Novel-novel oleh แอดมินตัวกลม

ไฟรักสัมพันธ์ลวงตอนพิเศษ 3หลายวันผ่านไปเรื่องคดีความต่างๆ ถูกจัดการอย่างถูกต้องตามกฎหมายทุกคนต่างพอใจกับการตัดสินของศาลทำให้ทุกคนคลายความกังวลใจต่างๆ นาๆ ได้ไปจนหมดสิ้นเป็นเวลาหลายสัปดาห์ปราณ และ ปริญ สองพี่น้องที่กำลังสร้างแผนอย่างพิถีพิถัน เพื่อให้มั่นใจว่าทุกรายละเอียดจะ สมบูรณ์แบบสำหรับความรักในชีวิตของเขาปริญรับหน้าที่ติดต่อเพื่อนสนิทและครอบครัวของ ศตพร และ กนก อย่างลับๆ โดยขอความช่วยเหลือจากพวกเขาเพื่อสร้างฉากเซอร์ไพรส์ที่บ้านของเขา โดยที่ปริญได้กำชับทั้งลุงป้าและเพื่อนที่ทำงานของทั้งสองสาว เขาต้องการสร้างบรรยากาศที่จะตราตรึงอยู่ในความทรงจำของพวกเธอตลอดไปในวันที่ขอเซอร์ไพรส์ สองคนพี่น้องตื่นขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นและประหม่า เขาเตรียมทุกอย่างที่บ้านอย่างระมัดระวัง ตกแต่งด้วยดอกไม้สวยงาม ไฟวิบวับ และเพลงคลอเบาๆ เขาต้องการสร้างบรรยากาศโรแมนติกที่จะทำให้สองพี่น้องฝาแฝดแทบลืมหายใจ“วันนี้มีงานอะไรหรือเปลาคะทำไมดูคนเข้าออกบ้านเยอะจัง” กนกถามปราณที่นั่งกินข้าวเช้าด้วยกันทำเอาชายหนุ่ทแทบสำลักก่อนหันมาหาแม่เพื่อขอความช่วยเหลือ“อ่อ วันนี้ที่บริษัทจะมาถ่ายทำชีวิตความเป็นอยู่ของสองคนพี

ไฟรักสัมพันธ์ลวงตอนพิเศษ 2“พี่ว่าไปนอนพักก่อนดีไหมหรือยังไงร่างกายจะได้แข็งแรง พี่เป็นห่วงนะเห็นคุณแม่บอกว่าท้องแรกต้องระวังหลายอย่าง”“แต่ว่านอนมาเยอะแล้วนะ ทีอย่างนี้หล่ะมาเป็นห่วงทีกระแทกกระทุ้งพลิกซ้ายพลิกขวาด้านหน้าเอยหลังเอยไม่กลัวบ้างล่ะ” กนกสวนกลับมาปราณรีบยกมือปิดปากภรรยาสาวของเขาทันที“ไม่เอาน่าที่รักอย่าพูดดังไป ทำไงได้ก็มันอยากใครจะอดใจไหวหมอบอกแล้วไงว่ามีอะไรกันได้แต่ต้องระวัง”“ไปนั่งเล่นที่สวนหน้าบ้านดีกว่าค่ะจะได้สูดอากาศบริสุทธิ์ด้วยได้เปิดหูเปิดตาบ้างก็ยังดี” ปราณพยักหน้าแล้วรีบประคองกนกเดินออกไปนอกบ้านตอนนี้เขาแทบไม่เป็นอันทำอะไรแล้วนอกจากเกาะติดภรรยาของเขานั่นเอง“อ้าวกนกมานั่งนี่มา” ศตพรร้องเรียกเมื่อเห็นว่ากนกเดินมาพร้อมกับปราณ เมื่อมาถึงสองพี่น้องนั่งข้างๆ กัน“เป็นยังไงบ้าง แย่เลยเหรออาการแพ้ท้องเธอน่ะ”“อืมมันก็เป็นๆ หายๆ” กนกตอบพร้อมกับหันมาหยิบคุกกี้ที่วางอยู่ตรงนั้นมากินหนึ่งคำ“โบราณว่าสามีที่แพ้ท้องแทนเมียจะรักเมียมากๆ เลยแล้วทำไมพี่ปราณไม่แพ้ท้องแทนเมีย ผมล่ะสงสัย”“ไอ้ปริญหุบปากและหยุดความสงสัยของมึงเอาไว้แค่นั้นเลยนะอย่าปากหมาให้มันมากนักรอดูเมียมึงท

