Pustaka
Cari
Beranda / Mystery/Thriller / THE INNOCENT AND DEADLY AURORA / Chapter 3

Share

Chapter 3

Penulis: SECRET_PYUNG
last update Terakhir Diperbarui: 2022-09-19 17:47:39

Nagtatakang lumapit ako dito, ngayon lang ako nakakita ng salamin, alam kong salamin ito dahil nababasa ko ito sa mga libro at sinasabi sa libro na malalaman mong salamin ito dahil sa reflection, hindi pako naka kita ng salamin mula noong bata pa ako, tiningnan ko ang aking muka sa salamin. Ganito pala ang itsura ko, hinawakan ko ang muka ko, napakaganda nang nakikita ko.

Halos maiyak ako, napadako ang mata ko sa noo ko na may band aid at sa damit kong madumi, namumugto rin ang aking mga mata dahil sa kakaiyak

Tinitigan kong mabuti ang reflection ko sa salamin.

"Lumapit ka Aurora..." ayan nanaman ang tinig.

Parang ang reflection ko sa salamin ang tumatawag saakin. Naka tingin lang ito saakin, lumapit ako ng husto dito.

"Lapit pa Aurora...."

Napalunok ako at ilang dangkal nalang ang layo ko sa salamin. Parang may iba akong nakikita sa salamin. Bakit iba ang pagtitig saakin ng reflection ko? Naguguluhan ako.

"Wag kang matakot Aurora... tutulungan kita."

Nagulat ako ng magsalita ang reflection ko sa salamin. Teka hindi naman ako nag salita pero bakit ang reflection ko, parang may sariling itong buhay? Nakaramdam nanaman ako ng takot. Umatras ako mula sa salamin,

'Hindi. Hindi ito totoo.' Anang isip ko.

Umiling uling ako para mawala ang nakikita ko, sinampal ko pa ang sarili ko na baka nanaginip ako pero hindi, totoo itong nakikita ko.

"Wag kang matakot Aurora......" muli nanaman itong nagsalita, umiling-iling ako.

"Hindi. Hindi ka totoo! Nanaginip lang ako." Agad na sabi ko at pumikit.

Ilang beses akong pumikit at dumilat pero andun parin siya sa salamin. Bakit ganyan siya kung maka tingin saakin? Parang may poot ito sa mga mata.

"Halika Aurora... Lumapit ka."

malambing nitong tinig.

Huminga ako ng malalim at sinunod ang inuutos niya. Mahina akong humakbang papalapit dito, naka tingin lang ito saakin. Napalunok akong muli, natatakot ako.

Naka lapit naako, bigla itong gumalaw at inilapat ang mga palad, parang may crystal na pumupigil sa kamay nito na lumabas sa salamin.

Natatakot ako, kinakabahan na hindi ko alam. Nanginginig ang kamay ko habang inilalapit sa mga kamay nitong naka tapat, parang sinasabi nitong hawakan ko ang salamin.

Lumapat ang mainit kung palad sa malamig na salamin. Naka hinga ako ng maluwag ng maglapat ang mga palad ko dito, parang napaka sarap nito sa pakiramdam.

Biglang naka ramdam ako ng pag ka hilo, hinawakan ko ang ulo ko gamit ang kaliwang kamay, hindi ko maigalaw ang kanang kamay ko at alisin sa salamin. Dumidilim ang paningin ko, nakita ko pang ngumisi ang reflection ko sa salamin bago ako nawalan ng malay.

"Takbo!!"

Sigaw ko sa babaeng pa ika-ikang tumakbo. Ngumisi pako ng makita ang mga dugo nitong umaagos mula sa putol na kamay nito.

Hawak-hawak nito ang kaliwang kamay na putol na, umaagos ang dugo mula rito at rinig ko ang pagpatak nito sa sahig. Naririnig ko rin itong umiiyak at humihingi ng tulong.

"HAHAHAHA!!" Walang tigil kong tawa. Natutuwa ako sa nakikita ko.

