เช้านี้อัคนีมาถึงที่ทำงานไวกว่าปกติ..นั่งตรวจเอกสารไปด้วย..และรอเลขาสาวหน้าห้องให้เธอนำกาแฟมาเสิร์ฟ
เมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด ใบหน้าหล่อเหลาอ่อนโยน..เตรียมจะพูดขอโทษ และพร้อมจะเอาอกเอาใจ..แต่คนที่เข้ามากลับเป็นเลขาชายอีกคนแทน
เวลาเธอโกรธ หรืองอนมักจะหาทางไม่เข้าห้องเขา แต่วันนี้มันเกินไปจริงๆ ...เขาถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด.. 'ทำไมผู้หญิงมักงี่เง่าเสมอนะ'
ทำไมไม่เข้าใจว่าเรื่องความเป็นความตายของคนเป็นเรื่องใหญ่..ทำไมเธอต้องทำให้มันดู 'ยากด้วย' ทั้งที่เธอเคยเป็นคนง่ายๆ เข้าใจทุกอย่าง
'อยากงอน..งอนไป..พักเที่ยงค่อยง้อละกัน'
พอตัดอารมณ์ที่ไม่เกี่ยวข้องกับงานออกไปได้..ชายหนุ่มก็กลับมาอารมณ์ปกติ..นั่งทำงานอยู่นาน..จวน11 โมง..เสียงไลน์จาก 'มือถือส่วนตัว' ก็ดังขึ้น อัคนีรับสายทันที
"ว่าไงครับน้องฟ้า"
"พี่เพลิงว่างไหมคะ ไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนฟ้าหน่อยซิ ..แล้วตอนบ่ายไปเยี่ยมคุณย่าด้วยกันนะคะ"
"อื่ม..เอางั้นก็ได้..เจอกันที่ร้านเดิมนะครับ"
หลังวางสาย..เขารีบปั่นงานโครงการที่เตรีย
"ข้าว่าพ่อหนุ่มอุ้มยัยหนูไปนอนบนเตียงดีกว่านะ""ครับลุง" เขารีบอุ้มเธอไปวางไว้บนเตียง..ตัวเธอร้อนราวกับไฟ..ดวงตาคมฉายแววกังวล..คนอายุมากกว่า..ทักอย่างเห็นใจ..และคำพูดที่ตามมาทำเอาเขาพูดไม่ออก"เมียหนีมาละซิ" คุณลุงตบบ่าอย่างเข้าใจ..ไม่ทันที่เขาจะปฏิเสธว่าไม่ได้มาตาม'เมีย' แต่มาตาม 'เลขา' ...คนอายุมากกว่ากับเริ่มสอน"ผู้หญิงก็แบบนี้แหละ...เราเป็นผู้ชายก็ง้อๆ หน่อย..ตอนแรกลุงยังคิดเลยว่าสวยๆ แบบหนูทรายไม่เห็นมีแฟน..หรือผู้ชายมาหาที่ห้องบ้างเลย..พอเห็นพ่อหนุ่ม..ลุงก็เข้าใจ"คนอายุมากกว่าหัวเราะร่า..ใบหน้าหล่อเหลา..บุคลิกลูกคนรวยขนาดนี้..ถ้าหาผู้ชายใหม่ที่ใกล้เคียงคงยากอัคนีชะงักไป..คงเป็นเพราะรูปคู่หน้าห้องนั่งเล่น..ทำชายสูงวัยเข้าใจผิด...แต่ถ้าตอนนี้เขาปฏิเสธว่าไม่ได้เป็นอะไรกับเธอ..จะโดนไล่ออกจากห้องไหมนะร่างสูงใหญ่มีแววลังเล..ก่อนตัดสินใจถามคำถามที่คาใจ"แล้ว..เธออยู่คนเดียวมาตลอดเลยเหรอครับ""อื่อ..ตั้งแต่เธอย้ายมาอยู่ที่นี่ได้ 4ถึง5ปีแล้วมั้ง..ลุงก็เห็นยัยหนูคนนี้อยู่คนเดียวมาตลอดนั่นแหละ..นานๆ ทีถ
