รอได้ไม่ถึง5นาที..หญิงสาวในเสื้อคอเต่าแขนกุดสีแดงเข้ม คู่กับกระโปรงทรงaก็เดินเข้ามา.. ผมดำสลวย..ที่เขานึกรักถูกทัดหู..เผยให้เห็นใบหน้าสวยหวานถูกแต่งแต้มหนาผิดปกติ..แต่..ไม่สามารถปิดความบวมช้ำของดวงตาหวานซึ้งได้..คนตัวโตกว่า..ปวดหนึบที่ใจ
เธอเสิร์ฟกาแฟเงียบๆ ก่อนจะถอยหลังเตรียมออกไป
"เดี๋ยว"คนเป็นหัวหน้าพูดรั้งไว้ทันที
"คุณอัคนีต้องการอะไรเพิ่มคะ"เสียงเนือยๆ ส่งจากดวงหน้าเฉยเมย.. ชายหนุ่มเม้มปากแน่น..ก่อนจะถามเขินๆ
"วันอาทิตย์นี้ว่างไหม?"
"ว่างค่ะ..คุณอัคนีจะให้ดิฉันไปเป็นเพื่อนคุณอ้ายซื้อของเหรอคะ..ที่ไหนยังไง..ก็แจ้งมาทางเมลล์ได้เลยค่ะ" เธอรับคำ..ค้อมหัวสุภาพ..เป็นการขออนุญาตออกจากห้อง ดวงตาคู่สวยหลุบลง
อัคนีเริ่มร้อนใจ..ดวงตาคมหลุกหลิกไปมา..ก่อนจะแกล้งหยิบถ้วยกาแฟหกรดโดนตัวเอง..กาแฟร้อนๆ ทำเขาร้องออกมาจริงๆ ใบหน้าหล่อเหลาเบ้
เลขาสาวสวยตกใจ..เธอรีบวิ่งเข้ามาดู..ใช้กระดาษทิชชูช่วยเช็ดคราบบนเสื้อที่เลอะ..แถมดึงเสื้อออกจากกางเกง..มือไม้ของเธอสั่น..เมื่อช่วยถอดกระดุม..หน้าท
วาลุกาเดินเข้าลิฟต์ด้วยกริยาสงบ... แตกต่างจากเลขาของนายสาวอีกคนที่ยืนหน้าซีด..ก้มหน้าหลบหลังนายเมธิณีเชิดหน้าขึ้นก่อนจะมองเหยียด ชุดเดรสสายเดี่ยวพิมพ์ลายดอก..ส่งผลให้หญิงสาววัย34ย่าง35 ดูเซ็กซี่สง่างามเหลือร้าย..เธอยืนกอดอก..เผยให้เห็นเล็บที่เคลือบด้วยสีแดงสด..สีเดียวกับริมฝีปากของเธอ"เหอะ..คนอะไรหน้าด้านหน้าทน..ไม่ละอายใจซะบ้างเลย..เกิดเรื่องขนาดแล้ว..ยังกล้ามาเสนอหน้าอีก..หน้าคนหรือหน้าคอนกรีตกันแน่นะ..หนาไม่มีอะไรเกิน" เลขาน้องชายเม้มปากแน่น..ดวงตาคู่สวยวาวโรจน์..เธอหันกลับมามองคู่กรณี"เชื่อไหมคะ..ตลอด5ปี..คำพูดวันนี้ของคุณ..เป็นคำพูดที่ตลกที่สุดเลย" ดวงตาเธอหรี่ลง น้ำเสียงคนพูดเยาะหยันเย็นชา"ละอายแก่ใจยังงั้นเหรอ? คำพูดนี้ไม่ควรออกจากปากผู้ต้องหาวางยา..จ้างข่มขืนหรอกมั้งคะ" คนอายุมากกว่าหน้าซีดทันทีพอดีกับลิฟต์เปิด..เมธิณีรีบปิดลิฟต์กลับ ก่อนจะหันมายืนบังทางออก..ดวงตาคมเฉี่ยวฉายแสงไม่พอใจ.. บรรยากาศเริ่มมาคุวาลุกาเชิดหน้าขึ้น..เธอไม่ได้ทำอะไรผิด..ไม่มีอะไรที่เธอต้อง
อัคนีเดิมตามก่อนกระชากแขนเธอกลับ..เลขาสาวนิ่วหน้า.. ไม่พูดเปล่ามือหนาหยาบบังคับกุมมือน้อยแน่น..ดวงตาคู่สวยของเธอวาวโรจน์ด้วยความโกรธ..เขาลากเธอกลับไปหน้าลิฟต์..พร้อมกดลง"ปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้นะ..แล้วนี่คุณจะพาฉันไปไหนอีก" น้ำเสียงหวานวี๊ดขึ้น..เจ้านายหนุ่มตีหน้ามึน..ก่อนตอบเรียบๆ"ไปอวดเมีย""ใครเมียพี่!!"ใบหน้าหวานขึ้นสี"คนนี้ไง.. พี่จะจูงมือเธอเดินรอบบริษัทสักสามรอบ..