Beranda / รักโบราณ / วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท / ตอนที่ 26 แผนร้ายของท่านแม่

Share

ตอนที่ 26 แผนร้ายของท่านแม่

last update Terakhir Diperbarui: 2025-05-09 18:36:34

ภายในตำหนักยามค่ำคืน โคมไฟสีอำพันส่องแสงเรืองรองต้องกับม่านแพรบางสีทองอร่าม ฮองเฮาซึ่งประทับอยู่บนตั่งบุผ้าไหม ปลายนิ้วเรียวค่อย ๆ ลูบไล้ขอบถ้วยชาที่อุ่นร้อน ขณะทอดสายตามองออกไปยังสวนด้านนอก สายลมเย็นพลิ้วพัด แต่ภายในใจของพระนางกลับไม่เย็นตาม

นางถอนหายใจแผ่วเบา มองฮ่องเต้ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม กำลังถือถ้วยชาด้วยอาการสงบนิ่ง ไม่ยอมเงยพระพักตร์สักที จนในที่สุด

“ฝ่าบาท” นางทนความอึดอัดไม่ไหว จึงต้องเอ่ยเรียก พลางทอดพระเนตรไปยังพระสวามี

ฮ่องเต้เลิกพระขนงขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะวางถ้วยชาลงบนโต๊ะหินอ่อนข้างกาย

“เจ้าเป็นอะไรไป ดูเหมือนมีเรื่องกังวล” พระองค์กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง แต่สายตากลับแฝงไปด้วยความใส่ใจ

ฮองเฮาเม้มริมฝีปากแน่น เหมือนไม่ถูกพระทัย ก่อนจะตัดสินใจเอ่ยออกมา “หม่อมฉันกังวลเรื่องของหยวนเจ๋อและพระชายาของเขาเพคะ”

“เหวิ่นจือหยู” ฮ่องเต้ขมวดพระขนงเล็กน้อย “มีเรื่องใดที่เจ้ากังวล”

ฮองเฮาวางถ้วยชาในมือตนเองเบา ๆ ก่อนจะตอบ “พระองค์ก็รู้ ว่าหยวนเจ๋อยังไม่เปิดใจให้พระชายาเลย นับตั้งแต่แต่งงานมา ทั้งคู่แทบไม่ได้พูดคุยกันจริง ๆ จัง ๆ”

ฮ่องเต้พยักพระพักตร์เล็กน้อย แต่ไม่ตอบรับเสียทีเดียว
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท   ตอนที่ 40 ความน้อยใจ

    ยามเย็นฮองเฮาทรงจัดงานเลี้ยงเล็กๆ ภายในตำหนัก เพื่อฉลองความสำเร็จของเหวิ่นจือหยูในการฝึกวิทยายุทธ ทุกคนในตำหนักมารวมตัวกันอย่างอบอุ่น ทว่าฮองเฮามิได้เชิญใครจากตำหนักอื่นมา เพราะไม่อยากให้ใครรู้เรื่องพระชายาเก่งกาจเรื่องเพลงดาบ“ขอให้เจ้าเป็นนักสู้ที่เก่งกาจ และปกป้องราชสำนักของเราอย่างมีเกียรติ” ระหว่างงานเลี้ยง ฮองเฮาทรงยกจอกสุราขึ้น ตรัสอย่างภูมิใจในตัวของลูกสะใภ้ในฐานะศิษย์เอก“หม่อมฉันจะไม่ทำให้เสด็จแม่ผิดหวังเพคะ” เหวิ่นจือหยูสัมผัสได้ถึงความห่วงใยและความหวังดีจากฮองเฮาค่ำคืนหลังบรรยากาศแห่งความสุขและความอบอุ่นจบลง เหวิ่นจือหยูเดินทางกลับตำหนักของตน ขณะที่กำลังเดินผ่านห้องอักษร เสียงสนทนาเบาๆ ทำให้นางชะงักฝีเท้า“คนแคว้นฉางหานส่งสารมาว่าพวกเขามีพระธิดาที่ทรงงดงามและมีความสามารถ อยากถวายตัวให้กับองค์รัชทายาทพะย่ะค่ะ”เสียงขององครักษ์ดังลอดออกมา แม้เบา แต่กลับชัดเจนในหูของเหวิ่นจือหยู นางกำมือแน่น สายตาหวาดหวั่นโดยไม่รู้ตัว“ถ้าพวกเขาส่งมา ข้าคงต้องให้พระชายาเลือกและตัดสินใจเอง”เสียงของหลี่หยวนเจ๋อเรียบเฉย ทว่าในน้ำเสียงนั้นมีความลังเลที่เหวิ่นจือหยูก็สัมผัสได้ นางรู้สึกเ

  • วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท   ตอนที่ 39 หนทางที่เท่าเทียม

    ในจวนตระกูลเหวิ่น บรรยากาศภายในห้องอันเงียบงัน เหวิ่นลี่หยานั่งอยู่หน้ากระจกทองเหลืองที่สะท้อนใบหน้างามล้ำของนาง เงาสะท้อนในกระจกเผยให้เห็นความงดงามไร้ที่ติ ความสวยนางไม่เป็นรองใครคงจะแพ้แค่เพียงเหวิ่นจือหยูพี่สาวต่างมารดาเท่านั้น ภายในใจนางเต็มไปความเกลียดชังและความแค้นอันคุกรุ่นนางรู้สึกโกรธแค้นที่ความรักขององค์รัชทายาทและเหวิ่นจือหยูเติบโตมากพัฒนายิ่งขึ้น องค์รัชทายาทให้ความสำคัญของการมีเหวิ่นจือหยูอยู่เคียงข้าง ถึงขนาดย้ายพระชายาไปอยู่ตำหนักเดียวกัน “ทำไมทุกอย่างต้องเป็นของเหวิ่นจือหยู” นางพึมพำเสียงแผ่ว น้ำเสียงปนความคับแค้น “แค่เพราะนาง ได้ชื่อว่าเป็นลูกของฮูหยินใหญ่ ข้าผู้เกิดจากอนุไม่มีค่าพอที่จะได้รับความรักและความยุติธรรมเช่นนั้นหรือ”ดวงตาที่เคยฉายแววอ่อนหวานบัดนี้เยือกเย็นราวกับผิวน้ำแข็งยามค่ำคืน ความคิดบางอย่างก่อร่างขึ้นในใจนางอย่างช้าๆ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความมุ่งมั่นอันแน่วแน่เหวิ่นลี่หยาหันกลับมามองตัวเองในกระจกอีกครั้ง ดวงตาของนางแปรเปลี่ยนเป็นมุ่งมั่น “ข้าอาจไม่ได้เป็นพระชายาของรัชทายาท แต่ข้าสามารถเป็นพระชายาขององค์ชายอื่นได้”“หากข้าสามารถเป็นพระชายาในวังหลวง

  • วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท   ตอนที่ 38 ทดสอบดาบ NC

    ตลอดเวลาที่ผ่านมา เหวิ่นจือหยูมุ่งมั่นฝึกฝนวิทยายุทธอย่างไม่ย่อท้อ ภายใต้การดูแลของฮองเฮาและหวังหลง ฝีมือของนางพัฒนาอย่างก้าวกระโดด จากหญิงสาวที่จับดาบด้วยความลังเล บัดนี้นางกลายเป็นนักสู้ที่ว่องไวและเฉียบคม ความก้าวหน้าของนางสร้างความภาคภูมิใจให้แก่ทั้งฮองเฮาและหวังหลง แต่ละวันของนางเต็มไปด้วยการฝึกซ้อมที่หนักหน่วง นางฝึกทั้งดาบ กระบี่ และศิลปะการต่อสู้ด้วยมือเปล่า รวมถึงเรียนรู้การหลบหลีกและการอ่านจังหวะของคู่ต่อสู้ ช่วงบ่าย ฮองเฮาทรงนั่งทอดพระเนตรอยู่ใต้ศาลา ขณะเหวิ่นจือหยูก้าวเข้าสู่สนามประลอง นางยืนอยู่ตรงหน้าหวังหลง ผู้ซึ่งเป็นทั้งครูฝึกและคู่ต่อสู้ของนางในวันนี้“เริ่ม” หวังหลงประกาศ ก่อนพุ่งเข้าโจมตีนางด้วยความเร็วเหวิ่นจือหยูตั้งรับ นางขยับเท้าหลบอย่างว่องไว คมดาบของหวังหลงเฉียดผ่านปลายเสื้อของนางไปเพียงนิดเดียว นางใช้จังหวะนั้นตอบโต้ด้วยการฟาดดาบสวนกลับไป หวังหลงเบี่ยงตัวหลบ แต่แววตาของเขาฉายความประหลาดใจ“ดีมาก” ฮองเฮาตรัสด้วยความพอใจหวังหลงยิ้มบางๆ ก่อนเข้าประชิดตัวอีกครั้ง คราวนี้เขาเร่งจังหวะการโจมตีให้รวดเร็วและหนักหน่วงกว่าเดิม แต่เหวิ่นจือหยูยังสามารถรับมือได้ “พ

  • วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท   ตอนที่ 37 เพลงดาบของศิษย์เอก

    ความสัมพันธ์ระหว่างเหวิ่นจือหยูและหลี่หยวนเจ๋อเริ่มแน่นแฟ้นขึ้นทีละน้อย นางรับรู้ได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของเขา จากชายหนุ่มผู้เย็นชาและห่างเหิน กลายเป็นใครบางคนที่คอยห่วงใยนางอย่างเงียบๆ สายตาคมคู่นั้นที่เคยมองนางอย่างว่างเปล่า บัดนี้กลับเต็มไปด้วยความอบอุ่นที่ทำให้หัวใจของนางไหวหวั่นแม้นางจะเริ่มยอมรับความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นภายในใจ แต่มันก็ยังมีสิ่งหนึ่งที่คอยรบกวนอยู่เสมอ เงาของเหตุการณ์ในคืนนั้น คืนที่มีมือสังหารบุกเข้ามาในตำหนักภายนอก วังหลวงอาจดูเงียบสงบ แต่ในความเงียบนั้น อาจซ่อนคลื่นใต้น้ำที่รอวันปะทุ เหวิ่นจือหยูรู้จักเหวิ่นลี่หยา น้องสาวต่างมารดาของนางดี อีกฝ่ายไม่มีทางยอมแพ้ นางมั่นใจว่าคนร้ายในคืนนั้นต้องเป็นคนของเหวิ่นลี่หยาอย่างแน่นอน เพียงแต่หลักฐานทั้งหมดก็ถูกตัดขาดไปพร้อมกับลมหายใจสุดท้ายของมือสังหารผู้เลือกที่จะฆ่าตัวตายหนีความผิดเหวิ่นจือหยูนึกถึงความเป็นไปได้ที่เหวิ่นลี่หยาจะยังไม่หยุดเพียงแค่นี้ หากอีกฝ่ายตั้งใจจะทำลายความรักของนางและหลี่หยวนเจ๋อ ย่อมต้องมีแผนการอื่นที่ซับซ้อนและร้ายกาจกว่าครั้งก่อนอันตรายในอนาคตยังคงเป็นปริศนา แต่นางจะไม่ยอมเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งท

  • วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท   ตอนที่ 36 พิษร้ายเจ้ามังกร NC

    สวบบบบ“อ๊ายยยย เจ็บ จุก อ๊ะ ซี๊ดดด อย่าเพิ่งขยับ หลี่หยวนท่านอย่าเพิ่งขยับ หม่อมฉันจุกอยู่ อูยยย มังกรท่านใหญ่และยาวเหลือเกิน อ๊ะ อูยยย ซี๊ดดด ท่าน อย่าเพ่งขยับซิ ให้หม่อมฉันพักสักประเดี๋ยว อูยยย จุกจัง”ระหว่างรอให้เหวิ่นจือหยูได้ปรับตัว สายตาคมของหลี่หยวนเจ๋อก็มองลงไปยังใบหน้าสวยของพระชายา ปกติตอนที่เชื่อคำพูดของเหวิ่นลี่หยาว่าพี่สาวตัวเองว่านิสัยร้ายอาจทำให้เขาไม่ชอบหน้านางนั้นก็ว่านางนั้นมีใบหน้าที่งดงามมากแล้ว แต่พอได้มองเห็นตัวตนแท้จริงของนาง ใบหน้าอันงดงามนั้นก็สวยมากขึ้น ยิ่งพอมองตอนมีอารมณ์กระสันอยากแบบนี้แล้วใบหน้างดงามนั้นยิ่งทั้งงดงามทั้งยั่วยวนให้ลุ่มหลง หลี่หยวนเจ๋อรู้สึกหวงแหนใบหน้านี้เสียแล้วเขาไม่อยากให้ใครได้มาเห็นพระชายาผู้งดงามของเขา ยิ่งในสภาพยั่วยวนเช่นนี้ต้องมีเขาคนเดียวเท่านั้นที่มีสิทธิ์ได้เห็น ปากเล็กกระจับได้รูปข้างในโพรงปากที่หวานละมุนนี่อีกที่เขาหวงแหน ทรวงอกอวบใหญ่ล้นมือนี่เขาก็หวง วังดอกไม้อวบใหญ่ ปากประตูหยินที่รัดแน่นนี่เขายิ่งหวง ร่างกายของนางเป็นของเขาทั้งหมด“จือหยู เจ้างดงามมาก ที่มากกว่างดงามคือเจ้าช่างยั่วยวนมาก ข้ากลัวกว่าวันนี้เจ้าคงจะไม่ได้พ

  • วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท   ตอนที่ 35 อยู่กับข้าเจ้าจะปลอดภัย NC

    “เกิดอะไรขึ้น” ทั้งสองหันไปมองทันที เมื่อเห็นร่างของผู้มาเยือนฮ่องเต้ยืนอยู่ที่หน้าห้อง สีพระพักตร์เต็มไปด้วยความกังวล ดวงเนตรคมกริบกวาดมองไปทั่วห้องก่อนจะหยุดที่หลี่หยวนเจ๋อและเหวิ่นจือหยูเหวิ่นจือหยูรีบถอยออกจากอ้อมกอดของหลี่หยวนเจ๋อด้วยความอาย แต่องค์รัชทายาทยังคงจับมือของนางไว้แน่นราวกับจะบอกว่าเขาจะไม่ปล่อยให้ใครมาทำร้ายนางอีก“เสด็จพ่อ” หลี่หยวนเจ๋อเอ่ยขึ้นพร้อมกับโค้งคำนับ “ชายชุดดำผู้นี้บุกเข้ามาในตำหนักของพระชายา หม่อมฉันสงสัยว่าเขามีเจตนาไม่ดี จึงให้องครักษ์จับตัวไว้เพื่อสอบสวน”ฮองเฮาเข้ามาใกล้เหวิ่นจือหยูพร้อมกับปลอบโยนนาง “เจ้าสบายดีหรือไม่หยูเอ๋อร์ ข้าเห็นเมื่อครู่นี้ชายคนนั้นมีดาบด้วย”เหวิ่นจือหยูพยักหน้าพร้อมกัยยิ้มอ่อนหวานให้ “หม่อมฉันสบายดี ขอบพระทัยเพคะ”ฮ่องเต้ก้าวเข้าไปใกล้ชายชุดดำที่ถูกควบคุมตัวโดยองครักษ์ ใบหน้าของพระองค์เคร่งขรึม แววตาแสดงถึงความกังวลแต่ก็แฝงไปด้วยความสงสัย“เจ้าเป็นใคร และมาที่นี่เพื่ออะไร” ฮ่องเต้ถามด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจชายชุดดำไม่ตอบ เพียงแต่ก้มหน้ามองพื้น ฮ่องเต้หันไปมององครักษ์ประจำพระองค์ “จับเขาไปที่คุกหลวงทันที สอบสวนให้ได้ว่าใครส่ง

  • วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท   ตอนที่ 34 ภัยร้ายคุกคาม

    ค่ำคืนอันเงียบสงัดปกคลุมตำหนักพระชายาด้วยความมืดมิด ลมยามดึกพัดผ่านม่านบางเบาให้พลิ้วไหว เงาไม้จากภายนอกทอดตัวบนผนัง สร้างภาพลางเลือนที่เหมือนจะขยับได้เองบนเตียงกว้าง เหวิ่นจือหยูนอนนิ่งพลางจ้องมองเพดาน ดวงตาหม่นเศร้าคิดถึงชีวิตในฐานะพระชายา นางพยายามปรับตัว พยายามทำความเข้าใจกับชะตากรรมของตนเอง แต่ค่ำคืนนี้กลับเงียบผิดปกติ เงียบเสียจนได้ยินเสียงลมหายใจของตนเองชัดเจนทันใดนั้นเสียงฝีเท้าแผ่วเบาดังขึ้นจากด้านนอก มันเบาจนแทบไม่ได้ยิน แต่ในความเงียบเช่นนี้กลับดังราวกับเสียงกลองที่เต้นรัวอยู่ในอกของนางแกรก…เสียงบานประตูถูกเลื่อนเปิดออกช้าๆ อย่างแผ่วเบา แต่ความเงียบทำให้เสียงนั้นกลับดังก้องขึ้นกว่าเดิม นางเบิกตากว้าง นอนนิ่งไม่กล้าขยับตัว พลางจ้องมองไปยังประตูด้วยหัวใจที่เต้นระรัวเงาดำเคลื่อนเข้ามาอย่างเงียบเชียบ ร่างสูงในชุดดำสนิทคลุมกายแนบชิด ผ้าคลุมปิดบังใบหน้าไว้เหลือเพียงดวงตาเย็นเยียบที่จ้องมองนางเหวิ่นจือหยูรู้สึกถึงลางสังหรณ์ร้าย หัวใจเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกจากอก นางกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก“ใครน่ะ” เสียงของนางสั่นเครือ นางรีบลุกขึ้นนั่ง ดวงตาจับจ้องร่างนั้นด้วยความตื่นตระหนก

  • วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท   ตอนที่ 33 หลี่หยาปะทะฮองเฮา

    “องค์รัชทายาท”เสียงเรียกจากด้านนอกดังขึ้นพร้อมกับเสียงเคาะประตู “องค์รัชทายาทเพคะ”หลี่หยวนเจ๋อลืมตาขึ้นจากความคิดอันสับสน เขารู้ดีว่าใครบางคนอยู่ข้างนอก แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้ขยับตัว ประตูไม้หนักก็ถูกผลักเข้ามาโดยแรง เหวิ่นลี่หยาก้าวพรวดเข้ามาในห้อง สายตาของนางเต็มไปด้วยความโกรธแค้นจนปิดไม่มิด นางเบิกตากว้างทันทีที่เห็นภาพตรงหน้าหลี่หยวนเจ๋อและเหวิ่นจือหยูอยู่ด้วยกันในท่วงท่าที่เต็มไปด้วยความสนิทสนมองครักษ์ที่ตามมาจับตัวนางไว้แล้วนำออกไปรอข้างนอกห้อง รอไม่นานองค์รัชทายาทและพระชายาก็เดินออกมาข้างนอกห้องบรรทม“เจ้ามีธุระอันใด เหวิ่นลี่หยา”“องค์รัชทายาท” เสียงของเหวิ่นลี่หยาดังสูงอย่างไม่อาจปิดบังความตกใจ “เหตุใดพระชายาจึงมาอยู่ที่นี่เพคะ”หลี่หยวนเจ๋อรู้สึกกระอักกระอ่วน ที่โดนถามอย่างไม่ทันตั้งตัว “นางเพียงแค่…” คำพูดสะดุดไปเมื่อเขานึกไม่ออกว่าจะอธิบายอย่างไรเหวิ่นลี่หยาก้าวเข้ามาใกล้ ดวงตาสั่นไหวด้วยความเดือดดาล “หรือว่านางกำลังยั่วยวนท่านจริง ๆ” เสียงของนางดังไม่พอใจ“ข้าไม่ได้” เหวิ่นจือหยูเปิดปากอธิบาย แต่เสียงเย้ยหยันของเหวิ่นลี่หยากลับแทรกขึ้น“พี่จือหยู ท่านลืมแล้วหรือว

  • วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท   ตอนที่ 32 ความรู้สึกที่ซับซ้อน

    ค่อนคืนจนเกือบรุ่งสาง หลังผ่านค่ำคืนอันยาวนานที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อนและความเหน็ดเหนื่อย หลี่หยวนเจ๋อและเหวิ่นจือหยูต่างนอนอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน ความเงียบสงัดภายในห้องเต็มไปด้วยบรรยากาศอบอุ่นอันละมุนละไม ราวกับว่าโลกทั้งใบหยุดหมุนเพื่อให้พวกเขาได้อยู่ใกล้ชิดกันในช่วงเวลานี้หลี่หยวนเจ๋อมองพระชายาที่หลับใหลอยู่ข้างกาย ความรู้สึกที่เขาพยายามกดเก็บไว้ภายในมาตลอดเริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้งในหัวใจของเขา นางช่างงดงามในยามที่แสงจันทร์และแสงอ่อนของโคมไฟในห้องสาดส่องใบหน้า เขาควรจะพึงพอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนี้ แต่ความสับสนกลับยังวนเวียนอยู่ในใจ ราวกับว่าความสัมพันธ์นี้ยังไม่อาจลงตัวรุ่งสางวันใหม่ แสงแดดแรกของวันลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้อง ความอบอุ่นของแสงทำให้เหวิ่นจือหยูเริ่มขยับตัว นางตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกที่เต็มไปด้วยคำถาม เมื่อเห็นหลี่หยวนเจ๋อยืนอยู่ที่หน้าต่าง ดวงตาของเขาเหม่อลอยออกไปยังสวนหย่อมด้านนอก ราวกับกำลังคิดถึงเรื่องราวบางอย่างที่ซับซ้อน“ท่าน” เสียงแผ่วเบาของเหวิ่นจือหยูทำให้หลี่หยวนเจ๋อสะดุ้งเล็กน้อย เขาหันมามองนาง ดวงตาสวยของนางเต็มไปด้วยความไม่แน่ใจ“ท่านไม่พอใจห

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status