LOGINShare
บทที่ 400
Latest chapter
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 820
ฉินซูยิ่งโกรธกว่าเดิม เขากล่าวอย่างโมโหว่า "ท่านถ่ายทอดวิชาประหลาดอะไรให้ชูโม่กัน แล้วยังพูดว่านางต้องรักษาพรหมจรรย์ไว้ ท่านคิดจะสร้างปัญหาให้ข้าใช่หรือไม่ ท่านคิดจะทำกระไรกันแน่!"“ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง ไฉนเล่า การฝึกวิชานั่นก็เป็นความเต็มใจของนางเอง ข้ามิได้ถือมีดไปจี้คอนางแล้วบังคับเสียหน่อย บัดนี้เจ้ากลับมาหาเรื่องข้าโดยไม่มีเหตุผลงั้นรึ?”"ข้าหาเรื่องท่านโดยไม่มีเหตุผลงั้นรึ? นางคือว่าที่พระชายาของข้า ท่านทำเรื่องเช่นนี้ แล้วนางจะแต่งงานกับข้าได้อย่างไร?""เจ้าก็รู้นี่ว่าเป็นเรื่องในภายหน้า ใครเล่าจะกำหนดได้อย่างแม่นยำ หากนางมิสนใจในตัวเจ้าขึ้นมาเล่า?"เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฉินซูก็พลันเดือดดาลขึ้นมา เขาพับแขนเสื้อขึ้นแล้วพูดอย่างโกรธเคืองว่า "ยังจะกล้ามาพูดเยาะเย้ยอีกรึ ดูเหมือนว่าหากมิทำให้ท่านเห็นสักหน่อย ท่านคงจะคิดจริง ๆ ว่า ข้าฉินซูผู้นี้กลั่นแกล้งกันได้ง่าย ๆ!"ซ่างกวนอวิ๋นซีมองเขาด้วยหางตา ใบหน้าเต็มไปด้วยความดูถูก "เจ้าน่ะรึ? ฮ่าฮ่า"สิ่งที่เรียกว่าทนได้ก็มีขีดจำกัด ถูกสตรีดูแคลนถึงเพียงนี้ แล้วฉินซูจะทนได้อย่างไรกันเล่า!เขามิพูดให้เสียเวลา ปลดปล่อยปราณรัศมีภายในกาย
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 819
เมื่อหวังจื่อโหรวได้ยินว่าฉินซูจะชวนนางไปกินข้าว ใบหน้าสวยของนางก็ผุดสีแดงขึ้นมาบนแก้มทั้งสองข้าง นางยังลอบยินดีมิหยุดอีกด้วยในขณะเดียวกัน เหตุการณ์นี้ก็ถูกเซี่ยจื่อผิงที่เดินผ่านมาเห็นเข้าเต็มสองตาเขาโกรธจนกัดฟันกรอดพร้อมกับกำหมัดแน่นจนเล็บฝังลึกลงในเนื้อหนังโดยมิรู้ตัว!"ฉินซู ข้าจะฆ่าเจ้าแน่ ข้าขอสาบานว่าจะฆ่าเจ้าให้จงได้!"เซี่ยจื่อผิงคำรามด้วยความโกรธจัดในใจ จากนั้นก็หันหลังเดินออกไปทว่า ฉินซูมิรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยระหว่างที่เขาขึ้นบันได ก็ยังแอบสงสัยในใจว่า ไฉนเมื่อครู่ถึงได้มัวแต่สับสนงงงวยจนถูกซ่างกวนอวิ๋นซีตบปลิวลงไปได้เช่นนั้นเมื่อเขาคิดทบทวนอีกครั้ง ตอนที่ผลักประตูเข้าไปนัั้น ดูเหมือนว่าซ่างกวนอวิ๋นซีจะกำลังแต่งตัวอยู่!ครั้นคิดถึงเรื่องนี้ ฉินซูก็อดมิได้ที่จะรู้สึกสิ้นหวังราวกับอยากร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตาหากเห็นชัด ๆ เต็มสองตาแล้วโดนตบล่วงยังพอว่า แต่นี่เมื่อกี้เขาแทบมิเห็นอะไรเลย ก็โดนฟาดเข้าอย่างแรง เช่นนี้จะไปเรียกร้องความเป็นธรรมกับใครได้บ้างเล่า?เมื่อเขามาถึงชั้นเก้าอีกครั้ง เขาก็มิได้เปิดประตูพรวดเข้าไปอีก แต่เอ่ยถามอยู่ตรงหน้าประตูว่า "ซ่างกวนอวิ
