718.

"Mommy."

Kakatapos lamang bumaling ni Rhian nang biglang hilahin ni Rio ang laylayan ng kanyang damit.

Narinig niya ang tinig ng anak kaya ibinaba niya ang tingin, naguguluhan.

Tumingin si Rio sa kanyang kapatid, habang seryoso ang munting mukha. "Puntahan natin si Rain at kausapin siya. Galit pa rin siya ngayon, kaya baka hindi ka niya pakinggan."

Sa narinig, saka lamang napagtanto ni Rhian na galit pala talaga si Rain, at tila may bahagi rin siyang kasalanan sa nangyari.

Nang makita niyang seryoso ang dalawa niyang anak, tumango siya bilang pagsang-ayon. "Sige, sa inyo ko na ipagkakatiwala ito."

Mabilis na tumango ang mga bata, saka tumakbo papunta kay Rain. Matapos tingnan ng makahulugan ang dalawang nakatatanda sa may pintuan, agad na nawala ang tatlong maliliit na ulo sa likod ng sofa.

Napatingin si Rhian sa kanilang mga kilos, may bahagyang pag-aalinlangan sa kanyang mga mata. Gayunman, hindi niya sila ginulo, sa halip ay nanatili lamang siyang nakatayo, hablot sa