ณ ตึกจารวรี ชั้น21 เวลา 11.45 นเลขาสาวนั่งเหม่อมองอะไรไปเรื่อย..การเป็นเลขาผู้บริหารระดับสูงแท้จริงแล้ว..เป็นงานที่หนักมาก ดูจากหัวหน้าเธอที่หัวหมุนตามเจ้านายทั้งวัน ดูแลตั้งแต่เรื่องเล็กๆ น้อย..ยันเรื่องใหญ่..คำพูดมีผลต่อการตัดสินใจบางอย่าง..ถ้ามีข้อยกเว้นคนที่ทำงานสบายคงไม่พ้น..'เลขาแบบเธอ'การที่ชายหนุ่มยอมรับเธอเข้ามาทำงานสายนี้ เพราะไม่อยากขัดใจน้องสาว..เขาไม่ได้ตั้งใจให้งานเธอทำ..รวมทั้งไม่ไว้ใจที่จะมอบหมายงานสำคัญให้..ส่วนด้านคุณวิโรจน์ไม่รู้พี่เขาไปพูดยังไงหัวหน้าเธอถึงยอมทำงานต่อ..ส่วนเธอ..อาชีพที่เขาจัดให้มันไม่ใช่ 'เลขา' แต่เป็นอาชีพ 'เมียเก็บ'ตั้งแต่วันนั้นที่สวน..วันที่เธอรอเขา..วาลุการับรู้จากจิตสำนึก..น้ำหนักเธอในใจเขามันไม่มากพอ..เธอมันไม่สำคัญ..หญิงสาวรับความจริงข้อนี้โดยสภาพพอคนเรามาทำงานแล้วไม่ได้ทำ..คุณค่าของตัวเองย่อมลดลงเป็นธรรมดา..ความรู้สึกตัวเองไร้ค่า..กับตีตื้นขึ้นมาแทนดังนั้นตอนอารยาเดินหน้าบึ้งเข้ามาด้วยความโกรธ..เลขาสาวจึงดีใจมาก ดวงตาคู่สวยพราวระยับ..พร้อมกับรอยยิ้มหว
ณ โรงแรม bluesea หัวหินเลขาสาวคนสวยในชุดเดรสยาวสายเดี่ยวสีขาว..บนใบหน้าสวยหวานมีแว่นตากันแดดสีดำบังไว้เกือบครึ่งหน้า ริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงระเรื่อตามธรรมชาติ..ผิวขาวอมชมพูโดดเด่นเล่นกับแสงแดด..เธอกำลังขนกระเป๋าลากสำหรับนอนสองคืนไปยังตึก a ซึ่งเป็นโซนvip ทั้งตึกมีเพียง6 ห้องแบ่งเป็น2ชั้น เจ้านายหนุ่มให้กุญแจเธอไว้ก่อน..ห้องของเธอติดกับห้องของเขาส่วนเขาไปรอรับเพื่อนรัก..วายุ..กับเขมราช..ที่ขอติดมาเที่ยวด้วย..กระเป๋าให้พนักงานโรงแรมขึ้นมาเก็บให้วันนี้กำหนดการ..ช่วงเช้าพนักงานจะได้รับอนุญาตให้พักผ่อนตามอัธยาศัยเลขาสาวสวยเองก็นัดกับอัยการ..สาริกาเพื่อนรีเซพชั่นแก๊งใหม่ กะว่าจะไปเล่นน้ำ..ถ่ายรูปด้วยกัน ส่วนยัยเพื่อนรักจะตามมาพรุ่งนี้..วาลุกาถึงห้องรีบเปลี่ยนชุดว่ายน้ำทันทีณ ชายหาด พนักงานสาวหลายคนรีบเปลี่ยนชุดเตรียมมาเพื่อถ่ายรูปเต็มที่ พนักงานชายบางคนถือลูกบอลเตรียมเล่นวอเล่ย์บอลชายหาด..ซึ่งมีพนักงานกางตะข่ายไว้ให้แล้วริมชายหาดเองมีหนุ่มหล่อสามคนนอนเล่นตากลมทะเลสบายใจ..อากาศไม่ได้ร้อนมากเกินไป..
