Agad ibinaba ni Zek ang cellphone at hindi na nakapagpaalam kay Miguel nang marinig niya ang boses ni Dimples na tinatawag siya. Tinakbo ng binata paakyat ang metal stairs na may pinturang puti.
"I'm here! What's wrong?" nag-echo sa bahaging iyon ng corridor ang kanyang tinig.
Lumitaw mula sa isa sa mga pinto si Dimples na umiiyak. "Zek, si Virgou!" hagulgol nito.
Gusto na tuloy niyang liparin ang distansiyang tinatawid pabalik sa kwarto ng kasintahan. It's been two days since Virgou was admitted to the hospital. Naging pabaya kasi siya. Alam naman niyang laging may nakasunod sa kanila iniwan pa rin niyang mag-isa ang dalaga sa loob ng sasakyan sa parking ng tv studio kungsaan pinaunlakan nito ang isang interview.
Ilang minuto lang siyang nawala para balikan ang clutch bag na naiwan nito sa loob. Pagbalik niya, nasa labas na ito ng sasakyan at walang malay. She was drugged according to Xandr after all her laboratory results have been released. It was a combined Gamma-hydroxybutyrate (GHB) and Crystal Meth shots. She's been in a coma for about six hours. Nang magising ay nakatulala na lang hanggang ngayon.
"Love," dinakma niya agad ang kasintahang tigmak na naman sa luha ang mga matang hindi pa rin niya makitaan ng senyales na bumalik na ito sa sarili.
"This is bad, Ric. As I suspected her mind is creating an illusion right now. Enabling her subconscious to take over. Instead of euphoria, the drugs manifested an adverse effect that is more harmful to her nervous system." Nagsalita si Xandr habang patuloy na sinusuri ang mga pahabol na resulta ng lab tests. "Lahat ng insecurities niya at mga negatibong bagay na nakabaon sa kanyang subconscious ay kinakalkal ng utak niya at lumikha iyon ng isang ilusyon. Base sa reaksiyon niya ngayon, masasabi kong nasa gitna siya ng isang bangungot."
"What do you mean, doc? She's like day-dreaming or something?"
"More like a terrifying nightmare, Ric. Her brain is making the unreal a reality. We need to get her mind back to the surface. Kapag nagtagal pa ito, masisira ang kanyang utak at baka hindi na siya matauhan."
"No! You can't be serious about this, Virgou. Come on, wake up, love! Wake up!" Kinabig niya si Virgou at mahigpit na niyakap. "Xandr, can't we do something? I can't lose her like this."
The intoxicating effects of meth typically persist for eight to 24 hours if only it wasn't combined with GHB. Then follows the rush, the heart rate quickens, pupils dilate, blood pressure soars and metabolism kicks up several notches. This intense phase usually ends in five minutes and can last up to half an hour. Hindi pa kasali roon ang fatal effect ng GHB.
"Okay ka ang?" tinapik ni Kit ang balikat niya.
"Kasalanan ko. I shouldn't have left her alone." Sising-sisi niyang piniga ang ulo habang nakaupo sa couch.
His emotional state is fucking shit. It is like a scale of rise and a fall for days. Nagpadaig siya. Hindi naman siya galit. Nagtatampo lamang siya na itinanggi siya ni Virgou sa publiko. Pero dahil sa walang kwentang sama ng loob ay nawala sa isip niya na delikadong maiwang mag-isa ang dalaga lalo na at hindi mahigpit ang security ng tv station.
Dapat sanay na siya. Walang label ang relasyon niya kay Virgou kung ang lipunan ang tatanungin. Dapat nasanay na siya. Pero pinaiiral na naman niya ang kanyang ego. Ngayon hindi siya ang nagbabayad kundi ang babaeng mahal niya.
"Ric, those things are inevitable. No stopping it. No way." Muling nagsalita si Kit.
"I let down my guard, Kit. I should've known the kind of people we're dealing with."
"Walang mababago kung sisisihin mo ang sarili mo. Magtiwala ka sa kanya, Ric, sa girlfriend mo. Kahit hindi vocal sa publiko si Virgou alam ko mahal ka niya. Hindi siya tatalunin lamang ng drugs na mamaya o baka bukas ay kukupas na ang epekto." Pampalubag-loob nitong sabi.
Hinilot niya ang sentido. "May update na ba kay Jim?"
