ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน

ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน

에:  แสงอรุณฤดูใบไม้ผลิ연재 중
언어: Thai
goodnovel4goodnovel
9.5
27 평가. 27 리뷰
340챕터
42.9K조회수
읽기
서재에 추가

공유:  

보고서
개요
목록
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.

เมื่อก่อน จี้อี่หนิงคิดว่า การได้อยู่เคียงข้างเสิ่นเยี่ยนจือตั้งแต่ตอนเรียนหนังสือจวบจนแต่งงานนั้นเป็นเรื่องที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของเธอ จนกระทั่งเสิ่นเยี่ยนจือนอกใจ เธอถึงได้เข้าใจว่า จะมีความรักที่ไหนที่มันลึกซึ้งอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าได้ ความรักทั่ว ๆ ตอนแรกหวานแหวว สุดท้ายก็ลงเอยด้วยการจากลาอยู่ดี หลังจากการหย่าร้าง เธอจึงไม่เต็มใจที่จะมอบความจริงใจของเธอให้ใครอีก แต่เสิ่นซื่อกลับบุกเข้ามาในโลกของเธอ ไม่ยอมให้เธอได้มีโอกาสหลบหนีเลยแม้แต่น้อย เธอถอยหลังไปเรื่อยๆ ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับคนตระกูลเสิ่นอีก เขากลับก้าวเข้าไปทีละก้าวๆ มีแต่อยากจะกักเธอไว้ในอ้อมกอดเท่านั้น "อาเล็ก พวกเราไม่เหมาะสมกันหรอกค่ะ" ชายคนนั้นบีบคางเธอเบา ๆ บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา "เธอหย่ากับเสิ่นเยี่ยนจือแล้ว ฉันจะถือว่าเป็นอาเล็กของเธอได้ยังไงล่ะ?" "แล้วเธอก็ยังไม่เคยลองเลย จะรู้ได้ยังไงว่ามันไม่เหมาะสม?" จี้อี่หนิง "ฉันลองแล้วนะคะ" เสิ่นซื่อ "งั้นเธอก็ลองอีกทีสิ ลองจนกว่าจะเหมาะสมนั่นแหละ" จี้อี่หนิง "......"

더 보기

1화

บทที่ 1

“남설아 씨, 모르셨어요? 아이의 병은 유전성 골암이에요. 남은 시간이 길면 두 달입니다. 제가 기억하기론 설아 씨 어머님도 이 병으로 돌아가셨죠. 제 생각엔 설아 씨도 정밀 검사를 받으시는 게 좋겠네요...”

남설아는 온몸의 힘이 빠져나가는 듯싶었다. 의사의 말이 머릿속을 계속 맴돌았고 몸이 멈출 수 없이 떨려왔다.

“엄마, 왜 그래요?”

배나은은 걱정 어린 목소리로 남설아를 바라보며 물었다.

“제가 뭘 잘못했나요? 제가 사과할까요?”

남설아는 병상 위 배나은의 깡마른 얼굴을 바라보며 가슴이 찢어지는 듯했다. 자신의 전부인 아이의 남은 시간이 겨우 두 달밖에 되지 않는다는 사실을 믿을 수 없었다.

그녀는 부모도 가족도 없었고 결혼 생활은 허울뿐이었다. 나은이는 그녀가 살아갈 유일한 이유였다.

남설아는 눈물을 억지로 삼켰다.

“엄마는 슬프지 않아. 너무 행복해. 나은이가 곧 나을 테니까.”

배나은의 눈이 빛났다.

“정말이요? 너무 좋아요. 아빠는... 오늘 저 보러 올까요?”

맑고 까만 눈에 살짝 기대가 스쳤지만 아이는 금세 고개를 떨궜다. 또 실망할까 봐 기대하는 것조차 두려웠다. 그 말은 남설아의 가슴을 더 무겁게 짓눌러 고통스럽게 했다.

남설아는 떨리는 마음을 애써 억누르고 말했다.

“올 거야. 엄마가 약속해. 오늘 아빠가 나은이 만나러 꼭 올 거야.”

“정말이에요...?”

아이의 목소리는 불안했고 확신이 없이 되물었다.

남설아는 그 이유를 너무나도 잘 알았다. 나은이를 낳아준 엄마인 자신이 나은이 아빠의 사랑을 받지 못하였기 때문이다.

네 살짜리 아이는 어른들 사이의 복잡한 감정을 이해하지 못한다. 그저 평범한 가족의 온기와 아주 조금의 아버지 사랑을 바랐을 뿐이다.

그런데 아이의 시간은 이제 얼마 남지 않았지만, 그녀는 아이가 원하는 걸 줄 수 없었다.