ช่วงบ่ายพนักงานถูกไล่ต้อนเข้าห้องโถงใหญ่เพื่อทำกิจกรรม..โดยถูกแบ่งเป็นสีๆ ..วาลุกาเองก็เข้าร่วมด้วยเธออยู่ในกลุ่มสีเหลือง ส่วนสองสาวรีเซพชั่นเพื่อนใหม่อยู่สีเขียว...เสียงกลองดังเป็นจังหวะ..แบ่งกิจกรรมเป็นวิ่งผลัดระยะสั้น..แชร์บอล..และมีสาวๆ แต่ละแผนกเต้นเชียร์นักกีฬาอัคนีแอบเดินเข้ามาส่องบรรดาพนักงาน..สายตากวาดหาเมียรัก..เธอกำลังหัวเราะกับเพื่อนแผนกอื่น..ร่างสวยสมส่วนอยู่ในชุดเสื้อยืดสีเหลืองกับกางเกงยีนขายาวสีน้ำเงินเข้ม..ผมดำสนิทถูกถักเปียสองข้าง..ชายหนุ่มยิ้มพอใจ'เป็นผู้หญิงต้องแต่งตัวน่ารักเรียบร้อยแบบนี้ซิ'"ไอ้เพลิง!!" ร่างสูงใหญ่สะดุ้งโหยงทันที..ก่อนจะหันไปทำหน้ายุ่งกับเพื่อนรัก"ไอ้เขมมึงจะเสียงดังทำไมเนี่ย""ละมึงมาทำอะไรลับๆ ล่อตรงนี้ละวะ อ้าว..แล้วนั่นแอบดูอะไรอยู่"เขมราชชะเง้อตามสายตาเพื่อนรัก..ไม่ต้องสืบคนที่เขาแอบมอง..ไม่พ้นวาลุกา..สาวสวยคนนั้น..วายุถอนหายใจ..กับเพื่อนรักจอมซึน"มึงก็เข้าไปดิ..จะมายืนแอบอะไรตรงนี้"คำถามของวายุ..ทำอัคนีหน้ามุ่ย"กูก็อยากเข้าไป..แต่เขาไม่ให้ผู้บริหารระดับสูงเข้าไปอะดิ..ก
"ขอบคุณนะคะพี่ยุ..ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือที่พี่มีให้ตลอดหลายปี..แต่.." วาลุกาพูด..พร้อมทั้งส่ายหน้า..ดวงตาคู่สวยมีความล้าในนั้น"ทรายว่ามันไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ..ในขณะที่ทรายคิดว่าเขารักทราย..เขาคงรับฟัง..อย่างน้อยแค่..'รับฟัง' ก็ยังดี"เสียงท้ายเจือสะอื้น เธอพยายามกั้นน้ำตา"แต่เปล่าเลย..เขาไม่แม้แต่จะฟัง...อันที่จริงแล้วพี่เพลิงอาจไม่เคยรักทรายเลยก็ได้ค่ะ"'พอ! ฉันไม่อยากฟัง..เธอก็รู้..ว่าฉันไม่ชอบฟังคำแก้ตัว..ฉันดูที่ผลลัพธ์..ผลลัพธ์ที่ว่าคือ ผู้หญิงอย่างเธอนอกใจฉัน..เธอมันเลี้ยงไม่เชื่อง'คำที่เขาด่าเธอยังจารึกอยู่ในใจ"ไม่หรอก..ไอ้เพลิงมันรักทรายมากนะ..รักมากก็เจ็บมากเป็นธรรมดา" วายุเริ่มร้อนรน..กลัวสาวน้อยเข้าใจผิด ก่อนจะเสริม"ลึกๆ พี่ว่าทรายรู้..ไม่งั้นทรายคงไม่กลับมาหรอกจริงไหม?""ที่ทรายกลับมา..มันอาจเป็นความเห็นแก่ตัวของทรายเองก็ได้มั้งค่ะ"เสียงเธอเรียบเรื่อย..สายตาคู่สวยเริ่มว่างเปล่า..ก่อนจะเหม่อมองออกไปที่ทะเล..ดวงตาใต้แว่นมองตอบอย่างไม่เข้าใจ
