ตอนที่ 35. “โลกทั้งใบที่ฉันเคยห้ามตัวเองไม่ให้รัก”หลังจบมื้อค่ำ โซระเดินกลับเข้าห้องพัก เธอเปิดประตูออกไปยังระเบียง ก็พบว่าเคียวนั่งอยู่ก่อนแล้ว ในมือเขามีแก้วไวน์ที่ยังไม่แตะ และสายตาเหม่อลอยมองออกไปในทะเลที่มืดมิด“ยังไม่ง่วงเหรอคะ”“เปล่า…แค่คิดอะไรนิดหน่อย”เธอเดินเข้ามานั่งข้างเขา กลิ่นลมทะเลอ่อน ๆ ปะทะผิว และเสียงคลื่นที่ซัดสาด กลายเป็นฉากหลังของความเงียบที่ปะปนด้วยความอ่อนไหว“อยากเล่าไหม ว่าคิดอะไรอยู่”เขาเงียบไปนาน…ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงต่ำ ๆ“เคยมีคนหนึ่ง…ที่ฉันคิดว่าจะปกป้องไว้ได้”เธอมองหน้าเขา ไม่พูดแทรก“แต่สุดท้าย…เธอเสียชีวิต เพราะความผิดพลาดของฉันเอง”เสียงเขาแหบพร่าเหมือนกลืนก้อนหินลงคอ “ตั้งแต่วันนั้น ฉันก็ไม่กล้าให้ใครเข้าใกล้หัวใจอีกเลย”โซระขยับมือไปวางบนมือเขาเบา ๆ“แล้วทำไมถึงยอมให้ฉันเข้าใกล้
ตอนที่ 34.ห้องปฏิบัติการคอมพิวเตอร์ "โอเค ทุกคนจะต้องรวมกลุ่มละ 2-3 คน ทำมินิโปรเจกต์ที่ฉันมอบหมายไว้"เสียงเซียวเล่ห์กล่าวเรียบนิ่งหน้าห้อง พร้อมส่งสายตาแบบ…มีใครแหยมฮานะ มึงตายนักศึกษาต่างจับกลุ่มกันชุลมุน"ฮานะ มาทำด้วยกันไหม?" เสียงผู้ชายเดินเข้ามาหยิบเก้าอี้จะนั่งข้างเธอ"เธออยู่กลุ่มฉันแล้ว" เสียงหนึ่งแทรกขึ้นแบบนิ่ง ๆ แต่เฉือนกว่าใบมีด"เอ่อ…อาจารย์หมายถึง?""หมายถึงว่า ฉันจับกลุ่มให้เธอไว้แล้ว"หนุ่มน้อยรีบถอยกลับแทบไม่ทัน ปล่อยให้ฮานะงง ๆ กับการ ถูกล็อกกลุ่มล่วงหน้าโดยอาจารย์"ตกลงฉันมีสิทธิเสรีภาพในการเลือกไหมเนี่ย""มีสิทธิ์เลือกโปรเจกต์...แต่ไม่มีสิทธิ์เลือกคนอื่นนอกจากฉัน""นี่มันคุกวิชาไอทีชัด ๆ"เซียวเล่ห์เลิกคิ้ว "จะให้เปลี่ยนเป็นคุกหัวใจไหมล่ะ จะได้ไม่ต้องดิ้น" แพรวากับโซระนั่งพิมพ์กันเงียบ ๆ แต่มือก็
ตอนที่ 33. “แพรวา & โซระ ทริปนี้ไม่มีระเบิด มีแต่เบียด”“ขอตั๋วไปญี่ปุ่นสองใบค่ะ แต่ขอแบบมีวิวสวย ๆ ไว้จูบกลางลานหิมะด้วยนะคะ” แพรวา ณ สนามบินหลังจบภารกิจ โซระขอใช้ทุนการศึกษาที่ได้ไปแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่นชั่วคราว แพรวาก็ตามไปแบบไม่ต้องมีใครชวนแต่กลายเป็นว่า...“มาทำวิจัยหรือมาทำรัก?” “แล้วแต่วัน แล้วแต่ว่าอากาศหนาวแค่ไหน” โซระว่าแล้วก็ดึงแพรวาเข้าไปกอดในออนเซ็นมีทะเล มีหิมะ มีการ์ตูน และมีกระดาษทิชชู่...เพราะหวานเกินไป ใครไม่จามก็บ้าแล้ว! “เธอจะมากอดฉันแบบนี้ไม่ได้นะ” แพรวาพูดขึ้น “เพื่อนกันกอดกันไม่เป็นไรหรอกน่า” โซระตอบและหัวเราะออกมาเสียงดังลั่น นับเป็นครั้งแรกในรอบไม่รู้กี่เดือนกี่ปี ที่เธอไม่ได้หัวเรา
