Who am I?
Where am I?
What am I doing?
I look to the thing I was riding, it was a huge and wide black thing. After minutes of confusion I hold the black fur that I was riding then I feel that it stop walking.
“What are you doing woman?” my eyes widen when the head of black leopard turn and facing me. His eyes was too sharp that it wants to eat me, tumayo ako sa likuran nito at tatalon na sana nang kagatin nito ang leeg ng damit ko sa likuran.
“Let me go! Let me go!” ani ko sabay palag dito. Pero hindi ako makatakas dahil ang damit ko ay kagat-kagat ng black leopard na kumuha sa ‘kin.
“Just where do you think you’re going?” he’s voice was too scary. I want to run from him, he’s scary.
“I told you to let me go!! I want to go back to Ayla, you a**hole! Let me go, ugly beast!” malakas na sigaw ko sa kaniya sabay palag. Ngunit kahit anong palag ko ay siya namang lalong paghigpit ng pagkagat nito sa damit ko. This pervert!
Instead of letting me go, he was ignoring my complaints and starting to walk again, while me still in his mouth. I was totally pissed, what the hell is he going to do with me?
“You’re not going anywhere, until I confirm something,” ani nito na lalo kong ikinainis.
Ano ba ang nais nitong i-confirm at ayaw akong pakawalan? It is too important to take me away from crowded people?
"What are you going to do with me?" inis na sambit ko, 'di siya sumagot sa tanong ko kaya nagsimula na rin akong pinagsisipa ang mga paa niya dahil sa inis pero wala akong naririnig na reklamo mula dito.
Just how strong their legs can be that they cannot feel my kick!“Just let me go! I wanna go back!” ani ko rito at pinagpatuloy ang pagpalag sa kaniya.
“I told you, you can’t go yet!” ani naman nito. "I'll free you after my suspicious was wrong," dugtong nitong ani na ikina-inis ko lalo. Hinawakan ko ang mukha nito sabay bunot ng balahibo nito na ikinabitaw sa ‘kin.
I smile and decided to ran away from him when I heard his groan. Nilingon ko siya but I was surprised to the point na nabato ako sa kinatatayuan ko. The huge black leopard in front of me was transforming into a human. I stunned when our eyes met! Gosh!! Who the hell was saying that he was an ugly beast?I blink once but he was already in front of me, he was looking and observing me from my head to toe. I pissed. What the hell did this beast going to do?
“Hey! What are you going to do?” I looked away and tried to hide my red face. Why did this beast was good looking?
He sniffed my hair, “You’re not spirit,” nabato ako sa sinabi nito. How did he know that I’m not a spirit?. I looked at him with a surprised, he was looking at me.
I gulp, “What are you talking about?” depensa kong ani dito. He look at me, his right brow rise, “You’re smell was not from spirit, who are you?” his face was serious while asking me that question.
I look at him with a fierce.
“Why are you spouting nonsense out of nowhere?” ani ko tanong rito.
He’s eyes was telling me that he was already suspicious about my origin.
“You’re not spirit, what being are you?” he’s asking again. Never listen to my reasons.
I looked away from his sights. I don’t want to answer his question. I don’t want to be in danger.
“What being are you? If you’re not gonna answer my question I will report you to the principal.” He grab my wrist and I feel like my bone was cracking. I didn’t answer him when he’s face become serious, I feel like I’m going to be in danger when I open my mouth again.
My wrist has become purple because he’s hand holding it tight. Binitawan niya ang kamay ko nang mapansin ang reaksiyon kong nasasaktan, I held my wrist, it was stingy.
“Just tell me what are you and I will bring you back to your friend,” he was looking away, I think he was guilty of something. I didn’t answer him.
My body was trembling after seeing his eyes glowing.
I was scared, I wanna ran away from him. And that’s what I was doing right now, I ran away from him without look back. I don’t want to see him again, he’s too aggressive. I think all of beings here was aggressive.
I ran away from him, I don’t know how many minutes passed.
Napahinto nalang ako sa pagtakbo when I realized that I was lost, I don’t know where am I right now! But I think this is a kind of maze garden because of surroundings and many path that I saw.
I turn my back from it and find the exit of maze. Ayla was waiting for me, kung hindi lang sana dahil sa dalawang lalakeng nakasagupa ko kanina, hindi sana ako maliligaw sa malaking maze na ‘to. If I saw them again, I’ll make sure to avoid them for my future life here.
I tried to find the exit again but the hell! I can’t find it everywhere, what should I do now?