หลังเกิดเรื่อง..อัคนีจับมือหญิงสาวแน่นไม่ยอมปล่อย..ตอนที่เธอเข้าไปอาบน้ำสระผม..เขาก็ไปนั่งเฝ้าในห้อง..เหตุการณ์ครั้งนี้ฝังใจชายหนุ่มมาก..ภาพเลือดที่ไหลจากหน้าผากของเธอทำเขาทรมานใจครั้งนั้น..เป็นครั้งเดียว..และครั้งสุดท้ายที่เขาเผลอทำร้ายเธอถึงเลือดตกยางออกเขาไม่รู้ตัวเองเป็นอะไร..เวลามีเรื่องเกี่ยวกับเธอ..เขามัก 'ควบคุมอารมณ์' ไม่อยู่.. เมื่อเย็นตอนที่เขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น..เขาก็คิดถึงแต่เธอชายหาดหน้าโรงแรม..เขาเคยพาสาวน้อยคนนึงเดินเรียบ..เคยพาเธอไปซื้อของหน้าโรงแรม..เคยนั่งพักผ่อนกันบนเก้าอี้ชายหาด..บางจังหวะภาพของน้องฟ้า..ถูกใครบางคนซ้อนทับอยู่อัคนีรู้..ที่เขายอมให้อัปสรอยู่ใกล้..ทั้งที่เพื่อนรักของเขาแอบชอบเธออยู่..เพราะเธอมีบุคลิกบางอย่างคล้าย 'ผู้หญิงที่เขารัก' และวันนี้เขาก็ได้คำตอบ 'เขายังคงรักเธออยู่'ตอนที่วาลุกาออกจากห้องน้ำ..ยังเห็นชายหนุ่มนั่งหน้าเศร้าอยู่บนเตียง..แววตาคมเจ็บปวดปนช็อก..หญิงสาวถอนหายใจแผ่วเบา..ก่อนเดินไปนั่งข้างๆ เธ
"พี่เพลิงคะ ทรายเข้าห้องน้ำแป๊บนะคะ"หญิงสาวกระซิบเสียงหวาน ชายหนุ่มผินหน้าจากเวทีที่ตอนนี้กำลังเล่นดนตรีสด..เสียงผู้หญิงร้องเพลงhotel California ของ eagle เขาหันมามองที่เลขาสาวพร้อมส่งยิ้มอารมณ์ดีให้"ค่ะ..รีบไปรีบมานะ"เมธิณีเห็นน้องชายนั่งคนเดียว..จึงกระตุกชุดสาวสวยด้านข้าง..ทำสัญญาณรู้กันตอนเลขาสาวกลับจากห้องน้ำ..เธอหน้าบึ้งทันที..ยิ่งเห็นอัปสรนั่งกระซิบกระซาบข้างพี่เพลิง..ใน 'ที่ของเธอ' ..แล้วผู้ชายของเธอหลุดหัวเราะขำ..ชวนให้หงุดหงิดวาลุกาถอนหายใจ..ก่อนส่ายหน้าปลงๆ 'มุม' ที่เธอเห็น..ทำให้ปวดหัวไม่น้อย..พี่สาวเธอ 'เปลี่ยนไป' เพราะผู้ชายคนเดียว..หรือแท้จริงแล้ว 'นิสัย' ของเธอเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วร่างขาวผ่องอมชมพูจึงตัดสินใจมานั่งข้างวายุ..ชายหนุ่มใส่แว่นถึงกับเสียวสันหลังวาบ...ส่วนเจ้านายหนุ่มเม้มปากแน่น..แต่ไม่กล้าอาละวาด..ยิ่งวันนี้ทำเรื่องร้ายแรงไว้ด้วย..น้องทรายยอมคุยกับเขาก็ดีมากแล้วสักพักมีพนักงานบางคนเข้ามากระซิบบางอย่างกับเจ้านายใหญ่..อัปสรรีบอ้อนทันที"
หลังจากสัมมนาบริษัทได้หนึ่งเดือน..อัคนีก็ใช้ชีวิตดังเก่า..เช้ามาไปทำงาน..กลางวันมีนัดกับสาว..ตกเย็นถ้าว่างไม่ติดครอบครัว..ไม่ติดงาน..ไม่ติดเพื่อน..ก็ไปหาเลขาสาวสุดสวย..เขาคิดว่าชีวิตช่วงนี้..'ลงตัว'..ที่สุดแล้วอย่างวันนี้แก๊งเพื่อนรักนัดกันมากินดื่มเที่ยวที่คลับเหมือนเดิม..เขามาถึงก่อน..เพื่อนรักสองคนถึงตามมา"ช่วงนี้ดูอารมณ์ดีนะไอ้เพลิง"เพื่อนผิวเข้มทักทันที..ยิ่งเห็นเพื่อนรักดวงตาเป็นประกาย..มีรอยยิ้มเปื้อนหน้าตลอดเวลา..แตกต่างจากหน้าบึ้งๆ ที่เขาเห็นจนเคยชินในช่วงหลายปีที่ผ่านมา"อื่อ โคตรดีเลยมึง"อัคนีเลิ่กคิ้วตอบ..วายุชงเหล้าส่งให้เขมราช..