SAPO NI Calli ang ulo at walang humpay sa pag-iyak nang malamang lumala ang sitwasiyon ng kanyang anak at kinakailangan pa ng blood transfusion. Hindi niya magawang maintindihan pa ang iba sinasabi ng doktor dahil nablangko na ang utak niya nung marinig iyon. Mas lumakas pa ang kanyang iyak nang malapitan ang anak. Hindi niya alam ang gagawin ngayon, parang mababaliw na siya sa nangyayari sa buhay niya. "Calli." Drake caress Calli's back. Hindi rin alam ng lalake kung ano ang gagawin para tumigil na ito sa pag-iyak, baka mamaya ay bigla na lang itong himatayin. Pinaharap niya ito sa kanya at mahigpit na niyakap. Ito lang ang alam niyang kaya gawin sa ngayon. Hindi naman umangal si Calli, takot na takot siya at kailangan niya ng tulong. Yumakap siya pabalik at isinubson ang mukha sa dibdib nito. "Natatakot ako Drake," iyak niya. Kunin niyo na ang lahat sa akin huwag lang ang anak ko. Please, hindi ko na kaya. Siya na lang ang rason kung ba't hindi ako sumusuko. "Magiging okay lang
CALLI CAN sigh now in relief after the doctor said her daughter is already okay, it just needed some rest until Shreya will be totally healed. Sinusubuan niya ng lugaw ang anak nang pumasok sa kuwarto si Drake. Sa loob ng isang linggo ay pabalik- balik din ito sa hospital. Pinagtatabuyan na niya ito ng ilang beses at lagi naman nitong pinagmumukha sa kanya na ang anak niya ang dinadalaw nito at hindi siya. Drake bought fruits for Shreya. Matapos nitong ilagay ang mga dala sa lamesa ay nilapitan nito ang kanyang anak at ginulo ang buhok. "How are you, small lady?" He has this sweetest smile. It's been a long time since the last time she saw him smiling like that. Shreya stop chewing, "okay lang naman po." May sigla na sa boses nito. Hindi na matamlay at hindi na rin maputla ang mukha. She's in relief knowing her daughter is in the process of healing. "Good, don't make your mother worry about you. Magpagaling ka ng mabuti." Tumango naman ang kanyang anak. Nagtataka naman si Calli sa
DRAKE intoxicated himself with an alcohol the whole night. Wala siyang pake kung may trabaho pa siya bukas pero kailangan niya ang alak sa mga oras na 'to. Parang sasabog na kasi ang utak niya dahil kanina pa siya nalilito. Malakas talaga ang kutob niya na anak niya si Shreya, maraming mga bagay ang magpapatunay sa kutob niya. Una, magaan ang loob niya para rito sa hindi malamang dahilan. Matindi ang pag-aalala niya nung hindi mabuti ang lagay nito. Dalawa, inakala pa ng doktor na anak niya ito. Akala niya kaya lang nito iyon naisip dahil sinamahan niya si Calli the whole time but it was because he has a resemblance to Shreya. Miski ang mga nurse ay inaakala niyang anak niya ang bata. Ika-tatlo, they are compatible. Ito talaga ang pinakamalakas na kinakapitan niya kaya nasasabi niyang anak niya si Shreya. Paano naman mangyayari yun kung wala naman silang relasiyon di ba? Then he suddenly remember when Calli pulled him back to the hospital. Paano naman nito naisip na puwede siyang mag
SINCE DRAKE confronted Calli about Shreya, fear and nervousness didn't leave her mind. She's spacing out a lot of times and secretly crying in the bathroom. Thankfully, Allyssa was there to help her shoulder the heavy stone inside her heart. As of now, Shreya is doing good. Baka ngayong linggo ay puwede na silang lumabas, proproblemahin na lang niya yung bill. For sure, puwede naman siyang umutang sa boss niya, medyo close naman sila kaya hindi siya dapat mahiya. At kapag nakalabas na ang anak niya, aalis na sila dito sa Manila. Pupunta sila sa ibang lugar na kung saan ay hindi sila mahahanap ng lalake. Si Drake, nakakatiyak siya na gagawin nito ang lahat malaman lang ang katotohanan at baka bago pa man ito makagawa ng aksiyon ay uunahan na niya ito. Ikinuyom niya ang kamao dahil sa dterminasiyon na nararamdaman. "Mommy, yung milk ko po." Napatigil siya sa pag-iisip ng marinig ang boses ng anak. Nagpatuloy siya sa pagtimpla at inabot sa anak ang gatas nito nang matapos. "Are you