"Tulong!! Tulungan niyoko!!" nahihirapang sigaw niya. Napa hinto na ito sa paika-ikang pag takbo at nadapa ito sa sahig.

Sinayad ko ang ulo ng palakol sa sahig habang hawak-hawak ko ito. Nag kaka roon iyon ng tunog na gustong-gusto kong marinig, pati ang paghingi ng tulong at pag d***g sa sakit ng babaeng ito ay napaka sarap pakinggan sa tenga. Para itong musika na gustong-gusto kong pakinggan ng paulit-ulit.

"Pagod kana bang tumakbo Gina?" Nakangisi kong tanong habang mahinang naglalakad patungo sa kinaroroonan niya.

Gumapang ito sa sahig at pinipilit paring maka takas, naiiwan naman ang dugo nito na siyang nagpapadulas sa tuyong sahig.

"Ma-a-a-awa ka s-akin." nahihirapang salita nito na mas ika ngisi ko.

Nasa paanan ko na ito at hindi na nito kayang gumapang. Agad kong hinatak ang buhok nito para tingalain ako. Sumusuka nadin ito ng dugo pero wala akong pakialam at hindi ako nakakaramdam ng awa para sa kanya. Para sakin kulang pa ito.

Halos ipinaligo na nito ang sariling dugo. Hinigpitan ko ang pag hawak sa buhok niya, napadaing naman ito sa ginawa ko.

"Awa? Meron kaba nun Gina?" natatawang sabi ko. Balibag kong binitawan ang buhok niya kaya na subsob ang ulo nito sa sahig.

"Pinatay ko na ang mga kasama mo.... unfair naman siguro kung sila lang hindi ba?" Ngumisi ako ng nakaka loko.

Matapos ko silang pinalakol at pinutol-putol ay hindi pako nakuntento. Gusto ko munang pahirapan ang isang to siyaka ko siya isusunod sa mga kasama niya.

Agad kong hinawakan ang palakol at itinutok sa leeg nito, siyaka ko pinalakol  ng ilang beses ang leeg nito. Hindi pako nakuntento at pati tiyan at dibdib nito ay pinalakol ko din.

"HAHAHAHAHAHAHA" walang katapusang tawa ko habang patuloy parin sa ginagawa ko.

Napa balikwas ako ng bangon dahil sa panaghinip ko, binabangungot ako. Napatingin naman ako sa kabuoan ng kwarto, andito ako sa kwarto ko. Pero paanong nangyari yun? Kinapa kapa ko ang sarili ko, naka suot nako ng pambahay. Panaghinip lang ba lahat ng yun? Pero bakit parang totoo?

Tumingin ako sa wall clock ng kwarto ko at ala sais na ng umaga. Agad akong pumasok sa banyo at naligo. Nagbihis nadin ako ng uniform at bumaba na.

Naabutan ko si mama na nagluluto.

Naramdaman nito ang presensya ko at agad na lumingon sa gawi ko.

"Ohh anak, upo kana at kakain na tayo." anyaya nito saakin.

Tumango naman ako at umupo.

"Bakit hindi ka man lang bumaba kagabi para mag hapunan anak? Kinatok kita sa kwarto mo at sabi mo busog kapa. May problema ba anak?"

Napakunot noo ako sa sinabi ni mama.

"Po?" takang tanong ko.

"Siguro ay pagod kalang kagabi, oh siya damihan mo ng kain ha."

Nilagyan ako nito ng kanin sa plato at ulam. Tumango-tango nalamang ako kahit hindi ko alam ang pinagsasabi ni mama.