“나은아, 엄마가 약속해. 무슨 일이 있어도 오늘 꼭 아빠 데려올게. 생일 축하해.”

남설아는 아이의 머리를 조심스럽게 쓰다듬고 이마에 입을 맞췄다.

배나은은 환하게 웃었다.

남설아는 아이를 재운 후, 떨리는 손으로 배서준의 비서인 장우진에게 전화를 걸었다. 깊게 숨을 들이쉬며 말했다.

“배서준 씨는 지금 어디에 있나요? 서준 씨한테 제 생각이 바꿨다고 전해주세요.”

잠시의 정적 후, 장우진의 목소리가 들려왔다.

“대표님은 지금 서유라 씨 생일을 축하하고 계십니다. 설아 씨, 하실 말씀이 있다면 내일 전달해 드리겠습니다.”

‘서유라’라는 이름이 들리자 남설아는 목이 막혔다.

“오늘이 아니면 다시는 기회가 없을 거라고 전해주세요.”

전화를 끊고 10분도 지나지 않아 장우진이 다시 전화를 걸어와서 배서준이 있는 주소를 전해주었다. 바로 연경 호텔이었다.

...

남설아가 도착했을 때, 장우진이 그녀를 맞이하였다.

두 사람이 룸 앞에 도착해 남설아가 들어가기도 전에 안에서 대화가 들려왔다.

“서준이 형, 오늘 우리 누나 앞에서 솔직히 말해봐요. 남설아랑 결혼한 지 몇 년이나 됐고 애까지 낳았는데 정말 아무 감정도 없어요?”

남설아의 얼굴이 창백해졌다. 이윽고 들려오는 낮고 차가운 배서준의 목소리에 공기가 얼어붙는 듯싶었다.

“내가 그렇게 비열하고 치사한 여자를 좋아할 리가 있겠어? 그리고... 그 버러지 같은 애? 진짜 내 애인지도 모르잖아. 나한테 다시는 그런 역겨운 물음 묻지 마.”

아무 감정의 기복도 없는 평온한 말투지만 그의 말 한마디 한마디가 가시가 되어 남설아의 심장을 찔렀다.

배서준이 그녀를 싫어하는 건 괜찮았다. 증오해도 상관없었다.

하지만 아이를 모욕하고 부정하는 건 도저히 참을 수 없었다.

남설아는 문을 벌컥 열었다. 순간 방 안의 시선이 일제히 그녀에게 쏠렸다. 남설아가 밖에 서 있는 것을 본 사람들은 안색이 변했다.

배서준은 센터에 앉아있었고 사람들에 둘러싸여 있었다. 배서준은 그녀를 보고 눈빛이 싸늘하게 식고 미간을 찌푸렸다.

그의 옆에는 화려하게 꾸민 서유라가 앉아있었다. 배서준의 전 여자친구이자 장우진이 전화에서 언급했던 바로 그 ‘서유라’였다.

서유라도 남설아를 보자마자 순간 얼굴이 굳었다.

“설아?”

서유라는 놀란 척 물었다.

“여긴 무슨 일이야? 서준아, 왜 말 안 했어...”

방 안의 사람들은 이미 남설아와 배서준이 이혼 절차를 밟고 있다는 걸 알고 있었다. 그래서 서유라는 아무렇지 않게 안주인처럼 남설아에게 이런 말을 할 수 있었다.

배서준은 무표정하게 말했다.

“다들 나가...”

서유라의 얼굴이 순간 일그러졌다.

남설아는 배서준의 차가운 눈을 똑바로 바라봤다.

“아니... 나가지 말아요. 우리 일은 굳이 숨길 필요 없으니까요. 다들 앉아있어요.”

5년 전이라면 절대 이런 말을 담담하게 할 수 없었을 것이다.

배서준은 한때 그녀의 전부였다. 하지만 이제는 처참하게 부서진 상처뿐이었다.

그녀는 더 이상 자신을 위해 싸우려는 게 아니었다. 오직 아이를 위해, 마지막으로 아이에게 좋은 기억을 남겨주기 위해 이 자리에 선 것이었다.

서유라는 일그러진 얼굴을 하고 배서준의 팔뚝을 잡았다.

배서준은 여전히 차가운 눈빛으로 남설아를 바라보면서 말했다.

“내 조건은 그대로야. 무슨 조건을 더 추가하고 싶은 거야?”

남설아의 검은 눈동자는 평온했다.

“제 조건은 딱 하나에요. 나은이 곁에서 한 달만 아버지로 있어 줘요. 오늘부터.”

방 안은 순식간에 얼어붙었다.

서유라의 동생, 서도현은 버럭 분노를 터뜨렸다.