"Naghihintay din ako. Kami na ang bahala. Just stay with her. Mas kailangan ka niya rito."
"Thanks. Ayaw ko rin talaga siyang iwan."
Natawa si Kit sa kanya. "You can't be thinking she's not safe here?"
Pinukol niya ng masamang tingin ang kaibigang tumatawa. "It's not that I'm thinking badly about the security of the hospital. Baka magising siya, gusto kong ako ang una niyang makikita." Napailing siya. Bakit ba siya nagpapaliwanag sa gagong ito, alam naman niyang inaasar lang siya.
Bumukas ang pinto ng private roon at dagli niyang sinalubong si Xandr na lumabas galing roon.
"She fell asleep after Dr. Lala administered the detoxification on her. The drugs are wearing out. We just have to watch the after-effect and expect it to be severe given the fatal dosage that was shot." Xandr ran it down while giving him a rough pat on the shoulder.
Tumango siya. "Thank you so much, doc."
Matagal siyang tinitigan ni Xandr. "Ric, hindi pa rito natatapos ang problema mo. Pagkagising niya haharapin mo ang ilusyon na ginawa ng utak niya. Kung anuman iyon, kailangan mong maging handa lalo na kung paniniwalaan niya iyon at ikaw ang lalabas na sinungaling," babala nito.
"Alam ko. Ang mahalaga magiging maayos siya at malayo na sa panganib. Hinihintay na siya ng mga anak namin." Matatag niyang sagot.
"That's the spirit." Muling tinapik ni Xandr ang balikat niya bago sila iniwan.
Tama si Kit. Magtitiwala siya kay Virgou. Kung nagawa nitong talunin ang nakamamatay na druga, makakaya din nitong himayin ang ilusyon mula sa katotohanan.
"Kumusta ang mga bata?" tanong niya kay Nana Matilda na nasa kabilang linya.
"Tapos na silang kumain at naglalaro kasama sina Mikoy at Lilit," sagot ng matandang babae.
"Nandiyan sila?"
"Babantayan daw nila kami. Pinasasabi ni Lilit na bukas na sila dadalaw diyan."
"I have notified the security. Asked them to coordinate later."
"Sige, anak, sasabihin ko. Si Virgou kumusta na?"
"Natutulog po siya."
Ibinaba niya ang cellphone sa mesa at lumapit sa kama. Kahit payapa na ang tulog ni Virgou, halata pa rin ang hirap na pinagdaanan nito. The mental struggle must be very hard. Hinaplos niya ang pisngi ng dalaga at umuklo. Hinagkan ang mga labi nito.
"I love you. I'm sorry; I've left you there carelessly. Hinding-hindi na iyon mauulit. I'll watch you more from now on." He pressed a gentle kiss on her eyes down to her nose and into her cheeks.
."Zek?""Love?" he pulled back, a bit stunned. She's awake. Thank, God, she's back!
"Zek, I'm so tired. What happened to me? Where are we?" Matamlay nitong tanong.
"Nasa hospital ka. May nangyari-"
"I remember now. I was hit by a car outside the hotel. I ran away after I saw you and Arielle. Y-you're cheating on me. You said you love me but you..." hindi nito natapos ang pagsasalita at napahagulgol.
What is she saying? Iyon ba ang ilusyon na nilikha ng utak nito dahil sa druga? Na nagtaksil siya kasama si Arielle?
"How can you do this to me, Zerriko? You said you love me." Umangat ang kamay nito at pinalo siya pero kulang iyon sa lakas. "But I can't hate you. Kasalanan ko kung bakit mo iyon nagawa."
"No," niyakap niyang ito muli. "Listen, Virgou. You were seeing an illusion. Me and Arielle together? None of it is true. Kahit kailan hindi ko inisip na tumingin pa sa ibang babae. Mula ng matuto akong magmahal, ikaw lang ang tanging hinangad ko."
"Zek..." nanangis ito sa kanyang dibdib.
"Someone drugged you outside the studio the other day. Pwede mo bang i-recall iyong nangyari noong naiwan kang mag-isa sa sasakyan natin pagkatapos ng interview?"
She was sniffing. "What are you saying? I can't remember anything other than you and Arielle having sex. Ilang araw kang nawala kasama siya. Tapos pinuntahan ko kayo sa hotel."
