Chapter 4

Kitang-kita ko ang saya sa mga mata ni Stefanie. It's her dream, ang maikasal sa mayamang lalaki. Bonus na lang sa kanya ang istura dahil mas importante sa kanya kung magkano ang yaman ng mapapangasawa niya.

Tumayo ako para kumuha ng pagkain. Hindi ko naman maintindihan ang pinag-uusapan doon. Tungkol iyon sa business, property, at iba pang asset.

"Hindi naman nasabi sa akin ni Stefanie na ganito pala kaganda ang kapatid niya."

Benny.

Awkward akong ngumiti kay Benny nang tumabi siya sa akin. If I am not mistaken, pinsan siya ni Artus, ang mapapangasawa ni Stefanie. Kanina ko pa napapansin ang kakaibang tingin niya sa akin. Akala ko ay guni-guni ko lamang iyon.

"Bakit ka umalis don?" tanong niya sa akin at kumuha rin ng plato.

"Business is not my thing," wika ko at nagkibitbalikat lang.

"Same. Damn business." Tawa niya at napailing. "But seriously, ngayon lang kita nakita sa mga gathering ng pamilya niyo."

"Hindi rin ako mahilig sa party," sagot ko at naglakad papunta sa dulo para humanap ng table na wala masyadong tao.

Mukhang wala siyang balak na lubayan ako at talagang sumunod pa siya sa akin.

"Anong pinagkakaabalahan mo, kung ganon?"

"Pet shop?" Ang pet shop na iyon ay ang natitirang ala-ala ni mama sa akin bago siya mamatay. Kaya hangga't maaari ay hindi ko iyon bibitawan.

"Narito ka lang pala, Benny!" Biglang sulpot ni Stefanie sa gilid ko. Mula sa peripheral vision ko ay nakita Kong nakahawak siya sa braso ni Artus. "At narito ka rin, Ashley?"

Humila silang dalawa ng upuan sa tabi namin ni Benny at naupo roon.

"We're talking," nakangiting ani Benny. "Why are you looking for me?"

"Ipapakilala kita sa kaibigan ko. I'm pretty sure magkakasundo kayo. Date her."

Natawa naman si Benny, at hinanap ang table ng mga kaibigan ni Stefanie. "Paano ba yan, mukhang itong kapatid mo ang tipo ko."

Kamuntikan ko pa mabuga ang juice na ininom ko. Hindi ko alam kung nagbibiro ba siya o totoo ang sinasabi niya. Nagtama naman ang mga mata namin ni Artus at nakita ko ang paggalaw ng panga niya.

"Her?" Itinuro pa ako ni Stefanie. "God, wala kang taste sa babae."

Kumunot ang noo ni Benny at nagpalipat-lipat ng tingin sa amin ni Stefanie. Hindi niya ata masense na may hangin sa pagitan naming dalawa. "Bro, can't you see her? She's the most attractive woman in this party." Nang mapagtanto ni Benny ang sinabi niya ay agad niyang iyong binawi. "I mean, bukod sayo. Siya ang isa pang attractive. Kaya kung gusto mo ako ireto ay sa kanya na lang." At humagalpak ito ng tawa.

"Hindi kayo bagay," singit ni Artus at sabay-sabay kaming binalingan siya. Nanatiling ganon ang reaksyon niya, hindi ngumingiti. Para bang gusto niya itapon palabas ng mansyon si Benny.

Iling-iling na tumayo si Stefanie at hinila paalis si Artus. Buong gabi ay naroon lang kami ni Benny, nag-uusap. Paminsan-minsan ay natatawa ako sa mag sinasabi niya. At aaminin ko, bukod sa magandang lalaki ay mabait din ito. Ibang-iba sa aura ni Artus.

Kinabukasan ay maaga ako nagising. Alas kwatro pa lang ng madaling araw ay nag-iimpake na ako ng mga gamit ko. Hindi ako pwede magtagal dito. Kailangan ko makaalis ng mansyon, bago pa makarating kay daddy ang balita na buntis ako.