“내가 뭐랬어! 이 뻔뻔한 여자가 또다시 서준 형을 붙잡으려는 거잖아! 당초에 이 여자만 아니었으면 우리 누나랑 서준 형은 이렇게 오래 떨어져 있을 이유도 없었어!”

서유라는 금세 눈시울이 붉어졌다.

그녀는 다급히 서도현의 팔을 붙잡았다.

“그만해, 제발...”

하지만 그런 모습일수록 서도현은 더 화가 치밀었다.

“누나! 누나가 우울증으로 몇 년 동안 고생했는데 그걸 보고도 내가 어떻게 화를 안 낼 수가 있어? 형, 이번에도 또 저 여자한테 속아 넘어가려고요?”

배서준의 눈이 미세하게 떨렸다. 깊고 어두운 눈동자가 잠시 흔들리더니 곧바로 남설아에게 향했다.

“그럴 일은 없어.”

그 대답은 남설아가 이미 예상했던 것이었다.

“저는 재산도 그 어떤 것도 원하지 않아요. 내 이혼 조건은 딱 하나에요. 한 달 동안 아빠로서 나은이랑 함께 있어 줘요.”

나은이의 이름을 꺼내는 순간, 남설아의 목소리가 미세하게 떨렸다. 가슴이 찢어질 듯 아팠다.

“만약 당신이 이걸 받아들이지 않는다면 저는 끝까지 이혼에 동의하지 않을 거예요.”

“쾅!”

서도현은 더 이상 참지 못하고 손에 들고 있던 그릇을 그대로 집어 던졌다.

그릇 조각이 남설아의 치마 위로 튀었다.

“미친년아, 너 양심이라는 게 있긴 해?”

하지만 남설아는 놀라는 기색조차 없이 서늘한 눈빛으로 배서준을 똑바로 바라봤다.

그 목소리는 소름이 돋을 정도로 차분했다.

“배서준 씨, 저한테서 벗어나고 싶으면 방법은 하나뿐이에요. 그게 싫다면 저랑 이혼하려면 앞으로 최소 2년은 계속 얽혀 있어야 할 겁니다. 하지만 나은이랑 한 달만 있어 주면 그 이후에는 바로 이혼 서류에 도장 찍을게요. 절대 시간을 끌지는 않을 거예요.”

배서준의 눈빛이 더욱 차가워졌다.

그리고 그 모습을 지켜보던 서유라는 깊게 숨을 들이마셨다.

“서준아, 요구를 들어줘.”

그 말에 자리에 있던 모두가 얼어붙었다.

“누나?”

서도현은 믿을 수 없다는 듯 목소리를 높였다.

서유라는 배서준의 손을 꼭 붙잡았다.

그리고 은은한 미소를 지으며 부드럽게 속삭였다.

