Grounded
Panay ang utot ko bago tuluyang makaraos, at bago pa man makaramdam ng ginhawa sa sikmura. This is so embarrassing! Kailanman hindi ito sumagi ni sa aking panaginip!
Butil-butil ang pawis sa aking noo ng matapos. Malakas ang hatak ng tubig ng nag-flushed ang inidoro. This is very embarrassing! Nasa labas pa naman siya ng banyo at hinihintay ako hanggang sa matapos. Tiningnan ko muna saglit ang sariling repleksiyon sa malaking salaming nakasabit. There were four cubicles in the comfort room. May tamang espasyo para sa iisang taong gagamit. Maaliwalas at malinis. Tahimik din, kasi ako lang ang mag-isang gumagamit.
Pinahid ko ang pawis sa noo. I looked weak, tired and pale. My almond eyes were a bit chinky now, siguro dahil sa pagtitiis ng sakit at kaeere kahit na wala na naman ng lumalabas. Masakit pa rin kasi talaga ang tiyan ko at kailangan ko na yata ng gamot para dito!
Naghilamos ako. I feel the cold water on my face it was comforting but I wiped it after, using the tissue from the toilet. Wala ng pakialam madumi man ito o hindi. I also wiped the water that remains on my nose.. I had a narrow and pointed nose.. At ngumiwi ng makita ang magulong buhok. Sinuklay ko ang mahabang buhok. Hanggang baywang ko ang haba nito.. Mahaba at tuwid na tuwid ito. Unlike a pure Filipino my hair isn't black, it's dark brown. I inherit this from my Dad.. He's an Australian. My Mom is a pure Filipino.. and I'm an only child..
I closed the faucet.. It's a bit creepy. Maingat ko itong sinarado. It was too quiet that's why it feels strange. Hindi ako sanay sa tahimik. Mag-isang anak man, napapaligiran naman ng maiingay na mga pinsan.
Inayos ko ang suot na salamin, but decided to remove it. Hindi pa naman ako magbabasa. Hawak ko ito ng may kumatok sa pinto. Halos mapatalon ulit. I shook my head before sighing.
"You done?" His baritone voice awaken me. Nakalimutan ko na ang nakakahiyang eksena ng makita ang hitsura..
Taranta kong sinuklay ang mahabang buhok gamit ang mga daliri sa kamay.
Umiigting ang panga niya ng buksan ko ang pinto. His brows furrowed. Nainip yata kasi nagtagal ako sa loob. He's not leaving my eyes.. parang nauupos na kandila ng mag-iwas ng tingin sa kanya. May pawis pa kayang natira sa noo ko? O 'di kaya abot ang amoy ko dito galing banyo? Kumilos na ako. Umingit ang pinto ng isinarado. He's like a lion that watching his prey.. naghihintay lang ng pagkakataon dahil paglalaruan muna bago masunggaban!
He's towering over me and he intimidates me. Hind man lang ako umabot sa leeg niya. He's so tall really. Para akong yelo na unti-unting natutunaw titig pa lang!
His long hair is so damn attractive. He's like an international model na magkakaroon ng photo shoot sa loob ng banyo! And his extremely hot with his ripped jeans!
"You okay?" Humalukipkip siya but damn, I'm still mesmerized by this man's beauty damn it!
I licked my lower lip and avoided his gazed.
"P-pawala na.." Yumuko ako at naglakad na. Nilampasan ko siya. But I still smell his scent. Amoy ko ang men's cologne na kanyang ginagamit. Nangingibabaw ito sa loob ng banyo!
Nang makita ko ang iilang staff. Bigla ang paghinto ko. At dahil nasa likod ko siya tumama ang likod ko sa katawan niya!
I felt his chest on my back, hard like a steel! Alumpihit ang galaw ko at nangangambang mapagalitan na niya!
Pinagtitinginan na kami ng mga empleyado, but when he clenched his jaw, agaran ang pag-iwas nila ng tingin. Nagpatuloy sa kanya-kanyang gawain. He walked like he was the superior of this place. Owning it, claiming it. He wasn't minding them at all. Nilagpasan niya lang ako at naiwan akong sinusundan siya ng tingin. He was collecting my thing including the books which I borrowed from the library. Hawak niya na rin ang backpack ko.
