัวขึ้น มือใหญ่จับหัวเข่าทั้งสองข้างแยกออกกว้าง นิ้วเรียวใหญ่กดบี้เม็ดเล็กๆสีสวย สายตาคมวาวสบตากลมโตนิ่งค้างสะกดให้คนใต้ร่างหลงกล ก่อนจะค่อยๆส่งมอบตัวตนของตนเข้าไปอย่างระมัดระวัง ใบหน้างามบิดเหยเก น้ำตาไหลรินมองสบตาตอบเขาอย่างตัดพ้อ“เชื่อใจผมนะคนเก่ง มันจะดีขึ้น” น่านน้ำพยักหน้ารับทั้งน้ำตานองหน้า มาขนาดนี้แล้วก็คงต้องเชื่อใจเขาแล้วล่ะ ดูจากการที่เขายังยืนยันจะเดินหน้าต่อด้วยการดุนดันเข้ามาในร่างเธอ คงไม่มีอะไรมาฉุดรั้งเขาได้แล้ว หญิงสาวหลับตาลงรอคอยให้ความเจ็บทรมานนี้ผ่านไปเสียที คาดหวังว่าเมื่อผ่านจุดนี้ไปอะไรๆมันจะดีขึ้นอย่างที่เขาบอก ภูชิตจูบซับหยาดน้ำตาใสแผ่วเบา ดูดดึงริมฝีปากจิ้มลิ้มแทรกลิ้นสากเข้าไปในโพรงปากนุ่ม มอบจูบแสนหวานซ่านละมุนเนิ่นนาน ก่อนจะผละออกแล้วไล้เรื่อยลงมายังอกอวบ ดูดกลืนเข้าเต็มอุ้งปากร้อนแล้วคายออก เรียวลิ้นสากเกี่ยวตวัดย
Last Updated : 2025-05-03
Latest chapter
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 20
“พอเถอะนะ น้ำเจ็บ ฮึกๆๆ คุณภูเอามันออกไปเถอะ เราคงไม่ใช่เนื้อคู่กัน เราเข้ากันไม่ได้หรอกค่ะน้ำเจ็บจริงๆนะ” ภูชิตชะโงกศีรษะขึ้นคลี่ยิ้มหวานเจ้าเล่ห์อีกแล้ว เขาขยับโหย่งตัวขึ้น มือใหญ่จับหัวเข่าทั้งสองข้างแยกออกกว้าง นิ้วเรียวใหญ่กดบี้เม็ดเล็กๆสีสวย สายตาคมวาวสบตากลมโตนิ่งค้างสะกดให้คนใต้ร่างหลงกล ก่อนจะค่อยๆส่งมอบตัวตนของตนเข้าไปอย่างระมัดระวัง ใบหน้างามบิดเหยเก น้ำตาไหลรินมองสบตาตอบเขาอย่างตัดพ้อ“เชื่อใจผมนะคนเก่ง มันจะดีขึ้น” น่านน้ำพยักหน้ารับทั้งน้ำตานองหน้า มาขนาดนี้แล้วก็คงต้องเชื่อใจเขาแล้วล่ะ ดูจากการที่เขายังยืนยันจะเดินหน้าต่อด้วยการดุนดันเข้ามาในร่างเธอ คงไม่มีอะไรมาฉุดรั้งเขาได้แล้ว หญิงสาวหลับตาลงรอคอยให้ความเจ็บทรมานนี้ผ่านไปเสียที คาดหวังว่าเมื่อผ่านจุดนี้ไปอะไรๆมันจะดีขึ้นอย่างที่เขาบอก ภูชิตจูบซับหยาดน้ำตาใสแผ่วเบา ดูดดึงริมฝีปากจิ้มลิ้มแทรกลิ้นสากเข้าไปในโพรงปากนุ่ม มอบจูบแสนหวานซ่านละมุนเนิ่นนาน ก่อนจะผละออกแล้วไล้เรื่อยลงมายังอกอวบ ดูดกลืนเข้าเต็มอุ้งปากร้อนแล้วคายออก เรียวลิ้นสากเกี่ยวตวัดย
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 19