ไฟรักสัมพันธ์ลวงตอนพิเศษ 1กนกและปราณออกมาจากห้องทุกคนต่างมองมาที่ทั้งสอง“ทำไมวันนี้ลงมากินข้าวช้า กนกเป็นอะไรหรือเปล่าไม่สบายอะไรตรงไหนไหม” ศตพรเอ่ยถามออกมาด้วยความเป็นห่วง“ไม่เป็นไรคะ กินข้าวเถอะขอโทษที่ทำให้รอนานนะคะ” ปริญ ศตพร รวมไปถึงแม่ของชายหนุ่มทั้งสองมองหน้า ทั้งกนกและปราณด้วยความแปลกใจ“สองคนทะเลาะอะไรกันหรือเปล่าเนี่ยทำไมทำหน้าแบบนี้” แม่เอ่ยถามขึ้นมาด้วยความสงสัย ปราณถอนหายใจออกมา“กนกเขาไม่สบายใจครับ เขาเครียด” ปราณตอบแค่นั้นแล้วหันมามองหน้ากนกอีกครั้ง“ไม่สบายใจอะไรเหรอ?” คราวนี้ศตพรเอ่ยถามอีกครั้งเพราะกลัวว่าน้องจะเป็นอะไรไปมากกว่านี้“คืองี้นะทุกคน ก่อนหน้านี้เราคุยกันแล้ว พี่ขอกนกแต่งงาน”“ห๊ะแต่งงานเหรอ !!” ทุกคนตกใจร้องลั่นพร้อมกัน“แต่งงานแล้วไม่สบายใจอะไร เรามีพร้อมทุกอย่างแต่งวันนี้เลยก็ยังได้เอาไงไม่สบายใจอะไร” ปริญถามพราะไม่ข้าใจจริงๆ ว่าไม่สบายใจอะไรอีก“กนกท้องนะคะ”“ท้องแล้วยังไงล่ะลูก นี่สามีก็อยู่ตรงนี้ ไม่สบายใจอะไรกัน” แม่เองก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความคิดเห็นเออกมา“ไปกันใหญ่แล้วครับที่กนกไม่สบายใจนั่นก็คือเธอกลัวว่าใส่ชุดเจ้าสาวแล้วจะไม่สวย กลัวว่าท้องจะ

ไฟรักสัมพันธ์ลวงตอนที่ 53 เจ้าเล่ห์ยืนหนึ่ง“เป็นอะไร” ศตพรหันมาถามด้วยความเป็นห่วง“สงสัยว่าเส้นยึดนั่นแหละก็เมื่อวานผมอุ้มคุณมานี่ นี่อย่าบอกนะว่าคุณไม่รู้ถึงว่าไม่เห็นขอบคุณสักคำ คิดดูสิคนที่เพิ่งแขนหักและยังจะเสี่ยงหมอนรองกระดูกเคลื่อนแต่ต้องมาอุ้มคุณอีกคิดดูก็แล้วกันว่ามันจะเจ็บขนาดไหน”“ก็แล้วใครใช้ให้นายอุ้มล่ะ ไม่อุ้มก็ไม่เห็นมีใครว่าอะไรนี่”“อ่อ ไม่ให้คนอื่นแล้วใครล่ะพี่ปราณคิดเหรอว่าเขาจะแตะต้องคุณ พี่ผมนะถ้าเขาไม่รักไม่ชอบขาไม่แตะต้องหรอกผู้หญิงอ่ะ ส่วนพี่ภาคินก็มัวแต่จัดการไอ้พวกบ้านั่นสุดท้ายก็ผมนี่แหละที่ต้องอุ้มไม่ว่ายังไงก็ไม่พ้นผม จบไหม เพราะงั้นขอบคุณและตอบแทนผมด้วย”“ตอบแทนอะไร?” กนกถามด้วยความไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไร“เอาอย่างนี้นะคุณกับกนกไปอยู่ที่บ้านผมโดยอ้างว่าไปดูแลผม ไม่ต้องอ้างก็ได้ไปดูแลจริงๆ แหละเพราะผมคงต้องผ่าตัด อีกอย่างก็เพื่อให้กนกกับพี่ปราณคืนดีกันอย่างน้อยก็เพื่อหลานของเราทั้งสองคนนะ คิดดูให้ดีๆ ได้ประโยชน์ทั้งขึ้นทั้งล่อง ส่วนจะดีกันหรือไม่นั้นให้เขาสองคนต่อสู้กันเองดีไหม”“ก็ได้เอาแบบนั้นก็ได้”หลายวันผ่านมาที่บ้านของปราณและปริญ“คุณกนกคะ อุ้ยใช่