ดูซิ..จะมีใครหน้าไหนกล้ามาจีบเมียพี่อีก" น้ำเสียงท้ายดุแกมหึง..วาลุกาเบิกตากว้าง.. ขณะที่เธอยืนงง..เขายัดเธอเข้าลิฟต์.. ก่อนจะหันหน้ามาประชิด..ร่างสูงใหญ่เบียดเธอชิดกับกำแพง..เขาใช้แขนกันตัวเธอเหมือนอยู่ในอ้อมกอดลมหายใจอุ่นๆ กับกลิ่นโคโลญประจำตัวของเขา..ทำเธอใจหวิว..หน้าสวยหวานแดงระเรื่อ..ดวงตาคมของคนตัวโตกรุ้มกริ่ม..วาลุกาเริ่มอึดอัด"พี่เพลิง..ขยับออกไปก่อน""ไม่""เดี๋ยวใครเปิดมาจะทำยังไง"เสียงหวานแทบร้อง.. เธอไม่น่าไปยั่วให้เขาโกรธเลย"พี่อยากอวดเมียอะ..จะทำไม"เสียงนุ่มกระซิบพร่า..มือหนาหยาบไล้ใบหน้าสวยหวาน..ก่อนจะใช้ปลายนิ้วไล้ริมฝีปากนุ่ม..พาใจเจ้า
เช้านี้อัคนีมาถึงที่ทำงานไวกว่าปกติ..นั่งตรวจเอกสารไปด้วย..และรอเลขาสาวหน้าห้องให้เธอนำกาแฟมาเสิร์ฟเมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด ใบหน้าหล่อเหลาอ่อนโยน..เตรียมจะพูดขอโทษ และพร้อมจะเอาอกเอาใจ..แต่คนที่เข้ามากลับเป็นเลขาชายอีกคนแทนเวลาเธอโกรธ หรืองอนมักจะหาทางไม่เข้าห้องเขา แต่วันนี้มันเกินไปจริงๆ ...เขาถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด.. 'ทำไมผู้หญิงมักงี่เง่าเสมอนะ'ทำไมไม่เข้าใจว่าเรื่องความเป็นความตายของคนเป็นเรื่องใหญ่..ทำไมเธอต้องทำให้มันดู 'ยากด้วย' ทั้งที่เธอเคยเป็นคนง่ายๆ เข้าใจทุกอย่าง'อยากงอน..งอนไป..พักเที่ยงค่อยง้อละกัน'พอตัดอารมณ์ที่ไม่เกี่ยวข้องกับงานออกไปได้..ชายหนุ่มก็กลับมาอารมณ์ปกติ..นั่งทำงานอยู่นาน..จวน11 โมง..เสียงไลน์จาก 'มือถือส่วนตัว' ก็ดังขึ้น อัคนีรับสายทันที"ว่าไงครับน้องฟ้า""พี่เพลิงว่างไหมคะ ไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนฟ้าหน่อยซิ ..แล้วตอนบ่ายไปเยี่ยมคุณย่าด้วยกันนะคะ""อื่ม..เอางั้นก็ได้..เจอกันที่ร้านเดิมนะครับ"หลังวางสาย..เขารีบปั่นงานโครงการที่เตรีย
"ข้าว่าพ่อหนุ่มอุ้มยัยหนูไปนอนบนเตียงดีกว่านะ""ครับลุง" เขารีบอุ้มเธอไปวางไว้บนเตียง..ตัวเธอร้อนราวกับไฟ..ดวงตาคมฉายแววกังวล..คนอายุมากกว่า..ทักอย่างเห็นใจ..และคำพูดที่ตามมาทำเอาเขาพูดไม่ออก"เมียหนีมาละซิ" คุณลุงตบบ่าอย่างเข้าใจ..ไม่ทันที่เขาจะปฏิเสธว่าไม่ได้มาตาม'เมีย' แต่มาตาม 'เลขา' ...คนอายุมากกว่ากับเริ่มสอน"ผู้หญิงก็แบบนี้แหละ...เราเป็นผู้ชายก็ง้อๆ หน่อย..ตอนแรกลุงยังคิดเลยว่าสวยๆ แบบหนูทรายไม่เห็นมีแฟน..หรือผู้ชายมาหาที่ห้องบ้างเลย..พอเห็นพ่อหนุ่ม..ลุงก็เข้าใจ"คนอายุมากกว่าหัวเราะร่า..ใบหน้าหล่อเหลา..บุคลิกลูกคนรวยขนาดนี้..ถ้าหาผู้ชายใหม่ที่ใกล้เคียงคงยากอัคนีชะงักไป..คงเป็นเพราะรูปคู่หน้าห้องนั่งเล่น..ทำชายสูงวัยเข้าใจผิด...แต่ถ้าตอนนี้เขาปฏิเสธว่าไม่ได้เป็นอะไรกับเธอ..จะโดนไล่ออกจากห้องไหมนะร่างสูงใหญ่มีแววลังเล..ก่อนตัดสินใจถามคำถามที่คาใจ"แล้ว..เธออยู่คนเดียวมาตลอดเลยเหรอครับ""อื่อ..ตั้งแต่เธอย้ายมาอยู่ที่นี่ได้ 4ถึง5ปีแล้วมั้ง..ลุงก็เห็นยัยหนูคนนี้อยู่คนเดียวมาตลอดนั่นแหละ..นานๆ ทีถ