He blew a deep breath sharply. Hindi maganda kung pipilitin niyang maalala nito ang nangyari noong araw na iyon. She's still unstable. Her brain might relapse.
"Okay, kailangan mo pa sigurong magpahinga." Hinagkan niya ito sa ulo. "Pero love, talaga bang naniniwala kang pupunta ako sa kama kasama ang ibang babae? Baka panaginip lang iyon. Binangungot ka lang siguro." He had no idea what is an effective approach for this. Hindi niya natanong si Xandr kanina.
"Hindi iyon panaginip. Kitang-kita ko kayo."
"Kapag napatunayan ko ba sa iyo na wala kaming relasyon ni Arielle maniniwala ka nang panaginip lang iyon?"
"Bakit mo ba itinatanggi? Kungsabagay, walang magnanakaw na umaamin ng kasalanan. Tanungin mo si Kit. Kasama ko siyang pumunta roon sa hotel at nakita niya rin kayo." Galit nitong angil. "Kapag nakabangon ako rito makikita ng babaeng iyon ang gagawin ko sa mukha niya. Tatanggalan ko siya ng ganda kaya humanda siya." Banta nitong nanggigigil.
Napangiwi na lamang siya. Not good. He needs to do something. Kung ipakakausap niya kaya ang dalaga kay Kit? Lagot! Tiyak katakot-takot na alaskahan ang aabutin niya sa grupo. Siya na naman ang magiging pulutan ng kalokohan ng mga kaibigan pag nagkataon.
"Zek, hindi ko na itutuloy ang pagbabalik sa modeling at handa na akong sabihin sa lahat na boyfriend kita," deklara ni Virgou.
Hindi agad siya nakahuma. "Seryoso, love? Gagawin mo iyon?"
"Basta ipangako mo na hindi ka mawawala sa amin ng mga bata."
"You don't have to bargain, Virgou. There's no way I'd let you and the superheroes lose me when I'm still breathing the same air that you breathe."
Kung ganito pala ang epekto ng ilusyon baka pwedeng hindi na lamang niya itatama bahala na kung doon ay lumalabas siyang taksil.
Everything boils down to time. Good and bad.Time is a gift.It has the power to heal wounds and restore the missing pieces.Time is a choice.When everything fell apart, one can choose to remain broken or get back and become whole again.Time is luck.When choices are right.Her time staying at the correctional taught her to deal with the changes adeptly and those tough trials which come and go.Pero hindi ang ganitong mga ganap. Para sa kanya nasa tamang oras at panahon naman sila ni Zek. Kahit mas bata ito sa kanya, nagkakatugma pa rin ang panahon nila. Kung hindi, wala sana ang triplets. Hindi mabubuo ang pamilya nila."Kumusta ang pakiramdam mo?" tanong ni Lala matapos tingnan ang note
Mula sa binabasang investigation report nag-angat ng mga mata si Zek at nahagip ng tingin ang bisitang pumasok sa kanyang opisina. It's Palmolive Glorietta. Escorted by two of his agents, Miguel and Elliot.Umahon siya sa inuupuang swivel chair at lumabas sa likod ng kanyang desk."Ms.Palmolive Glorietta, good morning. How may I help you?" He immediately offered a hand to her.
Paulit-ulit na sinisilip ni Virgou ang sarili sa harap ng salamin sa loob ng kwarto nila ni Zek. Hindi siya makontento sa kanyang ayos. Pakiramdam niya may kulang pero hindi naman niya matukoy kung ano."Love, may problema ba?" Lumapit si Zek at niyakap siya mula sa likod."Ewan ko, hindi ko alam. Pero parang ang pangit kong tingnan samantalang ang gwapo-gwapo mo. Naiinis ako." Maktol niyang sumimangot.