มือเล็กกำจิกผ้าปูที่นอนแน่น ใบหน้างามเหยเกบิดส่ายไปมาบนหมอนนุ่ม เหงื่อเม็ดใสผุดพรายตามไรผม สะโพกสวยแอ่นร่อนขยับเชื้อเชิญไม่ติดที่นอน ขณะที่คนรุกเร้าไม่ได้หยุดหย่อนการโจมตีแม้แต่น้อย ลานดอกไม้ชุ่มฉ่ำถูกสำรวจตรวจตราทุกตารางนิ้ว ไม่มีที่ใดเลยที่ลิ้นสากร้อนของเขาจะไม่ได้แวะเวียนทักทาย และเมื่อความกระสันซ่านแล่นพล่านไปทั้งร่าง น่านน้ำสูญสิ้นความเป็นตัวของตัวเอง สะโพกเต่งตึงแอ่นหยัดค้างรับการจ้วงแทงจากลิ้นสากซ้ำๆ จนระเบิดน้ำหวานซาบซ่านอาบไล้ทั่วแปลงดอกไม้ชุ่มฉ่ำ เสียงหวานหวีดร้องระงมกับความรู้สึกใหม่ที่เคยพบพานเป็นครั้งแรกของชีวิต“อื๊อ!...กรี๊ดดดดด” คนที่รอท่ารอยู่แล้วดูดกลืนกินอย่างภาคภูมิใจ แล้วยังจูบซับทั่วเนื้อนุ่มนิ่มสีสด ระเรื่อยมายังเนินอวบอูม ก่อนจะซุกซบใบหน้าลงนิ่งค้างราวกับจะสั่งลาเนินสวาทนั้นอยู่ชั่วครู่ภูชิตเคลื่อนตัวขึ้นมาจนใบหน้าเสมอกับหญิงสาว จมูกโด่งและริมฝีปากของเขาจูบซับเหงื่อเม็ดเล็กๆตามไรผมอย่างเอาใจ น่านน้ำลืมตาขึ้นสบสายตา
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 18
“เอ่อ...คุณภูคะไอ้นั่นที่เราจะใช้กันมันเอ่อ...มีไม่ครบนะคะ” ภูชิตขมวดคิ้วงง น่านน้ำจึงรีบพูดต่อเร็วปรื๋อ“ก็คุณภูทิ้งไปแล้วอันนึง มันก็ไม่ครบสามอัน เวลาจะทำอะไรกันเขาต้องใส่ให้ครบสามอันตามจำนวนที่มีอยู่ในกล่องไม่ใช่หรือคะ” พูดจบแล้วน่านน้ำก็สบตาเขาอย่างจริงจัง ภูชิตไม่รู้จะหัวเราะหรือทำหน้ายังไงดี เขากลัวคนไม่ประสาจะอายไปยิ่งกว่านี้ ชายหนุ่มจึงยิ้มอ่อนโยนแล้วก้มลงกระซิบที่ริมหูเล็ก“ผมทำเป็นหรอกน่า” น่านน้ำอ้าปากเหวอกับสิ่งที่ได้ยิน และเป็นอีกครั้งที่ภูชิตใช้โอกาสนั้นครอบครองริมฝีปากบาง แล้วมอบจูบรสหวานซ่านจนหญิงสาวแทบละลายมือร้อนลูบไล้ต้นแขนเนียนเบาๆราวกับจะปลอบประโลม ก็อาการสั่นสะท้านเป็นครั้งคราวขณะที่เขากำลังจูบเธออยู่นั้น ทำให้ภูชิตรู้ดีว่าลึกๆแล้วหญิงสาวคงจะขลาดกลัวอยู่ไม่น้อย แต่เขาคงถอยไม่ได้อีกแล้ว ชายหนุ่มถามตัวเองในใจว่า หากชีวิตหนุ่มโสดที่เคยหวงแหนมานานจะ
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 17
มือเล็กค่อนข้างสั่นเล็กน้อยขณะที่หยิบสิ่งของที่ต้องการออกจากกระเป๋า เธอเลือกใช้อันที่แกะออกจากซองแล้ว แต่พอหยิบอกมาดูก็เกิดอาการงง แล้วเขาใส่กันยังไง พลิกไปพลิกมาขยี้ขยำจนถุงยางอนามัยคลายตัวออกมา นั่นแหละใบหน้านวลถึงยิ้มออกมาได้เออ...อย่างนี้หน่อย ถึงพอจะคิดออกว่าใส่ยังไงน่านน้ำมองสิ่งของที่ถืออยู่ในมือสลับกับกลางกายของคนที่นอนนิ่งอยู่ หญิงสาวเลือกที่จะหลับตาก่อนจะยื่นมือออกไปเปิดผ้าขนหนู เพื่อเปิดเผยบางสิ่งที่เร้นลับเหลือเกินในความคิดของตัวเอง เกิดมาไม่เคยเจอไม่เคยเห็นมันจะเป็นยังไงหนอ ตาที่ปิดอยู่ค่อยๆหรี่ขึ้นมองช้าๆ“อุ๊ย!” น่านน้ำสะดุ้งสุดตัว เมื่อขณะที่กำลังจะชักมือกลับพร้อมกับลืมตาขึ้นทีละน้อยนั้น มือใหญ่ก็กำข้อมือเล็กของเธอไว้หมับ“ขอกอดหน่อย” อยู่ดีๆภูชิตก็ตวัดวงแขนเกี่ยวเอาร่า
