Share
Chapter 14
Kaugnay na kabanata
A Wedding Agreement Chapter 15
"MA'AM Jen? Okay lang ba kayo?" tanong ni Mina sa akin. Kanina pa kasi ako tulala lang habang nasa harap ng pagkain. Bumaba ako mga alas-nueve dahil sa pag-aakalang nagugutom ako. Pero nang ihain niya sa mesa ang pagkain ay hindi ko man lang iyon nagalaw.Marahil nagtataka rin ang katulong kung bakit namumugto ang mga mata ko. Pagdating ko pa lang kasi ng kuwarto ko ay nag-iiiyak na ako. Lalo na nang matanggap ko ang message ni Dino na nagso-sorry ito.'I'm sorry, Jen.' Iyon lang ang nabasa ko. Naghintay pa ako ng karugtong pero wala nang sumunod na message. Ni wala man lang paliwanag. Parang ambilis naman. Dahil ba mas malapit ang Jessa na iyon sa tinitirhan niya? Dahil ba ayaw ko pang ibigay ang hinihiling niya? Ang sabi niya mahal niya ako at willing siyang maghintay. Pero hindi ko akalaing may hangganan din pala ang lahat."Ayaw n'yo ba ng ulam, Ma'am Jen? Puwede ka naman mag-request ng iba kung ayaw mo-""Umiinom ka ba, Mina?" wala sa hinagap na tanong ko."P-Po? Eh... ano'ng ino
A Wedding Agreement Chapter 16
"MINA..." tawag ko sa kasama ko. Hindi ko alam kung ano'ng oras na at kung ano nang lagay ko nang mga sandaling iyon. Sobrang sakit na ng ulo ko, at wala na akong lakas pang kontrolin ang katawan ko. Naka-ubob na ako sa mesa at hindi alam ang gagawin. But the traitor in my head? Hindi pa rin siya maalis-alis. Bakit gano'n? Akala ko sa pag-inom ko ng alak malilimutan ko kahit sandali si Dino, pero napakalinaw pa rin ng gunita niya sa aking isipan."Takshil ka!" sabi ko pa na hindi ko alam kung umiiyak ba ako o tumatawa. I was laughing for a while, rinig ko pa nga ang halinghing ko pero mayamaya rin, bumuhos ang pighati. "Mahal na mahal kita pero bakit mo nagawa sa akin ito? You said you love me and you're willing to wait pero bakit ..." Yumuyugyog pa ang mga balikat ko habang umiiyak. "Bakit ang bilis mo naman yata nakahanap ng substitute ko? Dahil ba ayaw ko pang bumigay sa 'yo, ah?"Kumapa ang mga kamay ko kung may natira pa bang in can na may laman sa ibabaw ng mesa. Pero wala na a
A Wedding Agreement Chapter 17
HUMINGA muna ako nang malalim bago pumasok sa entrance ng mall. Kailangan kong labanan ang emosyon ko kung gusto kong mabuhay. Dahil hindi lang sa love life umiikot ang buhay ko. Kailangan ko pa ring magtrabaho, kumita ng pera. Dahil hindi naman pag-ibig ang nagpapalamon sa akin.Though sa bawat hakbang ko palapit sa store na pinagtatrabahuhan ko ay parang unti-unti nang nanghihina ang mga tuhod ko. Madaraanan ko kasi ang fast food kung saan nagtatrabaho si Dino. Sinisikap kong huwag matuksong malingon doon ngunit nagawa pa rin ng mga mata ko. Sa counter nakapuwesto si Jessa at nakita ko nga itong abala sa pag-aayos ng suot nitong headcap. Dahil hindi pa open sa mga costumer ang mall nang mga oras na iyon ay mga empleyado pa lang ang nasa loob. Naisip ko itong komprontahin. Para ipaalam dito kung ano'ng naging dulot sa pagpasok nito sa relasyon namin ni Dino. Gusto ko pa ring ipaglaban kung ano'ng meron kami. Dahil mahal ko pa rin si Dino at hindi ko alam kung makaka-move on ba ako.