ก่อนจะเสริม"มึงยอมรับแล้วไงว่ารักน้องทราย?" อัคนีเบิกตาโต"มึงรู้ได้ไง""หน้ามึงบอกขนาดนั้น..ยิ่งอาการขี้หึงขี้หวงกำเริบ..คนไม่ตาบอดก็ดูออกปะ"ใบหน้าสุดหล่อขึ้นสีทันที'เขาคลั่งรัก..จนเพื่อนดูออกง่ายๆ ขนาดนั้นเลยเหรอ?'"อื่อ..กูยังรักทรายอยู่"น้ำเสียงอ่อนโยน..เขายังรักเธออยู่..แม้เวลาผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม"อะไรวะ..บทจะสารภาพรักก็ยอมรับง่ายๆ แบบนี้อะ
วันที่ 4 เดือนพฤษภาคม.. อากาศช่วงเช้าค่อนข้างสดใส..เธอเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง..ท้องฟ้ายังคงสวยงามเหมือนเดิม..เดือนนี้คนนิยมแต่งงานกันมาก..ใช่..มันรวมถึง 'พี่สาวเธอด้วย'วันที่ 5 เดือน 5 วันพรุ่งนี้..เธอคาดหวังว่า..คนที่เธอรักทั้งสองคนจะมีแต่ความสุขตลอดไป..วาลุกาเดินไปลูบชุดเดรสสีโอลด์โรสเรียบร้อย..สำหรับการเป็นแขกในงานงานแต่งที่หรูหราที่สุด..จัดในโรงแรมที่แพงที่สุด..และก็คงเป็นข่าวดังในเช้าวันถัดมาแบบไม่ต้องสงสัยที่หน้าตลก..ทั้งที่ทำเพื่อพี่สาวขนาดนั้น..แต่ครอบครัวก็ให้สถานะเธอแค่ 'แขกทั่วไป'เธอเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องได้เป็น 'เพื่อนเจ้าสาว' แต่ 'แขกทั่วไป' ดู 'ห่างไกล' จากคำว่า 'ครอบครัว' เหลือเกินแต่..มันก็คงมีข้อดีบ้างละนะ..อย่างน้อยงานช่วงเช้าเธอก็ไม่จำเป็นต้องไป..และไม่จำเป็นต้องฝืนอยู่ในงานทั้งคืนวันนี้..ทั้งวันเธอยังคงไม่อยากไปไหน..ได้แต่หาอะไรกินง่ายๆ ..ก่อนจะผล็อยหลับไป..เพราะร่างกายทนกับการอดนอนหลายคืนไม่ไหว..พอตกใจตื่น..ก็มีเพียงเสียงทีวีที่
ณ ห้องรับแขกสไตล์อังกฤษของคฤหาสน์ "เพลิง..ทางนี้ลูก" คุณหญิงผกาเรียกลูกชายทันทีเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่เดินเข้ามา..อัคนีไหว้สวัสดีคุณหญิงจารุณี..'ว่าที่แม่ยาย'..พร้อมส่งรอยยิ้มไปให้หญิงสาว 'ว่าที่ภรรยา'ดวงตาราวตุ๊กตามองมาที่ชายหนุ่มอย่างชื่นชม..พี่เพลิง..'ผู้ชายของเธอ'..พึ่งเลิกงาน..เขาอยู่ในเสื้อเชิ๊ตสีขาว..พับแขน..ใบหน้าหล่อเหลาดูเหนื่อยล้าเกือบสามเดือนแล้วที่เธอผ่าตัดสำเร็จ..ทำให้สามารถจัดวันวิวาห์ได้เร็วกว่ากำหนด..และถึงแม้คู่หมั้นหนุ่มจะไม่ค่อยพูด..แต่ถ้าว่าเรื่องความรับผิดชอบ..เขาก็ยังไปรับไปส่งพาเธอไปหาหมอ..เธออยากได้อะไรเขาก็ตามใจ..แค่นี้เธอก็ดีใจมากแล้ว'เธอ..แค่ขอเวลา..สักวันหนึ่ง..ผู้ชายคนนี้คงจะกลับมารักเธอหมดหัวใจ'"วันนี้คุณจารุณี..กับน้องฟ้าจะมาปรึกษาเรื่องงานแต่งนะลูก""แม่กับคุณน้า จัดการได้เลยครับ..ผมยังไงก็ได้..จะใช้งบเท่าไรก็ไม่ต้องเสียดายนะครับ..เอาที่ชอบไว้ก่อน"เสียงเรียบเรื่อยกึ่งเย็นชา..แต่ความสายเปย์ยังมีเต็มเปี่ยมจารุ
