(ต่อ)นิดาดิ้นขลุกขลักเพื่อให้ตัวเองได้รับอิสระจากวงแขนใหญ่ เขาไม่ใช่เพียงแค่กอดจนแทบหายใจไม่ออก แต่เขายังหน้าไม่อายมาขโมยหอมแก้มเธอทั้งซ้ายทั้งขวาโชว์สายตาคนงานทั้งไร่อีกต่างหาก คนบ้าอะไรก็ไม่รู้ อารมณ์ผีเข้าผีออกจริงๆหญิงสาวอายจนไม่รู้จะอายอย่างไรกับสายตายิ้มได้ของพวกคนงานเหล่านั้น แต่น่านพยัคฆ์ก
(ต่อ)“พยัคฆ์หยุดเดี๋ยวนี้!” เสียงห้ามดังลั่นหลุดออกจากปากผู้อาวุโสบนรถเข็น น่านสิงห์พยักหน้าให้สายใจเข็นรถเข็นของตัวเองเข้าไปใกล้กับลูกชายมากยิ่งขึ้น เมื่อคำสั่งห้ามของเขาไม่มีใครคิดจะสนใจ“พ่อไม่ต้องมายุ่ง” น่ายพยัคฆ์เงยหน้าขึ้นไปตวาดกลับ จึงเป็นเหตุทำให้สันติสบโอกาสเหมาะสวนกำปั่นกลับไปยังใบหน้าขอ
(ต่อ)และทันทีที่สองร่างชายหญิงเปิดประตูรถลงมาพร้อมกัน สิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นโดยไม่มีใครได้ตั้งตัว เมื่อร่างใหญ่โตของน่านพยัคฆ์เดินจ้ำอ้าวตรงดิ่งมายังคนทั้งคู่ ใบหน้ารกรุงรังด้วยหนวดเครากัดฟันกรอดๆด้วยอารมณ์โมโหสุดขีด เมื่อเขาเห็นแม่เมียรักนั่งรถเข้ามากับไอ้เพื่อนตัวดี แล้วปล่อยให้เขากระวนกระวายออ
(ต่อ)นิดาใช้เวลาอยู่กับพวกเด็กจนลืมเวลาไปเสียสนิท นี่มันก็ปาเข้าไปเกือบจะหนึ่งทุ่มตรง แต่หญิงสาวกับยังนั่งเล่านิทานให้กับพวกเด็กเล็กๆฟังเพลิดเพลินไป ส่วนคุณหมอหนุ่มรูปหล่อก็มีความรู้สึกไม่ต่างกัน ยิ่งได้มาอยู่ใกล้ชิดกับหญิงสาวที่ตัวเองพึงใจอยู่ด้วยแล้ว ก็ยิ่งทำให้เขาไม่อยากจะพานิดากลับไปส่งยังไร่เล
“อืมทำได้อย่างที่ปากมึงบอกงั้นก็ดีไป ถือว่ามึงยอมเปิดใจตัวเองขึ้นมาบ้างแล้ว”“กูยอมรับก็ได้ กูรักเขา...” น่านพยัคฆ์ยอมรับเสียงหนักแน่น เขายอมรับเสียงเรียกร้องของหัวใจตัวเองให้เพื่อนรักเพื่อนตายได้รับรู้ ระหว่างเขากับพีรยุทธ์ไม่เคยมีเรื่องอะไรต้องปิดบังกันสักเรื่องอยู่แล้วเท่าที่ผ่านมา“แล้วคุณนิเขาร
(ต่อ)ใบหน้ายับย่นหัวคิ้วขมวดมุ่นด้วยท่าทางวิตกกังวลใจ ชายหนุ่มอดคิดไปสารพัดไม่ได้ แวบหนึ่งเขากลัวนิดาจะได้รับอันตรายจากพวกอันธพาลในตัวเมืองนี้ ถึงที่นี่จะไม่ใช่บ้านป่าเมืองเถื่อนอะไร แต่นิดาเป็นผู้หญิงสวยสะดุดตา ใครพบใครเห็นก็ต้องหันมาสนใจ แถมหญิงสาวยังแปลกหน้าสำหรับชาวบ้านแห่งนี้อยู่มาก เขากลัวเธอ