"What's wrong with him?! Mom, may nagawa ba akong hindi maganda kagabi? Nagwala ba ako noong lasing na ako?"

Sunod-sunod na pagbabasag ng mga gamit sa sala ang narinig ko. Ang malakas na boses ni Stefanie ay sinasabayan non.

Dahan-dahan akong naglakad palabas ng kwarto at sumilip mula rito sa itaas. Wasak-wasak ang mamahaling vase, dumudugo ang mga palad ni Stefanie habang hawak-hawak ang piraso ng basag na vase.

"Kung hindi natutuloy ang kasal namin ay magpapakamatay ako, mommy! Ayaw ko maging katawa-tawa sa mga tao!"

Kumunot ang noo ko sa narinig. Hindi matutuloy ang kasal nila ni Artus? Bakit? Umatras ba si Artus?

"Hindi ako pwede iwan ni Artus, mommy! Ayaw ko!"

"Hindi iyon mangyayari, anak. Magtutuloy ang kasal mo. Kakausapin natin si Artus. Hindi niya pwede itong gawin sayo."

Ilang sandali pa ay umalingawngaw ang boses ni daddy. Sumunod ako sa kanya pababa ng hagdan, pero mariin niya akong sinenyasan na huwag sumunod.

"Go back to your room, Ashley," utos ni Jacob sa akin.

"Kuya, anong nangyayari?" tanong ko sa kanya.

Nagbuntong-hininga siya at nilingon si Stefanie na patuloy sa pag-iyak at pagwawala.

"Artus cancelled their wedding. Wala itong sinabing rason kung bakit kaya ganyan na lamang ang galit ni Stefanie."

Inalala ko ang nangyari kagabi sa engagement party. Ayos naman silang dalawa ni Stefanie. Parati silang magkadikit at hindi mapaghiwalay. Kaya anong rason ni Artus ngayon para huwag pakasalan si Stefanie?

Bumalik ako sa kwarto ko at naupo sa kama. Paano ako aalis ngayong naroon silang lahat sa living room?

Sinilip ko ang bintana ng kwarto ko. Kung dito ako dadaan ay sa likod bahay ako lalabas. Pero masyadong mataas dahil nasa third floor ang kwarto ko.

Mula roon sa gate ay natanaw ko ang pagpasok ng tatlong sunod-sunod na sasakyan at huminto sa garahe. Umawang ang bibig ko nang lumabas doon si Artus, kasunod ang mga body guard niya.

Nagbago na ba ang isip niya? Itutuloy na ba niya ang kasal?

Hindi ako chismosa, pero gusto ko marinig ang usapan nila kaya muli akong lumabas ng kwarto ko at dumungaw sa hagdanan.

"Artus!" Tumakbo si Stefanie papalapit kay Artus at mahigpit itong niyakap. "Sabi ko na nga ba, nagbibiro ka lang. Tuloy pa rin naman ang kasal natin, hindi ba?"

"What the hell is going on, Artus?" galit na duro ni daddy sa kanya. "Pinaglalaruan mo ba ang anak ko? Pagkatapos mong ikansela ang kasal niyo at pupunta ka rito para suyuin siya?"

"Mr. Echavez, I'm not here para suyuin ang anak mo. Ang kasunduan niyo ng Lolo ko ay maikasal ako sa anak mo. Pero wala namang nakalagay roon kung sinong anak, hindi ba?"

Ano bang sinasabi niya?

Katulad ko ay lahat ng naroon sa living ay hindi maintindihan ang sinasabi niya.

Pero biglang tinambol ang puso ko nang tumingin siya rito sa itaas kaya ang lahat ay napatingin din sa akin. Gustuhin ko man tumakbo at magtago sa loob ng kwarto ay hindi ko magawang igalaw ang mga paa ko.

"Can you get straight to the point, Artus!" Handa na sumagod at suntukin ni daddy si Artus kapag hindi pa ito umayos ng sagot nito. "Inuubos mo ang pasensya ko! Papakasalan mo ba ang anak ko o hindi?!"

"I will marry your daughter—Ashley. I'm here for her, and she's carrying my child."