ไฟรักสัมพันธ์ลวงตอนที่ 52 การเปลี่ยนแปลง“นายครับหมอที่รักษาพี่สาวคุณกนกออกมาแล้วครับ” ภาคินเดินมาบอกกับทุกคน ปราณหันไปหาน้องชาย“ไปจัดการแทนพี่หน่อยก็แล้วกันตอนนี้พี่ไม่อยากห่างกนกแม้แต่นาทีเดียว มีอะไรก็โทรหาพี่ก็แล้วกัน” ปราณบอกกับน้องชาย ก่อนหันไปหาลุงกับป้าอีกครั้ง“ลุงกับป้าไปดู ศตพร เถอะครับทางนี้ไม่ต้องห่วงผมจะดูแลเอง”“ไม่ดีกว่าลุงขอไปเจอกนกก่อนจะดีกว่า หากไปหาศตพรก่อนนั่นยิ่งทำให้กนกคิดมากกาว่าเดิมก็เป็นได้ อาการทางกายมันรักษาได้ง่ายกว่าอาการทางใจเชื่อลุง”“งั้นฉันไปกับแกด้วยก็แล้วกัน” ป้ารีบบอกลุง“ไม่ต้องแกจะไปไหนก็ไปตอนนี้อย่าเพิ่งเจอกนกเลย”ห้องพักฟื้นของศตพร หญิงสาวไม่ค่อยเป็นอะไรมากดีที่กระสุนถากๆ ไปเท่านั้น แต่เพราะเธอตกใจเลยทำให้สลบไป“เป็นไงบ้างคุณไหวไหม”ปริญถามออกมาด้วยความเป็นห่วง ศตพร มองหน้าแล้วส่ายหน้าเบาๆ“เจ็บนะสิเจ็บมาก แล้วกนกล่ะ กนกอยู่ที่ไหนทำไมไม่มาหาฉันหรือว่าทะเลาะกับพี่ชายนายอีกแล้ว?”“เรื่องมันยาวเอาเป็นว่าพักผ่อนให้หายดีซะก่อนแล้วจะเล่าให้ฟัง”ปริญบอกกับ ศตพร แล้วนั่งถอนหายใจอยู่ข้างๆ เตียงป้าเดินเข้ามาหาพร้อมกับรีบเข้ามากอด ศตพร ในทันที“ป้ามาได้

ไฟรักสัมพันธ์ลวงตอนที่ 51 การจากลา 1ดาดฟ้าโรงพยาบาล สายลมพัดพาทำเอาผมที่ยาวสลวยของกนกปลิวไปตามแรงลม หญิงสาวยืนอยู่ที่ระเบียงและมองออกไปด้านนอกด้วยสายตาว่างเปล่า พร้อมกับร้องไห้สะอึกสะอื้น ภาพในอดีตหวนมาอีกครั้งเมื่อตอนที่เธอเป็นเด็กพ่อแม่และพี่สาวที่รักของเธอ เป็นภาพที่มีความสุขเป็นอย่างมาก กระทั่งพ่อแม่มาจากไป ทุกคนต่างตราหน้าว่าเธอคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด ความรักความอบอุ่นที่เคยมีมันกลับมีน้อยลงไปทุกที มีแค่ศตพรแฝดพี่เท่านั้นที่อยู่เคียงข้างเธอมาตลอด มือเล็กยกขึ้นมาปาดน้ำตาตัวเองออกก่อนจะจับตรงขอบระเบียงดาดฟ้าเอาไว้ สองมือสั่นระริกก่อนที่เธอจะค่อยๆ ปีนขึ้นไปยืนบนขอบระเบียงดาดฟ้ากนกก้มลงไปมองด้านล่างก่อนที่จะหลับตาแล้วปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมาอีกครั้ง“ต่อให้มีชีวิตอยู่ฉันก็คงอยู่บนความเจ็บปวดสู้จากไปซะจะได้ให้มันจบๆ ไปไม่ต้องเป็นภาระ ไม่ต้องสร้างความเดือดร้อนและความอับอายให้กับทุกคน” นั่นคือสิ่งที่กนกคิดอยู่ในตอนนี้มือเล็กๆ ลูบที่ท้องเบาๆ ก่อนจะเอ่ยออกมาทั้งน้ำตา“แม่ขอโทษที่ไม่อาจรักษาลูกเอาไว้ได้ แต่หากเรายังมีลมหายใจก็เหมือนกับว่าแม่คงสร้างความลำบาก ลูกต้องกลายเป็นคนที่ถูกผู