“우리를 위해서야. 난 너를 믿어.”
펼치기
다음 화 보기
다운로드

최신 챕터

더보기

댓글

10
89%(24)
9
0%(0)
8
4%(1)
7
4%(1)
6
0%(0)
5
4%(1)
4
0%(0)
3
0%(0)
2
0%(0)
1
0%(0)
9.5 / 10.0
27 평가 · 27 리뷰
리뷰 작성하기
user avatar
Wansiri Samantayakornkul
ไม่กล้าอ่าน กลัวไม่อัพต่อจนจบ
2025-05-30 11:06:43
0
default avatar
ray kiteto
เมื่อไหร่ภาคสองจะอัพเดทลงคะ
2025-05-11 12:24:36
0
default avatar
Orawin
8 พ.ค. 68 เปลี่ยนปกแล้ว อย่าลืมมาอัพภาค 2 ต่อด้วยนะคะ หายไป 2 สัปดาห์แล้วน้า
2025-05-08 18:55:10
1
default avatar
วรรณี
——————####
2025-05-06 23:17:40
0
user avatar
ศศิธร ภักดี จารุธนวัฒน์
รอติดตามภาค 2 ค่ะ
2025-05-02 18:00:30
0
user avatar
Zee P
รอๆๆๆๆๆๆๆๆ
2025-04-25 00:15:35
0
default avatar
Sumalee Kanbanchong
รออยู่นะคะ
2025-04-21 22:36:01
0
user avatar
Pilai Poopawan
สนุกไม่เยิ่นเย้อน่าอ่านมากค่ะ
2025-04-12 19:00:21
0
user avatar
Ponnapa Wongnangam
ในที่สุดไรท์ก็กลับมา10/3/68...
2025-03-10 18:42:47
0
default avatar
🌞🌜✨
เอาใจช่วยคุณนักเขียนค่ะ สำนวนแปลแปลกไปหน่อยก็ไม่เป็นไรแต่อยากให้อัพสักวันละ 10ตอน จะสะสมโบนัสไว้รอนะคะ .........
2025-03-04 00:53:38
0
default avatar
Orawin
วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2025 มาอัพต่อ 4 ตอนแล้วค่ะ
2025-02-23 02:34:49
4
user avatar
Pilai Poopawan
อ่านสนุกมากๆๆค่ะ
2025-02-16 12:19:34
0
user avatar
ฮาว
ตอนที่ 100 วันที่ 8 กุมภาพันธ์
2025-02-08 01:09:28
1
default avatar
🌞🌜✨
ตอนที่100 กำลังสนุกค่ะ รีบมาเขียนต่อเร็วเข้า ถ้าให้ดีช่วยเขียนให้กระชับหน่อย บางตอนมันย้วยเกินไป
2025-01-30 14:16:15
0
user avatar
Jeab Panan
เมื่อจะอัปตอนต่อไปคะ รอๆๆๆ
2024-10-06 23:44:10
1
  • 1
  • 2
340 챕터
บทที่ 1
เดือนที่สามของการเตรียมตั้งครรภ์นั้น จี้อี่หนิงก็เห็นข้อความจากคนที่ระบุว่าเป็นเลขาฉินในไลน์ของเสิ่นเยี่ยนจือ ผู้เป็นสามีของเธอ[ชุดนอนที่ฉันซื้อมาใหม่ดูเหมือนจะคับไปหน่อยน่ะค่ะ ไม่งั้นคุณมาช่วยฉันดูหน่อยว่ามันเล็กไปหรือเปล่าดีไหมคะ?]ด้านล่างของข้อความเป็นภาพเซลฟี่ ผู้หญิงในภาพสวมกระโปรงสายเดี่ยวสีแดงคอวีลึกเผยให้เห็นร่องอก ดูน่าเซ็กซี่เร้าร้อนยิ่งนักมือที่กําโทรศัพท์บีบแน่นโดยไม่รู้ตัว แต่พอพลิกอ่านข้อความที่ผ่านมา ก็พบว่าบทสนทนาก่อนหน้านี้ของทั้งคู่เป็นแค่การสื่อสารเรื่องงานกันตามปกติ จึงอดขมวดคิ้วไม่ได้ส่งผิดหรือเปล่า? หรือว่า...จู่ ๆ ก็มีมือข้างหนึ่งโอบเอวเธอจากด้านหลัง ขัดจังหวะการครุ่นคิดของเธอชั่วขณะที่ร่างอันเร่าร้อนของเสิ่นเยี่ยนจือแนบชิดเข้ามานั้น เขาก็กัดติ่งหูของจี้อี่หนิงเบา ๆ"เมียจ๋า เค้าอาบน้ำเสร็จแล้ว อยากทำบนโซฟาหรือไปที่เตียงดีล่ะ?"ยังไม่ทันที่จี้อี่หนิงจะทันได้ตอบสนอง เขาก็อุ้มเธอขึ้นมาแล้ววางลงบนโซฟา ตามด้วยร่างสูงใหญ่ของเขาที่กดทับลงมา"ในเมื่อไม่พูด งั้นผมเลือกให้คุณก็แล้วกันนะ ทำบนโซฟาก็แล้วกัน"น้ำเสียงของเขาแหบแห้งเล็กน้อย ดวงตาที่จ้องมองจี้อี่