Paanong naka uwi ako? Ang huling natatandaan ko nasa abandonadong Cr ako tapos ang reflection ko sa salamin. Pagkatapos nun, wala na akong matandaan.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • THE INNOCENT AND DEADLY AURORA    EPILOGUE

    Ali POVIt's been 10 years mula nang mangyari ang araw na yun. Halos hindi ko na nga matandaan. Pinipilit kong kalimutan pero mahirap.Nag kikita parin kami ni Vibian kapag hindi kami busy sa kanya-kanya naming buhay at pamilya. Nag ka tuluyan sila ni Edward ang classmate din niya noong college at ako naman ang katrabaho kong si Luis. May dalawa akong anak at kapag sineswerte ka kanga naman naging kambal pa. Dalawang babae ang anak ko, si Ara at Mia. 6 years old na sila at masaya silang nag lalaro kasama ng asawa ko. Ngayon lang ulit sila nag bonding.Pumunta muna ako ng kusina at nag timpla ng gatas para sa kambal.Hindi nanamin nakita si Alvin matapos ang araw na iyon. Nabalitaan nalang namin na pumunta na ito ng ibang bansa. Hindi ko maipag kakaila na na trauma ako sa nangyari saamin. Halos ilang buwan din akong tulala at palaging takot pag katapos ng nangyari.Ngayon lang namin ulit dadalawin si Aurora. Ang huling balita ko sa kanya nag kasakit ito at patuloy paring pinapagaling n

  • THE INNOCENT AND DEADLY AURORA    Chapter 19

    Mahina kong binuksan ang mga mata ko. Nahihirapan akong gumalaw. Naka higa pala ako dito sa baba ng hagdan. Teka anong ginagawa ko rito?Ang natatandaan ko nasa sala kami kanina nung inumpisahan namin, pero bakit ngayon andito nako? Sumanib nga talaga saakin ang masamang kaluluwa nayun nung pumasok ako sa salamin. Napakurap-kurap ako ng mata, may nakita akong dugo. Sinundan ko iyon ng tingin at nakita si Mama na wala ng buhay. Nanlaki ang mata ko at napa takip ng bibig. Si mama..."M-ma?" agad akong lumapit at nanginginig na nikayap siya. Hindi ako makahinga ng maayos sa nakikita ko."Ma!? No! Wag mukong iiwan... naka balik nako..... please.." Umiyak nako ng umiyak. Bakit si mama pa? Sana ako nalang ang namatay! Hindi ko kaya. Niyakap ko siya ng mahigpit. "Ma.... wag mukong iiwan... paano nako pag wala ka? Ma! Ma! Please ma gumising ka! Wag mukong iwan! Ma! Ma.... please... gising... wag... m-mukong iiwan.... please." Niyuyugyog ko ito. Baka panaghinip lang ito. Napaka samang panag

  • THE INNOCENT AND DEADLY AURORA    Chapter 18

    Napalingon ako sa tumawag saakin. Wala naman akong nakita, saan galing ang boses na yun? Napalingon-lingon pako ng ilang ulit pero wala talaga. Baka guni-guni ko lang?Napadako ang tingin ko sa isang salamin na pinapalibutan ng kandila. Ang salamin na hinahanap ko. Agad ko itong nilapitan at kinuha. Kagaya ng salamin nato ang nakita namin sa basement kanina. May kung ano akong nakikita sa loob ng salamin. Mga kaluluwa? Napakaraming kaluluwa. Napa laki ang mata ko ng makita sa loob ng salamin si Aling Mari. Bakit siya nandito sa loob? H-hindi kaya patay narin siya? Oh my god! Hindi ito maaari.Hindi ko na napigilan ang umiyak, patay na siya. Isa nalang siyang kaluluwa. Ohh diyos ko bakit ito nangyayari? Pinatay niya ba siya?Napa kuyom ako ng kamao. Demonyo siya! Pinatay niya sila!Hindi nako nag dalawang isip na ihampas sa sahig ang salamin. Ilang ulit ko iyong ginawa. Pag tingin ko sa salamin hindi parin ito nawawasak. Paanong? Bakit hindi ito nawasak? Inulit ko ulit pero hindi ta