ตอนที่8. เรื่องราวในอดีต“ฉันรู้แล้วว่าเธอไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของโคจิโร่และฉันก็รู้ด้วยว่าเธอมีพี่ชายชื่อฮารุโตะ...ที่อาจยังมีชีวิตอยู่”ฮานะเงยหน้าขึ้นมอง ดวงตาแดงก่ำ“แล้วคุณจะทำยังไง...จะใช้ฉันเป็นตัวล่อให้เขาโผล่มาใช่ไหม?”เซียวเล่ห์นิ่งไปพักหนึ่งก่อนพูดเสียงต่ำ“ไม่…แต่ถ้าเขาคือคนที่ฆ่าน้องชายฉัน ฉันจะลากเขาออกมาด้วยมือฉันเอง และถ้าเธอเป็นกุญแจ...ก็จงเตรียมใจไว้ได้เลยว่า ประตูที่เรากำลังจะเปิด มันจะไม่มีวันปิดลงอีกต่อไปแล้ว”“ประตูมันปิดตายตั้งแต่ที่ฉันได้มาเจอกับคุณแล้วต่างหาก เพราะอะไรรู้ไหมคะ? ”ฮานะเอ่ยถามเซียวเล่ห์ด้วยแววตาที่แดงก่ำเป็นอย่างมาก“เพราะอะไร ไหนพูดมาสิ อะไรที่ทำให้เธอคิดว่าประตูมันปิดตายตั้งแต่มาเจอฉัน” เซียวเล่ห์ถามด้วยความอยากรู้เป็นอย่างมาก ว่าอะไรที่ทำให้ฮานะคิดแบบนั้น“ก็ตั้งแต่ฉันเจอคุณ ชีวิตที่เคยเรียบง่ายของฉัน ในตอนนี้เต็มไปด้วยปัญหา ทั้งคนที่ติดตามฉัน โดยที่ฉันเองก็ไม่รู้ว่าคนที่ตามเป็นใคร และมีจุดประสงค์อะไร ไหนจะบอดีการ์ดทางฝั่งของฉัน ไหนจะคนของคุณ แบบนี้คุณยังคิดว่าชีวิตฉันมันยังเรียบง่ายอยู่อีกเหรอคะ แม้แต่ในรถที่ติดสัญญาณ GPS และ เครื่องดักฟัง”ฮานะพ

ตอนที่ 7. ความจริงไม่มีวันตาย…มันแค่ซ่อนอยู่ในความเงียบเกียวโต, ประเทศญี่ปุ่น เจ็ดปีก่อนลานฝึกศิลปะต่อสู้ของแก๊งมังกรดำ เสียงฝ่ามือกระทบไม้ไผ่ดังสะท้อนทั่วลาน ท่ามกลางอากาศเย็นยะเยือกของฤดูหนาวที่คลุมเมืองด้วยม่านหมอกเซียวหานในวัยเพียง 18 ปี ยืนประจันหน้ากับเด็กหนุ่มอีกคน ดวงตาเด็ดเดี่ยวไม่แพ้กัน“นายไม่ควรมาอยู่ที่นี่ ฮารุโตะ” เซียวหานกัดฟันเอ่ยขณะเงื้อดาบไม้ในมือ“ก็ฉันไม่มีที่ไปและที่นี่คือที่ที่ฉันจะพิสูจน์ว่าเด็กญี่ปุ่นตัวเล็ก ๆ คนนี้ไม่ได้อ่อนแออย่างที่ใคร ๆ คิด!”สองดาบไม้ปะทะกันกลางลาน เสียงดังปัง ๆ ราวกับจะสะท้อนอนาคตที่กำลังจะแตกสลายไม่นานหลังจากนั้น…เซียวหานตายอย่างลึกลับในการปฏิบัติการลับที่ไม่ควรพลาด และฮารุโตะ...หายตัวไปโดยไม่มีใครเห็นแม้แต่เงาปัจจุบัน กรุงเทพฯอาตงถือซองเอกสารมาให้เซียวเล่ห์ที่นั่งอยู่ในห้องพักอาจารย์“เราเจอหลุมศพชื่อเซโตะ ฮารุโตะจริงครับ แต่…ในหลุมนั้นไม่มีศพ”“ของปลอม?” เซียวเล่ห์ถามด้วยความแปลกใจเป็นอย่างมาก เมื่อได้ยินเรื่องที่ไม่น่าจะเป้นไปได้ในตอนนี้“ครับ…และเราพบว่า เขาอาจมีชีวิตอยู่ภายใต้อีกชื่อหนึ่ง ชื่อที่เกี่ยวข้องกับแก๊งยากูซ่าที่กลับ