A Wedding Agreement Chapter 18
"JEN, maniwala ka sa 'kin. Walang kami ni Jessa," pakiusap ni Dino nang muli kaming magpangita. Hindi kami nagkita noong breaktime dahil masyado akong naging busy. Kundi ngayong pagka-out namin."Hindi ko alam kung maniniwala pa ba ako o hindi," blangko namang sagot ko. Ewan ko ba kung ano'ng nangyayari sa akin nang araw na iyon. Hindi nawala sa isip ko si Jass. Hindi pa rin ako makapaniwala na nagkita at naging kostumer ko siya kanina."Kung ayaw mo talagang maniwala, eh 'di patutunayan ko. Gusto mo sumama ka sa akin ngayon? Ipapakilala kita sa mga tita at tito ko pati mga pinsan na kasama sa bahay."Tumingin ako kay Dino. He looked so serious. What if nagsasabi nga siya ng totoo? What if I just gave him a second chance? I checked the clock. 6:20 pm pa lang. Naka-motor naman kami kaya tiyak na mabilis lang ang biyahe. "S-Sige nga," I dared him. "T-Talaga?" hindi niya makapaniwalang tanong. Tumango ako. "K-Kung gano'n, tara." Iyon lang at mabilis niya akong inakay pasakay ng kaniya
A Wedding Agreement Chapter 19
I TOOK a sigh of relief. Tulog na raw si Jass at ngayon nga'y nakalagpas na ako ng kaniyang silid. Hindi ko na binuksan ang ilaw at dere-deretso lang akong naglakad patungong kuwarto. Tutal, saulado ko na naman ang mga pasikot-sikot doon. Nang nasa tapat na ako ng pinto ng aking silid ay agad ko iyong binuksan. Kinapa ko ang switch ng ilaw. Ngunit muntik na akong mapasigaw nang tumambad sa akin si Jass na prenteng nakahiga sa kama ko. Masama ang tinging ipinupukol niya sa akin. "Buti naman naisipan mo pang umuwi," malamig ang tono niya na halos magpanginig sa buong kalamnan ko. Hindi pasigaw ang pagkakasabi niya ngunit ramdam ko ang galit niya. Hinihintay niya ba ako? Bakit?"N-Nag-OT ako. K-Kita mo naman kanina, ako ang in-charge sa buong araw." Sinikap kong huwag kabahan pero hindi pa rin talaga nakaligtas ang panginginig ng boses ko."Siguraduhin mo lang na wala na akong mahuhuli sa akto."Napakislot ako dahil sa sinabi niya. 'Wala na..' so ibig sabihin... nakita niya talaga kami
A Wedding Agreement Chapter 20
"Y-YOU can let go of me now!" Daig ko pa ang may atraso nang sabihin iyon kay Jass. Nakapatong pa rin kasi ang braso niya sa tiyan ko. Hindi siya kumibo bagkus ay bumangon na at nagderetso sa banyo. Habang nasa loob siya ay iyon naman ang sinamantala ko, hinanap ko ang cellphone para tingnan kung may message si Dino. 8 na pala ng umaga. Ngunit kagabi pa ang text niya at walang reply sa akin. Siguro nalasing iyon at tinanghali ng gising.Agad kong itinago ang phone nang marinig ko na ang pagpihit ng pinto ng CR. Hindi ko siya tiningnan bagkus pumasok na lang din ako sa loob. Nag-toothbrush at hilamos, while looking at myself again, asking: What do I do now?Ilang minuto rin akong nag-isip bago naisipang lumabas. Pagbukas ng pinto ay naabutan ko si Jass na bihis na ng maayos-ayos na damit. I looked at myself. Nakapantulog pa ako."Bilisan mo, sabay tayong bababa," malamig na sabi niya. Kumuha nga ako ng bihisan at nagpalit. Hindi ko alam kung ano'ng dapat isuot pero nag-blouse ako at m
A Wedding Agreement Chapter 21
NAGTUNGO nga kami ng ospital. Sakay ako ni Jass ng sasakyan. Nasa front seat ako at pinaiwan niya lang si Mina. Mabilis ang pagpapatakbo niya at halatang balisa. Ako naman ay tahimik lang at palihim siyang pinagmamasdan.Iniisip ko pa rin ang naudlot na plano. Kung seryoso ba talaga siya. O magkukunwari lang kami na pupuntang Batangas. Kung ano-anong naglalaro sa isip ko tulad ng kung paano namin gagawin 'iyon'. Paano kung mabuntis nga ako at ipanganak ko nga ang anak niya. Iiwan na niya ba ako? Ipapa-annul na ba niya ang kasal namin? Paano ako magiging ina sa anak ko sa kaniya at paano ang relasyon namin ni Dino? Andaming katanungan na hindi ko masagot. Hindi ko alam kung saan ba kami patutungo."Have you fastened your seatbelt?" out of the blue ay tanong ni Jass."H-Huh?""Seatbelt mo, nakakabit ba?" Tumingin siya sa akin nang nakatiim. Tarantang kinapa ko nga ang seatbelt. Hays! Nalimutan ko ngang ikabit."H-Hindi eh, s-sorry." Nanginginig pa ang kamay ko habang inaayos iyon. Pero
A Wedding Agreement Chapter 22
KAHIT ano'ng ganda ng nakikita ng aking mga mata ay balewala rin dahil parang unti-unting ginagapos ang aking puso.Nandito na kami ngayon sa sinasabing resthouse nila sa Batangas. Facing the nearly setting sun and the deep blue sea, parang gusto ko na lang ding lumubog mula sa aking kinatatayuan. Dinala ni Jass sa pinakamalaking kuwarto ang aming mga gamit. Tumawag pa siya sa mga magulang para ipakita na naroon na kami. His mom was so happy at pauwi na raw ang mga ito sa mansion sa Cavite. Bumuti na raw ang lagay. Hanggang ngayon, nasa isip ko pa rin ang huli niyang mga sinabi kanina. If I could just escape... At muli nabuhay ang sama ng loob ko kay Tatay. Naisip niya kaya kung gaano kahirap itong sitwasyong pinilit niya akong ipasok? Naatim niya na ipagamit ang katawan ko sa taong hindi ko naman gusto? Yes, this was slavery. Because 'they' would use my body for their personal happiness. I don't want to be touched by the man I never wished to love. "Nakakainis naman!" halos maiyak
Pinakabagong kabanata