  • THE INNOCENT AND DEADLY AURORA    Chapter 17

    Pagmulat ko ng mga mata, kadiliman ang tumambad saakin. Napa tayo ako sa kinauupoan ko at nilibot ang paningin ko sa buong lugar. Nandito na nga siguro ako sa mundo ng mga kaluluwa. Huminga ako ng malalim. Mukang nasa sala ako ng bahay namin pero wala dito sila mama at mga kaibigan ko katulad kanina. Agad akong naglakad-lakad. Kailangan kong hanapin ang salamin na sinasabi ni Aling Mari, nagpunta ako sa kusina. M-may isang batang babae na naka talikod.Napa atras akong muli, hindi naman sinabi ni Aling Mari na marami pakong makikitang kaluluwa bukod sa kapatid ko. Siguro namatay sila dito sa bahay? Tapos hindi sila matahimik kaya naiiwan ang mga kaluluwa nila dito. Huminga muna ako ng malalim bago sinilip ulit ang batang naka talikod. Sa tingin ko nasa sampung taong gulang palang ito. Mahaba din ang buhok niya at naka suot ng puting dress na hanggang paanan. Napalaki ang mata ko ng naka lutang pala ito. Mas lalo akong nakaramdam nang takot. Umiling-iling ako at winala ang nararamda

  • THE INNOCENT AND DEADLY AURORA    Chapter 16

    Aliya POVNaka hawak lang ako sa balikat ni Vibian habang naka tingin lang kila Aling Mari at Aurora. Naka upo si Aurora sa isang upuan at naka gapos habang si Aling Mari naman ay naka upo paharap kay Aurora.Hindi ko masyadong marinig ang mga pinag uusapan nila. Nang pumikit na si Aurora nagsimulang bumulong ng mabilis si Aling Mari. Hindi ko alam kung anong klaseng pananalita ang sinasabi niya.Kinuha niya ang medyo malaking salamin at kinuha ang damit na naka balot dito. Kinakabahan ako para sa kaibigan ko. Baka hindi na siya maka balik,Iniharap ni Aling Mari sa kanya ang salamin. Nakapikit parin si Aurora."Buksan mo na ang mga mata mo Aurora..."Rinig kong sabi ni Aling Mari. Biglang naka ramdam ako ng panlalamig kaya mas sumiksik ako kay Vibian. Pag tingin ko kay Aurora naka tingin lang ito nang diretso sa salamin. Halos hindi siya kumukurap.Pati si Vibian at Tita Amelia nagulat din. Sigurado akong nandun na siya sa kabilang mundo. Parang na istatwa talaga si Aurora, hindi si

  • THE INNOCENT AND DEADLY AURORA    Chapter 15

    Byernes ng hapon at nandito kami sa labas ng bahay ni Aling Mari, ang albularyong pinuntahan namin noong isang araw. Sa kanya ako humingi ng tulong. Sinabi ko lahat sa kanya.Nasabi din saamin ni Ali na espiresista din si Aling Mari, kaya nakakaramdam siya ng mga kululuwa sa paligid.Hinihintay nalamang namin ito sa labas ng bahay niya, maya maya ay lumabas nadin siya at may dala na itong bag. Madami ba dapat ang dalhin niya? Hindi ko nalang pinansin at pumasok na sa kotse ni Vibian. Pinapauwi ko na nga silang dalawa ni Ali pero ayaw nila, ang tigas ng ulo nang dalawang to. Naghihintay naman si mama sa bahay. Hindi kalaunan ay nakarating na kami sa bahay. Pag baba namin sa kotse agad napa tulala si Aling Maria. Parang may sinasabi ito,"Itim na aura... malakas at nakamamatay. Maraming ligaw na kaluluwa." dinig kong sabi niya.Agad kaming pumasok sa bahay. Nagulat si mama ng makita niya si Aling Mari."Ikaw......" turo ni mama kay Aling Mari. "Ikaw ang nagsabi saakin noon, hindi ako

Bab Lainnya

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status