ณ ตึกจารวรี ชั้น21 เวลา 11.45 นเลขาสาวนั่งเหม่อมองอะไรไปเรื่อย..การเป็นเลขาผู้บริหารระดับสูงแท้จริงแล้ว..เป็นงานที่หนักมาก ดูจากหัวหน้าเธอที่หัวหมุนตามเจ้านายทั้งวัน ดูแลตั้งแต่เรื่องเล็กๆ น้อย..ยันเรื่องใหญ่..คำพูดมีผลต่อการตัดสินใจบางอย่าง..ถ้ามีข้อยกเว้นคนที่ทำงานสบายคงไม่พ้น..'เลขาแบบเธอ'การที่ชายหนุ่มยอมรับเธอเข้ามาทำงานสายนี้ เพราะไม่อยากขัดใจน้องสาว..เขาไม่ได้ตั้งใจให้งานเธอทำ..รวมทั้งไม่ไว้ใจที่จะมอบหมายงานสำคัญให้..ส่วนด้านคุณวิโรจน์ไม่รู้พี่เขาไปพูดยังไงหัวหน้าเธอถึงยอมทำงานต่อ..ส่วนเธอ..อาชีพที่เขาจัดให้มันไม่ใช่ 'เลขา' แต่เป็นอาชีพ 'เมียเก็บ'ตั้งแต่วันนั้นที่สวน..วันที่เธอรอเขา..วาลุการับรู้จากจิตสำนึก..น้ำหนักเธอในใจเขามันไม่มากพอ..เธอมันไม่สำคัญ..หญิงสาวรับความจริงข้อนี้โดยสภาพพอคนเรามาทำงานแล้วไม่ได้ทำ..คุณค่าของตัวเองย่อมลดลงเป็นธรรมดา..ความรู้สึกตัวเองไร้ค่า..กับตีตื้นขึ้นมาแทนดังนั้นตอนอารยาเดินหน้าบึ้งเข้ามาด้วยความโกรธ..เลขาสาวจึงดีใจมาก ดวงตาคู่สวยพราวระยับ..พร้อมกับรอยยิ้มหว
ณ โรงแรม bluesea หัวหินเลขาสาวคนสวยในชุดเดรสยาวสายเดี่ยวสีขาว..บนใบหน้าสวยหวานมีแว่นตากันแดดสีดำบังไว้เกือบครึ่งหน้า ริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงระเรื่อตามธรรมชาติ..ผิวขาวอมชมพูโดดเด่นเล่นกับแสงแดด..เธอกำลังขนกระเป๋าลากสำหรับนอนสองคืนไปยังตึก a ซึ่งเป็นโซนvip ทั้งตึกมีเพียง6 ห้องแบ่งเป็น2ชั้น เจ้านายหนุ่มให้กุญแจเธอไว้ก่อน..ห้องของเธอติดกับห้องของเขาส่วนเขาไปรอรับเพื่อนรัก..วายุ..กับเขมราช..ที่ขอติดมาเที่ยวด้วย..กระเป๋าให้พนักงานโรงแรมขึ้นมาเก็บให้วันนี้กำหนดการ..ช่วงเช้าพนักงานจะได้รับอนุญาตให้พักผ่อนตามอัธยาศัยเลขาสาวสวยเองก็นัดกับอัยการ..สาริกาเพื่อนรีเซพชั่นแก๊งใหม่ กะว่าจะไปเล่นน้ำ..ถ่ายรูปด้วยกัน ส่วนยัยเพื่อนรักจะตามมาพรุ่งนี้..วาลุกาถึงห้องรีบเปลี่ยนชุดว่ายน้ำทันทีณ ชายหาด พนักงานสาวหลายคนรีบเปลี่ยนชุดเตรียมมาเพื่อถ่ายรูปเต็มที่ พนักงานชายบางคนถือลูกบอลเตรียมเล่นวอเล่ย์บอลชายหาด..ซึ่งมีพนักงานกางตะข่ายไว้ให้แล้วริมชายหาดเองมีหนุ่มหล่อสามคนนอนเล่นตากลมทะเลสบายใจ..อากาศไม่ได้ร้อนมากเกินไป..
