CHAPTER 2

"How was the honeymoon?"

Sergio and I both stiffened in our seats. We were in the middle of dinner with both our families. It was also over a week ago when we got married.

Bago pa ako makapag salita ay naunahan na ako ni Sergio.

"We’re fine, abuela." simpleng sagot ni Sergio.

"Masaya ako na naabutan kitang ikasal, apo. Alam mo naman na iyon na lang ang kahuli-hulihan kong hiling bago pumanaw." she laughed a little.

Tama siya. Sergio is very grateful and respectful to Abuela. Si Abuela nalang ang natitira niyang kapamilya kaya naman sa nag iisang hiling ni Abuela kay Sergio na maikasal ay hindi na niya nagawa pang tanggihan.

"Apo, bawas bawasan mo na ang pagiging workaholic mo dahil may asawa ka na. Dapat alam mo kung paano ibalance ang trabaho at pagiging asawa." natutuwang pangaral ni Abuela. "Huwag mong hahayaan na mamalimos ng oras ang asawa mo dahil hindi 'yan hinihingi, kusa 'yang binibigay."

Nang lingunin ko si Sergio ay seryoso lang itong nakikinig kay Abuela. Minsan ay nahuhuli ko siyang tipid na tumatango pagkatapos ay susulyap sa'kin.

Madali lang naman gawin ang mga sinabi ni Abuela kung iisipin pero kapag nasa mismong situwasyon ka na ay ang hirap na palang gawin lalo na kung hindi ito isinasa-puso.

"Sa buhay mag asawa marami kayong pagpasubok na pagdadaanan. Maraming hindi pagkakaunawaan na haharapin at kung minsan ay aabot kayong pareho sa mapapagod na kayo. At sa oras na mangyari 'yon... babalikan niyo lang kung saan at paano kayo nagsimula." pagpapatuloy ni Abuela.

Walang nagsalita sa 'min. Pawang kaming mga estudyante na nakikinig sa pangaral sa buhay ng matandang guro. Napapailing ako sa naiisip. Natapos ang hapunan ay nagpaalam na rin kami ni Sergio sa kanila Abuela na mauuna na kaming umalis dahil pareho kaming may trabaho bukas ni Sergio.

"Take care of yourself, Abuela." ani Sergio.

"Oo naman, apo. Iingatan ko ang sarili ko dahil kailangan ko pa makita ang magiging apo ko sa tuhod sayo." pabirong tumawa si Abuela.

Napalunok ako at kunwari ay natatawa rin.

"We will try, Abuela." sagot ni Sergio.

Nagugulat ko siyang nilingon ngunit nanatiling seryoso ang mukha niya. Seryoso ba talaga siya? Wala sa pagsunduan ang pagkakaroon ng anak. I mean... I'm sure we'll get to that point but it's too early for us especially since we're newlyweds.

And we are still figuring out what to do next.

Pagkauwi sa bahay ay dumeretso kami pareho sa kuwarto. Yes, we sleep in the same room, in the same bed. Si Sergio ang nag desisyon niyan para daw masanay kaming pareho sa presence ng isa't isa.

Naunang pumasok sa banyo si Sergio para mag half bath. Inayos ko nalang ang higaan at nanuod ng TV habang naghihintay.

Ilang saglit pa ay bumukas na rin ang pinto ng banyo. Nagtagpo ang mga mata namin na agad kong kinagulat. Only a towel was wrapped around his bottom and he was topless. A few drops of water dripped from his hair down to his abs. Dimwit!

"Lovi? Lovi? LOVINIA!"

Nagugulat at natataranta akong tumayo nang medyo tumaas ang boses niya. Nakakahiya! I was like drooling over him kanina!

"S-sorry," nagmamadaling nilagpasan ko siya at pumasok na sa loob ng banyo.

I chose to soak myself inside the bathtub. I made the water lukewarm to relax my body. Muling pumasok sa isip ko ang nangyari kanina sa dinner. Paano nagagawang sabihin ni Sergio kay Abuela na 'we will try' to have a baby even though we don't know if our relationship will work.

