Agad ibinaba ni Zek ang cellphone at hindi na nakapagpaalam kay Miguel nang marinig niya ang boses ni Dimples na tinatawag siya. Tinakbo ng binata paakyat ang metal stairs na may pinturang puti.
"I'm here! What's wrong?" nag-echo sa bahaging iyon ng corridor ang kanyang tinig.
Lumitaw mula sa isa sa mga pinto si Dimples na umiiyak. "Zek, si Virgou!" hagulgol nito.
Gusto na tuloy niyang liparin ang distansiyang tinatawid pabalik sa kwarto ng kasintahan. It's been two days since Virgou was admitted to the hospital. Naging pabaya kasi siya. Alam naman niyang laging may nakasunod sa kanila iniwan pa rin niyang mag-isa ang dalaga sa loob ng sasakyan sa parking ng tv studio kungsaan pinaunlakan nito ang isang interview.
Ilang minuto lang siyang nawala para balikan ang clutch bag na naiwan nito sa loob. Pagbalik niya, nasa labas na ito ng sasakyan at walang malay. She was drugged according to Xandr after all her laboratory results have been released. It was a combined Gamma-hydroxybutyrate (GHB) and Crystal Meth shots. She's been in a coma for about six hours. Nang magising ay nakatulala na lang hanggang ngayon.
"Love," dinakma niya agad ang kasintahang tigmak na naman sa luha ang mga matang hindi pa rin niya makitaan ng senyales na bumalik na ito sa sarili.
"This is bad, Ric. As I suspected her mind is creating an illusion right now. Enabling her subconscious to take over. Instead of euphoria, the drugs manifested an adverse effect that is more harmful to her nervous system." Nagsalita si Xandr habang patuloy na sinusuri ang mga pahabol na resulta ng lab tests. "Lahat ng insecurities niya at mga negatibong bagay na nakabaon sa kanyang subconscious ay kinakalkal ng utak niya at lumikha iyon ng isang ilusyon. Base sa reaksiyon niya ngayon, masasabi kong nasa gitna siya ng isang bangungot."
"What do you mean, doc? She's like day-dreaming or something?"
"More like a terrifying nightmare, Ric. Her brain is making the unreal a reality. We need to get her mind back to the surface. Kapag nagtagal pa ito, masisira ang kanyang utak at baka hindi na siya matauhan."
"No! You can't be serious about this, Virgou. Come on, wake up, love! Wake up!" Kinabig niya si Virgou at mahigpit na niyakap. "Xandr, can't we do something? I can't lose her like this."
The intoxicating effects of meth typically persist for eight to 24 hours if only it wasn't combined with GHB. Then follows the rush, the heart rate quickens, pupils dilate, blood pressure soars and metabolism kicks up several notches. This intense phase usually ends in five minutes and can last up to half an hour. Hindi pa kasali roon ang fatal effect ng GHB.
"Okay ka ang?" tinapik ni Kit ang balikat niya.
"Kasalanan ko. I shouldn't have left her alone." Sising-sisi niyang piniga ang ulo habang nakaupo sa couch.
His emotional state is fucking shit. It is like a scale of rise and a fall for days. Nagpadaig siya. Hindi naman siya galit. Nagtatampo lamang siya na itinanggi siya ni Virgou sa publiko. Pero dahil sa walang kwentang sama ng loob ay nawala sa isip niya na delikadong maiwang mag-isa ang dalaga lalo na at hindi mahigpit ang security ng tv station.
Dapat sanay na siya. Walang label ang relasyon niya kay Virgou kung ang lipunan ang tatanungin. Dapat nasanay na siya. Pero pinaiiral na naman niya ang kanyang ego. Ngayon hindi siya ang nagbabayad kundi ang babaeng mahal niya.
"Ric, those things are inevitable. No stopping it. No way." Muling nagsalita si Kit.
"I let down my guard, Kit. I should've known the kind of people we're dealing with."
"Walang mababago kung sisisihin mo ang sarili mo. Magtiwala ka sa kanya, Ric, sa girlfriend mo. Kahit hindi vocal sa publiko si Virgou alam ko mahal ka niya. Hindi siya tatalunin lamang ng drugs na mamaya o baka bukas ay kukupas na ang epekto." Pampalubag-loob nitong sabi.
Hinilot niya ang sentido. "May update na ba kay Jim?"
"Naghihintay din ako. Kami na ang bahala. Just stay with her. Mas kailangan ka niya rito."
"Thanks. Ayaw ko rin talaga siyang iwan."
Natawa si Kit sa kanya. "You can't be thinking she's not safe here?"
Pinukol niya ng masamang tingin ang kaibigang tumatawa. "It's not that I'm thinking badly about the security of the hospital. Baka magising siya, gusto kong ako ang una niyang makikita." Napailing siya. Bakit ba siya nagpapaliwanag sa gagong ito, alam naman niyang inaasar lang siya.