더 보기
บทที่ 2
เธอยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มรวดเดียวหมดหลายปีมานี้ เธอไม่เคยคิดเลยว่าเสิ่นเยี่ยนจือจะทรยศตัวเองตอนที่เห็นเขานอนกับผู้หญิงคนอื่นนั้น จะบอกว่าเหมือนถูกธนูนับพันดอกแทงใจก็ไม่เกินจริง"ฉันก็แค่รู้สึกว่าเขารักเธอมากขนาดนั้น ดูไม่น่าจะนอกใจเธอได้ หรืออาจจะมีการเข้าใจผิดกันหรือเปล่า"จี้อี่หนิงหัวเราะเยาะ "ฉันเห็นกับตาตัวเอง ยังจะเรียกว่าเข้าใจผิดเหรอ?"ห้องรับรองเงียบกริบทันที จี้อี่หนิงดื่มเหล้าแก้วต่อแก้วไปเรื่อย ๆ ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด สือเวยทนไม่ไหวจึงแย่งแก้วเหล้าในมือเธอมา "ถึงเขาจะนอกใจจริง เธอก็ไม่ควรลงโทษตัวเองด้วยการดื่มเหล้าเมามายแบบนี้นะ แล้ว...ต่อไปเธอจะทำยังไงล่ะ?""ก็ต้องหย่าสิ ตอนนี้แค่นึกถึงภาพที่เห็นเขานอนกับผู้หญิงคนนั้น ฉันก็รู้สึกขยะแขยงเต็มทีแล้ว"เห็นดวงตาแดงก่ำและแววตาที่เต็มไปด้วยความไม่ยอมรับของเธอ สือเวยก็รู้สึกสงสาร"อย่าเพิ่งคิดมากเลย ตอนนี้เธอต้องพักผ่อนให้ดี รอให้จิตใจสงบลงแล้วค่อยคิดว่าจะทำยังไงต่อ ฉันจะไปส่งเธอเอง"จี้อี่หนิงส่ายหน้า "ไม่...ฉันไม่อยากกลับไป"พอกลับไปบ้านหลังนั้น เธอจะต้องนึกถึงภาพที่เสิ่นเยี่ยนจือนอกใจแน่ ๆ นึกถึงครั้งหนึ่งก็ต้องขยะแขยงไป
더 보기
บทที่ 3
ระหว่างทางกลับ จี้อี่หนิงลังเลอยู่นาน สุดท้ายก็ตัดสินใจส่งข้อความถึงเสิ่นซื่อที่ไม่เคยติดต่อกันมาสามปีเลย[อาเล็ก... เรื่องคืนนี้ลืมมันไปได้ไหมคะ ตอนนั้นฉันเมามากจริง ๆ เลยเข้าผิดห้องค่ะ]รออยู่นานมาก เสิ่นซื่อก็ไม่ตอบจี้อี่หนิงขมวดคิ้ว แล้วส่งข้อความอีกครั้ง[?]แต่พอส่งไป ก็เห็นเครื่องหมายตกใจสีแดงขึ้นมาทันที'อีกฝ่ายเปิดการยืนยันเพื่อน คุณยังไม่ใช่เพื่อนของอีกฝ่าย...'จี้อี่หนิงเม้มปาก ถึงกับลบเธอทิ้งแล้ว คงหมายความว่าไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้อีกสินะ?คิดได้เช่นนั้น จี้อี่หนิงก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาเล็กน้อยกลับถึงบ้านก็เป็นเวล่ากว่าหกโมงเช้าเมื่อเปิดประตู ก็เห็นเสิ่นเยี่ยนจือนั่งอยู่บนโซฟาเมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด เขาก็หันขวับมา ดวงตาที่มองจี้อี่หนิงแดงก่ำ เห็นชัดว่าไม่ได้นอนทั้งคืน"ที่รัก เมื่อคืนคุณไปไหนมา? ผมโทรหาคุณสิบกว่าครั้ง ทำไมไม่รับสาย?"เสิ่นเยี่ยนจือลุกขึ้นเดินเร็วๆ มาหาเธอ ยื่นมือจะจับมือเธอ แต่จี้อี่หนิงกลับหลบเขาเขาชะงักไป กำลังจะเอ่ยปากพูด แต่จี้อี่หนิงก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา "คุณไม่กลับบ้านทั้งคืนได้ แต่ฉันกลับทำบ้างไม่ได้งั้นสิ?"จี้อี่หนิงเป็นค
더 보기
บทที่ 4