Wala sa sariling inilibot ang paningin sa kabuoan ng cafeteria. Staff didn't mind though. Ang janitor na naglilinis ng sahig ay patuloy lamang sa ginagawa. Nagbibilang na din yata ang babaeng kahera. It's closing time I guess. Natagalan talaga ako sa loob ng banyo. Ano kaya ang tumatakbo sa isipan nila? Na totoo ang sinabi kanina noong lalaking kamukha niya? Well, I grow up in Australia and I shouldn't mind what they are thinking right now, but I'm not in my home, nasa pilipinas ako at iba ang tradisyon, paniniwala, at kaugalian nila dito.. Filipino people were hospitable, polite, and kind.. and most especially they're conservative..
"Let's go.."
Natigil saglit ang janitor sa ginagawa. Nagkatitigan kami nito kaya naman nasundan niya ito ng tingin. Nasa balikat na niya nakasabit ang aking backpack.. he should be feeling awkward for wearing it because it's too feminine to look at, but he doesn't mind it though. Para pang modelo sa isang pambabaeng bag! Idagdag pa ang nakakahangang mahabang buhok!
He was clenching his jaw when he caught the janitor's eyes. Tarantang tumango ang lalaki kaagad na nag-iwas ng tingin bago pinagpatuloy ang ginagawa.
"I said let's go.." Mahina. Pero madiin ito. Tumalikod na ito. Ako naman para ulit tangang nahihiptonismo kahit pa nga likuran na lamang niya ang natatanaw ko..
The sun is almost setting when we arrived at the parking. Siya tahimik na naglalakad ako na parang temang na nakasunod sa likuran niya. I never imagined this day to came in.. Na mauutot ako sa harapan ng isang estranghero, na sasamahan pa ako hanggang banyo. I sighed again. Magsasalita na sana pero huminto naman siya sa harapan ng isang kulay itim na sasakyan. It's an old model type of a car but it's no big deal.
The car's window opened. Sumungaw ang ulo ng lalaking kamukha niya kanina. The guy is smirking. Natigil ang ngisi ng matanawan ako. Kaagad akong nag-iwas ng tingin dahil naalala ang mga sinabi nito kanina patungkol sa amin.
"Sasabay ka ba?" He was grinning. Nakatitig pa ng husto sa akin.
"Where's your chick?"
"Let's go. You're grounded. Wala kang sasakyan. Don't tell me paglalakarin mo-"
Napa-angat ako ng tingin. Ibig sabihin ihahatid pa nila ako?
I bit my lower lip and looked at him. Feeling nervous and my knees are trembling. I don't know them. And I had a trust issues so why should I go with them? Baka mamaya niyan pagtulungan pa nila akong gahasain.. pagkatapos ay papatayin?
Oh no! That will never happen..
"A.. I think I should get going. Uuwi na ako k-kasi baka.. a-ano.."
Para akong batang nawawala sa pagkakabuhol-buhol ng mga salita.
"You're not going home. Sa bahay namin ka muna. Doon natin gagawin ang activity na kailangan gawin."
Natameme ako. Gustong magprotesta pero may magagawa pa ba ako?
"That's new.." Komento ng lalaki. Lalong ngumingisi.
He's handsome too. His jaw are well defined. And even though he's wearing his eyeglasses it didn't lessen his masculinity.. His aura is a bit rough and dark, but with this long hair guy, I feel more comfortable with him. Kahit na kakikilala ko pa lang sa kanya, he may looked like a bad guy, but I feel more secure and safe with him.
I grow up in Australia yes, pero ni minsan hindi ako sumasama sa mga bagong kakilala without my parents knowledge.
"P-ero..."
"Don't worry.. we won't rape you." Diretsahang sabi ng lalaking mahaba ang buhok.
Alam kong hindi ako iyong tipo ng babae na pinagnanasahan pero kasi, nag-iingat lang ako.
Tumawa ng mahina ang lalaking nakasalamin. "That's too bold Javier.." Umiiling pa ito.
His name is Javier...
"..But sweetheart my brother's right. I'm studying law.. hindi ko pinangarap na madungisan ang pangalan ng pamilya ko."
Natahimik ako at napatingin ng husto dito.
"By the way it's Leonard Benedict, but you can call me Leo-"
Hinila na ang kamay ko ni Javier. Nakitaan ko ng iritasyon pero nailihis ang atensiyon ng tumawa lalo ang kapatid nito. Lihim silang nag-aasaran pero hindi ko masabayan.
He opened the backseat. Naghintay pa ako dahil baka gusto niyang maunang pumasok but...
"Get in.." Nakasimangot na ang kanyang hitsura pero ang gwapo-gwapo pa din niya! Napatulala pa ako sa kamay niyang nakalahad patungo sa loob ng sasakyan.