ตอนที่6. ความลับที่ถูกเปิดเผยรถยนต์ของเซียวเล่ห์จอดที่บริเวณหน้าคอนโดของฮานะ ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่นั่งนิ่งอยู่อย่างนั้นก่อนจะเอ่ยขึ้น“ไม่ลงไปล่ะ หรือว่ามีอะไร”“ฉันแค่อยากให้เราคงสถานะอาจารย์กับลูกศิษย์ในตอนที่อยู่ในมหาลัย ฉันไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้ ได้ไหมคะ? ”“อืมเข้าใจแล้ว” เมื่อได้คำตอบที่ต้องการแล้วนั้น ฮานะเปิดประตูรถและก้าวออกไปทันทีทันทีที่เข้ามาภายในคอนโด ก็ต้องทำให้เธอตกใจเป็นอย่างมากเพราะว่าเมื่อเข้าไปในห้องนั้นเธอก็ได้พบกับโคจิโร่ พ่อของฮานะนั่งรออยู่ที่โต๊ะ พร้อมกับน้ำชาเย็นและเอกสารบางอย่าง“ลูกไปที่คฤหาสน์มังกรดำมาใช่ไหม?” ฮานะเงียบ รู้ตัวว่าโกหกไม่ได้“พ่อขอเตือนนะฮานะ…อย่าหวั่นไหวกับคนแบบนั้น พวกเขาเกิดมาเพื่อเป็นศัตรู ไม่ใช่คู่ชีวิตของเรา”ฮานะกำหมัดแน่น“แล้วถ้าหนูไม่อยากเป็นคนที่อยู่ในเกมของพวกเขาล่ะคะ?”โคจิโร่ชะงัก…แต่น้ำเสียงยังนิ่ง“ถ้าหนูออกจากเกม หนูจะไม่มีอะไรปกป้องตัวเองอีกเลย…แม้แต่หัวใจ”“พ่อให้คนตามหนู แต่ไม่ให้คนช่วยหนูในตอนที่หนูตกอยู่ในอันตรายอย่างนั้นเหรอคะ?”“ใช่ แต่พ่อรู้ว่าหมอนั่นจะไม่ทำอะไรลูกของพ่อเป็นแน่ เพราะมันเสี่ยงเกินไป”“แล้วถ้ามันก

ตอนที่5. คืนที่ทุกอย่างเปลี่ยนไปห้องใต้ดินของตึกเรียนร้างมือปริศนากำลังกดปุ่มส่งข้อความลับ ข้อความถูกส่งไปยังเบอร์ของฮานะ…พร้อมภาพถ่ายเก่า“ถ้าอยากรู้ความจริงเรื่องพี่ชายเธอ…มาพบฉัน คืนนี้ 2 ทุ่ม ที่ตึกเรียนร้าง” ภาพถ่ายที่แนบมา คือภาพของพี่เคียว…ยืนอยู่ข้างเซียวเล่ห์ ในวันที่เขายังไม่ใช่อาจารย์…แต่คือ มือขวาของมังกรดำเสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังสะท้อนในทางเดินอันมืดสนิทของตึกเรียนร้างที่เงียบสงบ แสงจากโทรศัพท์มือถือเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ส่องทางให้เธอ ค่อย ๆ เดินไปตามทางอย่างช้า ๆ ฮานะมองซ้ายมองขวาตลอดทางเดินอย่างระวัง เพราะเธอไม่อาจจะรู้ได้เลยว่าใครกันที่เป็นคนนัดเธอมาที่นี่ เขารู้เบอร์ติดต่อของเธอได้อย่างไรกัน2 ทุ่มตรง ฮานะมาหยุดอยู่หน้าห้องเรียนเก่าเบอร์ 313 ประตูแง้มไว้อย่างน่าประหลาด“กล้ามาดีหนิ มิยูกิ ฮานะ”เสียงชายหนุ่มแหบต่ำดังจากมุมมืด ฮานะเบิกตากว้างเมื่อเห็นชายร่างสูงในชุดหนังดำ สวมหน้ากากครึ่งหน้า“คุณเป็นใคร?” ฮานะเอ่ยถามและมองไปรอบ ๆ ห้องอย่างระมัดระวังเป็นอย่างมาก“คนที่รอดจากนรกมาเพราะการหักหลังของพี่ชายเธอ…” เขาขว้างแฟ้มหนึ่งมาให้ ฮานะก้มลงเก็บ ข้างในคือหล

ตอนที่4. ปริศนาในเงาจันทร์เสียงสายลมในค่ำคืนยังคงพัดผ่าน ฮานะยืนที่ระเบียงห้องภายในคอนโดของเธอ ภาพถ่ายของชายหนุ่มในแฟ้มยังคงสะท้อนอยู่ในดวงตาเธอ แม้จะผ่านมาครึ่งค่อนคืน แต่ฮานะไม่ได้หลับเลยแม้แต่นาทีเดียว“เซียวเล่ห์...คุณเกี่ยวข้องอะไรกับพี่เคียวของฉันกันแน่”[ย้อนอดีตเมื่อ 10 ปีก่อน] โตเกียวเด็กหญิงตัวเล็กยืนจับชายเสื้อของพี่ชายวัยรุ่นผู้มีรอยสักรูปมังกรตรงต้นคอ เสียงปืนดังขึ้นจากตรอกด้านหลัง พี่ชายหันมาหาเธอ ดึงตัวเข้าอ้อมกอดแน่น“จำไว้นะ ฮานะ...ไม่ว่าพี่จะเป็นยังไง อย่าเกลียดมังกรดำ…เพราะมันไม่ใช่แค่ศัตรูของเราเสมอไป”“แล้วมังกรดำคือใคร?” เด็กหญิงตัวน้อยเอ่ยถามพี่ชายของเธอด้วยความสงสัยเป็นอย่างมากพี่ชายยิ้มเจื่อน ก่อนจะก้มลงกระซิบคำหนึ่งที่เธอไม่เคยลืม“มังกรดำ...คือคนที่พี่เคยหักหลัง”[ปัจจุบัน] ห้องเรียนวิชาอาชญวิทยาเซียวเล่ห์กลับมาสอนตามปกติ บรรยากาศคลาสวันนี้ดูตึงเครียดแปลก ๆ ราวกับฝนตั้งเค้าฮานะนั่งเงียบ ไม่สบตาเขาแม้แต่นิด ส่วนเซียวเล่ห์ก็ยิ่งไม่ละสายตาไปจากเธอเลย“ถ้าองค์กรอาชญากรรม มีความลับที่ทำให้คนในองค์กรแตกหักกันเอง…ใครควรรับผิดชอบ?”เสียงทุ้มของเขาดังขึ้น พร้อม