จี้อี่หนิงชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะดิ้นรนสุดแรงทันทีแค่นึกว่าเมื่อคืนเขาเพิ่งจูบผู้หญิงคนอื่น เธอก็รู้สึกขยะแขยงและโกรธแค้น"อื้อ...ปล่อยฉัน..."การดิ้นรนของเธอสำหรับเสิ่นเยี่ยนจือเหมือนมดพยายามเขย่าต้นไม้ มือที่กอดเอวเธอไว้ไม่ได้คลายออกแม้แต่น้อย กลับยิ่งกระชับแน่นขึ้นเพราะพยายามดิ้น ผ้าขนหนูที่พันตัวเธอก็หลุดออกอย่างรวดเร็ว จากมุมมองของเสิ่นเยี่ยนจือ สามารถเห็นหน้าอกของเธอได้อย่างชัดเจนดวงตาของเขาหรี่ลง รู้สึกเลือดในร่างกายพุ่งไปรวมกันที่จุดเดียวร่างกายทั้งสองแนบชิดกัน จี้อี่หนิงรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงในร่างกายของเสิ่นเยี่ยนจือได้อย่างรวดเร็วเธอทั้งโกรธทั้งแค้น กัดเขาอย่างแรง กลิ่นคาวเลือดแผ่ซ่านในปากของทั้งสองทันทีแต่เขาไม่เพียงไม่ปล่อยเธอ มืออีกข้างกลับลอดเข้าไปใต้เสื้อคลุมอาบน้ำเธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ข้างล่างไม่ได้ใส่อะไรเลยร่างกายของจี้อี่หนิงแข็งทื่อขึ้นมาทันที ก่อนจะยิ่งดิ้นรนรุนแรงขึ้น"เสิ่นเยี่ยนจือ ไปให้พ้น!"เสิ่นเยี่ยนจือทำเหมือนไม่ได้ยิน นิ้วไม่หยุดเร้าต่อมรับความรู้สึกของเธอ"อี่หนิง เธอก็ต้องการฉันเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?"จี้อี่หนิงดิ้นรนไม่หยุด แต่กลับไ
더 보기
บทที่ 5
เมื่อเห็นความเย็นชาในดวงตาของเขา จี้อี่หนิงก็รู้สึกว่าเมื่อก่อนตัวเองนั้นตาบอดจริง ๆ ทำไมถึงได้หลงรักคนแบบนี้ดวงตาทั้งสองข้างร้อนผ่าว แต่เธอไม่อยากแสดงความอ่อนแอต่อหน้าเขาแม้แต่น้อยเธอสะบัดมือเขาออกอย่างแรงจี้อี่หนิงสูดหายใจเข้าลึก หันหลังเดินขึ้นบันไดตอนนี้ในใจเธอของมีความคิดเดียว คือต้องรีบหางานทำให้เร็วที่สุด เพื่อที่จะได้ย้ายออกไป และหาทางหย่ากับเสิ่นเยี่ยนจือเธอสุ่มหยิบชุดมาเปลี่ยน เสียบปิ่นมวยผมแบบลวก ๆ จี้อี่หนิงก็ลงบันไดมาเธอเป็นคนสบาย ๆ ไม่ค่อยสนใจเรื่องการแต่งตัวแต่ก่อนเพื่อให้ตระกูลเสิ่นประทับใจ ตอนไปงานเลี้ยงตระกูลเสิ่นทีไร ก็จะแต่งตัวอย่างดีทุกครั้งตอนนี้ เธอขี้เกียจจะเอาอกเอาใจพวกเขาอีกต่อไปแล้วได้ยินเสียงฝีเท้า เสิ่นเยี่ยนจือก็เงยหน้าขึ้นโดยไม่รู้ตัวจี้อี่หนิงสวมชุดกี่เพ้าสีขาวแบบทันสมัย เอวบางราวกับต้นหลิว ดูเหมือนจะกำรอบได้ด้วยมือเดียว ผมยาวสีดำมวยด้วยปิ่นหยก เผยให้เห็นลำคอขาวเรียวบาง งดงามจนไม่อาจละสายตาบรรยากาศอ่อนหวานสงบรอบตัวเธอ ไม่ต่างจากตอนที่พวกเขาเจอกันครั้งแรกเลยเพียงแต่ สายตาที่เธอมองเขากลับเย็นชาที่สุด ไม่มีความอบอุ่นเหมือนแต่ก่อนเลย"
더 보기
บทที่ 6
จี้อี่หนิงเงยหน้าขึ้น กำลังจะพูด เสิ่นเยี่ยนจือก็จับมือเธอไว้ พูดยิ้ม ๆ ว่า "คุณย่าครับ พวกเรากำลังเตรียมตัวอยู่ครับ!"เธออยากสะบัดมือเขาออก แต่เสิ่นเยี่ยนจือจับมือเธอไว้แน่นมาก ไม่ให้โอกาสเธอได้ขยับเลยในเมื่อเขาไม่ยอมให้เธอสบายใจ ก็อย่าโทษที่เธอจะทำให้เขาไม่สบายใจบ้างเธอมองไปที่คุท่านแม่เฒ่าเสิ่น "คุณย่าคะ หนูกำลังหางานทำอยู่ค่ะ เรื่องมีลูกคงต้องเลื่อนออกไปก่อนค่ะ"พูดจบ ห้องรับแขกก็ตกอยู่ในความเงียบเสิ่นเยี่ยนจือบีบมือเธอแน่นขึ้น สีหน้าก็ดูมืดครึ้มขึ้นมาทันทีเมื่อรู้สึกเจ็บที่ข้อมือ จี้อี่หนิงก็ขมวดคิ้วแน่นเสิ่นซื่อมองไปที่มือของเสิ่นเยี่ยนจือที่บีบจี้อี่หนิงแน่นจนเส้นเลือดปูดโปนอยู่หนึ่งวินาที ก่อนจะเบือนสายตาไปอย่างเฉยเมยน้าสาวของเสิ่นเยี่ยนจือ เสิ่นซูหว่านหัวเราะเยาะ "อี่หนิง อย่าว่าน้าพูดมากเลยนะ เธอแต่งงานกับเยี่ยนจือมาก็หลายปีแล้ว ถ้ายังไม่มีลูกสักคนมันจะดูยังไงอยู่นะ?""