หลังจากสัมมนาบริษัทได้หนึ่งเดือน..อัคนีก็ใช้ชีวิตดังเก่า..เช้ามาไปทำงาน..กลางวันมีนัดกับสาว..ตกเย็นถ้าว่างไม่ติดครอบครัว..ไม่ติดงาน..ไม่ติดเพื่อน..ก็ไปหาเลขาสาวสุดสวย..เขาคิดว่าชีวิตช่วงนี้..'ลงตัว'..ที่สุดแล้ว
อย่างวันนี้แก๊งเพื่อนรักนัดกันมากินดื่มเที่ยวที่คลับเหมือนเดิม..เขามาถึงก่อน..เพื่อนรักสองคนถึงตามมา
"ช่วงนี้ดูอารมณ์ดีนะไอ้เพลิง"เพื่อนผิวเข้มทักทันที..ยิ่งเห็นเพื่อนรักดวงตาเป็นประกาย..มีรอยยิ้มเปื้อนหน้าตลอดเวลา..แตกต่างจากหน้าบึ้งๆ ที่เขาเห็นจนเคยชินในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
"อื่อ โคตรดีเลยมึง"อัคนีเลิ่กคิ้วตอบ..วายุชงเหล้าส่งให้เขมราช..ก่อนจะเสริม
"มึงยอมรับแล้วไงว่ารักน้องทราย?" อัคนีเบิกตาโต
"มึงรู้ได้ไง"
"หน้ามึงบอกขนาดนั้น..ยิ่งอาการขี้หึงขี้หวงกำเริบ..คนไม่ตาบอดก็ดูออกปะ"ใบหน้าสุดหล่อขึ้นสีทันที
'เขาคลั่งรัก..จนเพื่อนดูออกง่ายๆ ขนาดนั้นเลยเหรอ?'
"อื่อ..กูยังรักทรายอยู่"น้ำเสียงอ่อนโยน..เขายังรักเธออยู่..แม้เวลาผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม
"อะไรวะ..บทจะสารภาพรักก็ยอมรับง่ายๆ แบบนี้อะ
ตอนเธอมาถึง..วาลุกายืนรอหน้าประตูห้องแล้ว..เพื่อนสาวโถมตัวเข้ามากอดทันที..ดวงตาคู่สวยแดงช้ำ..น้ำตาเปรอะเปื้อนเต็มเสื้อ..เธอโอบกอดเพื่อนรักด้วยความสงสารจับใจ..เธอจูงมือหญิงสาวไปนั่งที่โซฟา..ในห้องเปิดแสงไฟสว่างโร่..มีเสียงจากทีวีดังเป็นเพื่อน"ทรายกินข้าวเย็นหรือยัง..น้ำทำอะไรให้กินไหม""ทรายไม่อยากกินอะ..คืนนี้..ฮือ..น้ำอยู่เป็นเพื่อนทรายได้ไหม""ได้ซิ..ทำไมจะไม่ได้..แล้วนี่ทรายกินยาหรือยัง""กินแล้ว"ดวงตาคมกวาดตามองเพื่อนรัก..เธอมีความรู้สึกว่าเพื่อนรักผอมลง..ใต้ตาดำคล้ำ...หญิงสาวเม้มปากแน่น..ก่อนจะไปปอกผลไม้ในตู้ให้ทาน"อะ..กินหวานหน่อยนะคนสวย..จะได้สดชื่น"น้ำเสียงสายชลพยายามทำให้สดใส..วาลุกาอดหัวเราะออกมาไม่ได้ ..เธอกำลังนั่งชันเข่าอยู่บนโซฟา..ผมยาวดำปล่อยตรง..ชุดนอนยาวสีขาวคลุมถึงข้อเท้า..อ่อนแอ...บอบบางจนเธอกังวล"ฝันอีกแล้วเหรอ"'ฝัน..แล้วตื่น..แล้วก็ฝัน..ซ้ำวนไป..เหตุการณ์ซ้ำๆ ..เคี่ยวกรำ..จนเธออยากจบเรื่องนี้..ถ้าหลับแล้วไม่ต้องตื่นจะดีแค่ไหนนะ'"อื่ม"เสียงหวานแหบพร่า..ดวงตาคู่สวยแห้งแล้ง