I'm not against with his plans, I just don't want him to rush into his things and decisions.

During our one -week honeymoon in Palawan, I can say that I somehow enjoyed it. He let me do what I wanted and have fun. Sobrang casual namin sa isa't isa.

I closed my eyes for a moment to put my thoughts in peace. After a while I decided to get up and rinse. I was about to wrap the bathrobe around my body when suddenly a cockroach flew on my forehead.

Namilog ang mga mata ko sa gulat at takot. Agad akong napasigaw at winaksi ang ipis papalayo sa 'kin.

"Ahh!"

Sa sobrang panic ko ay dumulas ang paa ko sa tiles at bumagsak ako sa sahig. Mabuti nalang ay nabuhat ko ng kaunti ang ulo ko bago bumagok sa bathtub ngunit ang paa ko ay bigla kong hindi maigalaw. My back hurts too!

Nakarinig ako ng ilang beses na kalabog sa labas ng pinto.

"Lovinia? Lovi, what the hell is  happening to you?!" He shouted.

Sinubukan kong tumayo ngunit napasigaw lang ulit ako sa sakit nang kumirot ang kanang paa ko. Para akong naiiyak sa sobrang sakit.

Biglang bumukas ang pinto at hinawi ni Sergio ang kurtina na nakaharang. Inayos ko kaagad ang bathrobe para matakpan ang hubad kong katawan.

Seryoso siyang lumuhod para magpantay kami. Unang dumapo ang tingin niya sa paa ko na namumula.

"May ipis kasi... Nadulas ako." nagdahilan agad ako.

He sighed. I was surprised when he lifted me like a bridal style so I immediately clung to his neck. Kinakabahan pa ako dahil hindi nakatali ang bathrobe ko, baka mamaya biglang mahulog!

Nilapag niya ako sa dulo ng kama at dumeretso siya sa closet. Pagkalabas niya ay maybitbit na siyang ice compress.

He sat on the floor and gently reached for my foot. He gently touched it and wrapped it in a ice compress.

"Masakit?" He asked.

Tumango ako. Hindi ko alam kung bakit ganito kasakit 'yon, parang nabali 'yong buto ko sa paa.

"Hayaan mo muna itong ice compress sa paa mo para mawala ang pananakit. This will help to decrease inflammation and numb pain of your foot." Minasahe niya ng kaunti ang paa ko.

I can't deny that it felt pretty good when he massaged my foot. I couldn’t help but moan, it feels so good.

"Uhm..." I looked up at the ceiling and closed my eyes. Hinimas ko ang aking leeg.

"What are you doing?" He asked stiffly.

Bumalik sa reyalidad ang atensiyon ko at nilingon siya. He looked serious and his jaw tightened while he was still holding my right foot.

"Are you seducing me?"

Nanlaki ang mga mata ko at umawang ang labi ko sa hindi inaasahan niyang tanong. Hell, I'm not seducing him!

"Woi, hindi!" napaatras agad ako ngunit niya akong pinigilan.

"Don't move... Baka mabigla ang paa mo." He warned me.

"Okay..." sagot ko nalang.

Ilang saglit niyang hinilot ang paa ko at ilang minuto ko na ring pinigilan ang sarili kong mag react sa ginagawa niyang paghaplos sa paa ko dahil baka iba na naman ang isipin niya.

"Stay here. Ako na ang kukuha ng damit mo para makapagpalit ka na. Lalamigin ka na niyan."

Tanging tango nalang ang itunugon ko at nag iwas ng tingin. When he returned, he was holding a red nightgown and... panty Shit!

Halos gusto ko ng magpalamun sa lupa nang abutin niya ito sa'kin.

"I haven't bothered to get you a bra since we're going to sleep. You told me you're more comfortable to sleep without a bra." seryoso niyang sabi.

"Ha? Sinabi ko 'yon?" totoo naman ang sinabi niya pero wala akong maalalang may sinabi ako! At bakit ko naman sasabihin 'yon sa kaniya?

