Cramps

Cramps

The professor started talking. May mga sinasabi siya na pinipilit kong intindihin. It's an algebra. My head is spinning. Hindi lamang sa kanyang mga itinuturo kundi sa gumugulong presensiya ng aking katabi. I don't know if he's really are listening to our professor. Tahimik kasi at diretso ang tingin sa nakakalbo ng maestro. An hour passed.. sa labis na kaseryosohan halos mapatalon ako sa gulat ng tumunog ang malakas na bell.. hudyat ng pagtatapos ng klase..

I heard my seatmeat's growl.. halos umirap ako ng marinig ang pang-aasar nito..

"Lame.." Sabi ng katabi kong lalaki. Hindi ito ang nang-utos para magsulat sa sariling kuwaderno iba ito at nasa kanang bahagi ko ito.

"Shut the fuck up.." Nilingon ko ang tamad na lalaki. His hair is longer than the usual guy I've seen. His dark aura was now screaming. Halos hindi ko matagalan ang paninitig sa kanya. As if, he was spitting an acid when someone is staring at him.

"But she is.." Pamimilit pa ng katabi. Umiling at padabog na tumayo.

"I won't forget your damn face.."

Ano bang ikinagagalit niya? Ako naman ang nakatanggap ng pang- iinsulto at hindi siya.

Umiigting ang kanyang panga habang sinusundan ng tingin ang palayong kaklase.

Nagsitayuan na rin ang iba pa. Ang mga kasamahan ng maangas na lalaking ito ay nasa pasilyo na at hinihintay na lamang na tumayo siya..

I remained on my chair. Nasa upuan ko pa nakapatong ang kulay pink na kwaderno. May mga nailista ako. Marami. Pati hindi importante isinulat ko na rin. Nag-aayos ako ng gamit ng magsalita ang tamad at maangas.. at gwapong lalaki..

"Napakakupad mong kumilos no?" Nakahalukipkip siya at halatang naiinip. This guy is so damn attractive.. kaya lang masyadong tamad!

Mahahaba at malalaki naman ang mga daliri niya.. napasulyap ako sa mga kamay niyang nakapatong ngayon sa likod ng inuupuan ko. Gusto kong sawayin dahil parang pag-aari niya ako.. Ngumiwi ako, hindi ako ang tipo nito sigurado ako. Lihim ko siyang pinasadahan ng tingin.

Guy with a long hair isn't my type, but with him? Oh boy, he's an exception dahil kahit tamad magsulat bawing-bawi naman sa kagwapuhan! And to tell you.. he stands six-feet and two inches tall.. I guess.. And yes, sure it is, and I don't like guy who had pierce on his ear but still, his an exception. I like his angst, it's like a magnet that once you stared at him you will be captivated by his charm, angst and his oozing sex-appeal.. Oh darn it! Nakaputing t-shirt lang naman siya sabayan pa ng butas-butas na pantalon niya pero bakit ang lakas ng hatak niya? Oh, don't tell me his an actor? Na hindi lang sumikat kaya lumihis ang landas? Or maybe a model perhaps?

"Done staring?" Halos ibaon ko na ang sarili sa upuan. Did he noticed me while I'm studying him..?

Kunwari hindi ko siya narinig. Kinuha ko na ang nakapatong na kuwaderno alumpihit itong hinawakan. I was about to hand it to him but my hand are shaking! Damn it!

Nakakahiyang iabot ito na nanginginig ang mga kamay ko!

"The professor said.. may mga sasagutin tayo. You go to the library and borrow some books. Kita tayo mamaya sa cafeteria at five.. sharp.."

Napalunok ako. Nakaramdam ng kaba. He stood up without looking at me. Tinanguan niya ang naghihintay na mga kasama. Tumayo na rin ako. Inaayos ang salamin na suot but then..

He stopped again.. sa gitna ulit ng malawak na silid. Nilingon niya ako, parang tanga ulit na napatulala at ang kamay ay nasa gilid lang ng salamin nakakapit. He brushed his long hair using his hand.. His thick brows a bit furrowed, eyes that is bewitching.. I swallowed hard again making myself in sane!

"And don't be late.. Because I hate waiting.." He licked his lower lip afterwards. I nodded.. My heart hammered a thousand times? Million I guess..

Noong nawala na siya sa paningin ko kasama ang mga kaibigan nito tsaka naman ako bumalik sa totoong mundo!

I mean, what was that? Minanduhan na naman niya akong bumisita sa silid-aklatan at tumango naman ako? The heck!? Sinunod ko naman ang utos niya na ilista ang mga importanteng sasabihin ng professor namin.. so, bakit pati  pagbisita sa library gagawin ko pa? At bakit naman ako susunod aber?!

Because he said so?

Marami pa rin ang estudyante ng lumabas ako galing sa library. Nakatambay ang ilan, mayroon din namang nanatili hindi dahil may pinopormahan o may gustong makapansin sa nagugustuhan. Some were busy finding the solution of the problem for the task given.

Bumuntong-hininga at mabilis na nag-iwas ng tingin sa pamilyar na mga mukha. It's his gang. Hindi lamang puro kalalakihan kundi'y marami ding kababaihan ang kahalubilo. Mabilis akong naglakad dahil sinusundan na ako ng tingin ng mga kakusa niya!

"Walk faster.. he'll get mad kapag nagtagal ka.." Ngisi noong lalaking matangkad. May tattoo ito sa braso. Kunot-noo naman ang ilan sa pagtataka.

"Who's that?" Rinig ko ng lampasan sila.