หลังจากที่น้องสาว และเลขาสาวคนสวยหนีเที่ยว..อัคนีพึ่งเข้าใจคำว่า 'เหงา' ที่แท้จริงเป็นยังไงวันแรก..เขาเลือกจะอยู่กับเพื่อน..ไม่ยอมโทรหาเธอวันที่สอง..เขาเลือกจะอยู่กับครอบครัว..ไม่ยอมโทรหาเธอวันที่สาม..เขาเลือกจะชวนอัปสรไปเดท..และยังคงไม่ยอมโทรหาเธอ..แต่ยิ่งอยู่กับสาวคนอื่น..'ความคะนึงหา' กับยิ่งรุนแรงขึ้นวันที่สี่..อัคนีกลับมานอนที่บ้าน..เขามองมือถือในมือ..พร้อมกับยิ้มขื่น..เธอก็ยังไม่โทรมา..เขาจึงตัดสินใจโทรหาเธอแทน..ทั้งเตรียมใจว่าคนสวยจะไม่รับโทรศัพท์..แต่รอบนี้..วาลุการับสายทันที..ราวกับกำลังรอสายใครสักคนอยู่แล้ว"ทำอะไรอยู่คะที่รัก"ทอดเสียงหวาน ดวงตาคมอ่อนโยน"ทรายพึ่งสระผมเสร็จค่ะ...แล้วพี่ละคะ ทำอะไรอยู่""พี่กำลังคิดถึงทรายอยู่ค่ะ""...""แล้วหนู..คิดถึงพี่บ้างไหม""อื่ม ทรายก็คิดถึงพี่เพลิงคะ"เสียงหวานออดอ้อน ก่อนที่เลขาสาวจะเสริมต่อ"ขอเวลาให้ทรายพักหน่อยนะคะ..ถ้าทรายหายเหนื่อยแล้ว..ทรายจะรีบกลับไป..พี
ณ ร้านอาหาร บรรยากาศน่ารักแห่งนึง..ต้นไม้ถูกปลูกเรียงราย.. เหมาะกับการถ่ายรูปเป็นที่สุด..ในวันธรรมดา..คนค่อนข้างน้อยแตกต่างจากวันหยุดในมุมหนึ่งของร้าน..มีชายหนุ่มใส่เสื้อเชิ๊ตแขนสั้นสีฟ้าอ่อน..ใบหน้าหล่อเหลาคมคายเข้มขรึม..เขานั่งไขว่ห้าง และกำลังรอใครบางคนอยู่..บรรยากาศเย็นชา..และบุคลิกคุณชาย..เรียกสายตาสาวๆ หลายๆ โต๊ะ..ถ้าไม่ติดว่าหน้าบึ้ง..คงมีได้ขอเบอร์แลกไลน์อัปสรเห็นเขา..รีบเดินเข้ามา..พร้อมส่งรอยยิ้มน่ารักมาให้..ผมยาวดำปล่อยสยายกลางหลัง.. 'เหมือนใครบางคน'"พี่เพลิงรอนานไหมคะ""พี่พึ่งมานะ นั่งก่อนซิ..จะสั่งอะไรไหม"เขาหันไปเรียกพนักงานเสิร์ฟทันที..อัปสรสั่งเมนูถูกใจสองสามเมนู...เธอรู้ชายหนุ่มจะพูด 'เรื่องอะไร' ดวงตาคมหลุบลงเจือไปด้วยความเศร้า..แตกต่างจากผู้หญิงที่นั่งตรงหน้า..เธอมีความสุขมาก"คุณย่า...อยากให้พี่หมั้น และแต่งกับฟ้า"เสียงเข้มแหบแห้ง คนตัวเล็กใบหน้าขึ้นสี..ด้วยความเขินอาย"แต่..พี่มีเงื่อนไข2ข้อ"น้ำเสียงเย็นชา"คะ..เงื่อนไขอะไรคะ"ใบหน้าราวตุ๊กตายิ้มพร้อมตั้งคำถาม
"เห้ย..พี่เพลิง..พี่ทำแบบนี้ได้ยังไง..พอน้ำกับทรายไม่อยู่..พี่หนีไปหมั้นนี้นะ..พี่ทำกับเพื่อนรักของน้ำแบบนี้นะเหรอ"ดวงตาที่เหมือนเขาทุกประการเต็มไปด้วยน้ำตา..คนเป็นพี่ใจหายวูบ..ใบหน้าหล่อเหลาซีดเผือดเต็มไปด้วยความเจ็บปวด"พี่เองก็ไม่ได้เต็มใจจะหมั้น..แต่..คุณย่าขอมา..มันเป็นคำขอสุดท้ายของท่าน..น้ำจะให้พี่ทำยังไง?"สายชลได้แต่เดินวนไปมาด้วยคิดไม่ตก..กว่าเธอจะดูแล..ทำให้เพื่อนรักกับมีพลังชีวิตได้ขนาดนี้..ต้องใช้พลังกายพลังใจไปไม่ใช่น้อย'ถ้าวาลุการู้เข้า..