Pinilipit ni Virgou ang mga daliri habang nakapako ang paningin sa larawan ni Don Theo. Nasa loob siya ng kwarto ng kanyang ama at yakap-yakap niya ang lalagyan ng abo nito. Hindi na niya napigil ang mga hikbi sa mga sumunod pang saglit. Ganoon ba kalaki ang kasalanan niya para hindi siya payagang makita ito kahit sa huling pagkakataon man lang? Mayakap ito? Masabi rito kung gaano niya ito kamahal?Her father is gone. No, it wasn't part of the hallucination that she had. It is a reality. Things weren't the same and she had trouble processing them. She just let the tears flow unchecked, yet still not enough to lessen the pain. Hinigpitan niya ang yakap sa urn at sumubsob roon. Yugyog ang mga balikat. Lumapit sa kanya si Zek at mula sa likod ay ikinulong siya nito Zek sa matitib
Binuklat ni Virgou ang folder at binasa ang schedule ng meetings na kailangan niyang daluhan sa St. Catherine Catholic University. Pormal na siyang nagsimula bilang kinatawan ni Xandr sa board. Home-based ang kanyang trabaho kasama na ang monitoring."Shall we go?" Pumasok sa kwarto si Zek galing hinatid ang mga bata sa eskwelahan."Nakabalik ka na pala." Tiniklop niya ang folder at maayos na itinago sa drawer.May appointment siya ngayon sa iilang mga businessmen na kilala ni Palmolive. Ikokonsulta muna nila ang kasalukuyang status ng buong Ayala Group bago nila sisimulan ang unang hakbang ng kanilang mga plano."Have you taken your vitamins?" Kinudlitan siya ng halik ni Zek sa noo. "Ihahatid lang kita roon sa hotel. May urgent meeting din ako sa bureau. Darating ngayon ang National Director." He informed while stroking her arm."Okay lang," tango niya. "I can manage." She tiptoed an
Panay ang mura ni Zek habang sinalanta ng SOS message ang numero ng mga kaibigan niya. Damn it! Hindi man lang siya nakaporma kay Virgou. Pagkatapos nitong ipagsigawan na gusto nitong pakasal bukas ay tinalikuran siya agad ng dalaga.He didn't expect her to come. Inisip niyang uuwi na agad ito ng Rockwell pagkatapos ng meeting, kung hindi man ay magtetext muna ito sa kanya. Maganda siguro ang resulta ng meeting nito sa mga bagong investors kaya naatat itong sumugod dito sa opisina.Wala pang sumasagot kahit isa sa mga kaibigan niya. Of course, they're all freaking busy. Iritadong naupo siya sa couch at muling kinalikot ang kanyang cellphone. Sinagot agad ng wedding coordinator ang tawag."The wedding will be tomorrow, can you handle it?""Sir?" Nagulat ang babaeng kausap niya."I understand that there's still a lot to do with the preparation. Just showcase what you have and what you c
Hindi mapawi-pawi ang ngiti ni Virgou habang sakay ng puting limousine patungong simbahan. Ora-orada ang kasal na iyon bunga ng walang basehan niyang pagseselos kahapon. Pero masayang-masaya siya. Walang kapantay. Lalo at nakikita niya kanina si Zek habang nagbibihis na excited din para sa araw na iyon, taliwas sa inaalala niya kagabi na baka napipilitan lamang ito.She did not ask a super-fancy and star-studded wedding. Or a kind of ceremony that will gain the tag as the union of the decade. All she needs is her groom waiting for her below the altar and their kids holding their bonds of promises.Mula sa tinted window ng sasakyan ay natatanaw niya ang abalang hapon sa kalyeng binabagtas nila. Kanya-kanyang diskarte ang mga motorista para makaiwas sa gitgitan at mabagal na daloy ng trapiko sa bahaging iyon ng Lapu-lapu City.Mabuti na lamang at inagahan niya ang paghahanda at pag-aayos ng kanyang sarili. A
Nagmistulang sinampay si Virgou na sumabit sa gilid ng mesa. Naubos ang lakas niya. Zek is cursing behind her, trembling and breathing heavily after they both get to the peak.As soon as he pulled himself out from her, his whitish-gray, sticky jelly-like liquid rolled fast down her legs. Kumuha ito ng panyo at agad pinunasan iyon. Pagkatapos ay isinuot nitong muli sa kanya ang panty niya."Quick but sweet ride, my love." Pilyong pinalo nito ang kanyang puwit. "I heard you begged for more and because I am a generous husband I will comply later." Pagmamalaki nito at kinintalan ng halik ang mga labi niya.Sinuntok niya ito sa dibdib. "Huwag mo akong bibitawan!" sikmat niya. Nanginginig ang kanyang mga tuhod. Kapag pinakawalan siya nito siguradong babagsak siya sa sahig.Humila ito ng silya at pinaupo siya. Ito na ang nagpatuloy sa naiwan niyang gawain sa loob ng kusina. Nagpunas ng mga plato at mes