ก่อนที่อัคนีจะทันได้บุกเข้าไปในห้อง..เขาเห็นเธอหันไปยิ้มหวานให้ใครบางคนอยู่..ผู้ชายภายใต้แว่นยิ้มตอบ..ทั้งยังส่งแอปเปิลที่พึ่งปอกเสร็จยื่นให้เธอ..บุคลิกของผู้ชายคนนั้น..คือสเปคเธอเลย'สเปคเราชอบ.. ผู้ชายสุภาพ ผิวขาว..ใส่แว่น'ความหึงหวง..มันทำให้เขาโกรธจนตัวสั่น..ร่ำๆ จะเข้าไปอาละวาด..แต่จิตสำนึก..มันบอกเขาว่า..'เราไม่ได้เป็นอะไรกัน' และเขามีคู่หมั้นอยู่แล้วใบหน้าสวยหวานซีดเซียว..ใต้ตาคล้ำ..แก้มที่เคยมีน้ำมีนวลซูบตอบลงจนเห็นโครงหน้า..ทำไมเธอต้องมายอมเจ็บตัวอะไรแบบนี้ด้วย..หรือเพราะ 'คำพูด' เลวๆ ..ไร้หัวคิดของเขา.. ถึงทำให้เธอตัดสินใจแบบนี้ร่างสูงใหญ่ยอมถอยกลับไปด้วยความขมขื่น..อย่างน้อยวันนี้ก็มีคนที่คอยดูแลเธอแล้ว..เพียงแต่คนนั้นๆ มัน ..'ไม่ใช่เขา''คุณวางใจได้เลยค่ะ..ผู้หญิงที่คุณรักคนนั้น..เธอจะไม่เป็นอะไร'วันนั้น..ความหมายที่เธอพูด..คือแบบนี้เองซินะ..เขาไม่เคยคาดหวังให้หญิงสาวคนนั้นต้องมาเสียสละอะไรแบบนี้ใบหน้าหล่อเหลา
ตอนที่วาลุกาเอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับพี่หมอ..ชายหนุ่มเงียบไป'เรื่องนี้ต้องแล้วแต่ทรายแล้วละ..คนอื่นตัดสินใจให้ไม่ได้..มันขึ้นอยู่กับว่า..ผู้รับบริจาค..สำคัญในใจทราย..มากแค่ไหน..ถ้าไม่ทำแล้วเขาเกิดเป็นอะไรไป..ทรายจะเสียใจไหม? ..ตรงนี้ละสำคัญที่สุด'เขาให้ความเห็นเหมือนเข้าไปอยู่ในใจเธอ'แต่ทรายกลัวผลข้างเคียงหลังผ่าตัดจังค่ะ..ทรายจะสามารถใช้ชีวิตปกติได้ไหม''ตับเป็นอวัยวะที่งอกใหม่ได้นะ..แต่..ถ้าถามพี่..งานหนักๆ หรืองานอะไรบางอย่าง..ทรายอาจทำไม่ได้..แต่ทรายอายุน้อยไงไม่นานคงฟื้นตัว'คุณหมอหนุ่มส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้..หญิงสาวยิ้มรับเศร้าแต่วาลุกาเองไม่ได้บอกเขาว่า..ป่วย..ถ้าชายหนุ่มรู้คงห้ามเธอไปแล้วณ โรงพยาบาล yyyyใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างตึกเชื่อมระหว่างตึก A กับ ตึก B มีชายหนุ่มร่างสูงใหญ่นั่งหน้าเครียดอยู่บนม้านั่ง ดวงตาคมวาวมีความไม่สบอารมณ์หลายอย่างตั้งแต่โดนสาวทิ้งแบบไร้เยื่อใย..เธอ..'ตัด'เขาได้เด็ดขาดนัก..จากเมื่อหลายปีก่อน..ที่หญิ
