Itutulak na sana niya si Matteo nang halikan naman s'ya nito sa labi. Tumagal lang 'yon ng ilang segundo at saka s'ya nito tinitigan pagkatapos.
"I hope that answered your question." At saka nito muling sinunggaban ang labi niya. Hindi na naman s'ya nagprotesta at tinugon na lamang ang lumalalim na naman nitong halik.
And then, they make love again.
At nang matapos ay pareho silang hapong-hapo.
Matteo reach for her head and place it to his chest. "Sleep."
Mahinahon naman s'yang tumango at saka pumikit at isiniksik pa ang sarili dito. Natawa naman ito ng mahina dahil sa ginawa niya.
Ang nararamdam niya ngayon ay halong kaba, saya at may kaunting kirot ngunit nangingibabaw ang saya dahil kasama niya ito ngayon.
🔥🔥🔥
 
🔥🔥🔥🔥🔥Kinakabahang inabot ni Elizabeth kay Mr. Dawson ang envelope. "Hindi ko kayang ako mismo ang titingin. Can you read it for me?""Sure," sabi naman nito.Nakagat niya ang ibabang labi at nag-iwas ng tingin. Ngayon niya malalaman kung totoo ang kaniyang hinala."Sunday is from El Nido Palawan, Philippines," panimula nito. "She's 25 years old right now."Nagsimula ng kumabog ng malakas ang dibdib niya. Nabasa na niya 'yon sa resume nito pero gusto niya itong i-double check kaya bumayad s'ya ng lawyer para mag-imbistiga."S-Sino ang parents niya?""Well, according to her birth certificate, it's Gregory Morales and Marita Morales." Sa sinabi nito'y nahugot niya ang kaniyang hininga at mangiyak-ngiyak na tumingin sa labas ng restaurant."O-Oh.. p-please tell me more." Pinahid niya ang luha niya gamit ang isang kamay habang ang isa ay nakakuyom sa ibabaw ng lamesa. All these time, Sunday is alive? Paano
🔥🔥🔥🔥🔥 Nakaupo si Sunday sa sofa ng umagang 'yon. Nakapikit ang mata niya habang dinadama ang malamyos na musika na nagmumula sa speakers. She is relaxing her mind from over thinking. "It is true that look can be decieving." Nagmulat s'ya ng mata nang marinig ang nagsalitang 'yon. "Alessandra," pagkilala niya sa babae. Umupo ito sa harap niyang single sofa. "Hindi na ako magpapaligoy-ligoy. Do you like Matteo?" Napatitig lang s'ya sa babae. Hindi s'ya handa sa naging tanong nito sa kaniya. "You like him right?" "My feelings is not important anymore." Humalukipkip ito at sumandal. "Yeah, your feelings is not important anymore. Dahil si Matteo, he is destined to be my husband at ikaw, isa ka lang sa mga babaeng napa-ibig niya na wala s'yang balak na suklian." Nag-iwas s'ya ng tingin. "Iyan lang ba ang sasabihin mo kaya ka pumunta dito?" Pilit niyang pinatatag ang boses. "Alam mo bang nagpipigil
🔥🔥🔥🔥🔥Lumipas ang araw at linggo. Sa araw ay nasa flower shop si Sunday at sa gabi naman ay nasa FM. At si Matteo, maraming beses nitong sinubukan na kausapin s'ya pero siya'y umiiwas at hindi ito binibigyan ng pagkakataon. At si David, sinusubukan rin s'ya nitong kausapin. She want closure but David don't. He's still asking for a second chance pero hindi naman niya 'yon kayang ibigay dito.Ngayon lang tumahimik ang mundo niya dahil Linggo ngayon at pareho lang sila ni Shaina na nasa apartment. Nagyayaya ito kanina na mag-mall sila pero tumanggi muna s'ya. Pakiramdam kasi niya ay sobrang bigat ng kaniyang katawan at natatamad s'yang kumilos."Uy Sun, ayaw mong kumain?" tanong ni Shaina. Naghahanda na ito ng kanilang tanghalian."Wala akong gana," sagot naman niya at bumaluktot pa. Nakahiga s'ya at natatamad s'yang bumangon."Are you sick? Kanina ay kaunti lang ang kinain mo."Inilapat naman niya ang sariling palad sa
🔥🔥🔥🔥🔥 Nang dumating ang gabi'y sinundo nga si Sunday ni Mrs. Harisson. Mayroon pa naman s'yang isang oras bago ang kaniyang trabaho sa FM. "Oh, hi," bati sa kaniya ni Ethan habang buhat sa braso nito ang kapatid na si Sydney. Sinalubong sila nito sa malawak na pinto ng mansion. "Hi atche Shanday!" bibong bati ni Sydney habang kinakaway ang kamay nitong may hawak na barbie doll. Umalis ito sa pagkakakarga ni Ethan at tumakbo palapit sa kaniya at iniumang ang magkabila nitong braso, nagpapabuhat. She smiled seeing her cute gesture. Binuhat niya ito. "Atche Shanday, we will play? I have new barbie dolls from daddy!" "Really?" Sydney nodded. "Pasensya ka na sa kakulitan niya," sabi naman ng Ginang. "Let's go inside?" "Come here." Kinuha ni Ethan si Sydney mula sa kaniya. "We eat first before you play, hmmm?" Mabilis namang tumango ang bata. Kimi niyang inilibot ang tingin sa malawak