จะเกิดอะไรขึ้น'"น้ำไม่เข้าใจเลย..ยุคสมัยนี้ยังมีการคลุมถุงชนอยู่อีกเหรอ..แล้วพี่ก็บ้าจี้ตามเขาไปด้วย""ถ้าน้ำเห็นสภาพคุณย่าที่โรงพยาบาลน้ำจะไม่พูดแบบนี้"คนเป็นพี่เถียงทันที..สายชลเม้มปากแน่น..เธอรู้สำหรับพี่ชายเธอ..ครอบครัวมาเป็นอันดับ1เสมอ..ย่าเขาก็เหมือนย่าเธอ..ถึงแม้ว่าเธอจะผูกพันกับท่านน้อยกว่าพี่ชายก็ตาม"น้ำจะไปบอกทราย"หญิงสาวร่างเล็กพูดปุ๊บเตรียมจะไปคุยกับเพื่อนปั๊บ..อัคนีรีบรั้งไว้ทันที"เรื่องนี้..พี่ขอบอกทรายเองได้ไหม"เสียงน
นาฬิกาบนข้อมือชี้ไปที่ 17.30 น. ได้เวลาเลิกงาน..เลขาสาวเก็บข้าวของเตรียมไปรอพี่เขาที่ร้านอาหารเจ้าประจำ..ปกติเธอจะนั่งรถไฟฟ้า แล้วต่อวินมอเตอร์ไซต์อีกที แต่ก่อนที่เธอจะทันได้ออกจากโต๊ะ..อัคนีกับโทรบอกให้ไปรอที่รถ..หญิงสาวมีสีหน้าแปลกใจ..แต่ก็ปฏิบัติตาม..เธอนั่งรอเขาฝั่งข้างคนขับ"สวัสดีค่ะ..ลุงชม"หญิงสาวยกมือขึ้นไหว้..พร้อมส่งยิ้มหวานอารมณ์ดีมาให้..ผู้สูงวัยถามกลับด้วยความเอ็นดู"ไปเที่ยวเชียงใหม่เป็นยังไงบ้างลูก""ก็สนุกดีค่ะ ทรายได้ไปไหว้พระมาด้วย..เกือบลืมแหนะ..ทรายจำได้ลุงชมชอบบูชาพระ..ทรายเช่าพระมาให้ด้วยค่ะ"ไม่พูดเปล่า..เธอหาพระเช่าในกระเป๋าก่อนส่งให้..ชายสูงวัยยิ้มรับขอบคุณ"ลุงบอกหลายรอบแล้วไม่ต้องซื้อของมาฝากก็ยังซื้อมาอีก..ลุงเสียดายเงินแทน" ก่อนที่ทั้งสองจะพูดอะไรต่อ..เจ้านายหนุ่มก็เปิดประตูเข้ามา คิ้วเข้มขมวดขึ้นเล็กน้อย"ทำไมไปนั่งข้างหน้าละ..มานั่งข้างหลังกับพี่ซิ"เสียงทุ้มใจดี..เลขาสาวทำหน้าแปลกใจ'วันนี้พี่เขามาแปลก'เธอลงจากรถมานั่งเบาะหลังข้างๆ เจ้านายหนุ่ม..ใบหน้าสวยหวานมีเครื่องหมา
ไออุ่นจากคนตัวโต..ทำให้เธอรู้สึกสงบ..เสียงกรนเบาๆ ..ของพี่เขาเชิญชวนให้เธอหลับ..แต่..เป็นเธอเองที่ไม่กล้าข่มตานอน..เพราะ'กลัว' ตื่นมาจะเจอแต่ความว่างเปล่า..ดวงตาคู่สวยเหลือบมองนาฬิกาดิจิตอลที่โต๊ะข้างเตียง..มันบอกเวลา..ตีหนึ่ง..ทำไมคืนนี้พี่เขายังไม่ไปนะ..แล้วเธอควร 'ปลุก' เขาดีไหม?พอหันกลับมามองใบหน้าหล่อเหลาคมคาย ผิวขาวจัดส่งผลให้ไรหนวดสีเขียวจางๆ ดูชัดขึ้น..ร่างกายเปลือยเปล่ายังตระกองกอดเธอไว้ไม่ปล่อย..ไม่รู้ว่าเธอไม่อยู่นานไปหรือยังไง..เขาถึงกินดุนัก..ตักตวงเท่าไรก็ไม่พอ..จนเธอร้าวไปหมดทั้งตัววาลุกาถอนหายใจแผ่วเบา..พร้อมเผลอหลับไป..เป็นการนอนหลับสนิทในรอบเดือน..จวบจนเกือบตี5 เธอสะดุ้งด้วยความตกใจ..ก่อนรีบปลุกเขา"พี่เพลิงคะ ตี5แล้วค่ะ"น้ำเสียงคนพูดตระหนก..คนตัวใหญ่งัวเงียเล็กน้อย..กลิ่นสาวสวยข้างตัวผสมกลิ่นน้ำรัก..ยั่วยวนใจเป็นที่สุด..แก่นกายตื่นขึ้นทันใจ..เขาเริ่มเล้าโลมเธอ..มือไม้หนาหยาบเปะป่ายไปทั่ว"อื่อ..พี่เพลิง..แฮะ..ถ้าพี่ไม่ตื่น..อื่ออ..เดี๋ยวก็กลับห้องไม่ทันหรอก..แฮะ..อย่าจับตรง..นั้น...มันเสียว"เสียงเลขาสาวเริ่มครางกระเส่