ช่วงบ่ายพนักงานถูกไล่ต้อนเข้าห้องโถงใหญ่เพื่อทำกิจกรรม..โดยถูกแบ่งเป็นสีๆ ..วาลุกาเองก็เข้าร่วมด้วยเธออยู่ในกลุ่มสีเหลือง ส่วนสองสาวรีเซพชั่นเพื่อนใหม่อยู่สีเขียว...เสียงกลองดังเป็นจังหวะ..แบ่งกิจกรรมเป็นวิ่งผลัดระยะสั้น..แชร์บอล..และมีสาวๆ แต่ละแผนกเต้นเชียร์นักกีฬาอัคนีแอบเดินเข้ามาส่องบรรดาพนักงาน..สายตากวาดหาเมียรัก..เธอกำลังหัวเราะกับเพื่อนแผนกอื่น..ร่างสวยสมส่วนอยู่ในชุดเสื้อยืดสีเหลืองกับกางเกงยีนขายาวสีน้ำเงินเข้ม..ผมดำสนิทถูกถักเปียสองข้าง..ชายหนุ่มยิ้มพอใจ'เป็นผู้หญิงต้องแต่งตัวน่ารักเรียบร้อยแบบนี้ซิ'"ไอ้เพลิง!!" ร่างสูงใหญ่สะดุ้งโหยงทันที..ก่อนจะหันไปทำหน้ายุ่งกับเพื่อนรัก"ไอ้เขมมึงจะเสียงดังทำไมเนี่ย""ละมึงมาทำอะไรลับๆ ล่อตรงนี้ละวะ อ้าว..แล้วนั่นแอบดูอะไรอยู่"เขมราชชะเง้อตามสายตาเพื่อนรัก..ไม่ต้องสืบคนที่เขาแอบมอง..ไม่พ้นวาลุกา..สาวสวยคนนั้น..วายุถอนหายใจ..กับเพื่อนรักจอมซึน"มึงก็เข้าไปดิ..จะมายืนแอบอะไรตรงนี้"คำถามของวายุ..ทำอัคนีหน้ามุ่ย"กูก็อยากเข้าไป..แต่เขาไม่ให้ผู้บริหารระดับสูงเข้าไปอะดิ..ก
"ขอบคุณนะคะพี่ยุ..ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือที่พี่มีให้ตลอดหลายปี..แต่.." วาลุกาพูด..พร้อมทั้งส่ายหน้า..ดวงตาคู่สวยมีความล้าในนั้น"ทรายว่ามันไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ..ในขณะที่ทรายคิดว่าเขารักทราย..เขาคงรับฟัง..อย่างน้อยแค่..'รับฟัง' ก็ยังดี"เสียงท้ายเจือสะอื้น เธอพยายามกั้นน้ำตา"แต่เปล่าเลย..เขาไม่แม้แต่จะฟัง...อันที่จริงแล้วพี่เพลิงอาจไม่เคยรักทรายเลยก็ได้ค่ะ"'พอ! ฉันไม่อยากฟัง..เธอก็รู้..ว่าฉันไม่ชอบฟังคำแก้ตัว..ฉันดูที่ผลลัพธ์..ผลลัพธ์ที่ว่าคือ ผู้หญิงอย่างเธอนอกใจฉัน..เธอมันเลี้ยงไม่เชื่อง'คำที่เขาด่าเธอยังจารึกอยู่ในใจ"ไม่หรอก..ไอ้เพลิงมันรักทรายมากนะ..รักมากก็เจ็บมากเป็นธรรมดา" วายุเริ่มร้อนรน..กลัวสาวน้อยเข้าใจผิด ก่อนจะเสริม"ลึกๆ พี่ว่าทรายรู้..ไม่งั้นทรายคงไม่กลับมาหรอกจริงไหม?""ที่ทรายกลับมา..มันอาจเป็นความเห็นแก่ตัวของทรายเองก็ได้มั้งค่ะ"เสียงเธอเรียบเรื่อย..สายตาคู่สวยเริ่มว่างเปล่า..ก่อนจะเหม่อมองออกไปที่ทะเล..ดวงตาใต้แว่นมองตอบอย่างไม่เข้าใจ