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 818
ฉงชูโม่อธิบายว่า "นางบอกว่าหม่อมฉันมีสายเลือดร่างศักดิ์สิทธิ์ติดตัวมาแต่กำเนิด และวิชานี้ก็ถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะสำหรับสายเลือดประเภทนี้ นางจึงได้ถ่ายทอดให้แก่หม่อมฉันเพคะ"“นางถ่ายทอดให้เจ้าง่าย ๆ เช่นนี้เลยรึ? มิได้ตั้งเงื่อนไขอันใดเลยหรือ?”"เงื่อนไข? นางบอกว่าในภายภาคหน้าอาจมีบางเรื่องที่ต้องการให้หม่อมฉันช่วย เช่นนี้จะถือว่าเป็นเงื่อนไขหรือไม่?"ครั้นได้ยินเช่นนี้ฉินซูก็ขมวดคิ้วเขาคิดในใจอย่างเงียบ ๆ หรือว่ายายเฒ่าคนนี้คิดจะฝึกฝนฉงชูโม่ให้กลายเป็นจอมยุทธ์สูงสุด เพื่อจะให้ช่วยนางล้างแค้นศัตรูในภายหน้า?แต่หลังจากคิดดูแล้ว เขาก็รู้สึกว่ามิน่าจะเป็นไปได้ เพราะอย่างไรเสียในยามนี้ฉงชูโม่ก็อยู่เพียงระดับสวรรค์เท่านั้นเพียงแต่นอกจากนี้แล้วซ่างกวนอวิ๋นซียังมีเป้าหมายอื่นใดอีกหรือไม่กัน?เขาคิดเท่าไรก็มิเข้าใจ จึงถามขึ้นอีกว่า “เช่นนั้นนางได้พูดเรื่องอื่นใดกับเจ้าอีกหรือไม่?’”"เรื่องอื่นหรือ?"ฉงชูโม่เท้าคางด้วยมือเรียวเนียนพลางย้อนนึกกลับไปผ่านไปครู่หนึ่ง นางจึงเอ่ยปากว่า "นางยังบอกด้วยว่า หากหม่อมฉันอยากฝึกฝนวิชานี้ให้สำเร็จ จะต้องรักษาความบริสุทธิ์นี้ไว้ มิเช่นนั้น ก็ยากยิ
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 817
“ขอรับ ข้าน้อยยังต้องกลับไปรายงานภารกิจ เช่นนั้นขอลาไปก่อน”“ขอแม่ทัพชีจงเดินทางปลอดภัย!”หลังจากส่งสายตามองชีเหวยที่จากไปไกลแล้ว ฉินซูก็หันหลังเดินกลับเข้าไปในเรือนจากนั้นเขาก็ย่องไปที่ปากทาง จดจำตำแหน่งประจำการของทหารรักษาการณ์ทั้งหมดไว้ในใจมู่หรงหัวจัดทหารรักษาการณ์ให้ประจำการอยู่ที่ปากทางเท่านั้น และมิได้ส่งคนมาคอยเฝ้าสอดแนม เรื่องนี้กลับช่วยให้ฉินซูหลีกเลี่ยงความยุ่งยากไปได้มากเลยทีเดียวเขากลับเข้ามาในเรือน รอจนกระทั่งตกเย็น จึงได้เริ่มจุดไปทำอาหารแท้จริงแล้วเขาก็แค่แสร้งทำเท่านั้น หลังจากจุดไฟสองกองแล้วเขาก็ย่องออกจากประตูหลัง มุ่งหน้าไปยังหอดารารักษ์ทันที......ภายในจวนของมู่หรงหัวชีเหวยถามว่า “องค์ชาย ท่านทรงต้องการให้ส่งคนไปลอบสอดส่องท่านผู้อาวุโสจูเก่อหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”มู่หรงหัวโบกมือปฏิเสธทันใด "มิจำเป็น ท่านผู้อาวุโสจูเก่อฉลาดเป็นเลิศ หากเผลอไผลให้เขารู้ว่าข้าส่งคนไปสอดแนมเขา เกรงว่าจะกลายเป็นได้ไม่คุ้มเสีย""ก็จริงพ่ะย่ะค่ะ เพียงแต่ข้าน้อยมิค่อยเข้าใจ เหตุใดเขาถึงอยากซักผ้าทำอาหารเองปานนั้น มีคนคอยรับใช้มิดีกว่าหรือพ่ะย่ะค่ะ?""ส่วนมากแล้วคนที่มีความสามา
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 816