"ขออนุญาตครับนาย..พอดีว่าคุณท่านมีงานด่วนส่งมาให้ครับ"วิโรจน์รีบเข้ามารายงาน..ก่อนชะงักไปเมื่อเห็นสองหนุ่มสาวนั่งกุมมือกันบนโซฟา'เวรละ มาเป็นก้างขวางคอนายจะโดนด่าอีกเปล่าเนี่ย'คนเป็นนายยิ้มยินดีที่ได้ระฆังมาช่วย..พอเห็นรอยยิ้มกว้าง..ทำเอาเลขาชายผู้น่าสงสารพูดไม่ออก"ได้ๆ วางเลย เดี๋ยวฉันดูให้..น้องทรายคะ..ไว้เราคุยกันใหม่นะคะ"คนตัวโตรีบชิ่งหนีอย่างยินดี..ทิ้งให้เลขาทั้งสองยืนงงหลังจากวันนั้น..เจ้านายหนุ่มตามติดเลขาสาวจนวาลุกาเริ่มสงสัย..พี่เขาไปทำผิดร้ายแรงขนาดไหนกันแน่นะทั้งสองอยู่ด้วยกัน..เช้า..กลางวัน..เย็น..ละวนมาเช้า..กลางวัน..เย็น วันๆ หนึ่งเธอเจอหน้าแค่สามคน..พี่เพลิง..ลุงชม..หัวหน้าวิโรจน์..ทั้งยังใช้เวลาร่วมกันมากกว่าสมัยที่เธอเรียนอีก..เหตุการณ์เป็นแบบนี้เกือบเดือนยังดีที่ช่วงนี้..เธอไม่ค่อยฝันร้าย..ส่วนนึงเพราะพี่เขาอยู่ด้วยทุกคืน..กลิ่นประจำตัว..ไออุ่นของคนตัวโต..ช่วยทำให้เธอสงบ..ที่สำคัญเขาพาเธอออกกำลังกายตอนเย็นหลังเลิกงาน..กลับมาก็ดูหนังฟังเพลง..อ่านหนังสือ..บางทีพี่
"น้าเพลิง..ดูเจ้าโลมาตัวนั้นซิกระโดดโหยงเลย"เด็กน้อยในเสื้อยืดสีฟ้าตื่นเต้น"ตัวนั้นๆ มันว่ายมาแล้ว"เสียงน้าชายตื่นเต้นไม่แพ้กัน"น้าเพลิง..หนูนิดอยากเลี้ยงโลมาค่ะ""เอาซิ..เราทำสระให้น้องเขากว้างๆ ดีไหม..แล้วต้องจ้างผู้เชี่ยวชาญมาประจำด้วย""เลี้ยง2ตัวได้ไหมคะ จะได้ไม่เหงา""ได้ซิค่ะ แต่หนูนิดเลี้ยงแล้วต้องดูแลดีๆ นะคะ"สองน้าหลานคุยกันจนเธอพูดไม่ออก..หลานน้อยก็ขอไปเรื่อย..ส่วนน้าชายก็สปอยหลานสุดฤทธิ์..และเธอก็รู้อัคนีพูดได้ทำได้..เลขาสาวกลัวว่าเด็กน้อยจะเสียนิสัย..จึงหาทางอธิบาย"หนูนิดคะ""คะ..น้าทราย""น้าว่า..โลมาเราไม่ควรเลี้ยงที่บ้านอะคะ..เพราะมันเป็นสัตว์ที่อยู่กันเป็นฝูง..ถ้าเราแยกเพื่อนมันออกจากกันมันคงแย่เลยจริงไหมคะ?""แล้วเราเลี้ยงเขาเป็นฝูงได้ไหมคะ""ไม่ดีหรอกค่ะ..ปล่อยให้มันอยู่ในที่ของมันดีกว่านะ..เวลาเราอยากดูค่อยมาดูดีกว่าเชื่อน้านะคะ""ค่ะน้าทราย"เด็กหญิงรับอย่างว่าง่าย..ส่วนเด็กชายตัวโตที่บอกว่าไม่ชอบสัตว์ตบมือใหญ่เลยตอนที่โชว์จบ..ก่อนจะลากทั้งเด็กน้อย..กับเธอ..เข้าแ