"ทราย..อาทิตย์นี้ว่างไหมลูก..ช่วยแวะมาหาป้าที่โรงพยาบาล yyy หน่อยได้ไหม"เสียงคุณนายแม่สั่นเครือมาตามสาย..เป็นเวลานานแล้วที่เธอไม่ได้ติดต่อกับคนที่บ้าน..โดยเฉพาะคนเป็นพ่อ..และ'แม่เลี้ยง'"ได้ซิคะ..ว่าแต่มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ?"น้ำเสียงลูกเลี้ยงแปลกใจ"ไว้มาแล้วป้าจะเล่าให้ฟังจ๊ะ"'หรือพี่เพลิงกับพี่ฟ้าจะแต่งงานกันนะ? แต่..ทำไมต้องเจอที่โรงพยาบาลด้วยละ'วาลุกาคิดแล้วชวนให้ปวดหัว...ช่างมันเถอะ..ถึงเวลาคงรู้เองณ โรงพยาบาล yyyหญิงสาวในชุดเดรสสีฟ้า..ใบหน้าหวานสวยถูกแต่งแต้มสีอ่อน..ริมฝีปากอวบอิ่มเคลือบสีชมพู ผมดำสนิทถูกมัดรวบไว้สูง..เธอพึ่งแยกกับคุณหมอนนท์ตรงหน้าตึก'พี่เข้าเวรก่อนนะครับ..ถ้าทรายอยู่ถึงเที่ยงก็โทรหาพี่ได้นะ..แต่ถ้าทรายกลับก่อน..ก็เจอกันที่ร้านนะครับ'น้ำเสียงสุภาพอ่อนโยน..พี่นนท์ยังคงเป็นพี่นนท์..เขาจะไม่ถาม..จนกว่าเธอจะ 'เล่า'เธอกดลิฟชั้น8 โซนผู้ป่วยห้อง vip ดวงตาคู่สวยมีความไม่สบายใจปนอยู่..หรือคุณพ่อจะป่วยกันนะ..ถึงแม้เธอกับท่านจะไม่สนิทกันมาก...แต่ยังไงผู้ชายคนนั้นก
หลังจากวันนั้น..วาลุกาเริ่มทำใจได้บ้างแล้ว..สายชลจึงชวนเธอไปช่วยงานที่ร้านกาแฟซึ่งเธอเป็นเจ้าของอยู่..ร้านอยู่ใกล้ๆ โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง..จะเรียกว่าเธอไปทำงานแก้เหงาก็ยังได้ส่วนนึงที่หญิงสาวยังกลับไปทำงานประจำไม่ไหว..เพราะผลข้างเคียงของ PTSD ทำให้มีปัญหาการนอนค่อนข้างหนักบางวันตื่นมาแทบไม่มีแรง..บางวันอารมณ์ดิ่งเป็นพิเศษ..แต่ใจลึกๆ ยังดิ้นรนที่ยังอยากมีชีวิตต่อ..แม้..บางเวลามันจะบอกว่า..'ไม่ไหวแล้ว''ไม่เป็นไร..วันนี้มันอาจแย่มาก..พรุ่งนี้มันจะดีขึ้นเอง..วันต่อไปก็จะดีขึ้นเรื่อยๆ ..เธอจะต้องหายดี'วันแรกที่หญิงสาวไปทำงาน..ชุดพนักงานสีดำเรียบง่ายขลับผิวสีชมพูให้ดูขาวขึ้นพอออกจากห้องที่มีความทรงจำมากมาย..หญิงสาวเริ่มสบายใจ..ไม่รู้ตัวร้าน Café dear friend ถูกตั้งง่ายๆ ตามภาษาคนไม่คิดอะไรเยอะ..สายชลแต่งร้านด้วยโทนสีขาวสบายๆ เมนูที่มีก็แทบไม่แตกต่างจากที่อื่น..ทุกอย่างดูเรียบง่ายไปหมด..มีเพียงแต่ราคาไม่แพงถ้าเทียบกับร้านโซนเดียวกันสายชลเคยโดนพี
"พี่ไม่ให้ลาออก"เจ้านายหนุ่มปฏิเสธเสียงหนักแน่น ส่ายหน้าไม่ยอมรับ"แต่ทรายจะออก..พี่ไม่มีสิทธิ์มาบังคับ""อย่างี่เง่าได้ไหม..หนูรู้ตัวไหมโคตรงอแงเลย""เหอะ..ทรายนี้นะงี่เง่า..พี่เพลิงกล้าโทษทราย?"เสียงกั้นสะอื้น..ดวงตาคู่สวยเริ่มกลับมาคลอด้วยน้ำตา..คนตัวโตกว่าเริ่มหัวเสีย..เขาไม่รู้จะจัดการสถานการณ์ตรงหน้ายังไงดี..ให้ไปรบกับนักธุรกิจคนอื่นยังง่ายกว่า"ทรายผิดเหรอ..แค่ทรายไม่อยากเป็นเมียน้อย..การที่คนเราเกิดมาจากโคลนตม..มันก็ไม่จำเป็นต้องทำตัวต่ำไหมละ"น้ำเสียงคนพูดตัดพ้อ"พี่ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น..เอางี้ไหม..พรุ่งนี้พี่ไปถอนหมั้นให้จบๆ ไป..แค่ไม่หมั้นกับฟ้า..