UP NEXT: T he King's Personal Teach
"All students can learn and succeed, but not in the same way and not in the same day. " – William G. Spady *********** I was peacefully walking down the hall when suddenly, a familiar baritone voice spoke at the back of my ear. His minty breath fanned the side of my face as he speak. "At saan mo balak pumunta, Rudeus? Baka nakakalimutan mong nangako kang tuturuan ako ng linggwaheng gamit mo." Saad ng mahal na hari habang malawak ang ngisi sa akin. Fuck! Now I'm stuck with this retard! Gusto ko sanang tumakbo palato ngunit babalakin ko pa lamang ay agad na niyang nahawakan ang likod na bahago ng armor na suot ko, sa may ban
"Your work is not to drag the world kicking and screaming into a new awareness. Your job is to simply do your work… sacredly, secretly, silently … and those with “eyes to see and ears to hear’ will respond." –The Arturians *********** "Bakit naghahanap ka pa ng ibang magtuturo sa iyo, kung nasa harapan mo na ang taong magsisilbi mong maestro?" tanong nito habang seryosong nakatingin sa mga mata ko. Dyos ko po! Bakit ba naman kase napakalalim ng tagalog na gamit ng mga taong to? Like seriously? Pupwede naman na magiging tagalog yung salita nila sa pandinig ko, pero hindi yung ganitong napakalalim na tila ba ay maaari ng languyin sa pagkakalalim ng mga salitang g
Madilim ang kalangitan, nang isang malakas na kulog ang pumuno sa buong kaharian ng Babilonya. Nasa aking harapan ngayon ang malamig na bangkay ng pinaka dakila at rasyonal na hari sa kasaysayan.Malaki ang mga matang pinakatitigan ko ang haring naliligo sa sarili niyang dugo, sa aking harapan. Inilipat ng aking paningin ang pulang likidong tumutulo sa kamay kong naliligo sa dugo ng Mahal na Hari.Bumagsak mula sa aking kamay ang patalim na ginamit ko sa pagpaslang sa mahal na Hari. Nanginginig ang aking buong katawan habang walang humpay ang pagpatak ng aking luha sa gilid ng aking mga pisngi. Halos hindi makapaniwala sa aking nagawang pagtataksil.Nagpabulag ako at hinayaan ang sariling mamuhi sa isang kaibigang wala namang kinalaman sa pagkamatay ng aking mga magulang…“Hindi ko lubos akalaing isa kang tunay na mang-mang Xerxes! Isa kang malaking uto-uto!” malakas na tawa ang pinakawalan ni Napoleon habang galak na galak makita ang m
"I promise myself I will never fall in love with you.But it was 4 AM and we were laughing too hard.And I felt really happy for the first time in a long time"-ANONYMOUS***"Oi Zia! Narinig mo na ba yung bali-balita?" parang tangang turan ni Kezia na nanlalaki pa ang mga mata."Ghurl! Mukha kang kwago sa part na yan! Huwag mo na lakihan mata mo. Ka-stress ka e!" asar ko sa kanya na inirapan niya, kaya lalo lang ako napahagalpak ng tawa.Si Kezia kasi yung tipo ng taong sobrang lakas mantrip pero kapag siya naman yung pinagtripan ay napaka-asar-talo."Ghurl. Stop rolling your eyes! Mukha kang na-exorcist dyan!" muling asar ko kaya kunot na kunot ang noo niya."Isa pang asar mo sakin Celezia! Sasakalin na talaga kita!" kunot ang noo, habang matalim ang tingin na turan niya sa akin.It
“Whatever our souls are made of, his and mine are the same.”-ANONYMOUS****Nang imulat ko ang sariling mga mata, ay kumawag kawag ako para maiangat ang sarili mula sa tubig.‘Malulunod ako! Wengya talaga! Di pa naman ako marunong lumangoy, king ina talaga!’ Pakawag kawag ako sa tubig ng maramdaman kong may kung anong bisig akong nahawakan na siyang nag angat sakin. Nang imulat ko ang aking mga mata, ay isang napakagwapong nilalang ang bumungad sa akin.Basa at itim na medyo kulot ang kaniyang buhok, na tumutulo sa matipuno at puting balat sa kaniyang balikat. Sobrang matipuno ng kaniyang katawan. Sobrang tangos ng ilong nitong sobrang bumagay sa kanya. Habang ang kanyang maninipis na labi naman ay kumorteng guhit.Makapal ang kilay nyang halos magtagpo na sa sobrang pagkakakunot. Habang ang malalim niyang mga
“You’re not perfect, sport, and let me save you the suspense. This girl you met? She isn’t perfect either. The question is whether you’re perfect together."-ANONYMOUS****‘Nang dalhin ako ng mga tagapagsilbi sa silid ng lalaking manyak, ay talaga namang masasabi ko na struggle is real! Dyusme. Pahirapan pa talaga bago nila ako mahubaran at mabihisan. King ina naman! Paano ba naman kasi, kanina ko pa pinipilit sa kanila na hindi na naman nila ako kailangan bihisan dahil kaya ko naman bihisan ang sarili ko, ang kaso ay talagang mapilit sila para gawin ang inuutos ni Kamahalang Manyak.’ ‘Nakakaurat! Wengya.’Nang matapos sila na bihisan at ayusan ako ay iniharap nila ako sa isang malapad at malaking salamin na bilog. Sobrang classic ng itsura nito, at maganda ang sequence sa gilid. Kulay gold ang kulay nito na talaga namang nagsusumig
"Love does not consist of gazing at each other, but in looking outward together in the same direction.”-Antoine de Saint-Exupéry****Nang buksan ko ang aking mga mata, ay nasa loob na ako ng isang lumang balon. Tiningala ko ang aking leeg, at nakita ang asul na asul na kalangitan. Tinakpan ko gamit ang aking isang kamay ang sinag ng araw na tumatama sa aking mukha...Nakabalik na ba ako sa mundo ko? Nilinga ko ang aking paningin, at naghanap ng maaring gamitin upang makaalis sa loob ng balon. Basang basa ang aking kasuotan, dahil sa hangang bewang na tubig ng balon. Nakita ko ang mga tipak ng bato, na nakasalansan sa paligid nito, kaya naisipan kong subukang tumuntong at magwall-climbing.Mabuti na lamang talaga at nahiligan ko ang pagwowall-climbing noong bata pa ako, sa tuwing maiisipan ko magcutting-classes noong Elementary.‘Akalain mo ba nama
"Love is a lot like a backache.It doesn't show on X-rays, but you know it's there."- George Burns****Huli na bago ako makatakas, dahil nadala na ako sa alon ng mga sundalong matapang na sumugod pababa ng bangin para makidigma.‘DYOS KO! ETO NA ATA ANG KATAPUSAN KO!’Nagpatangay na lamang ako sa alon ng mga galit na galit at nagsusumigaw na mga foot-soldiers kasama sila Alchiel, habang binabambo ng malakas ang aking dibdib.Nang makarating sa baba, ay mga umuulang pana kaagad ang sumalubong saamin at ang mga kumakalansing na espada sa tuwing magtatama ito. Halos hindi na din mabilang ang mga patay na nagkalat sa daan, habang patuloy ang paglalaban sa gitna. Dahil sa umuulang mga pana ay malaki kaagad ang nabawas sa grupo namin, at para makaiwas ay naisipan kong mamulot na lamang sa daan ng shield at espada.Sa kalaban pa nga ata ito