ตอนที่ 3. ลูกสาวของยากูซ่าส์แฟ้มดำที่ถูกส่งถึงมือเซียวเล่ห์ในช่วงเย็นของวันเดียวกันนั้น มีเพียงชื่อเดียวที่แปะอยู่บนปกอย่างเรียบง่ายฮานะ อรุณวดี มิยูกิ“มันใช่เธอจริง ๆ…”เซียวเล่ห์เปิดแฟ้มอย่างระมัดระวัง แต่ดวงตาคมกลับวาววับขึ้นในวินาทีที่เห็นใบหน้าในภาพถ่ายติดบัตรนักศึกษา ข้างใต้คือข้อมูลพื้นฐานทั่วไปอายุ 19 ปีนักศึกษาชั้นปีที่ 1 คณะอักษรศาสตร์ภาษาญี่ปุ่นระดับ JLPT N1ภาษาจีนกลางระดับ HSK5บุตรสาวของ มิยูกิ โคจิโร่ และ อรุณี มิยูกิพี่ชายเสียชีวิตเมื่อสามปีก่อนจาก “อุบัติเหตุรถชน”เซียวเล่ห์หัวเราะในลำคอเบา ๆ ขณะพลิกหน้าเอกสารไปเรื่อย ๆ“อุบัติเหตุเหรอ… คนของมังกรดำเขาเรียกแบบนั้นกันสินะ” เสียงเคาะประตูห้องพักอาจารย์ดังขึ้น ไม่ต้องมีคำพูด เขาก็รู้ว่าเป็นใครอาตงเดินเข้ามาเงียบ ๆ โค้งให้เบา ๆ“รายงานฉบับเต็มอยู่ในโทรศัพท์นายแล้วครับ แต่ข้อมูลทั้งหมดตรงกับที่เราสงสัย ไม่มีข้อผิดพลาด”เซียวเล่ห์พยักหน้า ช้า ๆ“ลูกสาวของมิยูกิ โคจิโร่… แถมเป็นหลานสาวของไอ้แก่นั่น”อาตงเม้มปาก “เธอไม่ได้อยู่ในลิสต์เฝ้าระวังมาก่อน เราไม่รู้ว่าเธอเข้ามาเรียนที่ไทย และ...” อาตงเว้นระยะเอาไว้ ก่อนที่จ

ตอนที่5. เจอกันอีกแล้ว1.เสียงนาฬิกาปลุกที่ดังครั้งแล้วครั้งเล่าทำเอาดรีมต้องรีบดีดตัวเองลุกจากที่นอนด้วยความงัวเงียเป็นอย่างมาก เพราะนั่นหมายถึงว่าวันนี้กำลังก้าวเข้าสู่วันใหม่ ใช่ และวันนี้เธอต้องไปฝึกงานที่สำนักงานทนายความเป็นวันแรก เพราะฉะนั้นเธอจะไปสายไม่ได้โดยเด็ดขาด!!“ตายแล้ว ตายแล้ววันแรกซะด้วยไม่น่าบ้าจี้ตามไอ้สองคนนั้นเลยหืม...” ดรีมบ่นไปด้วยอาบน้ำแต่งตัวไปด้วย ดีที่ว่าเมื่อคืนเธอไม่ดื่มหนัก ในตอนที่หยิบลิปสติกมาทานั้นก็ดันไปนึกถึงไอ้ผู้ชายปากหมาคนนั้นซะได้“บ้าไปแล้ว บ้าจริง ๆ ไปคิดถึงเขาทำไมกันนะ” ว่าแล้วดรีมก็ทำท่าขนลุกขนพองเมื่อคิดถึงไอ้ปากหมาคนนั้นเอาซะได้ หญิงสาวรีบเดินกึ่งวิ่งออกจากห้องนอนของตัวเอง เมื่อมาด้านล่างของบ้านก็พบว่าพ่อกับแม่กำลังนั่งจิบกาแฟยามเช้าที่หน้าบ้าน“แม่คะ พ่อคะ หนูไปก่อนนะคะ”“ไม่หาอะไรรองท้องก่อนเหรอลูกเดี๋ยวจะหิวเอาได้นะ” แม่ถามด้วยความเป็นห่วงเป็นอย่างมาก“ไม่ดีกว่าค่ะแม่ วันนี้ฝึกงานวันแรก หนูไม่อยากสายไปวันแรกพี่ ๆ ที่ทำงานต้องจดจำค่ะแม่” พูดจบหญิงสาวก็ตรงไปหอมแก้มพ่อกับแม่แล้วรีบขับรถออกไปในทันที ทำเอาพ่อกับแม่ได้แต่ส่ายหน้า“แม่ดีใจนะพ่อ