ฉินซูจิบชาหนึ่งอึก เขาฉีกยิ้มแหยและถามว่า “องค์ชายกับขุนนางในราชสำนักมีความสัมพันธ์ใกล้ชิด พระองค์มิได้ทรงละเลยที่จะให้ผลประโยชน์แก่พวกเขาใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?"เรื่องนี้ย่อมแน่อยู่แล้ว หาไม่แล้วเหล่าขุนนางที่คุมอำนาจใหญ่ในมือจะยินดีเต็มใจทำงานให้ข้าได้อย่างไรเล่า?""การดึงให้พวกเขามาเข้าพวกต้องใช้เงินทองมากมาย ของกำนัลกับเงินบำเหน็จที่องค์จักรพรรดิประทานแด่องค์ชายในชีวิตประจำวันนั้นก็อาจมิเพียงพอใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?"มู่หรงหัวชะงักไปชั่วขณะ และหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งเขาก็พยักหน้าเขาถามด้วยความสงสัยว่า “ท่านผู้อาวุโสคิดจะพูดกระไรหรือ? ท่านพูดมาเถิด มิเป็นไร”“กระหม่อมหมายความว่า หากองค์ชายทรงใช้เรื่องนอกเหนือกฎหมายในการหาเงิน องค์ชายพระองค์อื่นก็น่าจะทำเช่นเดียวกัน เพียงแค่จับจุดอ่อนของพวกเขาไว้ เช่นนั้นแล้วก็มิต้องกลัวว่าจะไม่มีข้ออ้างไปกล่าวโทษพวกเขาต่อหน้าพระพักตร์องค์จักรพรรดิ!”มู่หรงหัวรู้แจ้งขึ้นมาทันใด “ใช่แล้ว ไยข้าจึงมินึกถึงเรื่องนี้หนา เรื่องอื่นข้าก็มิค่อยรู้ แต่น้องสี่ของข้านั้นจัดการกิจการหอนางโลมหลายแห่ง ซึ่งนี่ถือเป็นเรื่องที่เสด็จพ่อทรงบัญชาไว้อย่างเข้มงวด!”
องค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน บทที่ 815
ฉินซูพยักหน้าช้า ๆ และกล่าวเชยชมด้วยความเคารพ "องค์ชายทรงพระปรีชาญาณสมกับคำร่ำลือ กระหม่อมขอนับถือจากใจพ่ะย่ะค่ะ""ท่านชมเกินไปแล้ว ท่านกล่าวชัดเจนถึงเพียงนี้ หากข้ายังมิเข้าใจอีกก็คงจะโง่เขลาเกินไปแล้วกระมัง"มู่หรงหัวครุ่นคิดอยู่พักใหญ่แล้วก็ถอนหายใจเบา ๆ ออกมาอีกหนฉินซูถามด้วยความสงสัย "องค์ชายทรงถอนหายใจด้วยเหตุใดหรือพ่ะย่ะค่ะ?""ท่านผู้อาวุโสจูเก๋อ ท่านอาจยังมิทราบ แม้เสด็จพ่อจะยอมให้พวกเราคบหากับเหล่าขุนนางในราชสำนักโดยปริยาย ทว่าขุนนางฝ่ายทหารผู้มีอำนาจกลับมิเคยมีใครติดต่อกับเหล่าพี่น้องของข้าเลยแม้แต่คนเดียวอาจกล่าวได้ว่า อำนาจทางทหารของเป่ยเยี่ยนนั้นยู่ในพระหัตถ์ของเสด็จพ่ออย่างมั่นคง ดังนั้นจะหวังใช้เรื่องการครอบครองเมืองชิ่งโจวมายั่วยุฉินอู๋ต้าวให้บันดาลโทสะ เกรงว่าจะเป็นเรื่องที่ยากยิ่งยวดเสียแล้ว""องค์ชายทรงคิดว่า หากจะก่อความวุ่นวายขึ้นมา จำเป็นต้องยกทัพเปิดศึกหรือ?"มู่หรงหัวชะงักไปเล็กน้อย แล้วถามกลับว่า "มิใช่หรอกหรือ?"ฉินซูยิ้มเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า “แน่นอนว่ามิใช่ ตามสุภาษิตที่ว่า ปากคนน่ากลัวยิ่ง บางครั้งข่าวลือเพียงมิกี่คำ ยังน่ากลัวยิ่งกว่ากองทัพนับหมื่น
![จะไม่ทนกับบทบาทนางร้าย [รีไรท์ตอนจบ]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