หลังจากที่น้องสาว และเลขาสาวคนสวยหนีเที่ยว..อัคนีพึ่งเข้าใจคำว่า 'เหงา' ที่แท้จริงเป็นยังไงวันแรก..เขาเลือกจะอยู่กับเพื่อน..ไม่ยอมโทรหาเธอวันที่สอง..เขาเลือกจะอยู่กับครอบครัว..ไม่ยอมโทรหาเธอวันที่สาม..เขาเลือกจะชวนอัปสรไปเดท..และยังคงไม่ยอมโทรหาเธอ..แต่ยิ่งอยู่กับสาวคนอื่น..'ความคะนึงหา' กับยิ่งรุนแรงขึ้นวันที่สี่..อัคนีกลับมานอนที่บ้าน..เขามองมือถือในมือ..พร้อมกับยิ้มขื่น..เธอก็ยังไม่โทรมา..เขาจึงตัดสินใจโทรหาเธอแทน..ทั้งเตรียมใจว่าคนสวยจะไม่รับโทรศัพท์..แต่รอบนี้..วาลุการับสายทันที..ราวกับกำลังรอสายใครสักคนอยู่แล้ว"ทำอะไรอยู่คะที่รัก"ทอดเสียงหวาน ดวงตาคมอ่อนโยน"ทรายพึ่งสระผมเสร็จค่ะ...แล้วพี่ละคะ ทำอะไรอยู่""พี่กำลังคิดถึงทรายอยู่ค่ะ""...""แล้วหนู..คิดถึงพี่บ้างไหม""อื่ม ทรายก็คิดถึงพี่เพลิงคะ"เสียงหวานออดอ้อน ก่อนที่เลขาสาวจะเสริมต่อ"ขอเวลาให้ทรายพักหน่อยนะคะ..ถ้าทรายหายเหนื่อยแล้ว..ทรายจะรีบกลับไป..พี
ตอนเธอมาถึง..วาลุกายืนรอหน้าประตูห้องแล้ว..เพื่อนสาวโถมตัวเข้ามากอดทันที..ดวงตาคู่สวยแดงช้ำ..น้ำตาเปรอะเปื้อนเต็มเสื้อ..เธอโอบกอดเพื่อนรักด้วยความสงสารจับใจ..เธอจูงมือหญิงสาวไปนั่งที่โซฟา..ในห้องเปิดแสงไฟสว่างโร่..มีเสียงจากทีวีดังเป็นเพื่อน"ทรายกินข้าวเย็นหรือยัง..น้ำทำอะไรให้กินไหม""ทรายไม่อยากกินอะ..คืนนี้..ฮือ..น้ำอยู่เป็นเพื่อนทรายได้ไหม""ได้ซิ..ทำไมจะไม่ได้..แล้วนี่ทรายกินยาหรือยัง""กินแล้ว"ดวงตาคมกวาดตามองเพื่อนรัก..เธอมีความรู้สึกว่าเพื่อนรักผอมลง..ใต้ตาดำคล้ำ...หญิงสาวเม้มปากแน่น..ก่อนจะไปปอกผลไม้ในตู้ให้ทาน"อะ..กินหวานหน่อยนะคนสวย..จะได้สดชื่น"น้ำเสียงสายชลพยายามทำให้สดใส..วาลุกาอดหัวเราะออกมาไม่ได้ ..เธอกำลังนั่งชันเข่าอยู่บนโซฟา..ผมยาวดำปล่อยตรง..ชุดนอนยาวสีขาวคลุมถึงข้อเท้า..อ่อนแอ...บอบบางจนเธอกังวล"ฝันอีกแล้วเหรอ"'ฝัน..แล้วตื่น..แล้วก็ฝัน..ซ้ำวนไป..เหตุการณ์ซ้ำๆ ..เคี่ยวกรำ..จนเธออยากจบเรื่องนี้..ถ้าหลับแล้วไม่ต้องตื่นจะดีแค่ไหนนะ'"อื่ม"เสียงหวานแหบพร่า..ดวงตาคู่สวยแห้งแล้ง
หลังจากสัมมนาบริษัทได้หนึ่งเดือน..อัคนีก็ใช้ชีวิตดังเก่า..เช้ามาไปทำงาน..กลางวันมีนัดกับสาว..ตกเย็นถ้าว่างไม่ติดครอบครัว..ไม่ติดงาน..ไม่ติดเพื่อน..ก็ไปหาเลขาสาวสุดสวย..เขาคิดว่าชีวิตช่วงนี้..'ลงตัว'..ที่สุดแล้วอย่างวันนี้แก๊งเพื่อนรักนัดกันมากินดื่มเที่ยวที่คลับเหมือนเดิม..เขามาถึงก่อน..เพื่อนรักสองคนถึงตามมา"ช่วงนี้ดูอารมณ์ดีนะไอ้เพลิง"เพื่อนผิวเข้มทักทันที..ยิ่งเห็นเพื่อนรักดวงตาเป็นประกาย..มีรอยยิ้มเปื้อนหน้าตลอดเวลา..