วันที่ 4 เดือนพฤษภาคม.. อากาศช่วงเช้าค่อนข้างสดใส..เธอเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง..ท้องฟ้ายังคงสวยงามเหมือนเดิม..เดือนนี้คนนิยมแต่งงานกันมาก..ใช่..มันรวมถึง 'พี่สาวเธอด้วย'วันที่ 5 เดือน 5 วันพรุ่งนี้..เธอคาดหวังว่า..คนที่เธอรักทั้งสองคนจะมีแต่ความสุขตลอดไป..วาลุกาเดินไปลูบชุดเดรสสีโอลด์โรสเรียบร้อย..สำหรับการเป็นแขกในงานงานแต่งที่หรูหราที่สุด..จัดในโรงแรมที่แพงที่สุด..และก็คงเป็นข่าวดังในเช้าวันถัดมาแบบไม่ต้องสงสัยที่หน้าตลก..ทั้งที่ทำเพื่อพี่สาวขนาดนั้น..แต่ครอบครัวก็ให้สถานะเธอแค่ 'แขกทั่วไป'เธอเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องได้เป็น 'เพื่อนเจ้าสาว' แต่ 'แขกทั่วไป' ดู 'ห่างไกล' จากคำว่า 'ครอบครัว' เหลือเกินแต่..มันก็คงมีข้อดีบ้างละนะ..อย่างน้อยงานช่วงเช้าเธอก็ไม่จำเป็นต้องไป..และไม่จำเป็นต้องฝืนอยู่ในงานทั้งคืนวันนี้..ทั้งวันเธอยังคงไม่อยากไปไหน..ได้แต่หาอะไรกินง่ายๆ ..ก่อนจะผล็อยหลับไป..เพราะร่างกายทนกับการอดนอนหลายคืนไม่ไหว..พอตกใจตื่น..ก็มีเพียงเสียงทีวีที่
ณ ห้องรับแขกสไตล์อังกฤษของคฤหาสน์ "เพลิง..ทางนี้ลูก" คุณหญิงผกาเรียกลูกชายทันทีเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่เดินเข้ามา..อัคนีไหว้สวัสดีคุณหญิงจารุณี..'ว่าที่แม่ยาย'..พร้อมส่งรอยยิ้มไปให้หญิงสาว 'ว่าที่ภรรยา'ดวงตาราวตุ๊กตามองมาที่ชายหนุ่มอย่างชื่นชม..พี่เพลิง..'ผู้ชายของเธอ'..พึ่งเลิกงาน..เขาอยู่ในเสื้อเชิ๊ตสีขาว..พับแขน..ใบหน้าหล่อเหลาดูเหนื่อยล้าเกือบสามเดือนแล้วที่เธอผ่าตัดสำเร็จ..ทำให้สามารถจัดวันวิวาห์ได้เร็วกว่ากำหนด..และถึงแม้คู่หมั้นหนุ่มจะไม่ค่อยพูด..แต่ถ้าว่าเรื่องความรับผิดชอบ..เขาก็ยังไปรับไปส่งพาเธอไปหาหมอ..เธออยากได้อะไรเขาก็ตามใจ..แค่นี้เธอก็ดีใจมากแล้ว'เธอ..แค่ขอเวลา..สักวันหนึ่ง..ผู้ชายคนนี้คงจะกลับมารักเธอหมดหัวใจ'"วันนี้คุณจารุณี..กับน้องฟ้าจะมาปรึกษาเรื่องงานแต่งนะลูก""แม่กับคุณน้า จัดการได้เลยครับ..ผมยังไงก็ได้..จะใช้งบเท่าไรก็ไม่ต้องเสียดายนะครับ..เอาที่ชอบไว้ก่อน"เสียงเรียบเรื่อยกึ่งเย็นชา..แต่ความสายเปย์ยังมีเต็มเปี่ยมจารุ