แล้วถ้าไม่ใช่เพราะเยี่ยนจือยืนกรานจะแต่งงานกับเธอ เธอคิดว่าแค่ครอบครัวของเธอจะแต่งเข้าตระกูลเสิ่นได้เหรอ?""อย่าไม่รู้จักบุญคุณกันหน่อยเลย เธอไม่อยากมีลูกให้เยี่ยนจือ ข้างนอกมีผู้หญิงตั้งเยอะที่
더 보기
บทที่ 7
เสิ่นเยี่ยนจือตัวแข็งทื่อทันที สีหน้าเปลี่ยนเป็นน่าเกลียดในชั่วพริบตามือที่บีบคางของจี้อี่หนิงกระชับแน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว ผ่านไปหลายวินาทีกว่าจะปล่อยเธอแล้วหันไปมองเสิ่นซื่อเมื่อสบตากับเสิ่นซื่อที่มองมาด้วยสายตากึ่งยิ้มกึ่งไม่ยิ้ม เสิ่นเยี่ยนจือก็ฝืนยิ้มออกมา"ไม่เป็นไรครับ อาเล็กมีธุระอะไรเหรอครับ?"เสิ่นซื่อยิ้มมุมปาก "ย่าของนายให้ฉันมาเรียกพวกนายไปกินข้าว""ครับ รบกวนอาเล็กแล้ว""ไม่รบกวนหรอก แต่ที่นี่ถึงยังไงก็คือบ้านเดิม หลานชายควรระวังหน่อยนะ"ขณะพูด สายตาเขาก็เหลือบมองคางของจี้อี่หนิงที่ถูกบีบจนแดง ดวงตาเต็มไปด้วยแววล้อเลียนเมื่อสังเกตเห็นสายตาของเขาที่มองมาที่จี้อี่หนิง เสิ่นเยี่ยนจือขมวดคิ้วแล้วก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวเพื่อบังเธอไว้"อาเล็ก ผมเข้าใจแล้วครับ"ทั้งสีหน้าและน้ำเสียงของเขาไม่ค่อยดีนัก มองเสิ่นซื่อด้วยสายตาไม่พอใจ แม้แต่มีท่าทีระแวงอยู่ลึก ๆเสิ่นซื่อหัวเราะเบา ๆ แล้วละสายตาไปอย่างไม่ใส่ใจ"เอาล่ะ ไปกินข้าวกันเถอะ"หลังจากเสิ่นซื่อจากไป เสิ่นเยี่ยนจือหันมาจะจับมือจี้อี่หนิง แต่เธอกลับหลบมือเขาแล้วเดินผ่านเขาไปเลยเสิ่นเยี่ยนจือรีบไล่ตามเธอแล้วคว้ามือ
더 보기
บทที่ 8
เสิ่นเยี่ยนจือคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาทันที จ้องมองข้อความนั้นอย่างเคร่งเครียด ดวงตาดำมืดไปด้วยความโกรธทุกครั้งที่เขามีอะไรกับฉินจืออี้ เขาก็ใช้วิธีป้องกันเสมอ ดังนั้นไม่ก็เธอกำลังโกหกเขา ก็คือเธอแอบทำอะไรกับถุงยางอนามัยไม่ว่าจะเป็นอย่างไหน ก็ล้วนแตะต้องขีดจำกัดของเสิ่นเยี่ยนจือทั้งสิ้นเขาโทรหาฉินจืออี้ทันที "ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?"เมื่อได้ยินน้ำเสียงเย็นชาและโกรธเกรี้ยวของเขา หัวใจของฉินจืออี้ก็พลันรู้สึกปวดร้าว"บอส ฉันท้องแล้ว คุณไม่ดีใจเลยเหรอคะ?"เสิ่นเยี่ยนจือหัวเราะอย่างเย็นชา "เธอแน่ใจเหรอว่าท้อง แล้วก็เป็นลูกของฉันน่ะ?""บอสคะ ฉันมีแค่คุณคนเดียว ลูกในท้องฉันจะเป็นของคุณหรือเปล่า คุณจะไม่รู้เหรอคะ?"น้ำเสียงของเธอเจือด้วยการต่อว่าและความน้อยใจ แต่เสิ่นเยี่ยนจือกลับรู้สึกเพียงรำคาญ"งั้นก็ทำแท้งซะ"นอกจากจี้อี่หนิง เขาไม่ต้องการให้ผู้หญิงคนไหนมามีลูกให้เขาอีกยิ่งไปกว่านั้น สำหรับผู้หญิงอย่างฉินจืออี้ที่เข้าหาเขาเองแบบนี้ เขาก็แค่เล่น ๆ เท่านั้น ไม่เคยจริงเอาจังด้วยเลย"ไม่ค่ะ นี่เป็นลูกของฉันกับคุณ ฉันจะคลอดเขาออกมา"เสิ่นเยี่ยนจือขมวดคิ้วแน่น ดวงตาเต็มไปด้วยความรำคาญ