I decided to take another gamble and roam the find the exit, but time was too fast. I don't know what hour am here, I think Ayla was looking for me right now.
Should I wait her here?But she didn't know that I'm here!There's no one here too!Where should I go to find help?Can I go out of this maze today?Gosh! Somebody!Help!How can I go out with this huge maze?Gosh! Help me!
Hello! Thank you for reading my story! 💕 I hope that you still continue to support it and follow our Mayi's upcoming journey!
Hours passed but I didn’t found a way out. I tried my luck for roaming far away from where I came, at naalala ko sa mga movies na napanuod ko na kapag napunta ka sa maze, kailangan mong hanapin ang pintuang nasa dulo nito. Ngayon ko lang naalala, tinampal ko ang noo ko dahil sa mahinang pagprosesso ng utak ko.Pumunta ako sa unang daan na nakita ko at pumasok doon, inilibot ko ang paningin sa paligid, wala akong nakita o nadadaan man lang na mga maliit na insekto o hayop.Puro nalang mga bulaklak ang mga nakikita ko, ito rin ang gumagawa mg daan sa maze. Napabuntong-hininga ako nang makita ang dulo. It’s blocked.Agad akong bumalik sa dinaanan ko kanina ngunit nag-iba na naman ang daan.May lumitaw na namang dalawang daan sa harapan ko, nasa kanang daan ay makikita ang makukulay na mga bulaklak sa loob nito, at sa kaliwa naman ay napakadilim. Hindi ko makita ang nasa loob nito dahil sa dilim, nakaramdam din ako ng panlalamig habang tiningnan &ls
Chapter 7: Sy the silver-fox“You’re smell was so nice that I can’t control my self, I’m sorry!” mahinang sambit nito.Huh?Nagtaka ako, “What did you say?” tanong ko sa kaniya nang hindi ko narinig nang malinaw ang sinabi niya.Nilingon niya ‘ko, “Hm?”“What did you say a while ago?” tanong ko ulit sa kaniya, nagtaka siya no’ng una pero nang may naalala ay agad naman ulit namula.Umiwas siya ulit ng tingin, “Nevermind,” anito at kinamot ang batok.Hindi na rin ako nagtanong pa at tumahimik nalang. Makalipas ang ilang minutong katahimikan, tumayo siya siinundan ko siya ng tingin.“I will forgive you, but I have a condition. How’s that?” nilingon niya ako habang nagsasalita siya. Nagtaka ako sa sinambit nito.Pinagsasabi nito?“Ha?” tanging sabi ko nalang sa kaniya.&ldquo
Chapter 8: First Day of trouble‘Be my girl.’‘Be my girl.’‘Be my girl.’Tinakpan ko ang mukha ko ng unan at agad na dumapa sa kama. Walaghiya! ‘di ko inexpect na sasabihin ni Sy ‘yon. Hindi pa nga umabot ng kalahating araw na magkilala kami tapos tatanongin niya ako na maging kasintahan niya?Hayaan na. ‘Di ko naman siya kilala para pagtuonan pa ng pansin. Sinabi na rin ni Ayla na ‘wag pansinin si Sy pag-nagkita kami bukas at agad akong natulog.Kinaumagahan, nagising ako sa malakas na nagmumula mula sa labas ng dorm ko. Nang silipin ko ang bintana, maraming mga estudyante ang nagtatakbuhan sa iisang direksiyon na pinagmulan ng ingay, kibit-balikat lang ako at ‘di na pinansin ang ‘yon at agad na naligo.Sinukat ko na rin ang uniform na binigay sa ‘kin ni Ayla kagabi, kagaya din siya ng mga common na uniform sa ibang Academy na nababasa sa
Ilang minuto kaming nagtitigan ng taong kaharap ko, ramdam ko ang matalim nitong tingin. Yumuko ako, ang mga kamay ko ay nakahawak sa uniporme ko ng mahigpit.“Mayi,” rinig kong sambit ni Ayla sa likuran ko. Hindi ko siya magawang lingonin dahil sa matalim na tingin sa ‘kin ng kaharap ko.“I’m sorry.” Pagpapaumanhin kong ani at iniyuko ang aking ulo habang nakapikit ang mga mata dahil sa kaba. Hindi naman siguro magagalit ang nabangga kong estudyante sa ‘kin ‘di ba?Isang minuto ang nakalipas ngunit wala pa rin akong narinig na pagtanggap ng paumanhin ko. Ang tanging naririnig ko lang ay ang mga bulong-bulungan sa paligid. Minulat ko ang kanang mata ko upang silipin ang reaksiyon ng lalakeng nakabangga ko. Ngunit sa kasamaang palad, paa pang nakikita ko. Itinaas ko ng kaunti ang aking paningin hanggang sa umabot ito sa kaniyang dibdin, ang dalawa nitong braso ay nakacross sa dibdib nito na ikinataka ko.