แตกต่างจากหน้าบึ้งๆ ที่เขาเห็นจนเคยชินในช่วงหลายปีที่ผ่านมา"อื่อ โคตรดีเลยมึง"อัคนีเลิ่กคิ้วตอบ..วายุชงเหล้าส่งให้เขมราช..ก่อนจะเสริม"มึงยอมรับแล้วไงว่ารักน้องทราย?" อัคนีเบิกตาโต"มึงรู้ได้ไง""หน้ามึงบอกขนาดนั้น..ยิ่งอาการขี้หึงขี้หวงกำเริบ..คนไม่ตาบอดก็ดูออกปะ"ใบหน้าสุดหล่อขึ้นสีทันที'เขาคลั่งรัก..จนเพื่อนดูออกง่ายๆ ขนาดนั้นเลยเหรอ?'"อื่อ..กูยังรักทรายอยู่"น้ำเสียงอ่อนโยน..เขายังรักเธออยู่..แม้เวลาผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม"อะไรวะ..บทจะสารภาพรักก็ยอมรับง่ายๆ แบบนี้อะ
"พี่เพลิงคะ ทรายเข้าห้องน้ำแป๊บนะคะ"หญิงสาวกระซิบเสียงหวาน ชายหนุ่มผินหน้าจากเวทีที่ตอนนี้กำลังเล่นดนตรีสด..เสียงผู้หญิงร้องเพลงhotel California ของ eagle เขาหันมามองที่เลขาสาวพร้อมส่งยิ้มอารมณ์ดีให้"ค่ะ..รีบไปรีบมานะ"เมธิณีเห็นน้องชายนั่งคนเดียว..จึงกระตุกชุดสาวสวยด้านข้าง..ทำสัญญาณรู้กันตอนเลขาสาวกลับจากห้องน้ำ..เธอหน้าบึ้งทันที..ยิ่งเห็นอัปสรนั่งกระซิบกระซาบข้างพี่เพลิง..ใน 'ที่ของเธอ' ..แล้วผู้ชายของเธอหลุดหัวเราะขำ..ชวนให้หงุดหงิดวาลุกาถอนหายใจ..ก่อนส่ายหน้าปลงๆ 'มุม' ที่เธอเห็น..ทำให้ปวดหัวไม่น้อย..พี่สาวเธอ 'เปลี่ยนไป' เพราะผู้ชายคนเดียว..หรือแท้จริงแล้ว 'นิสัย' ของเธอเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วร่างขาวผ่องอมชมพูจึงตัดสินใจมานั่งข้างวายุ..ชายหนุ่มใส่แว่นถึงกับเสียวสันหลังวาบ...ส่วนเจ้านายหนุ่มเม้มปากแน่น..แต่ไม่กล้าอาละวาด..ยิ่งวันนี้ทำเรื่องร้ายแรงไว้ด้วย..น้องทรายยอมคุยกับเขาก็ดีมากแล้วสักพักมีพนักงานบางคนเข้ามากระซิบบางอย่างกับเจ้านายใหญ่..อัปสรรีบอ้อนทันที"
หลังเกิดเรื่อง..อัคนีจับมือหญิงสาวแน่นไม่ยอมปล่อย..ตอนที่เธอเข้าไปอาบน้ำสระผม..เขาก็ไปนั่งเฝ้าในห้อง..เหตุการณ์ครั้งนี้ฝังใจชายหนุ่มมาก..ภาพเลือดที่ไหลจากหน้าผากของเธอทำเขาทรมานใจครั้งนั้น..เป็นครั้งเดียว..และครั้งสุดท้ายที่เขาเผลอทำร้ายเธอถึงเลือดตกยางออกเขาไม่รู้ตัวเองเป็นอะไร..เวลามีเรื่องเกี่ยวกับเธอ..เขามัก 'ควบคุมอารมณ์' ไม่อยู่.. เมื่อเย็นตอนที่เขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น..เขาก็คิดถึงแต่เธอชายหาดหน้าโรงแรม..เขาเคยพาสาวน้อยคนนึงเดินเรียบ..เคยพาเธอไปซื้อของหน้าโรงแรม..เคยนั่งพักผ่อนกันบนเก้าอี้ชายหาด..บางจังหวะภาพของน้องฟ้า..ถูกใครบางคนซ้อนทับอยู่อัคนีรู้..ที่เขายอมให้อัปสรอยู่ใกล้..ทั้งที่เพื่อนรักของเขาแอบชอบเธออยู่..เพราะเธอมีบุคลิกบางอย่างคล้าย 'ผู้หญิงที่เขารัก' และวันนี้เขาก็ได้คำตอบ 'เขายังคงรักเธออยู่'ตอนที่วาลุกาออกจากห้องน้ำ..ยังเห็นชายหนุ่มนั่งหน้าเศร้าอยู่บนเตียง..แววตาคมเจ็บปวดปนช็อก..หญิงสาวถอนหายใจแผ่วเบา..ก่อนเดินไปนั่งข้างๆ เธ
