Chapter 3 - Ikalawang Yugto

Saglit na iniwan ni Virgou sa mga yaya ang triplets na nalilibang sa paggawa ng kastilyong buhangin sa bahagi ng dalampasigan na hindi naaabot ng hampas ng mga alon.

Nagtungo siya sa beach house para hanapin si Zek. Kanina pa niya hinihintay na sumunod sa kanila ang lalaki. Magbibihis na rin siya ng tamang panligo. Papalubog na ang araw, masarap magbabad sa dagat kapag hapon.

Natagpuan niya si Zek sa makipot na lanai sa likod ng cottage. May kausap ito sa cellphone. Halatang babae ang nasa kabilang linya base sa tono ng boses ng binata. Matiyaga siyang naghintay na matapos ito sa pakikipag-usap.

Inirapan niya ito nang tumingin sa kanya habang may ipinaliliwanag sa kausap. He said goodbye to that someone from the other end and slipped his phone inside the pocket of his white shorts. Buti pa ito nakapagbihis na. The black sleeveless he's wearing exposes the hard and well-toned muscles on his shoulders down to his biceps.

"Having fun?" makahulugan nitong tanong at ngumisi. Nakaamba na namang manlandi.

"Sinong kausap mo?" patay-malisya niyang usisa.

"Si Dimples." Inakbayan siya ng lalaki. "Kinamusta ang mga bata."

Tumango siya. Ninang ng mga anak niya sina Dimples, Lala at Lilit. "Kinamusta lang? Bakit ang tagal ninyong nag-usap?"

Umangat ang makapal nitong kilay. "That was less than ten minutes, love."

"Nagtatanong lang ako." Depensa niya.

"Selos iyan." He teased her and nibbled her earlobe.

Siniko niya ang tagiliran nito. "You would never like it when I get jealous. Pumapatay ako kaya umayos ka."

His crispy laugh bounced back and forth across the narrow alley. Anong nakatatawa sa sinabi niya? Gusto yata ng sample ng lalaking ito. Umakyat sila ng bahay at sinamahan siya nitong magbihis sa room nila. She picked out a pair of  a black and white two-piece.

Habang nagbibihis ay pumito ito mula sa labas ng kurtinang pinagkublihan niya.

"Love, patingin ako kung may tinatago ka pa." Pilyo nitong sabi.

Nag-apoy ang kanyang pisngi. Mabuti na lamang at natuto na siyang masanay sa bastos nitong mga banat. Muntik na siyang mapalundag nang hawiin nito ang kurtina.

"Patikim na lang," walang kaabog-abog na hinapit siya nito at siniil ng halik ang kanyang mga labi. Hindi man lang siya hinayaang makahinga.

They went down after their short sizzling moment. Magkahawak-kamay nilang binalikan ang mga anak. Sumalubong ang mga ito, tuwang-tuwa at kinaladkad sila patungo sa natapos na sand castle. May bakod pa at binabantayan ng robot nina superman, batman at spiderman ang mga tarangkahan.

"Papa, Mama, look!" masayang bulalas ni Zen.

"We've made a castle! / We've made a castle!" Duweto nina Zak at Zed na may patalon-talon pa.

"Yeah!" animoy batang hiyaw din ni Zek at nakikipag-high five sa mga anak. "If there's a castle, then there should be a king and a queen, right?"

"Mama is the queen and Papa is the king!" Pumalakpak si Zak.

"And the three of you will be the cutest little princes." Natatawang sabat niya habang tinutugis ng kiliti ang mga ito paikot sa kastilyo.

Nagsisigawan ang tatlo. Pumipiglas. Tawanan ang mga yaya na nanonood sa kanila. Nagbabad sila sa dagat kasama ng mga bata hanggang sa maihanda ang hapunan. Pagkatapos kumain ay napansin niyang panay na ang hikab ng mga anak. Malamang napagod sa kalalaro at kalalangoy ang mga ito kaya maagang inaantok.