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 16
หญิงสาวใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กรองน้ำจากก๊อกน้ำอุ่นที่อ่างล้างหน้า ขณะที่ขยำและพลิกผ้าไปมาเพื่อให้เปียกทั่วทั้งผืน สายตาก็เหลือบไปเห็นกล่องสีดำเล็กๆวางอยู่ในกระจาดเล็กรวมกับของใช้จำพวกแชมพูครีมอาบน้ำในขวดเล็กๆ น่านน้ำโผล่หน้าออกมาจากห้องน้ำ เห็นคนตัวโตยังนอนหลับอยู่ที่โซฟาจึงตัดสินใจวางผ้าผืนเล็กลงในอ่างล้างหน้า แล้วหยิบกล่องเล็กนั้นขึ้นพลิกไปพลิกมา ไม่ใช่ไม่รู้ว่ามันคือกล่องถุงยางอนามัย แต่ที่อยากรู้คือมันใช้ยังไง“อยากรู้ก็ต้องเปิดดูสิ” เมื่อบอกตัวเองดังนั้น น่านน้ำจึงจัดแจงแกะพลาสติกที่หุ้มกล่องอยู่ออก แล้วเอากล่องมาจ่อที่จมูก“ไม่มีกลิ่นแฮะ!” มือเล็กเปิดฝากล่องออกแล้วเทของที่อยู่ในกล่องออกมาเทบนเคาเตอร์“ตั้งสามอันแน่ะ เขาใส่กันทีเดียวสามอันเลยเหรอ” คนอยากรู้อยากเห็นจับของที่อยู่ในซองพลิกไปพลิกมาสำรวจทีละอัน ก่อนจะตัดสินใจฉีกซองแล้วจีบมือจับบางสิ่งบางอย่างออกจากซอง บางส
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 15
“ไปสิ คุณก็ควรจะพักผ่อนเหมือนกันนะ” ขายาวก้าวนำก่อน ขาเล็กจึงลุกขึ้นยืนแล้วก้าวเดินตาม หัวใจเต้นโครมคราม สมองกำลังคิดไตร่ตรองว่าสิ่งที่ตัดสินใจถูกแล้วหรือนี่เรากำลังจะเต็มใจสูญเสียพรหมจรรย์ทิ้งไว้ที่นี่เหรอ เอาจริงใช่ไหม ถอยตอนนี้ทันไหม เอายังไงดีในขณะที่สมองทำงานอย่างหนัก น่านน้ำไม่ทันสังเกตด้วยซ้ำว่าประตูถูกปิดลงแล้ว และเธอก็ถูกจูงมานั่งบนเตียงกว้างกลางห้อง ภูชิตปล่อยมือบางแล้วเอนตัวลงนอนทันที ปล่อยหญิงสาวที่นั่งหลับตาปี๋รอคอยอย่างคาดหวัง เมื่อรอจนนานแล้วยังไม่รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติกับร่างกาย ตากลมโตจึงเปิดขึ้น แล้วหันไปมองคนที่นอนหลับตาพริ้ม น่านน้ำไม่รู้ว่าจะเสียใจหรือโล่งใจดี หญิงสาวหันรีหันขวาง ความเงียบรอบกายและอากาศเย็นจากเครื่องปรับอากาศ ทำให้คนที่นอนน้อยตัดสินใจเดินตรงไปที่โซฟาตัวใหญ่ ร่างบางนั่งลงบนโซฟาตัวนุ่มแล้วเอนตัวลงนอน ไม่ถึงห้านาทีน่านน้ำก็เข้าสู่ห้วงนิทรา หลับสนิททันที&nbs
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 14