He suddenly lost his words, groping. Nag iwas siya ng tingin sa'kin.

"Before... Basta sinabi mo."

Nagkabit-balikat nalang ako sa sinabi niya. Baka nga nasabi ko pero hindi ko lang maalala. Pero bakit ko naman sasabihin 'yon? Unless nagtanong siya.

Kinabukasan ay halos sabay lang din kami nagising. Nauna siyang naligo habang ako ay nagluluto, walang imikan at ang awkward.

Only the sound of glasses plates and spoons makes noise to us. Kahit yata ang bawat pag nguya namin ay naririnig ko na.

"I'm going to the office today. Just text me if you need anything." basag ni Sergio sa katahimikan.

Napaayos ako ng upo. Hanggang ngayon ay naninibago pa rin ako sa buhay meron ako ngayon. I don’t know what the move should be or not. I also don't know if there are rules or not... I can't just do whatever I want. After all, this is his house.

"Papasok rin ako sa trabaho ko." nagbaba ako ng tingin.

He stopped eating and looked at me seriously.

"You will resign from your job. You're under my hands now, Lovinia. You don't have to work for your parents anymore."

I worked in my parent's company in the lowest position. I'm only at the same level as his employees in the lowest department but that's okay with me, the important thing is that they let me work in our company.

The only sad thing is that the company's profits suddenly dropped, we also fell into debt for no apparent reason. I'm sure it was because of Dad's gambling that the company suddenly went bankrupt. Hindi lang nila inaamin dahil ayaw nilang masisi sa kanila ang kasalanan.

And all of a sudden it just happened that Sergio came into the picture and he offered to help save the company in exchange for me marrying him.

"At ano ang gagawin ko? Do you want me to just stay here at home all night?" pakikipag away ko.

He sighed. "Do what you want. I'm under you now, I'm your husband. You don't need to please your parents anymore. Your sacrifice in this marriage is enough for them."

Natahimik ako at napaisip. During our few days together I had a troubling question in my mind. Why is he doing this? Why did he offer marriage in exchange for helping our failing company? At bakit sa dami ng kapalit ay kasal pa? 

Para ba ipamukha niya sa akin na mas angat na ang buhay niya ngayon kesa sa akin? that even the dignity of my family he can afford? I was wrong in what I had done to him before. Actually, may atraso ako sa kaniya. Is this what he wants in return?

"Why are you doing this, Sergio?" seryoso kong tanong.

"Do what?"

"This! This marriage! What do you want to happen? Why me? You can buy everything and I'm sure all women are ready to kneel in front of you just to be with you and satisfy you. kaya bakit ako?" hindi ko napigilang mahampas ang lamesa.

"Are you one of them, huh? Are you one of those willing to kneel just to satisfy me?" seryoso rin siya.

My eyes widened. Sa dami ng tanong ko ay iyon lang yata ang naintindihan niya.

"No. Of course not! Hindi ako ganoon kababaw na babae."

"Exactly. That's why I chose you because I know you're not like that. At isa pa, we have known each other ever since and you are the only one Abuela met who became my woman. Hindi na magtataka pa ang pamilya ko kung bakit naging mabilis ang kasal natin. And no one will question what is the real state of our relationship." tumayo na siya at inayos ang sarili. Handa ng umalis para sa trabaho.

"How long will this marriage last?" iyon ang naitanong ko.

We only use each other for our self -interest. He uses me to reassure his grandmother that he will not grow old as a young man and also to gain the trust of his Abuela and I will also use him to save our company and to make my parents proud of me. Kaya alam kong hindi rin magtatagal ang kasal na ito. It's all just a show, a show with a prize.

"Until I am satisfied."

My lips parted at his answer. Kahit kailan talaga ay hindi siya matinong kausap! Wala siyang specific na sagot, mukhang pagtitiisan kong makasama siya hanggang sa matapos na itong kahibangan niya.

Damn you, Sergio! Tumama sana sa lamesa ang hinliliit ng paa mo!

To be continue....