Ilang minuto akong natigilan matapos marinig ang sinambit ni Ayla, gulat kong tiningnan ang pwesto na kung saan nakatayo ang lalakeng elf habang nguya-nguya ang kinuhang prutas. Napanganga ako sa gulat at randam ko ang paglambot ng mga binti ko ng makita ang prutas na may mga kagat niya. Nilingon ko si Ayla na may kaba at binilang ulit ang prutas na kinain ng lalakeng elf.“Are you sure that girl can pay that large amount of maritas fruit?” rinig kong sambit ng nasa likuran ko.“Are you blind? Don’t you see that she was trembling?”“I think she doesn’t have a penny.”“This girl will be a laughing stock!”Palihim akong huminga ng malalim para pakalmahin ang sarili.‘ Maritas fruit= 3 silver each'‘Abano fruit= 10 copper each'Pabalik-balik ang paningin ko sa dalawang prutas na magkatabi habang naguguluhan. Ba’t ang laki ng agwat ng presyo ng dala
“Say that again! You kitten b*stard!” “I said, Shut. Your. Mouth. You. Dog. Sh*t.”“Say that again!”“Dog Sh*t.”“What!?”“Dog Sh*t.”“Are you looking for a fight! Huh!?”“You’re asking me to repeat it, and I repeated. Why are you angry?”“#¥%#¥%...”“#¥%#¥%#...”Who am I?“#¥%#...”Where am I?“#¥%#¥…”What am I doing right now?“#¥%#¥%...”Ah right! I remember that I bumped an elf…He want a compensation for his wasted food…Then pick the most expensive fruit…I forgot that I don’t have a single coin…He humiliate me…Then there was a man pop out of nowhere and save me from humiliation…Then Sy was angry after seeing my face that I don’t know If there was a problem…Then he cursed Aster and Aster keep provoking him…
“Woahh~~ What a nice scene.”Lahat kami napatingin sa pintuan ng cafeteria matapos marinig ang boses.Nanlisik bigla ang mata ko ng malaman kung sino ang may-ari ng boses na nagpatigil sa dalawang nilalang na nag-aagawan— ako!.Naramdaman ko ang pagluwag ng hawak nila kaya naman nagkaroon ako ng pagkakataon na makawala sa dalawa. Tinabig ko ng pagkalakas-lakas ang dalawang braso ko upang bitawan nila.Huminga ako ng malalim matapos makita ang kalagayan ng mga braso ko at ininda ang hapdi. Ang sakit!“Look what we have here,” napaangat ako ng tingin at nagtagpo ang mga mata namin ni Lu na ngayon ay bigla n lang sumulpot sa harapan ko.Dahil sa pagkabigla ay bigla akong napaatras.“My Lady, be careful.” Nahihiya akong tumango kay Sy matapos niya akong masalo dahil sa pagkawala ko ng balanse. Nilingon ko si Lu na ngayon ay nakatingin din pala sa ‘kin habang may ngising nakapaskil sa kaniyang labi.
“Mayi, let’s go to the cafeteria,” masayang ani ni Ayla sabay yakap sa braso ko. Lunch time na ngayon kaya naman lahat ng estudyante ay lumabas na ng classroom para kumain.Ngumiti ako Ayla at agad na tumayo sa upuan ko, “Let’s go.” Isang linggo na ang nakalipas matapos mangyari ang kahihiyang naganap noon. Siyam na araw na rin akong nandito simula nang mapunta ako sa mundong ‘to at hanggang ngayon naghahanap ako ng paraan para makauwi sa amin. Kapag wala akong ginagawa ay pumupunta ako sa library upang magbasa, nagbabasakaling may mahanap ako clue kung paano makabalik sa mundo ko ngunit sa kasamaang palad ay wala talaga akong mahanap.Sa loob din ng isang linggong pamamalagi ko dito ay nakahanap din ako ng ways para magkapera. Nalaman ko din na may binibigay na mission ang Academy para sa lahat ng estudyante upang magkapera. Halimbawa na lang ng paglinis ng gymnassium ay makakakuha ka ng 10 copper hanggang 50 copper depende sa performance mo. ‘Yong