🔥🔥🔥🔥🔥"Where have you been?"Mula sa pagsarado ng pinto'y nilingon ni Matteo ang nagsalitang 'yon. Nakita niya si Alessandra, nakaupo ito at nakahalukipkip habang nakatingin sa kaniya.Hindi na s'ya nagtaka kung paano itong nakapasok."Anong ginagawa mo dito?" walang emosyon niyang tanong. Naglakad s'ya palapit sa ref at kumuha ng tubig. "Go home.""Dito ako matutulog." Lumapit ito sa kaniya at yumakap mula sa kaniyang likuran. "Please... let's just stay like this for a minute."Tinanggal niya ang braso nitong nakapulupot sa kaniya. "I said go home." Tinalikuran niya ito. Umupo s'ya sa sofa at in-on ang tv."Okay, pero kasama ka. I contacted your manager already. We'll go back to Italy and we will tell the truth to the public."Napatiim bagang naman s'ya at tiningnan ang babae. "Anong totoo? Alam nating pareho ang totoo Alessandra."Sumandal ito sa kitchen counter. "Oo alam nating pareho ang toto
🔥🔥🔥🔥🔥Noo'y nakahiga si Sunday at nakatitig sa puting kisame ng kanilang apartment. Kakaalis lang ni Shaina at ngayon ay mag-isa lamang s'ya.Dinama niya ang pipis pa niyang tyan. Hindi niya akalain na aabot sa ganito ang tahimik niyang pagtatrabaho dito sa ibang bansa. Pati ang paniniwala niya'y gumuho at nasira. Ngunit ngayong may buhay sa kaniyang sinapupunan ay hindi s'ya nagsisising nangyari ang lahat ng 'yon.Maya-maya'y tumunog ang cellphone niya. Inabot niya 'yon at nakitang overseas call 'yon.Nakangiti niyang sinagot ang tawag. "Hello?"-- "A-Ate..."Unti-unting nawala ang ngiti sa labi niya. Bumalatay rin sa mukha niya ang pag-aalala nang marinig niya ang pag-iyak ni Sebastian."A-Anong nangyari?" tanong niya. "Bakit ka umiiyak?"-- " Ate... w-wala na si t-tatay...." iyak nito sa kabilang linya.Muntik na niyang mabitawan ang cellphone. "A-Ano? Paanong--"-- "Naaksidente a
🔥🔥🔥🔥🔥PALAWAN, PHILIPPINESPugto ang mga matang nakaupo ang kuwarenta anyos na si Marita habang nakatingin sa puting hinihigaan ng kaniyang asawang si Gregory."Inom ka muna 'nay." Lumapit ang kinse anyos na anak nitong si Sebastian at naglahad ng basong may tubig. "Ngayon po pala ang dating ni ate."Hindi naman ito nagbigay ng komento sa sinabi ng anak. "Si Steph, tulog na ba?""Opo, kakatulog lang niya. Magpahinga na rin po kayo. Wala pa kayong maayos na tulog. Baka makasama po sa inyo 'yan."Inilingan lang naman ito ng ina. "Okay lang ako dito 'nak. Ikaw, pumasok ka na rin sa kwarto. Matulog ka na muna.".."Hayyy... hindi ko akalain na huling inom na pala namin 'yon ni Greg," sabi ng may katabaang si Cesar. Isa ring tricycle driver katulad ni Gregory. "Napakabait pa naman niyang tao." Umiling pa ito. "Buhay nga naman,hindi natin alam kung kailan tayo mamamatay."Lahat ng naroon para
🔥🔥🔥🔥🔥Days later...Noo'y nakaupo si Sunday sa tabing dagat ng hapong 'yon. Kanina lamang nila inihatid sa huling hantungan ang kanilang ama.Pinahid niya ang tumulong luha sa kaniyang pisngi. Ayaw niyang lunurin sa kalungkutan ang sarili niya. Ayaw niyang magpakahina dahil may umaasa pa sa kaniya. Ito ang dapat at kailangan niyang gawin."Lumalamig na."Napalingon siya sa kararating lang na si David. Ipinatong nito sa kaniya ang suot nitong jacket."Salamat." Malamlam ang mga mata niyang tumingin sa papalubog pa lang na araw.Pansin naman ni David ang pagpipigil ng emosyon ng babae. "Umiyak ka kung nasasaktan ka."Napatingin naman s'ya dito.Tipid naman itong ngumiti. "It's not good if you'll just keep it inside. Cry your heart out hanggang sa gumaan ang pakiramdam mo."She sighed. "Thank you." At muling tumingin sa papalubog na araw. "For staying kahit na ikaw sa sarili mo