ก่อนที่อัคนีจะทันได้บุกเข้าไปในห้อง..เขาเห็นเธอหันไปยิ้มหวานให้ใครบางคนอยู่..ผู้ชายภายใต้แว่นยิ้มตอบ..ทั้งยังส่งแอปเปิลที่พึ่งปอกเสร็จยื่นให้เธอ..บุคลิกของผู้ชายคนนั้น..คือสเปคเธอเลย'สเปคเราชอบ.. ผู้ชายสุภาพ ผิวขาว..ใส่แว่น'ความหึงหวง..มันทำให้เขาโกรธจนตัวสั่น..ร่ำๆ จะเข้าไปอาละวาด..แต่จิตสำนึก..มันบอกเขาว่า..'เราไม่ได้เป็นอะไรกัน' และเขามีคู่หมั้นอยู่แล้วใบหน้าสวยหวานซีดเซียว..ใต้ตาคล้ำ..แก้มที่เคยมีน้ำมีนวลซูบตอบลงจนเห็นโครงหน้า..ทำไมเธอต้องมายอมเจ็บตัวอะไรแบบนี้ด้วย..หรือเพราะ 'คำพูด' เลวๆ ..ไร้หัวคิดของเขา.. ถึงทำให้เธอตัดสินใจแบบนี้ร่างสูงใหญ่ยอมถอยกลับไปด้วยความขมขื่น..อย่างน้อยวันนี้ก็มีคนที่คอยดูแลเธอแล้ว..เพียงแต่คนนั้นๆ มัน ..'ไม่ใช่เขา''คุณวางใจได้เลยค่ะ..ผู้หญิงที่คุณรักคนนั้น..เธอจะไม่เป็นอะไร'วันนั้น..ความหมายที่เธอพูด..คือแบบนี้เองซินะ..เขาไม่เคยคาดหวังให้หญิงสาวคนนั้นต้องมาเสียสละอะไรแบบนี้ใบหน้าหล่อเหลา
ตอนที่วาลุกาเอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับพี่หมอ..ชายหนุ่มเงียบไป'เรื่องนี้ต้องแล้วแต่ทรายแล้วละ..คนอื่นตัดสินใจให้ไม่ได้..มันขึ้นอยู่กับว่า..ผู้รับบริจาค..สำคัญในใจทราย..มากแค่ไหน..ถ้าไม่ทำแล้วเขาเกิดเป็นอะไรไป..ทรายจะเสียใจไหม? ..ตรงนี้ละสำคัญที่สุด'เขาให้ความเห็นเหมือนเข้าไปอยู่ในใจเธอ'แต่ทรายกลัวผลข้างเคียงหลังผ่าตัดจังค่ะ..ทรายจะสามารถใช้ชีวิตปกติได้ไหม''ตับเป็นอวัยวะที่งอกใหม่ได้นะ..แต่..ถ้าถามพี่..งานหนักๆ หรืองานอะไรบางอย่าง..ทรายอาจทำไม่ได้..แต่ทรายอายุน้อยไงไม่นานคงฟื้นตัว'คุณหมอหนุ่มส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้..หญิงสาวยิ้มรับเศร้าแต่วาลุกาเองไม่ได้บอกเขาว่า..ป่วย..ถ้าชายหนุ่มรู้คงห้ามเธอไปแล้วณ โรงพยาบาล yyyyใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างตึกเชื่อมระหว่างตึก A กับ ตึก B มีชายหนุ่มร่างสูงใหญ่นั่งหน้าเครียดอยู่บนม้านั่ง ดวงตาคมวาวมีความไม่สบอารมณ์หลายอย่างตั้งแต่โดนสาวทิ้งแบบไร้เยื่อใย..เธอ..'ตัด'เขาได้เด็ดขาดนัก..จากเมื่อหลายปีก่อน..ที่หญิ
"ทราย..อาทิตย์นี้ว่างไหมลูก..ช่วยแวะมาหาป้าที่โรงพยาบาล yyy หน่อยได้ไหม"เสียงคุณนายแม่สั่นเครือมาตามสาย..เป็นเวลานานแล้วที่เธอไม่ได้ติดต่อกับคนที่บ้าน..โดยเฉพาะคนเป็นพ่อ..และ'แม่เลี้ยง'"ได้ซิคะ..ว่าแต่มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ?"น้ำเสียงลูกเลี้ยงแปลกใจ"ไว้มาแล้วป้าจะเล่าให้ฟังจ๊ะ"'หรือพี่เพลิงกับพี่ฟ้าจะแต่งงานกันนะ? แต่..ทำไมต้องเจอที่โรงพยาบาลด้วยละ'วาลุกาคิดแล้วชวนให้ปวดหัว...ช่างมันเถอะ..ถึงเวลาคงรู้เองณ โรงพยาบาล yyyหญิงสาวในชุดเดรสสีฟ้า..