At last, nakarating din ako sa cafeteria.. ramdam ko ang pawis sa noo kanina natuyo na nga siguro ito. I wiped my forehead, balewala na dahil natuyo na nga talaga ang pawis sa sobrang pagmamadali. Init-na-init ang pakiramdam ko. Bumuntong-hininga ako at nagpasalamat pa ng humaplos ang mabining hangin sa aking mukha.. Hawak ko na ang glass door ng cafeteria ng mahagip ko ng paningin ang lalaking nang-aalipin sa akin.. My heart kicked inside, halos madala ako sa tindi ng kalabog nito. But then, I had to go inside despite of my fear for him.

Sa pagbukas ko ng salaming pinto sinalubong agad ako ng lamig ng temperatura ng aircon sobrang lakas nito at ang init na pakiramdam ay humahalo sa lamig na ibinubuga na nanggagaling sa aircon. Kinakabahan pa ako dulot ng pakikipagkita sa gwapong, maangas na lalaking ito kaya biglang humilab ang tiyan ko!

Oh my God!

This isn't good.. napahawak ako sa ibabaw ng aking tiyan. Parang nawala naman yung sakit.. Bumuntong-hininga ulit.. baka nabigla lang..

Nasa dulong bahagi siya ng mesa. Ganoon pa din naman ang suot niya pero nakakamangha lang talaga!

"You're five seconds late.." His baritone and icy tone makes me feel my stomach cramps.. idagdag pa ang nakakakabang presensiya niya!

Parang hindi ko na yata kayang pigilan ito.. mapapakawalan ko na ang kabag na ito!

Pumikit ako kasabay ng pagkagat sa ibabang labi.

My God.. nakakahiya ka talaga Concepcion! Dito pa talaga sa harapan ng lalaking ito ka mauutot?! My sub-conscious yelling at me.. pero ang riyalidad ko parang guguho!

"What is happening to you?" He frowned more, at dahil malapit na naman ako sa kanyang mesa matatanaw niya ang pagtitiis sa sakit ng tiyan.

"Amm.." Pinasadahan ko ng tingin ang kabuoan ng cafeteria. May mga customer pa rin at nakakahiyang isiwalat ang pananakit ng tiyan!

Jesus! Is this really happening?

Sumulyap din siya sa pagpasada ko ng tingin.

"Don't mind them.. just mind me.."

Oh my God.. napahawak ako sa gilid ng mesa.. mauutot na talaga ako at...

Boom.. I did fart in front of this beautiful man.. Pigil na pigil ko pa ang utot ko.. at dahil malakas ang aircon panigurado kakalat ang amoy nito! Diyos ko!

He stood up.. marahas, kaya umuga din ang mesa sa bilis ng galaw niya.

"Turn off the air con!" Bulyaw niya sa mga staff na naroon.. He's so mean.. gusto ko sanang pangaralan pero sobrang sakit na talaga ng tiyan ko.. halos maiyak na sa kahihiyan ko..

"Nasaan ang cr?" Mas nakakahiya kong dito pa ako sa labas magkakalat..

"What the hell?" Umigting ang kanyang panga. Pero nakitaan ko siya ng pag-aalala sa mukha..

"Javier.." A tall guy approached him. May kaakbayang babae at ngumingisi.

"Not now Leo.."

Kumukulo na ang tiyan ko! Nasaan ba ang cr dito?!

"Your new girl?"

Ngumisi ito lalo..

"Fuck you!"

Hinawakan niya ang palapulsuhan ko at kinadlad na ako siguro papuntang banyo?

"Saan mo siya dadalhin?" Huminto kami. Pumikit naman ako dahil mas lalong tumindi ang pananakit ng tiyan ko.

"None of your god damn business!"

This guy has a lot of resemblance of him.. Are they siblings? Magkasingtangkad sila ng lalaki parehong maputi, only that this guy is wearing an eyeglasses just like me..

"Be careful.." He winked at me.

The woman hold his arm tight. Tila takot na maagawan. Pero.. Diyos ko naman tama na muna ang pagbabangayan..

Ng pakiramdam ko na mauutot na naman ako, hinila ko na siya.. hindi man alam kung saan naroon ang banyo..

Nakarehistro siguro sa mukha ko na sobrang nagpipigil kaya nagpatianod na lang ito..

Napatawa ang lalaking kamukha niya..

"It's not what you think it is.." His jaw clenched even more..

"Defensive ehh?" At tumawa pa ito.. Wala akong maintindihan sa pinag-uusapan dahil ang pinagkakaabalahan ay ang pagtitiis na hindi mapakawalan ang gustong kumawala ng pananakit ng tiyan..

"Please..." Pagmamakaawa ko kasabay ng pagpikit ng mga mata ko. Lumala din lalo ang pananakit ng tiyan ko. Butil-butil na ang pawis sa noo ko..

Nilampasan namin ang lalaki.. mabilis ang lakad ko at nakakaladkad ko na siya..

"Sa banyo kayo magpaparaos? Baka may cctv riyan.." Sinabayan pa ng malakas na halakhak. Naisip ko ang ilang customer sa loob, paano kung mapaniwala niya ang mga iyon? At hindi lang pala ang mga customer ang dapat na alalahanin ko mayroon  pang staff na nandito!

Nakakahiya iyong kadumihan ng utak noong lalaki, nakakahiya ring pag-isipan ako ng masama gayung bagong lipat lang ako sa unibersidad na ito, pero ang mas lalong nakakahiya, iyong magkalat ako sa loob ng cafeteria na nasa harapan ko sila!!!