Bumukas ang pinto ng private roon at dagli niyang sinalubong si Xandr na lumabas galing roon.
"She fell asleep after Dr. Lala administered the detoxification on her. The drugs are wearing out. We just have to watch the after-effect and expect it to be severe given the fatal dosage that was shot." Xandr ran it down while giving him a rough pat on the shoulder.
Tumango siya. "Thank you so much, doc."
Matagal siyang tinitigan ni Xandr. "Ric, hindi pa rito natatapos ang problema mo. Pagkagising niya haharapin mo ang ilusyon na ginawa ng utak niya. Kung anuman iyon, kailangan mong maging handa lalo na kung paniniwalaan niya iyon at ikaw ang lalabas na sinungaling," babala nito.
"Alam ko. Ang mahalaga magiging maayos siya at malayo na sa panganib. Hinihintay na siya ng mga anak namin." Matatag niyang sagot.
"That's the spirit." Muling tinapik ni Xandr ang balikat niya bago sila iniwan.
Tama si Kit. Magtitiwala siya kay Virgou. Kung nagawa nitong talunin ang nakamamatay na druga, makakaya din nitong himayin ang ilusyon mula sa katotohanan.
"Kumusta ang mga bata?" tanong niya kay Nana Matilda na nasa kabilang linya.
"Tapos na silang kumain at naglalaro kasama sina Mikoy at Lilit," sagot ng matandang babae.
"Nandiyan sila?"
"Babantayan daw nila kami. Pinasasabi ni Lilit na bukas na sila dadalaw diyan."
"I have notified the security. Asked them to coordinate later."
"Sige, anak, sasabihin ko. Si Virgou kumusta na?"
"Natutulog po siya."
Ibinaba niya ang cellphone sa mesa at lumapit sa kama. Kahit payapa na ang tulog ni Virgou, halata pa rin ang hirap na pinagdaanan nito. The mental struggle must be very hard. Hinaplos niya ang pisngi ng dalaga at umuklo. Hinagkan ang mga labi nito.
"I love you. I'm sorry; I've left you there carelessly. Hinding-hindi na iyon mauulit. I'll watch you more from now on." He pressed a gentle kiss on her eyes down to her nose and into her cheeks.
."Zek?""Love?" he pulled back, a bit stunned. She's awake. Thank, God, she's back!
"Zek, I'm so tired. What happened to me? Where are we?" Matamlay nitong tanong.
"Nasa hospital ka. May nangyari-"
"I remember now. I was hit by a car outside the hotel. I ran away after I saw you and Arielle. Y-you're cheating on me. You said you love me but you..." hindi nito natapos ang pagsasalita at napahagulgol.
What is she saying? Iyon ba ang ilusyon na nilikha ng utak nito dahil sa druga? Na nagtaksil siya kasama si Arielle?
"How can you do this to me, Zerriko? You said you love me." Umangat ang kamay nito at pinalo siya pero kulang iyon sa lakas. "But I can't hate you. Kasalanan ko kung bakit mo iyon nagawa."
"No," niyakap niyang ito muli. "Listen, Virgou. You were seeing an illusion. Me and Arielle together? None of it is true. Kahit kailan hindi ko inisip na tumingin pa sa ibang babae. Mula ng matuto akong magmahal, ikaw lang ang tanging hinangad ko."
"Zek..." nanangis ito sa kanyang dibdib.
"Someone drugged you outside the studio the other day. Pwede mo bang i-recall iyong nangyari noong naiwan kang mag-isa sa sasakyan natin pagkatapos ng interview?"
She was sniffing. "What are you saying? I can't remember anything other than you and Arielle having sex. Ilang araw kang nawala kasama siya. Tapos pinuntahan ko kayo sa hotel."
He blew a deep breath sharply. Hindi maganda kung pipilitin niyang maalala nito ang nangyari noong araw na iyon. She's still unstable. Her brain might relapse.
"Okay, kailangan mo pa sigurong magpahinga." Hinagkan niya ito sa ulo. "Pero love, talaga bang naniniwala kang pupunta ako sa kama kasama ang ibang babae? Baka panaginip lang iyon. Binangungot ka lang siguro." He had no idea what is an effective approach for this. Hindi niya natanong si Xandr kanina.
"Hindi iyon panaginip. Kitang-kita ko kayo."
"Kapag napatunayan ko ba sa iyo na wala kaming relasyon ni Arielle maniniwala ka nang panaginip lang iyon?"
"Bakit mo ba itinatanggi? Kungsabagay, walang magnanakaw na umaamin ng kasalanan. Tanungin mo si Kit. Kasama ko siyang pumunta roon sa hotel at nakita niya rin kayo." Galit nitong angil. "Kapag nakabangon ako rito makikita ng babaeng iyon ang gagawin ko sa mukha niya. Tatanggalan ko siya ng ganda kaya humanda siya." Banta nitong nanggigigil.