"ขอบคุณนะคะพี่ยุ..ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือที่พี่มีให้ตลอดหลายปี..แต่.." วาลุกาพูด..พร้อมทั้งส่ายหน้า..ดวงตาคู่สวยมีความล้าในนั้น"ทรายว่ามันไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ..ในขณะที่ทรายคิดว่าเขารักทราย..เขาคงรับฟัง..อย่างน้อยแค่..'รับฟัง' ก็ยังดี"เสียงท้ายเจือสะอื้น เธอพยายามกั้นน้ำตา"แต่เปล่าเลย..เขาไม่แม้แต่จะฟัง...อันที่จริงแล้วพี่เพลิงอาจไม่เคยรักทรายเลยก็ได้ค่ะ"'พอ! ฉันไม่อยากฟัง..เธอก็รู้..ว่าฉันไม่ชอบฟังคำแก้ตัว..ฉันดูที่ผลลัพธ์..ผลลัพธ์ที่ว่าคือ ผู้หญิงอย่างเธอนอกใจฉัน..เธอมันเลี้ยงไม่เชื่อง'คำที่เขาด่าเธอยังจารึกอยู่ในใจ"ไม่หรอก..ไอ้เพลิงมันรักทรายมากนะ..รักมากก็เจ็บมากเป็นธรรมดา" วายุเริ่มร้อนรน..กลัวสาวน้อยเข้าใจผิด ก่อนจะเสริม"ลึกๆ พี่ว่าทรายรู้..ไม่งั้นทรายคงไม่กลับมาหรอกจริงไหม?""ที่ทรายกลับมา..มันอาจเป็นความเห็นแก่ตัวของทรายเองก็ได้มั้งค่ะ"เสียงเธอเรียบเรื่อย..สายตาคู่สวยเริ่มว่างเปล่า..ก่อนจะเหม่อมองออกไปที่ทะเล..ดวงตาใต้แว่นมองตอบอย่างไม่เข้าใจ
ช่วงบ่ายพนักงานถูกไล่ต้อนเข้าห้องโถงใหญ่เพื่อทำกิจกรรม..โดยถูกแบ่งเป็นสีๆ ..วาลุกาเองก็เข้าร่วมด้วยเธออยู่ในกลุ่มสีเหลือง ส่วนสองสาวรีเซพชั่นเพื่อนใหม่อยู่สีเขียว...เสียงกลองดังเป็นจังหวะ..แบ่งกิจกรรมเป็นวิ่งผลัดระยะสั้น..แชร์บอล..และมีสาวๆ แต่ละแผนกเต้นเชียร์นักกีฬาอัคนีแอบเดินเข้ามาส่องบรรดาพนักงาน..สายตากวาดหาเมียรัก..เธอกำลังหัวเราะกับเพื่อนแผนกอื่น..ร่างสวยสมส่วนอยู่ในชุดเสื้อยืดสีเหลืองกับกางเกงยีนขายาวสีน้ำเงินเข้ม..ผมดำสนิทถูกถักเปียสองข้าง..ชายหนุ่มยิ้มพอใจ'เป็นผู้หญิงต้องแต่งตัวน่ารักเรียบร้อยแบบนี้ซิ'"ไอ้เพลิง!!" ร่างสูงใหญ่สะดุ้งโหยงทันที..ก่อนจะหันไปทำหน้ายุ่งกับเพื่อนรัก"ไอ้เขมมึงจะเสียงดังทำไมเนี่ย""ละมึงมาทำอะไรลับๆ ล่อตรงนี้ละวะ อ้าว..แล้วนั่นแอบดูอะไรอยู่"เขมราชชะเง้อตามสายตาเพื่อนรัก..ไม่ต้องสืบคนที่เขาแอบมอง..ไม่พ้นวาลุกา..สาวสวยคนนั้น..วายุถอนหายใจ..กับเพื่อนรักจอมซึน"มึงก็เข้าไปดิ..จะมายืนแอบอะไรตรงนี้"คำถามของวายุ..ทำอัคนีหน้ามุ่ย"กูก็อยากเข้าไป..แต่เขาไม่ให้ผู้บริหารระดับสูงเข้าไปอะดิ..ก