ตอนที่ 32. เมื่อชีวิตเดิมพันด้วยไฟและความลับประตูเหล็กปิดสนิทหลังสองร่างวิ่งฝ่าควันเข้าไป เซียวเล่ห์หันกลับมามองแสงไฟแดงกระพริบเป็นจังหวะสุดท้ายที่บ่งบอกว่า "ไม่มีทางออกอีกแล้ว"ฮานะหอบหายใจ “บอกฉันที ว่าแผนของนาย...ไม่ได้พาเรามาตายในห้องนี้นะ” “แผนฉันน่ะเหรอ?” เซียวเล่ห์ยิ้มอย่างหมดแรง “คืออยู่กับเธอจนวินาทีสุดท้ายไง” “โถ่เว้ย!” ฮานะเหวี่ยงหมัดใส่แขนเขา แต่สุดท้ายก็ยืนพิงไหล่เขา “แล้วพวกข้างนอกล่ะ?”ด้านนอก โซระตะโกนผ่านลำโพง “ยังมีระบบช่องทางฉุกเฉินอีกหนึ่งจุด ใต้ห้องประหาร! ต้องเจาะพื้นปูนลงไปถึงจะเจอ!”แพรวาหันซ้ายขวาอย่างตื่นตระหนก “เราไม่มีเวลาพอจะใช้เครื่องเจาะ…ต้องระเบิด!”ทางด้าน ในห้องที่ถูกล็อกเสียงดัง ตึง!แผ่นเหล็กใต้เท้าสะเทือนเล็กน้อย ก่อนจะมีเสียงแปลกแทรกเข้าระบบในห้องUplink Resumed: Override Authority Detected...Welcome, Operator [L̸̢͍̙̘̾Ō̷͈̝̕T̷̡̗̙͌̾̚͝Ú̶͙̜̄͗̑̿Ś̴͎-Prime]“ใครเข้าระบบฉันได้อีกวะ?” เซียวเล่ห์สบถ แต่ฮานะชะงักดวงตาเธอเบิกกว้าง “…Lotus Prime?”เซียวเล่ห์หันมามอง “
ตอนที่ 31: ถ่ายทอดสด…หรือถ่ายทอดความตาย?เสียงกล้องสตรีมสดในห้องลับใต้ดินเริ่มทำงานหน้าจอสีดำถูกแทนด้วยภาพ "เซียวเล่ห์" และ "ฮานะ" ที่ถูกจับมัดกับเก้าอี้เหล็ก แสงไฟสีฟ้าเข้มกดทับใบหน้าทั้งคู่จนแทบดูไม่ออกว่ามีเลือดไหลอยู่ตรงไหนบ้าง[Deep Web Live - Viewers: 8,192]ชื่อห้อง: The Death of Black Lotus’ Daughter เสียงปรบมือเบา ๆ ดังขึ้นจากเงามืด โคจิโร่เดินเข้ามาในเฟรมราวกับเป็นพิธีกรรายการเกมโชว์“สวัสดี…ผู้ชมที่รักความตายทุกคน”เขาแสยะยิ้มพร้อมหันกล้องให้เห็นฮานะที่ถูกซ้อมจนแทบลืมตาไม่ขึ้น“คืนนี้...เราจะให้คุณได้ดูว่าคนที่เคย ‘ออกแบบระบบให้พวกเรา’ จะตายยังไงบ้างในมือของลูกศิษย์เธอเอง”กล้องแพนไปที่ เซียวเล่ห์ คนที่เคยมีสายตาแน่วแน่ บัดนี้เหลือเพียงความอ่อนแรง แต่ยังไม่สูญเสีย "ไฟ""โคจิโร่สตรีมใน Deep Web จริง ๆ" แพรวาหน้าซีด"ห้องนั่นอยู่ใต้ฐานเก่าของ Black Lotus รุ่นแรก มันลึกกว่าที่เราเคยแทรกซึมได้"โซระกัดฟันแน่น “และมีคนในทีมเราส่งพิกัดนั้นให้มัน”เงียบไปครู่หนึ่ง...ก่อนที่แพรวาจะหยิบปืนขึ้น “จะมีสักกี่คนกันที่รู้ว่าเราซ่อน Beacon เอาไว้ในกล้องแว่นของเซียวเล
ตอนที่ 30. บางคนไว้ใจไม่ได้...แม้แต่คนในทีมภายในคอนโดฯ แห่งหนึ่งในตัวเมืองเสียงคีย์บอร์ดกระทบกันดังรัวแทบไม่หยุด แสงจากหน้าจอสะท้อนแววตาจริงจังของหญิงสาวที่ไม่ใช่เพียงนักเรียนธรรมดาอีกต่อไปเธอเปิดรหัส 3 ชั้นผ่านไอพีปลอม ปลดล็อกบัญชีลับที่โคจิโร่เคยใช้ส่งเงินออกนอกประเทศ "เจอแล้ว..." เสียงเธอกระซิบเบา ๆ "เงินก้อนล่าสุด ถูกโอนไปที่บัญชีบริษัทบังหน้าในเวียดนาม…ชื่อเจ้าของคือ..."เสียงเคาะประตูทำให้เธอสะดุ้ง ก่อนที่ชายหนุ่มจะผลักเข้ามาพร้อมเหงื่อบนหน้าผากและลมหายใจหอบเหนื่อย “เราโดนเจาะระบบ…ตอนนี้พวกมันรู้แล้วว่าเราอยู่ที่นี่!”เธอหันขวับ“แสดงว่าในทีมของเรา มีคนส่งพิกัดออกไป?”เขากัดฟันแน่น “ฉันสงสัยคนหนึ่ง…แต่ยังไม่มีหลักฐาน”เธอไม่พูดอะไรเพิ่มเติม หยิบแฟลชไดร์ฟที่ใส่ข้อมูลสำคัญออกจากเครื่อง ก่อนดึงแจ็กเก็ตมาสวม“เราต้องเคลื่อนที่ เดี๋ยวนี้”ฮานะพูดและจัดการตัวเองพร้อมกับข้อมูลของเธออย่างรวดเร็วเป็นอย่างมาก เช่นเดียวกันกับเซียวเล่ห์เอง ที่คอยดูแลอยู่ด้านหลังให้เธอ “เราต้องไปที่หนึ่ง ซึ่งครั้งนี้คิดว่าคงปลอดภัย ถ้ามีแค่ฉันกับพ