ตอนที่4. เจอกันอีกแล้ว“อืม ก็ได้ฉันจะพยายามคิดให้มันเป็นไปในทางที่ดี” ดรีมบอกกับเพื่อน ๆของเธอก่อนจะยกเครื่องดื่มมาดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว พร้อมกับลุกขึ้นและหันมาบอกกับจ๊ะจ๋า และ แมน“ไปห้องน้ำแปบเดี๋ยวมา”“ให้ไปส่งไหมแก” จ๊ะจ๋าถามด้วยความเป็นห่วงเป็นอย่างมากแต่ดรีมได้แต่ส่ายหน้าเบา ๆ และส่งยิ้มให้เพื่อนทั้งสองคน“ฉันโตแล้วนะ ทำยังกะฉันเป็นเด็กไปได้พวกแกเนี่ย แค่ไปห้องน้ำไมมีอะไรให้น่าห่วง ไปล่ะเดี๋ยวมา” พูดจบดรีมก็เดินตรงไปยังห้องน้ำทันที แต่ระหว่างทางเพราะเป็นวันหยุดเลยทำให้มีคนมาเที่ยวเป็นจำนวนมาก และระหว่างทางไปห้องน้ำจึงค่อนข้างแออัด“อุ๊ยขอโทษค่ะ ” ดรีมรีบกล่าวคำขอโทษเมื่อเธอเดินไปชนกับผู้ชายคนหนึ่ง แต่ทว่าต้องตกใจเมื่อคนที่เธอเดินชนนั้นดันเป็นไอ้คนปากหมาที่เจอกันเมื่อเช้านั่นเอง“นี่นาย !! ”“นี่เธอ !! ”สองคนต่างมองหน้ากันด้วยความตกใจเป็นอย่างมาก ที่ต่างก็มาเจอกันที่ผับแห่งนี้ ทั้งที่คิดว่าไม่น่าจะเจอกันได้อีกในชีวิตนี้“ทำไมเจอกันทีไรต้องเดินชนกันตลอดด้วยนะ” พายุบ่น“ก็ถ้าไม่ให้เดินชนจะให้นอนชนหรือยังไงคะ ? ” ดรีมเองก็ต่อปากต่อคำจนลืมว่าตัวเองปวดฉี่อยู่ พายุมองหน้าหญิงสาวก่

ตอนที่3. วันเกิดวันตายอัฐิสถาน คือ ช่องเก็บอัฐิตามวัด ปัจจุบันต้องเสียค่าใช้จ่ายราว 1,000–20,000 บาท ขึ้นอยู่กับพื้นที่ในการเก็บ และขนาดของช่องในการเก็บอัฐิ .บริเวณอัฐิสถาน “พายุ” ยืนมองดูคนในรูปถ่ายที่ติดอยู่หน้าที่เก็บอัฐิด้วยนัยน์ตาที่โศกเศร้าเป็นอย่างมาก มือหนาเอื้อมมือไปสัมผัสรูปถ่ายที่เปื้อนฝุ่นและสีที่จางหายไปตามกาลเวลาด้วยความอาลัยเป็นอย่างมาก แต่ทว่าภาพคนที่อยู่ในรูปนั้นกลับยิ่งชัดเจนเป็นอย่างมากในความทรงจำของคนที่ยืนมองอยู่ตรงนั้นใช่เธอยังคงอยู่ในความทรงจำ เธอคือคนที่เคยบอกรักกัน เธอคือทุกสิ่งทุกอย่างของเขา แต่เธอกลับมาทิ้งเขาไปและปล่อยให้เขาต้องอยู่เพียงลำพังคนเดียวแบบนี้มานานแค่ไหนกันนะ“นานแค่ไหนแล้วนะพาฝันที่คุณทิ้งให้พายุอยู่คนเดียวแบบนี้ อดทนอีกนิดนะ แล้วพายุจะหาคนผิดมาลงโทษให้จงได้ อยู่ตรงนั้นที่รักคงสบายดีนะ ไม่เจ็บไม่ปวดและคงมีความสุขดีนะที่รัก” พายุพูดจบก็วางดอกไม้ไว้ที่หน้ารูปถ่าย ก่อนที่เขาจะยืนสงบนิ่งอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานานพอสมควรเสียงฟ้าร้องอย่างหนักทำให้พายุลืมตาขึ้นมา ก่อนจะเงยหน้ามองไปที่บนฟ้า เขายกมือขึ้นมาและปาดน้ำตาลูกผู้ชายออกอย่างช้า ๆ ก่อนจะยิ้มใ