ใบหน้าหวานสวยถูกแต่งแต้มสีอ่อน..ริมฝีปากอวบอิ่มเคลือบสีชมพู ผมดำสนิทถูกมัดรวบไว้สูง..เธอพึ่งแยกกับคุณหมอนนท์ตรงหน้าตึก'พี่เข้าเวรก่อนนะครับ..ถ้าทรายอยู่ถึงเที่ยงก็โทรหาพี่ได้นะ..แต่ถ้าทรายกลับก่อน..ก็เจอกันที่ร้านนะครับ'น้ำเสียงสุภาพอ่อนโยน..พี่นนท์ยังคงเป็นพี่นนท์..เขาจะไม่ถาม..จนกว่าเธอจะ 'เล่า'เธอกดลิฟชั้น8 โซนผู้ป่วยห้อง vip ดวงตาคู่สวยมีความไม่สบายใจปนอยู่..หรือคุณพ่อจะป่วยกันนะ..ถึงแม้เธอกับท่านจะไม่สนิทกันมาก...แต่ยังไงผู้ชายคนนั้นก
หลังจากวันนั้น..วาลุกาเริ่มทำใจได้บ้างแล้ว..สายชลจึงชวนเธอไปช่วยงานที่ร้านกาแฟซึ่งเธอเป็นเจ้าของอยู่..ร้านอยู่ใกล้ๆ โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง..จะเรียกว่าเธอไปทำงานแก้เหงาก็ยังได้ส่วนนึงที่หญิงสาวยังกลับไปทำงานประจำไม่ไหว..เพราะผลข้างเคียงของ PTSD ทำให้มีปัญหาการนอนค่อนข้างหนักบางวันตื่นมาแทบไม่มีแรง..บางวันอารมณ์ดิ่งเป็นพิเศษ..แต่ใจลึกๆ ยังดิ้นรนที่ยังอยากมีชีวิตต่อ..แม้..บางเวลามันจะบอกว่า..'ไม่ไหวแล้ว''ไม่เป็นไร..วันนี้มันอาจแย่มาก..พรุ่งนี้มันจะดีขึ้นเอง..วันต่อไปก็จะดีขึ้นเรื่อยๆ ..เธอจะต้องหายดี'วันแรกที่หญิงสาวไปทำงาน..ชุดพนักงานสีดำเรียบง่ายขลับผิวสีชมพูให้ดูขาวขึ้นพอออกจากห้องที่มีความทรงจำมากมาย..หญิงสาวเริ่มสบายใจ..ไม่รู้ตัวร้าน Café dear friend ถูกตั้งง่ายๆ ตามภาษาคนไม่คิดอะไรเยอะ..สายชลแต่งร้านด้วยโทนสีขาวสบายๆ เมนูที่มีก็แทบไม่แตกต่างจากที่อื่น..ทุกอย่างดูเรียบง่ายไปหมด..มีเพียงแต่ราคาไม่แพงถ้าเทียบกับร้านโซนเดียวกันสายชลเคยโดนพี
"พี่ไม่ให้ลาออก"เจ้านายหนุ่มปฏิเสธเสียงหนักแน่น ส่ายหน้าไม่ยอมรับ"แต่ทรายจะออก..พี่ไม่มีสิทธิ์มาบังคับ""อย่างี่เง่าได้ไหม..หนูรู้ตัวไหมโคตรงอแงเลย""เหอะ..ทรายนี้นะงี่เง่า..พี่เพลิงกล้าโทษทราย?"เสียงกั้นสะอื้น..ดวงตาคู่สวยเริ่มกลับมาคลอด้วยน้ำตา..คนตัวโตกว่าเริ่มหัวเสีย..เขาไม่รู้จะจัดการสถานการณ์ตรงหน้ายังไงดี..ให้ไปรบกับนักธุรกิจคนอื่นยังง่ายกว่า"ทรายผิดเหรอ..แค่ทรายไม่อยากเป็นเมียน้อย..การที่คนเราเกิดมาจากโคลนตม..มันก็ไม่จำเป็นต้องทำตัวต่ำไหมละ"น้ำเสียงคนพูดตัดพ้อ"พี่ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น..เอางี้ไหม..พรุ่งนี้พี่ไปถอนหมั้นให้จบๆ ไป..แค่ไม่หมั้นกับฟ้า..แต่กับคนอื่นได้ใช่ไหมละ"เขาพยายามต่อรองเสียงเครียด"พี่เพลิงไม่เข้าใจ..ถ้าพี่เลือกจะมีความสัมพันธ์ 'ถาวร' กับใครสักคน..มันหมายความว่าทั้งพี่ทั้งผู้หญิงคนนั้นต่างเป็น 'เจ้าของ' กันและกัน.. ไม่มีผู้หญิงดีๆ ที่คิดจะไปเป็น 'มือที่สาม' ของชีวิตคนอื่นหรอกนะพี่"เธอพยายามอธิบาย..แต่เขาไม่เข้าใจ..อัคนีตั้งคำถามกลับทัน