Napangiwi na lamang siya. Not good. He needs to do something. Kung ipakakausap niya kaya ang dalaga kay Kit? Lagot! Tiyak katakot-takot na alaskahan ang aabutin niya sa grupo. Siya na naman ang magiging pulutan ng kalokohan ng mga kaibigan pag nagkataon.
"Zek, hindi ko na itutuloy ang pagbabalik sa modeling at handa na akong sabihin sa lahat na boyfriend kita," deklara ni Virgou.
Hindi agad siya nakahuma. "Seryoso, love? Gagawin mo iyon?"
"Basta ipangako mo na hindi ka mawawala sa amin ng mga bata."
"You don't have to bargain, Virgou. There's no way I'd let you and the superheroes lose me when I'm still breathing the same air that you breathe."
Kung ganito pala ang epekto ng ilusyon baka pwedeng hindi na lamang niya itatama bahala na kung doon ay lumalabas siyang taksil.
Nilamon ng mga halinghing ni Virgou ang tunog ng mga alon sa labas na tumatagos sa bintanang nakabukas ng malaki. Malamig ang hangin na pumapasok doon sa kwarto mula sa pusod ng dagat ngunit hindi sapat para matuyo ang pawis sa kanya.Muling umarko ang kanyang katawan at marahas na ibinagsak ang ulo sa unan. Kumapit siya sa bed sheet habang umaangat ang kanyang pang-upo dahil sa ginagawa ni Zek. Malikot na ginagalugad ng dila nito ang sentro ng kanyang pagkababae."Zerriko," ungol niya kasabay ng buntong-hininga. She needed to scream or else her sanity will abandon her.Mistula siyang nasa gitna ng isang siga at mga boltahe ng kuryenteng sumasabog kung saan-saan. Hanggang sa nailabas niya ang unang katas na halos magpadilim ng kanyang paningin. Kumurap-kurap siya. She is seeing butterf
He knew she's there. The woman followed him soon as he got out of the NBI Headquarters. He didn't increase the pace of his steps rather he slowed down a bit and waited for her to catch up. Kinapa ni Zek ang baril sa ilalim ng jacket niya. Anong kailangan ni Amalia Sanchez sa kanya? Makipag-areglo? Kanina lang ay ni-report sa kanya ng taga-immigration na tinangka ng babaeng lumipad patungong ibang bansa buti na lang at naikasa agad ang hold departure order para rito. Now she's nowhere to go. Nowhere but behind stinky, rusty bars in jail."Director Zerriko Gray?" nagsalita ito pagkaagapay sa kanya.He looked at her. "Amalia Sanchez." He is diminishing her with penetrating dominance, establishing his authority. Ramdam niya ang takot nito at kaba."Ako nga. Pwede ba tayong mag-usap?" Balot
Nadama ni Virgou ang marahang haplos ni Palmolive sa likod niya. Ini- unat niya ang mga braso. Humikab at sinulyapan ang step-mother. Nginitian niya ito ng matamis."Nagtimpla ako ng gatas." Ibinaba nito sa desk ang bitbit na basong may mainit na gatas. "Pagkatapos mong inumin iyan magpahinga ka na," sabi nitong ngumiti rin."Pero hindi ko pa natatapos ito," ipinakita niya ang ginawang organizational structure na dalawang araw na niyang tinatrabaho. Akala niya madali lang. Ang hirap pala. Masyadong komplikado ang pagpili ng mga taong ilalagay niya sa bawat mahalagang posisyon ng kompanya. Hindi lamang kailangang qualified, ang kakayahan mismo at dedikasyon ang dapat na mas matimbang. Ngunit hindi niya kabisado ang iilan sa mga taong ito. Paano niya malalaman na may malasakit ang mga ito sa kompanya kung ang pagbabasehan lamang ay creden
Masakit ang bawat pintig ng puso niya at hirap siyang hugutin ang hininga habang pinagmamasdan ang anak. Balot ng benda ang ulo nito at kaliwang pisngi. Nakapikit at mababaw ang paghinga na rumehistro sa makinang nasa malapit kungsaan nakakabit ang iilang tubo.Kanina pa siya nakatayo roon. Hindi alam ang unang gagawin. Hindi makalapit pagkat hindi niya maihakbang ang mga paang 'sing-bigat ng bakal. This little boy protected his two brothers and drew out the danger to himself. That's what everyone is telling outside. They're proud and amazed. But they didn't know, Zak's sacrifice and courage mean he's failing as a father.Nadudurog ang puso niya ng pinong-pino sa katotohanang siya na mas malakas ay narito, nakatayo at maayos. Habang ang maliit na paslit, limang taong gulang ay nakahiga sa kama. Sugatan. Nakikipag-agawan sa buhay. Dahil