ตอนที่2. นัดรวมตัวสำนักงานทนายความของพายุพายุหนุ่มดีกรีนักเรียนนอก ทั้งรูปหล่อพ่อรวย ไม่ว่าจะขยับตัวไปทางไหนสาว ๆ ยังตามกรี๊ดไม่มีหยุด เรียกได้ว่าเมื่อไหร่ที่เขาเพียงแค่กระตุกยิ้มเพียงนิดหัวใจของสาว ๆ ก็หล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มกันเลยทีเดียวกับเจ้าของฉายา รอยยิ้มกระตุกวิญญาณ นี่เอาแค่รอยยิ้มนะ ส่วนคำพูดคำจานั้นรับประกันได้ว่า หมา 100% ที่แม้ว่าที่บ้านจะรวยมากมายแค่ไหนแต่เขาก็ยังยืนยันว่าจะทำอาชีพทนายทั้งที่ ที่บ้านต่างพากันขัดขวาง แต่เขาก็ไม่ยอมละทิ้งความพยายามของเขา และที่สำคัญเขาดันสอบติดและทำได้ดี และนั่นเลยทำให้ไม่มีใครที่จะขัดขวางความตั้งใจอันแน่วแน่ของพายุได้ และเพราะเป็นลูกเพียงคนเดียวของพ่อแม่ ก็เลยถูกท่านทั้งสองตามใจมาโดยตลอด นี่ก็คืออีกหนึ่งข้อเสียของเขาที่ถูกพ่อแม่ตามใจนั่นเอง ไม่ว่าอยากได้หรือว่าอยากจะทำอะไรก็ตาม เมื่อเขาอยากได้เขาต้องได้ !! พายุยืนมองที่ริมหน้าต่าง เพราะดูจากเวลาแล้วก็ใกล้จะถึงเวลาที่นัดเจอกันของทุกคน แค่เขาอยากจะรู้ว่าใครจะเป็นคนที่ตรงต่อเวลาที่สุด ถึงแม้ว่าจะรู้อยู่แล้วก็ตาม อีกทั้งตอนนี้เขายังเป็นเจ้าของสำนักงานทนายความแห่งนี้ และที่ทำให้เขา

เตชะโภคินทร์ ตระกูลใหญ่ที่ติดอันดับท็อป 10 มหาเศรษฐีของเมืองไทย มีธุรกิจมากมายที่อยู่ในครอบครอง ทั้งบ้านหลังใหญ่ที่ไม่ต่างจากคฤหาสน์ ทว่ากลับไร้ซึ่งความอบอุ่น ลูกๆ แต่งงานมีครอบครัวก็พากันย้ายออกไปจนหมดแม้จะมีแวะเวียนกลับมาเยี่ยมผู้เป็นแม่บ้างตามโอกาส แต่สำหรับหญิงชราวัยใกล้ 70 ปี กลับรู้สึกว่าบ้านเงียบเหงาจนอยากหาเรื่องเจอหลานๆ วันละหลายๆหน และเช่นเดิมวันนี้เลยอยากจะหาเรื่องเจอกับหลาน ๆ ตัวดีสักหน่อย“แม่ดา เข้ามานี่หน่อย”วัลดา แม่บ้านคนเก่าคนแก่ อีกทั้งยังเป็นคนสนิทที่อยู่กันมาตั้งแต่สมัยคุณหญิงพิศสมัยยังสาว จนตอนนี้อายุก็เข้าวัยกลางคนเข้าไปแล้ว ดูแลกันจนตายกันไปข้าง มีลูกมีหลานก็ได้คุณหญิงท่านส่งเสียให้เรียนจนจบ เลยอยู่ข้างกายท่านมาจนทุกวันนี้“ค่ะคุณหญิง”วัลดาคลานเข่าเข้ามาหาเจ้านายที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ที่โซฟา ก้มหัวพร้อมรับคำสั่ง“เธอไปดูซิว่าวันนี้มีใครเข้ามาที่บ้านหรือยัง ช่วงนี้เป็นเงียบๆ เหงาๆ หลานฉันมันไม่อยากได้แล้วใช่ไหมสมบัติ เดี๋ยวแม่จะตัดออกจากกองมรดกให้หมด” คุณหญิงใหญ่หรือคุณย่าถึงกับโมโหเป็นอย่างมากมีหลานก็ตั้งสี่ห้าคน ไม่เห็นมีใครจะได้ดั่งใจ“บัลลังก์” หลานคนโ