Inasikaso nilang dalawa ni Zek ang mga bata at pinatulog sa kaugnay na silid ng kanilang kwarto.

"How's your work at the bureau?" tanong niya habang naglakad-lakad sila sa dalampasigan at pinapanood ang mga alon na naghahabulan papunta sa kanila.

"Tambak pa rin. Strenuous but fulfilling as far as it goes." Hinawakan nito ang kanyang kamay.

Minsan, tuwing recreation nila o kaya pagkatapos ng bible study ay napapanood niya sa balita ang mga accomplishments ng NBI Regional sa ilalim ng pamumuno nito. In some point, he became the media's favorite. Para bang nagkapalit sila ng posisyon.

"I heard from Perez that you had another batch of a petition to file for me?"

"Sinabi ko na sa iyo hindi ko sila titigilan hanggang sa pagbigyan nila ako."

Napanguso siya. Iba ang gusto niyang itanong at hindi iyon. But then she hate to admit it that she is seeking for his attention. Gusto niyang malaman kung gaano kadalas siyang naiisip nito habang nasa trabaho. Kung may mga operasyon ang bureau at kasama ito, naalala pa rin ba siya nito?

So ironic. Naturingan pa man din siyang may puso ng lalaki pero ang utak niya kung umasta ay daig pa ang maharot na teenager.

"Marami pa akong option kung patuloy pa rin nilang ide-deny ang request ko."

Pilit niyang itinuon ang konsentrasyon sa pinag-uusapan nila dahilan para mapukaw ang pagkabalisa niya, habang pilit na umaagaw sa kanyang isipan ang ama at ang mga hakbang na posibleng gawin ng kanyang angkan laban sa binata.

"Zek, huwag na muna nating ipilit. Baka hindi pa panahon. Sapat na sa akin ang ganito. Sobra-sobra na iyong napigilan mo ang nakatakda kong paglipat sa bilibid." Sana mapapayag niya ito kahit pa siya mismo ay hati ang damdamin. Sinong ina ang ayaw na makasama ang mga anak lalo na at kasing-liit pa ng triplets nila?

Marahang pinisil ni Zek ang kamay niya at dinala sa bibig. Pinatakan ng maliliit na mga halik.

"Nag-aalala ka na baka malaman ni Don Theo? Listen, I don't have the intention of messing the life we have right now with the kids. But they need a complete family with their parents together next to them." Huminto sila sa paglalakad at niyakap siya nito mula sa likod. "Nakita mo naman kung gaano sila kasaya kapag kasama ka nila."

"Gusto ko kayong makasama ng mga bata, hindi lang ng iilang araw kundi hanggang sa dulo ng buhay ko kung maaari. Kaya lang, paano kung...you know, I can't help it. Hindi ko maiwasang mag-alala kapag naiisip ko si Papa. Kung ako na anak niya ay nagawa niyang tiisin, marami siyang kayang gawin sa inyo ng mga bata na higit pa kaysa dinanas ko."

"Love, nakahanda ako para sa iyong ama. Nakahanda tayo."

"Zek..." sambit na lamang niya sa kawalan na ng maisip na salita.

"Sure the process is bumpy but trust me on this, hm? It's not your father. Not the society. Not even fate. Let it be just us. Let's design this love, Virgou. This is ours to take." Walang pag-aalinlangan sa tono nito.

She could just smile to herself. He had proven himself several times to her even before. Not just his worth but his unbreakable strength of character. Hindi nga ba at iyon mismo ang rason kung bakit hindi niya pinagsisisihan ang pagpatay kay Jerom Sanchez? Walang dahilan para matakot siya. Ang dapat niyang gawin ay suportahan ang binata sa mga plano nito para sa ikabubuti ng pamilya nila.

"Saan ka pupunta?" tanong nito matapos niyang ilapag ang baso sa mesita. They had a few shots of tannic wine before going to bed.

"Doon ako matutulog sa kama ng mga bata." Ngumiti siya.