"It's getting dark so move.." Taranta akong pumasok. Nahihiyang umupo at tahimik na naglumikot ang mga mata sa loob ng sasakyan.
He sighed when he get in the car. Bitbit pa rin sa mga kamay ang dalawang makakapal na librong hiniram ko sa library. Pinagdikit ko ang mga hita dahil nasasagi ng kanyang mga hita ang sa akin. His large frame almost occupied the backseat..
"We had a lot of books in our home-" Komento ulit ni Leo..
"Shut up.."
"Parang tatalon si Mama sa tuwa kapag nakita ka niyang nag-aaral.. Lalo na si Florencia.. Meet the parents na ba?"
"Just drive Leo.. hinding-hindi na ako makikisakay kahit kailan sayo.." He leaned his back on the chair.
Mas lalong nadepina ang matangos na ilong niya. Pinasadahan niya ulit ang buhok gamit ang mga kamay niya. Napaiwas ako ng tingin dahil natatakot na makita. I lower my gaze..
"Nagpaalam ka ba sa inyo? Did you inform your parents na baka gabihin ka ng uwi?"
"That's new again!" Hiyaw ulit ng kapatid niya. Halos hindi makapaniwala.
"Don't mind him.." Madilim na ang mukha pero namamangha pa rin.
"Okay lang.. para naman sa activity e.. at isa pa nasa Australia ang parents ko. I'm living alone."
"Okay.." Tumango-tango siya.
"Sino ang maghahatid sa kanya mamaya? You're grounded Javier. Nasa kay Papa ang driver's license mo.." Muling sumingit ang kapatid niya..
He licked his lower lip and stared at me. Umiling at ngumisi.
"Yeah I forgot it damn.."
Marami na akong nakasalamuhang gwapo sa Australia.. ang ilan ay mga modelo pa nga.. but him is different.. I never attracts easily, pero titig pa lang niya nakakapanghina na.
"Sobrang ganda ba kaya nakalimutan mo?"
"Well you shut up Leo?"
Ayaw ko silang magtalo kaya sumingit na rin ako..
"Ba't ka grounded?"
He swallowed hard. His adam's apple moved. Nagkatitigan kami ng ilang segundo. Natuwa ako dahil siya ang unang sumuko.
Tumikhim ang nagmamaneho. Nagtaka ako dahil hindi na ito sumingit sa usapan. Hindi ko na rin dinagdagan ang tanong. He seems affected by the question.
"Malapit na tayo.." After a while he said.. mula sa bintana napabaling ako ng tingin sa kanya.
"Just ignore my mother okay? Kahit anong sabihin ni Mama, huwag mong paniniwalaan."
"Javier. It's the first time you brought a..."
"Fuck you Leo.."
Napaayos ako ng upo dahil nagmumurahan na naman sila, but whenever he cursed I smile and my heart beats so loud..
The car stopped. Inayos ko ang nagusot na damit. Narinig kong bumukas ang pintuan sa driver's seat. Nag-angat ako ng tingin nakita kong naglalakad na ang kapatid ni Javier..
"Let's go.."
Nauna siyang lumabas. Bitbit pa rin ang aking bag at ang mga librong hawak. I smile upon looking at him that way.. but then faded when he face me.. Nasa labas na ako ng pinto at nakahawak pa rin ako dito.
"I am grounded because I broke someone's face.. And that guy," He paused gritting his teeth. Tila nakikinita pa niya ang lalaking tinutukoy. "...Is fantasizing my sister.. He's in the ICU right now. He deserves it though.." He tilted his head.
The cold wind blows. May ilang hibla ng kanyang buhok na isinayaw ng hangin. Madilim na, kaya ang mga ilaw sa poste ay nakabukas na. And the lights from the lamp post gives more effects of his beauty..
Kumurap ako at umiling. Hindi mapaniwalaan ang sarili sa mga papuri para sa barumbadong lalaki..