จริงจัง?“ผมหมายความว่ามันดูสมเหตุสมผลที่จะเอาคุณไปอ้าง” น่านน้ำถอนหายใจแรง ใจเต้นกับคำว่าจริงจังนี่สินะพรหมลิขิต เราต่างก็จริงจังต่อกัน“ก็ได้ค่ะคุณภูชิต น้ำถือว่ายังอยู่ในเนื้องาน” จะให้ตอบตกลงใบหน้ายิ้มแป้นก็กระไรอยู่ เป็นผู้หญิงมันต้องมีชั้นเชิง น้ำเสียงที่ใช้จึงค่อนข้างราบเรียบ“ไหน...เรียกใหม่ซิ”“ค่ะ...คุณภูขา” คนถูกเรียกกลั้นยิ้มไว้ภายใต้หน้าตานิ่งเฉย คนที่เอ่ยเรียกใจเต้นโครมคราม เมื่อคิดว่าสิ่งที่หวังใกล้ความจริงไปทุกขณะ“ไม่น่าเชื่อเลยนะครับว่าคุณภูชิตจะมีคู่หมั้นแล้ว” กำนันช้างผู้
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 13
น่านน้ำมองตามแผ่นหลังกว้างหายเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมกับประตูห้องน้ำที่ปิดตามมา ประโยคที่เธอได้ยินก่อนที่ประตูห้องน้ำจะปิดสนิท ทำให้หญิงสาวรีบกระโจนลงจากเตียงกว้างทันที“ถ้าจะอาบน้ำพร้อมผมก็ตามเข้ามาได้เลยนะ ประตูไม่ได้ล็อก”ขาเรียวเล็กรีบพาเจ้าของร่างออกจากห้องกว้างทันที ภูชิตยื่นหน้าออกมาจากห้องน้ำ ทันเห็นหลังไวๆออกจากห้องไป เขาส่ายศีรษะพร้อมกับยิ้มกับตัวเอง“คนอะไรเนื้อนุ่มเนียนน่าฟัดไปทั้งตัว หึๆ”เมื่อคืนกว่าน่านน้ำจะข่มตานอนได้ก็ย่างเข้าสู่วันใหม่แล้ว เธอนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง คิดทบทวนเรื่องราวตอนหัวค่ำ ทั้งๆที่แอบปลื้มเจ้านายหนุ่ม แต่ทำไมเมื่อเขารุกประชิดร่าง เธอกลับรู้สึกหวาดกลัว อย่างนี้อาจจะทำให้สิ่งที่เธอหวังไม่สำเร็จ เอาล่ะ...ต่อนี้ไปเธอต้อง
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 12
“เอ่อ...น้ำยอมแล้วค่ะ คุณภูชิตลุกขึ้นก่อนนะคะ” เสียงหวานอ้อมแอ้มบอกอย่างยอมจำนน คนที่ได้สัมผัสความนุ่มนิ่มถอนหายใจยาว เขายังไม่อยากลุก กลิ่นกายสาวหอมอ่อนๆทำให้ใจเต้นแรง และรู้สึกดีอย่างประหลาด“ลุกสิคะ” คิ้วเข้มเลิกสูง ไม่เข้าใจว่าเธอจะทำอะไร น่านน้ำเหมือนจะเดาใจออกว่าชายหนุ่มสงสัย“ก็เดี๋ยวน้ำจะถอดชุดออกให้คุณภูชิตตรวจดูไง คุณภูชิตไม่ต้องลำบากมาถอดให้น้ำหรอกน่า” พูดอย่างใจกล้าแต่หัวใจแทบจะวายอยู่แล้ว ภูชิตยิ้มราวกับว่าไม่เชื่อในสิ่งที่หญิงสาวพูด แต่ก็ยอมลุกขึ้นนั่งคุกเข่าอยู่ข้างร่างบาง รอดูว่าคนใจกล้าจะถอดเสื้อผ้าให้เขาตรวจสอบจริงๆไหมน่านน้ำยันกายลุกขึ้นนั่งคุกเข่า แววตาไม่มั่นใจฉายชัด หญิงสาวสูดหายใจเข้าปอดลึกแล้วผ่อนออกช้าๆ อย่างยากลำบาก มือเล็กค่อยๆแกะกระดุมเสื้อเม็ดแรก ภูชิตมองตามใจเต้นรัว เขาเคยเห็นมาแล้ว และรู้ดีว่าภายใต้เสื้อผ้าที่บดบังร่างกายนี้อยู่