CALLI woke up her head feeling heavy. Dahan-dahan siyang bumangon at nakita ang sarili sa kama. Nag-unat siya ng katawan hanggang sa dumapo ang mga mata niya sa sirang pinto. Bigla na lang nagsink- in sa kanyang utak ang nangyari kagabi. She thought it was just her nightmare but it actually happened. "Shreya! Cutie!" She called her daughter's name but no one is answering. She got up from bed when she saw a note on the table. Madali niyang kinuha iyon at kumulo ang dugo nang mabasa ang nakasulat. Drake is inviting her on the court, to know who's the eligible guardian for Shreya. Nilikumos niya ang papel at tinapon iyon sa matinding galit. Sumigaw siya hanggang sa napaupo sa sahig at malakas na umiyak. Sinapo niya ang mukha at sa isip niya ay sinasaktan na niya si Drake. Ang kapal nitong magyaya pa mismo sa korte. Who's the eligible guardian? Kailangan pa bang itanong yun? Kailangan pa bang idaan sa korte yun? It's obviously her. No other than. Simula nung mabuo si Shreya sa mundo,
BUONG ARAW ay umiyak lang si Calli sa kanyang apartment, ni hindi siya kumain o inabalang ayusin ang kanyang sarili. Iyak lang siya ng iyak at nakakatulog na lang sa pagod pero kapag nagising ay hahagulhol na naman ulit. Para siyang bumalik sa dating Calli na niloko ni Drake noon pero mas masakit nga lang ang sakit na nararamdaman niya ngayon. Despite of the challenges, she keep standing up because she don't want to be defeated but now, there's no one who will be the reason for her to be strong. Hindi niya talaga maintindihan, ano ba ang mali niyang nagawa sa buhay at bakit ganito siya kung parusahan? Naging mabait naman siyang bata, naging mabait na ina. Hindi naman siya tumalikod sa Kanya, pero bakit? "BAKIT?" Calli stayed helpless and in sorrow for consecutive days, kung hindi pa siya pinupuntahan ng kapitbahay niya ay baka hindi pa siya kakain. Sinuklay ng ginang ang buhok niya matapos niyang makatulog ulit pagkatapos umiyak. Mugto na ang mga mata niya, maputla na rin ang mukha
NAPAANGAT NG ulo si Calli nang maramdamang may huminto sa kanyang tapat. She's been crying and crying, trying to ease the pain she feels but it didnt subsided a bit. Agad niyang ikinuyom ang kanyang kamao nang makilala kung sino. It's her boss, Adrian. Bakas sa pagmumukha nito ang pag-aalala dahil makikita sa mukha niya ang matinding pagdurusa. "Calli--" Tumayo siya at tinulak ito na siyang ikinagulat ng lalake. Muli na namang nabubuhay ang galit niya. "Why did you do that? Akala mo ba hindi ko malalaman na ikaw ang nag-inject ng pampatulog sa akin? Minsan ko ng naikuwento sa iyo ang kasamaan ni Drake pero bakit? Dahil kaibigan mo siya at trabahante mo lang ako?" Mariin itong umiling. "No--" "Look what you have done! Wala na sa akin ang anak ko, araw-araw akong pinapatay sa sakit. Kung hindi ka sana nakialam, masaya sana ako at kasama ang anak ko, malayo sa hayop na yun." Dinuro niya ang bahay. Humakbang naman ito papalapit para patahanin siya nang magsimula siyang umiyak na na
AFTER SLEEPING for two consecutive days, she finally woke up. Dahan-dahan niyang minulat ang mga mata at nang maging malinaw ang paningin ay natagpuan niya ang sarili sa isang kuwarto. Nagtataka at kinakabahan siyang bumangon dahil hindi niya alam kung nasaan siya nang bumukas ang pinto at pumasok si Drake. Kahit papaano ay nakahinga siya ng maluwag. Bakas sa mukha ng lalake na wala itong tulog at pahinga. Sa loob ng dalawang araw ay inalagaan at binantayan siya nito dahil ang taas ng kanyang lagnat. Ang sabi ng doctor ay na-over fatigue raw siya. Agad siya nitong nilapitan pero may sapat na distansiya ang nakapagitan sa kanila. "Are you okay now?" nag-aalala nitong tanong. Calli is too tired to question that emotion and fight with him, thus, she nodded. "Where am I?" Nilibot niya ang tingin. "In my house...." Napalingon siya rito, may gulat sa kanyang mukha. "Sa guest room but you're not allowed to go upstairs." Inaasahan na niyang hindi pa rin siya nito papayagan na makita ang