ณ โรงแรม bluesea หัวหินเลขาสาวคนสวยในชุดเดรสยาวสายเดี่ยวสีขาว..บนใบหน้าสวยหวานมีแว่นตากันแดดสีดำบังไว้เกือบครึ่งหน้า ริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงระเรื่อตามธรรมชาติ..ผิวขาวอมชมพูโดดเด่นเล่นกับแสงแดด..เธอกำลังขนกระเป๋าลากสำหรับนอนสองคืนไปยังตึก a ซึ่งเป็นโซนvip ทั้งตึกมีเพียง6 ห้องแบ่งเป็น2ชั้น เจ้านายหนุ่มให้กุญแจเธอไว้ก่อน..ห้องของเธอติดกับห้องของเขาส่วนเขาไปรอรับเพื่อนรัก..วายุ..กับเขมราช..ที่ขอติดมาเที่ยวด้วย..กระเป๋าให้พนักงานโรงแรมขึ้นมาเก็บให้วันนี้กำหนดการ..ช่วงเช้าพนักงานจะได้รับอนุญาตให้พักผ่อนตามอัธยาศัยเลขาสาวสวยเองก็นัดกับอัยการ..สาริกาเพื่อนรีเซพชั่นแก๊งใหม่ กะว่าจะไปเล่นน้ำ..ถ่ายรูปด้วยกัน ส่วนยัยเพื่อนรักจะตามมาพรุ่งนี้..วาลุกาถึงห้องรีบเปลี่ยนชุดว่ายน้ำทันทีณ ชายหาด พนักงานสาวหลายคนรีบเปลี่ยนชุดเตรียมมาเพื่อถ่ายรูปเต็มที่ พนักงานชายบางคนถือลูกบอลเตรียมเล่นวอเล่ย์บอลชายหาด..ซึ่งมีพนักงานกางตะข่ายไว้ให้แล้วริมชายหาดเองมีหนุ่มหล่อสามคนนอนเล่นตากลมทะเลสบายใจ..อากาศไม่ได้ร้อนมากเกินไป..
ณ ตึกจารวรี ชั้น21 เวลา 11.45 นเลขาสาวนั่งเหม่อมองอะไรไปเรื่อย..การเป็นเลขาผู้บริหารระดับสูงแท้จริงแล้ว..เป็นงานที่หนักมาก ดูจากหัวหน้าเธอที่หัวหมุนตามเจ้านายทั้งวัน ดูแลตั้งแต่เรื่องเล็กๆ น้อย..ยันเรื่องใหญ่..คำพูดมีผลต่อการตัดสินใจบางอย่าง..ถ้ามีข้อยกเว้นคนที่ทำงานสบายคงไม่พ้น..'เลขาแบบเธอ'การที่ชายหนุ่มยอมรับเธอเข้ามาทำงานสายนี้ เพราะไม่อยากขัดใจน้องสาว..เขาไม่ได้ตั้งใจให้งานเธอทำ..รวมทั้งไม่ไว้ใจที่จะมอบหมายงานสำคัญให้..ส่วนด้านคุณวิโรจน์ไม่รู้พี่เขาไปพูดยังไงหัวหน้าเธอถึงยอมทำงานต่อ..ส่วนเธอ..อาชีพที่เขาจัดให้มันไม่ใช่ 'เลขา' แต่เป็นอาชีพ 'เมียเก็บ'ตั้งแต่วันนั้นที่สวน..วันที่เธอรอเขา..วาลุการับรู้จากจิตสำนึก..น้ำหนักเธอในใจเขามันไม่มากพอ..เธอมันไม่สำคัญ..หญิงสาวรับความจริงข้อนี้โดยสภาพพอคนเรามาทำงานแล้วไม่ได้ทำ..คุณค่าของตัวเองย่อมลดลงเป็นธรรมดา..ความรู้สึกตัวเองไร้ค่า..กับตีตื้นขึ้นมาแทนดังนั้นตอนอารยาเดินหน้าบึ้งเข้ามาด้วยความโกรธ..เลขาสาวจึงดีใจมาก ดวงตาคู่สวยพราวระยับ..พร้อมกับรอยยิ้มหว