Chapter 15

Chapter 15

“ไม่จริงหรอกนุ๊กไม่เชื่อว่า แม่นี่จะเป็นแฟนคุณจิม เพราะดูจากสารรูปแล้วน่าจะเป็นแฟนกรรมกรก่อสร้างมากกว่า”

ยุพายังไม่หยุดดูถูกหน้าตาของไพลิน คนถูกปรามาสของขึ้นอีกครั้ง ใช้มือปัดลำแขนของศตวรรษให้ออกห่างตน ก่อนจะก้าวเท้าไปหายุพาอย่างเอาเรื่อง

“ทำไม หน้าตาฉันมันแย่มากหรือไงเธอถึงคิดว่าฉันเป็นแฟนกับคุณจิมไม่ได้ ฉันจะบอกอะไรให้นะ คนที่สวยแต่รูปบางคนก็จูบไม่หอม ถูกผู้ชายทิ้งมีเยอะแยะไป คนไม่สวยอาจจะมีดีจนผู้ชายลุ่มหลงและหลงรัก” ไพลินเสียงแข็งใส่ “อย่างเธอไงล่ะ อุตส่าห์ไปทำโน่นทำนี่มาซะสวยเช้งเพื่อมาจับผู้ชาย สุดท้ายเป็นไงล่ะ จับอยู่หรือเปล่า ถ้าจับอยู่คุณจิมคงไม่มาเป็นแฟนฉัน ฉันว่านะ เธอน่าจะเอาเงินไปทำสมองใหม่ซะด้วย เพราะผู้ชายสมัยนี้เขาไม่ได้มองแค่ความสวยงามเพียงอย่างเดียว สวยแต่ไม่มีสมองผู้ชายก็ไม่เอา ส่วนฉันไม่สวยแต่สมองมีเพียบเพราะฉะนั้นฉันชนะเธอ แม่ของปลอม”

ไพลินใส่ยุพาอีกชุดใหญ่ ยกคิ้วใส่ด้วยท่าทางสุดกวน “คุณเองก็เหมือนกัน หน้ามืดตามัวมากหรือไงถึงได้ไปคว้าผู้หญิงไม่มีสมองมาคั่วด้วย หรือว่าคุณไม่มีสมองถึงคิดไม่ได้”

เธอได้ทีหันมาสาดคำพูดใส่ศตวรรษที่ตกอยู่ในอาการอึ้งกับฝีปากของ