Panibagong PahinaInspirationAfter the wedding, napagpasyahan naming magbakasyon sa Australia kasabay na umuwi ang mga magulang. It's been week since we arrived. At ngayon ay nagkukumpulan ang mga pinsan. Inuulan ako ng mga katanungan. Noong honeymoon namin ni Javier, nasa pangangalaga ng mga magulang ko si Achilles..Kinukuyog ng mga pinsan ko ang aking supladong anak. Achilles remained silent. Ayaw sagutin ang mga katanungan ng mga pinsan ko. Tango lang ang binibigay at sulyap sa mga ito. Hindi pa siya sanay. Naninibago sa mga kamag-anak..."O Cep.. I think my nephew doesn't like me.." Reklamo ni Olivia. She had a blonde hair. Dahil naturuan ko naman noon sa pananagalog, kahit pilipit magsalita ay malawak ang pang-unawa.Malakas na tumawa si Gilbert. Sang-ayon ito sa sinabi ni Olivia."Naninibago lang siya, pasensiya na..." Aniko na nakatitig sa nakasimangot na anak.Paano ba naman kasi
Wakas Home One week before the wedding and I feel very exhausted... and at the same time, very excited. Walang paglagyan ang aking kaligayahan. Dahil, ikakasal na sa lalaking labis na pinakamamahal. Natapos ang lahat ng pagsubok at hinaharap ngayon, ang panibagong kabanata ng buhay. Abala ang buong mag-anak ni Javier sa nalalapit naming kasal. Walang araw na hindi parehong abala para sa pagpe-prepara sa aming kasal. Mabuti na lamang at pumapayag si Florencia na siyang magbantay kay Achilles... Dumako ang aking paningin sa kulay dilaw na damit. Payapa itong nakalatag sa ibabaw ng kama. It's my favorite color. Regalo ito sa akin ni Naureen ang asawa ni Vicente. Mahilig itong mag-shopping, kasama nito si Florencia at Achilles noong nakaraang araw. At dahil naalala ang pabritong kulay kaagad na binili ang naturang damit. It's an off shoulder dress.. hanggang tuhod ang haba noong sin
EpilogueMarrySumipol si Sean sa babaeng dumaan. The woman's body is really an eye cather. Makurba ang pangangatawan, malulusog ang dibdib, perpektong nililok ang magandang mukha, walang kapintasang makukuha. Her baja blue dress is complementing her paper white skin. Sobrang tingkad ng kulay ng balat. Higit pang nadepina ang kaputian ng madampian ng sikat ng araw.Napadila ako sa labi.. almost, but not perfect. She's pretty, but not my type. Tinagilid ko ang ulo. Lumingon sa humiyaw na katabi. It's Clarke. Umismid at ngayon nakatitig sa babaeng sing puti ng papel, nakakasilaw ang kanyang kaputian. She's wearing an eyeglasses.. a black shirt and a faded jeans. Mistulang niyebe ang kulay ng balat. Her long hair is dark brown. Tuwid na tuwid ito at halatang banyaga dahil sa kulay nito."That's what I'm talking about man!" Imporma ni Clarkson.
Kabanata 30 SapatKahit walang hanging naligaw sa lugar, tila may malamig na bagay na humaplos sa puso at naging paralisado. Marami sana akong gustong sabihin. Katulad na lang ng pagpapakilala sa kanila sa pormal na pamamaraan, pero hindi naman kasi ito isang ordinaryong araw lamang..Achilles and Javier didn't see each other for the past six years kaya mahirap para sa akin ito, mahirap palambutin ang nagyeyelong puso..Nang mag-angat ng tingin si Achilles, kumislap ang butil ng luha at doon ako labis na nanghina. Hindi iyakin ang anak ko at ang makita siyang pinanghihinaan ng ganito at sa harap pa mismo ng kanyang ama'y mas lalong pinanghihinaan ako.Tumindig ang mga balahibo sa batok ko ng mapasulyap kay Javier.. umiigting ang panga niya at kontrolado ang mga luha sa kanyang mata. They were so looked alike that I can't deny the fact na kahit siya man ay hindi maitanggi ang pagkakahawig sa kanyang ana
Kabanata 29PapaI open my eyes, feeling tired. Gustong-gusto kong imulat ang mga mata pero natatalo ng sobrang kapaguran. Hindi ko na namalayan kung paano at kung saan na nakatulugan ang panlalata ng husto ng katawan. Ang tanging naalala, ay iyong pagdilim ng hitsura niya ng makita ang nakapinta sa pribadong parte ng katawan. It's no big deal dahil isa sa kasamahan naman ang nagpinta noon at babae pa.Pinakiramdaman ko ang kinahihigaan. Malambot ito at ang katawan ay nababalot ng makapal na kumot. Hindi pinagpapawisan dahil dama ang lamig ng silid. Nasa isang silid marahil na at komportable pa.Kahit ramdam ko ang galit ni Javier pagkakita sa tattoo ko, hindi niya pa rin tinigilan ako. We did it not just twice.. paulit-ulit hanggang sa makatulog na lang ako dahil sa pagod... I felt sore down there, masakit man, higit naman ang sayang nararamdaman. We made love.. does it mean that w
Kabanata 28AngeloNapigilan ko ang kumawalang ungol subalit napalitan naman ito ng pagbuo ng mga luha sa mata. He's hugging me behind. Marahan kong hinawakan ang mga kamay niyang nakapulupot sa baywang. Naibaba ko ang paningin.. ang maugat niyang mga braso ay tila gustong ikulong ako, nang-aangkin at gusto ko na lang ding mag-paalipin.Suminghap ako ng muli niyang hagkan ang leeg. I close my eyes more, feeling his warm and minty breath...Ang araw ay nagpakita na ng tuluyan, ang mga sinag nito ay tumatagos sa mga nagtataasang punong nakapaligid. Tinatamaan ang mga katawan pero hindi alintana ang sinag dahil mas mainit pa ang pakiramdam kaysa sa tumatamang sinag.Marahan akong kumawala sa kanyang yakap. Marahan rin ang pagharap. Maluha-luha hindi dahil napipilitan lamang, but I'm teary eyed because I wasn't expecting this. Ang buong akala nabura na ako sa buhay niya at puro pakikipaglaro na lamang ang alam niya.