더 보기
บทที่ 9
เสียงร้องไห้ของฉินจืออี้หยุดชะงักทันที ดวงตาเต็มไปด้วยความน้อยใจ "บอสคะ ฉันจริงใจกับคุณนะคะ"นึกถึงการวางแผนของผู้หญิงคนนี้ที่มีต่อตน ความรู้สึกรังเกียจก็พลุ่งพล่านในใจของเสิ่นเยี่ยนจือ"ความจริงใจของเธอมีค่าเท่าไหร่กัน?"เขาหยิบบัตรเครดิตใบหนึ่งโยนลงบนโต๊ะ มองเธอด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ในนี้มีเงินอยู่สองล้าน เอาเงินไปทำแท้งที่โรงพยาบาลเอง หรือจะให้ฉันสั่งบอดี้การ์ดมัดเธอไปโรงพยาบาล เธอน่าจะรู้ว่าควรจะเลือกยังไงนะ"ฉินจืออี้ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง มือสั่นเทาหยิบบัตรเครดิต แล้วเอามือปิดหน้าวิ่งออกจากร้านอาหารไปเมื่อโทรศัพท์สั่งให้บอดี้การ์ดคอยจับตาดูฉินจืออี้ไปโรงพยาบาล เสิ่นเยี่ยนจือจึงได้วางสายอย่างหงุดหงิดเมื่อเห็นรูปจี้อี่หนิงที่เป็นภาพพื้นหลังหน้าจอ สีหน้าของเขาก็อ่อนโยนลงเล็กน้อยโดยไม่ลังเลเลย เขากดโทรหาเธอทันทีเสียงรอสายดังอยู่นานกว่าอีกฝ่ายจะรับสาย "มีเรื่องอะไร?"น้ำเสียงเย็นชาของเธอ เหมือนสาดน้ำเย็นลงบนหัว หัวใจของเสิ่นเยี่ยนจือที่เดิมอุ่นขึ้นเล็กน้อยเพราะคิดถึงเธอ พลันเย็นชาลงในทันทีมือที่จับโทรศัพท์บีบแน่นโดยไม่รู้ตัว พยายามควบคุมไม่ให้เธอรู้ว่าตัวเองผิดหวัง"ไม่มีอะไ
더 보기
บทที่ 10
เสิ่นเยี่ยนจือตะลึงไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเผลอพูดออกมาว่า "แต่ทุกครั้งที่คุณไปร้านดอกไม้ คุณก็ซื้อแต่ดอกนี้นี่นา"จี้อี่หนิงหลบตา เขาคงลืมไปแล้วว่าวันที่เขาสารภาพรักกับเธอ ก็ให้ดอกกุหลาบนี่แหละทว่ามันไม่สำคัญอะไรแล้ว แม้แต่ความรู้สึกของพวกเขาเขายังทรยศได้ เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ที่เขาไม่ใส่ใจก็เป็นเรื่องปกติ"นั่นมันเมื่อก่อน"จี้อี่หนิงเดินผ่านเขาเข้าห้องนอนไป เธอรู้สึกได้ว่าสายตาของเสิ่นเยี่ยนจือจับจ้องอยู่ที่เธอตลอด แต่เธอไม่สนใจแล้วว่าเขาจะรู้สึกเสียใจหรือทุกข์ใจกับคำพูดของเธอหรือเปล่าหลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ลงมาชั้นล่าง แม่บ้านได้นำอาหารเย็นมาวางบนโต๊ะแล้ว"นายน้อย นายหญิงน้อย อาหารเย็นเสร็จแล้วค่ะ"จี้อี่หนิงพยักหน้า เดินตรงไปนั่งที่โต๊ะอาหาร ไม่แม้แต่จะมองเสิ่นเยี่ยนจือเสิ่นเยี่ยนจือขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ไม่พูดอะไร เดินมานั่งตรงข้ามเธออย่างเงียบ ๆป้าหวังสังเกตเห็นบรรยากาศระหว่างทั้งสองคนไม่ค่อยดี เดาว่าคงทะเลาะกันมาเธออุ้มดอกไม้บนโต๊ะในห้องรับแขกขึ้นมา ยิ้มมองจี้อี่หนิงแล้วพูดว่า "นายหญิงน้อยคะ ดอกไม้นี้ให้จัดแจกันส่งไปไว้ในห้องคุณเหมือนเดิมนะคะ?""ไม่ต้อง โยน
더 보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status