Bilang ama naiintindihan ni Zek ang galit ni Benjamen Alvarro, kaya hindi niya tinangkang lumaban matapos siya nitong suntukin. Kahit ano pa ang mga pagkakamaling nagawa ni Melfina, wala pa ring hihigit sa pagmamahal nito sa anak at hindi nito gugustuhing makitang nasasaktan ang dalaga."Ang sabi ko sa iyo ikaw na ang bahala sa kanya. Hindi ko sinabing payagan mo ang kahit na sino na saktan ang anak ko kahit asawa mo pa iyon!" marahas na angil ng matanda at dinampot siya sa kwelyo."Alam ko po, sir. Kaya po ako nandito para humingi sa inyo ng kapatawaran. Kasalanan ko kaya nagawa iyon ng asawa ko," mapagpakumbaba niyang tugon."Daddy? Daddy, what are you doing?" Si Melfina na pumasok sa loob ng kwarto ay tumakbo patungo sa kanya. "Hindi si Zek ang dapat na sinaktan niyo, dad! Hindi siy
Umiiyak si Virgou habang ikinukwento ni Zek sa kanya ang buong detalye ng pangyayari kanina. Wala man lang siyang ideya na nakikipaghabulan na pala kay kamatayan ang asawa niya tapos nakikipagtawanan pa siya kina Palmolive at sa ibang mga kaibigan habang naghahanda sila ng hapunan. Tuwing dumadaan ang paningin niya sa sugat na nasa braso ni Zek pinipilipit ang puso niya. Ayaw niyang ipakita sa asawa na mahina siya pero ang mga luha niya ay kusang gumagawa ng landas pababa sa kanyang mga mata. Hindi niya kayang itago ang pangamba at takot. Siguradong hindi rito nagtatapos ang pagtugis ng mga kaaway sa kanila. Kumuha siya ng tissue mula sa carton at nagpunas."Pasensya ka na kung masyado akong emosyonal. Dala siguro ito ng pagbubuntis ko." Sisinghot-singhot niyang sabi at ngumiti ng mapakla.Tumayo si Zek at nilapitan siyang nakasalampak
Tumagilid ang sasakyan ni Zek matapos sumabit sa lidless gutter ang gulong habang iniiwasan niya ang panibagong buhos ng mga bala mula sa mga armadong kapalitan niya ng putukan. Mahigpit niyang hinawakan ang dalawang baril at tinadyakan ang pinto. Gumulong siya palabas habang inaasinta ang dalawang pinakamalapit sa kanyang kinaroroonan.Another charging pair drop-dead gaining shots on their head and chest. Bumuga siya ng hangin at napaungol sa pagsigid ng kirot mula sa kanyang sugat. He can't feel his arm anymore. Nagliliyab na sakit ang tanging nararamdaman niya.His jacket is soaked with blood and the wound is digging deeper. His right arm is trembling but he can't let go the gun. Not just yet. Nagkubli siya sa likod ng nakatagilid niyang sasakyan habang pinakikinggan ang atungal ng motorsiklong natitira. Saan na napunta iyong itim na
Sumigaw ng buong bangis si Marco at hinambalos ang can ng beer, sinipa ang gulong ng sasakyan. Parang sasabog ang ulo niya sa sobrang galit. Tanggap niya kung binugbog na lang siya ni Zerriko pero ang ibugaw siya sa ex-girlfriend niyang si Melfina Alvarro? Dinurog ng lalaking iyon ang bayag niya."Marco, itigil mo na iyan." Narinig niya ang boses ni Javier sa earpiece na kanyang suot. Nahinto ito sa katatawa matapos matantong hindi na biro ang galit niya."You are telling me that right now, Sepulbidda? That's bullshit! Ano bang mayroon sa lalaking iyon?" Gigil niyang angil."He has everything to put you down and you obviously are not prepared to go against him, Marco. For now, at least. Bitawan mo na iyang libog mo para sa asawa ni Rico."
Natatawang hinahabol ni Virgou ang mga anak na tumuloy patungo sa naka-ornang imahe ni Sr. Sto. Niño, sa may lobby ng Rockwell. It's Friday and part of the routine they're having is to offer some flowers to this miraculous protector of the province. Nilingon niya si Zek na nakabuntot sa kanila habang abala pa rin sa cellphone nito. She's still can't grasp the whole thing with his disturbing idea about Marco Sandejas following her. Pero pagbibigyan niya ang gusto ng asawa. She will stay at home for the time being until the issue died down."Zek," tinawag niya na ito.Binilisan ng lalaki ang hakbang at itinago ang cellphone sa bulsa ng jacket. "Sorry," agad siya nitong hinapit at lumapit sila sa orna. Nakatingala na roon ang mga bata. Anyong nagdadasal.