Habang ito ay parang sinipa sa puwit. "What? How about me?"

"Dito ka na. Hindi na tayo kakasya roon." Inirapan niya ito.

"Come on, love. Don't do this to me. Alam mo namang kailangan kong tumama di ba?" He's desperate.

"Nakatama ka na kanina sa hotel. Wala bang kwenta iyon?"

"You planned this all along," paratang nito. "Alright, I won't get in your way tonight but can you spare me a couple of hours?"

"For what?"

"Sweets and everything?"

"Nandito ang mga bata. Magigising sila." Pinandidilatan niya ito.

"Bathroom."

"Grabe ka."

"Pagbibigyan mo ako kung gusto mong makatulog doon sa kama ng mga bata."

Hindi na siya nakahirit dahil pinangko siya nito at naglakad patungong banyo habang mapusok na hinagkan ang kanyang mga labi.

Puyat siya kinabukasan. Ang ilang oras na hiningi ni Zek sa kanya ay nauwi hanggang madaling araw. Kulang-kulang dalawang oras lang yata ang itinulog niya. Maaga pa nagising ang mga bata at nagyaya na makipaglaro Pero hindi siya makabangon sa kama.

"Mama, let's go!" pinaghahatak siya nina Zed at Zen, habang si Zak ay natahimik na nanonood sa kanya kanina pa.

Natatawang hinapit niya ang mga anak at ibinuwal sa kama. Dinaganan. Hagikgikan ang mga ito.

"Mama, you're too heavy!" reklamo ni Zed na nagpupumilit makawala.

"Mama's too sleepy," panlalambing niya sa tatlo.

"You can sleep more, Mama. I will watch you like how Papa watches us when we're asleep." Ngumiti si Zak at hinahaplos ang kanyang buhok. Sa magkakapatid ito ang mature na kung mag-isip.

Zed and Zen are looking intently at their brother. Tumigil sa paglilikot ang mga ito at nanahimik. Ginaya ang ginawa ni Zak. Umayos siya ng higa at niyakap ang mga bata.

"We'll provide a force multiplier and an exclusive radio-through frequency in case there's a need for signal shut down." Kasunod ng pagbukas ng pinto ay ang magaspang na boses ni Zek na may kausap sa cellphone.

Nakabuntot rito ang mga yaya na may kanya-kanyang bitbit na tray ng pagkain. Tumingin sa kanya ang binata at kumindat habang pinakikinggan ang sinasabi ng kausap sa kabilang linya.

"Well, cut the bullshit, Miguel!" tumigas ang tono nito. "Let them come and clean up their mess. It's not your problem anymore. Focus on your job because you've been starting to lose the feed on your monitor. Boogey is on the move, do you copy? Huwag mong sayangin ang impormasyon na binigay ng mga tao natin sa field."

Sumiksik sa kanya ang mga bata. Natatakot habang pinakikinggan ang ama na halata ang galit sa tinig. Senenyasan niya ang mga yaya na ayusin sa mesa ang dalang agahan.

"Mama, Papa's angry." Bulong ni Zak sa kanya na may paharang-harang pa ng kamay sa bibig. "He's very scary, isn't he?" Nalukot ang cute nitong mukha.

Natawa siya at hinagkan ito sa ulo. Zek terminated the call after a few more instructions for his agent. Huminga ito ng malalim at nakangiting lumapit sa kanila.

"We've brought your breakfast. Kumain ka na." He tilted his head towards the food in the table.

Tumango siya at bumangon. "May problema kayo sa bureau?"

"Just the usual stuff. Nothing serious." Nagtungo ito sa mesa at naglagay ng pagkain sa pinggan. Dinala sa kanya. "Do you have any plans for today?"

"Hm, let me think. Ikaw?"

Ngumisi ito. "My skills and my body is all yours, love." He is intentionally misinterpreting what she said. He scooped a spoonful of fried rice and fed her.

Gusto niya itong hambalusin pero nanonood ang mga anak nila at nakabungisngis pa.