แต่กับคนอื่นได้ใช่ไหมละ"เขาพยายามต่อรองเสียงเครียด"พี่เพลิงไม่เข้าใจ..ถ้าพี่เลือกจะมีความสัมพันธ์ 'ถาวร' กับใครสักคน..มันหมายความว่าทั้งพี่ทั้งผู้หญิงคนนั้นต่างเป็น 'เจ้าของ' กันและกัน.. ไม่มีผู้หญิงดีๆ ที่คิดจะไปเป็น 'มือที่สาม' ของชีวิตคนอื่นหรอกนะพี่"เธอพยายามอธิบาย..แต่เขาไม่เข้าใจ..อัคนีตั้งคำถามกลับทัน
"เหอะ..ทำหน้าแบบนั้นคืออะไรยะ""คุณจะด่าฉันก็ด่าไปเถอะค่ะ..แต่ไม่ควรลามปามถึงพี่ฟ้า..ชั่วดียังไงฉันก็ไม่คิดจะใช้ผัวคนเดียวกับพี่""เหอะ..ไม่ต้องทำมาพูดดี..เพราะพฤติกรรมกับคำพูดของแกมันสวนทางกัน..คนโง่ยังดูออกเลย""ถ้าหมายถึงพี่เพลิง? ..พี่เขาเคยบอกทรายว่าไม่เคยมีอะไรกับพี่ฟ้า..อีกอย่างทรายกับพี่เขา..เราเคยเป็น 'คนรัก' กันมาก่อน..แล้วที่ต้อง 'เลิกไป' ก็ไม่ต้องให้บอกนะคะว่าเป็นเพราะ'ฝีมือ'ของใคร" คำพูดเย็นชาของเลขาสาว..ส่งผลให้คนฟังต้องเบ้หน้า"เหอะ..เรื่องวันนั้น..ทำไมไม่โทษตัวเองบ้างละ..แกอยากโง่เปิดประตูเองนี้""ให้ตายเถอะ..ตรรกะคุณนี้มัน..อยากรู้จังเลยนะคะ..พ่อแม่ก็ดีตระกูลก็ดี..แต่ทำไมสั่งสอนลูกหลานให้ขาดจิตสำนึกของความเป็น 'คน' ได้มากขนาดนี้..หมาแมวยังมีจิตสำนึกมากกว่าคุณอีก..คนอย่างคุณไม่น่าเกิดมาเลย..โคตรจะหนักโลกอะเอาจริง""แก!!""ก่อนที่จะไปไล่ด่าคนอื่นนะ..สำเหนียกตัวเองก่อนดีกว่านะคะ..พฤติกรรมโคตรเลวเลย..แล้วไม่ต้องเที่ยวไปทำตัวเป็นไม้บรรทัดวัดด่าใครเขาไปทั่ว..แบบนั้นเขาเรียก 'สะเหล่อ'ค่ะ"
"น้าเพลิง..ดูเจ้าโลมาตัวนั้นซิกระโดดโหยงเลย"เด็กน้อยในเสื้อยืดสีฟ้าตื่นเต้น"ตัวนั้นๆ มันว่ายมาแล้ว"เสียงน้าชายตื่นเต้นไม่แพ้กัน"น้าเพลิง..หนูนิดอยากเลี้ยงโลมาค่ะ""เอาซิ..เราทำสระให้น้องเขากว้างๆ ดีไหม..แล้วต้องจ้างผู้เชี่ยวชาญมาประจำด้วย""เลี้ยง2ตัวได้ไหมคะ จะได้ไม่เหงา""ได้ซิค่ะ แต่หนูนิดเลี้ยงแล้วต้องดูแลดีๆ นะคะ"สองน้าหลานคุยกันจนเธอพูดไม่ออก..หลานน้อยก็ขอไปเรื่อย..ส่วนน้าชายก็สปอยหลานสุดฤทธิ์..และเธอก็รู้อัคนีพูดได้ทำได้..เลขาสาวกลัวว่าเด็กน้อยจะเสียนิสัย..จึงหาทางอธิบาย"หนูนิดคะ""คะ..น้าทราย""น้าว่า..โลมาเราไม่ควรเลี้ยงที่บ้านอะคะ..เพราะมันเป็นสัตว์ที่อยู่กันเป็นฝูง..ถ้าเราแยกเพื่อนมันออกจากกันมันคงแย่เลยจริงไหมคะ?""แล้วเราเลี้ยงเขาเป็นฝูงได้ไหมคะ""ไม่ดีหรอกค่ะ..ปล่อยให้มันอยู่ในที่ของมันดีกว่านะ..เวลาเราอยากดูค่อยมาดูดีกว่าเชื่อน้านะคะ""ค่ะน้าทราย"เด็กหญิงรับอย่างว่าง่าย..ส่วนเด็กชายตัวโตที่บอกว่าไม่ชอบสัตว์ตบมือใหญ่เลยตอนที่โชว์จบ..ก่อนจะลากทั้งเด็กน้อย..กับเธอ..เข้าแ