Kabanata 27HalikPigil ko ang hininga habang hatak-hatak niya. Ang malamig na ihip ng hangin ay mas lalo lamang lumalala. Mainit ang kanyang palad pero lamig ang dalang hatid sa pusong nangungulila. Oo, galit ako, pero nagagalit lang naman ako dahil kahit hindi ko gusto ang paninibugho, hindi ko mapigilan ito!Mariin akong pumikit. Iniisip, kung ngayon na ba aalis? Kung aalis na kami, paano sila Jackie? Tiyak magtatampo ang mga kaibigan ko dahil hindi man lang nakapagpaalam ng maayos sa kanila. Wala akong ideya kung ilang araw ko siyang makakasama? Maybe a two day trip? O baka naman isang linggo o mahigit pa? Nawalan agad ako ng gana ng makita ang pirma niya sa kontrata. Hindi ko na binigyang pansin ang nakapaloob roon. Tinamad ng basahin ito at gusto na lang lamukusin ito!Halos lahat ng madaanan ay kandabali ang leeg, nagtataka dahil nagpapahatak ako sa isang bisita. Marahas ang pagpapakawala ng buntong-hininga. Nahihira
Kabanata 26ForeverAng lamig ng gabi ay hindi ko alintana. The cold wind touch my skin. Ngunit, imbes na bigyang pansin, isinantabi na lang ang panakaw na haplos ng hangin.Dagsa na ang mga bisita at abala ang mga kasama. I sighed heavily. Pinasadahan ko ng tingin ang madilim, ngunit mataong lugar. Karamihan sa mga sumasayaw sa dance floor ay kababaihan. This club is not just for men, ang akala ko kasi dati ay isa itong eksklusibong lugar para lamang sa kalalakihan. Tumatanggap din naman ng babae, but Terence is very strict. Hindi niya pinapahintulotang pumasok ang isang menor de edad sa club.This is my last day working as a waitress. Hindi na dapat pa magtatrabaho dahil aalis na kami ni Javier kinabukasan but as promised, papasok pa rin ako ngayong gabi. Ito ang isa sa mga hiniling ni Terence. Pinagbigyan ko, dahil kahit parating galit at suplado, naging mabuti naman sa akin ito.
Kabanata 25UpsetHe's my first love, my first in everything.. Ipinaglaban ko pero tinalikuran lamang ako. Kung bakit ang puso ay di pa rin natutoto.. nagmamahal pa rin ito.After heading at the stairs. Kaagad nagtatakbo walang planong bumalik pa sa trabaho. Maaga pa ang oras sa alas-onse. May mga bakanteng mesa pang nakalaan para sa darating na mga bisita, ngunit umaayaw na at hindi na ulit magpapakita..Isinandal ko ang nanginginig na katawan sa likod ng pintuan, at dahil mag-isa na lang tuluyan ng pinakawalan ang mga luhang pinipigilan.Ininsulto niya ako, ininsulto kahit nasa harapan pa si Sean..Umalpas ang hikbi ng maalala ang mga kamay niyang nasa beywang ni Diane, mariin ang hawak at tila pa aagawan. Napapikit ng mariin. Sobrang sakit na nakakapunit ng puso..Napadausdos ako sa pintuan. Iniisip pa rin ang mga masasakit na sa