"เหอะ..ทำหน้าแบบนั้นคืออะไรยะ""คุณจะด่าฉันก็ด่าไปเถอะค่ะ..แต่ไม่ควรลามปามถึงพี่ฟ้า..ชั่วดียังไงฉันก็ไม่คิดจะใช้ผัวคนเดียวกับพี่""เหอะ..ไม่ต้องทำมาพูดดี..เพราะพฤติกรรมกับคำพูดของแกมันสวนทางกัน..คนโง่ยังดูออกเลย""ถ้าหมายถึงพี่เพลิง? ..พี่เขาเคยบอกทรายว่าไม่เคยมีอะไรกับพี่ฟ้า..อีกอย่างทรายกับพี่เขา..เราเคยเป็น 'คนรัก' กันมาก่อน..แล้วที่ต้อง 'เลิกไป' ก็ไม่ต้องให้บอกนะคะว่าเป็นเพราะ'ฝีมือ'ของใคร" คำพูดเย็นชาของเลขาสาว..ส่งผลให้คนฟังต้องเบ้หน้า"เหอะ..เรื่องวันนั้น..ทำไมไม่โทษตัวเองบ้างละ..แกอยากโง่เปิดประตูเองนี้""ให้ตายเถอะ..ตรรกะคุณนี้มัน..อยากรู้จังเลยนะคะ..พ่อแม่ก็ดีตระกูลก็ดี..แต่ทำไมสั่งสอนลูกหลานให้ขาดจิตสำนึกของความเป็น 'คน' ได้มากขนาดนี้..หมาแมวยังมีจิตสำนึกมากกว่าคุณอีก..คนอย่างคุณไม่น่าเกิดมาเลย..โคตรจะหนักโลกอะเอาจริง""แก!!""ก่อนที่จะไปไล่ด่าคนอื่นนะ..สำเหนียกตัวเองก่อนดีกว่านะคะ..พฤติกรรมโคตรเลวเลย..แล้วไม่ต้องเที่ยวไปทำตัวเป็นไม้บรรทัดวัดด่าใครเขาไปทั่ว..แบบนั้นเขาเรียก 'สะเหล่อ'ค่ะ"
"น้าเพลิง..ดูเจ้าโลมาตัวนั้นซิกระโดดโหยงเลย"เด็กน้อยในเสื้อยืดสีฟ้าตื่นเต้น"ตัวนั้นๆ มันว่ายมาแล้ว"เสียงน้าชายตื่นเต้นไม่แพ้กัน"น้าเพลิง..หนูนิดอยากเลี้ยงโลมาค่ะ""เอาซิ..เราทำสระให้น้องเขากว้างๆ ดีไหม..แล้วต้องจ้างผู้เชี่ยวชาญมาประจำด้วย""เลี้ยง2ตัวได้ไหมคะ จะได้ไม่เหงา""ได้ซิค่ะ แต่หนูนิดเลี้ยงแล้วต้องดูแลดีๆ นะคะ"สองน้าหลานคุยกันจนเธอพูดไม่ออก..หลานน้อยก็ขอไปเรื่อย..ส่วนน้าชายก็สปอยหลานสุดฤทธิ์..และเธอก็รู้อัคนีพูดได้ทำได้..เลขาสาวกลัวว่าเด็กน้อยจะเสียนิสัย..จึงหาทางอธิบาย"หนูนิดคะ""คะ..น้าทราย""น้าว่า..โลมาเราไม่ควรเลี้ยงที่บ้านอะคะ..เพราะมันเป็นสัตว์ที่อยู่กันเป็นฝูง..ถ้าเราแยกเพื่อนมันออกจากกันมันคงแย่เลยจริงไหมคะ?""แล้วเราเลี้ยงเขาเป็นฝูงได้ไหมคะ""ไม่ดีหรอกค่ะ..ปล่อยให้มันอยู่ในที่ของมันดีกว่านะ..เวลาเราอยากดูค่อยมาดูดีกว่าเชื่อน้านะคะ""ค่ะน้าทราย"เด็กหญิงรับอย่างว่าง่าย..ส่วนเด็กชายตัวโตที่บอกว่าไม่ชอบสัตว์ตบมือใหญ่เลยตอนที่โชว์จบ..ก่อนจะลากทั้งเด็กน้อย..กับเธอ..เข้าแ